LIM Center, Aleje Jerozolimskie 65/79, 00-697 Warsaw, Poland
+48 (22) 364 58 00

سؤالات متداول درباره اینترنت ماهواره‌ای استارلینک

TS2 Space - خدمات ماهواره ای جهانی

سؤالات متداول درباره اینترنت ماهواره‌ای استارلینک

Starlink Satellite Internet FAQ

مروری کلی

اسپیس‌ایکس هزاران ماهواره‌ استارلینک را به فضا پرتاب کرده است (بیش از ۶,۷۵۰ ماهواره تا سال ۲۰۲۵ در مدار) تا بزرگ‌ترین صورت‌فلکی ماهواره‌ای جهان را شکل دهد و پوشش اینترنت جهانی ایجاد کند phys.org.

س: استارلینک چیست؟
ج: استارلینک یک سرویس اینترنت پهن‌باند ماهواره‌ای است که توسط شرکت اسپیس‌ایکس اداره می‌شود. این سیستم از صورت‌فلکی‌ای از ماهواره‌های کوچک در مدار پایین زمین (LEO) استفاده می‌کند تا اتصال اینترنت را به صورت مستقیم به ترمینال‌های کاربران روی زمین منتقل کند starlink.com. برخلاف اینترنت ماهواره‌ای سنتی (که از چند ماهواره دور از زمین در مدار ژئو استفاده می‌کند)، صدها ماهواره‌ مدار پایین استارلینک بسیار نزدیک‌تر به زمین هستند (~۵۵۰ کیلومتر ارتفاع)، که امکان ارائه اینترنت پرسرعت و با تأخیر پایین حتی در مناطق دورافتاده را فراهم می‌کند starlink.com tomsguide.com. هدف استارلینک این است که دسترسی قابل‌اعتماد به پهن‌باند را «هر کجا که زندگی می‌کنید» فراهم کند، به ویژه مناطق روستایی یا دارای سرویس ناکافی که زیرساخت فیبر نوری یا کابل ندارند. اسپیس‌ایکس راه‌اندازی ماهواره‌های استارلینک را از سال ۲۰۱۹ آغاز کرد و تا اوایل ۲۰۲۵ خدمات استارلینک را به بیش از ۵ میلیون مشتری در سراسر جهان در بیش از ۱۲۵ کشور ارائه می‌کرد phys.org meyka.com. به طور خلاصه، استارلینک یک پروژه بلندپروازانه برای ایجاد اینترنت پرسرعت و مقرون‌به‌صرفه در سراسر جهان از طریق شبکه‌ای از ماهواره‌های در حال گردش است.

س: استارلینک چگونه کار می‌کند؟
ج: استارلینک با ایجاد ارتباط بین خانه شما و فضا کار می‌کند. یک ترمینال کاربر (آنتن دیش) در محل شما، با ماهواره‌های استارلینک که از بالای سر عبور می‌کنند ارتباط برقرار می‌کند. این ماهواره‌ها داده‌های شما را یا از طریق پیوند لیزری بین ماهواره‌های استارلینک یا به نزدیک‌ترین ایستگاه زمینی و سپس به ستون فقرات اینترنت سنتی منتقل می‌کنند starlink.com starlink.com. به خاطر اینکه ماهواره‌ها به زمین نزدیک هستند و تعداد زیادی از آن‌ها وجود دارد، دیش استارلینک شما می‌تواند بدون قطعی، به صورت پیوسته از یک ماهواره به دیگری سویچ کند.  ارتفاع پایین مدار منجر به کاهش چشمگیر تأخیر سیگنال (latency) نسبت به سیستم‌های ماهواره‌ای قدیمی می‌شود و آنتن آرایه فازی در دیش استارلینک قادر است پرتوها را خیلی سریع هدایت کند تا ماهواره‌ها را بدون تنظیم دستی دنبال نماید tomsguide.com. به صورت عملی، زمانی که دیش استارلینک را نصب کردید و به صورت‌فلکی قفل شد، درست مانند هر ارائه‌دهنده اینترنت پرسرعت دیگری – اما به صورت بی‌سیم از فضا – عمل می‌کند.

س: چرا استارلینک مهم یا متفاوت از سایر گزینه‌های اینترنت است؟
ج: نوآوری کلیدی استارلینک، ارائه سرعت‌های پهن‌باند و تأخیر معقول از طریق ماهواره است که پیش از این تقریباً غیرممکن بود. اینترنت ماهواره‌ای GEO سنتی معمولاً کند (تنها چند مگابیت بر ثانیه) و با تأخیر بسیار بالا (۶۰۰+ میلی‌ثانیه) بود که کاربردهای بلادرنگ مانند تماس تصویری یا بازی را دشوار می‌ساخت. در مقابل، شبکه مدار پایین استارلینک سرعت‌های ۵۰ تا ۲۰۰+ مگابیت بر ثانیه و تأخیری در حدود ۲۰ تا ۴۰ میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد – که در بسیاری موارد مشابه DSL یا کابل است jbhifi.com.au tomsguide.com. این قابلیت دگرگون‌کننده برای کاربران روستایی و مناطق دورافتاده است که دسترسی به اینترنت سریع از طریق خطوط زمینی ندارند. استارلینک این امکان را به افراد در مناطق دور – از مزارع روستایی تا کشتی‌های دریا – داده تا برای اولین‌بار به اینترنت پهن‌باند دسترسی پیدا کنند. همچنین در مواقع بحران یا قطعی شبکه‌ها حیاتی بوده است، جایی که استارلینک به‌سرعت ارتباط اضطراری فراهم می‌کند (برای مثال جهت احیای اینترنت در مناطق جنگی و پس از زلزله‌ها که شبکه‌های زمینی از کار افتاده‌اند) phys.org. اگر چه استارلینک لزوماً از فیبر شهری سریع‌تر یا ارزان‌تر نیست، اما اینترنت پهن‌باند را «در هر جای زمین» عرضه می‌کند – که این تغییردهنده بازی برای مناطق با دسترسی دشوار است.

مالکیت و شرکت

س: مالک و گرداننده استارلینک کیست؟
ج: استارلینک توسط اسپیس‌ایکس (شرکت فناوری‌های اکتشافات فضایی)، شرکت خصوصی هوافضایی که توسط ایلان ماسک تأسیس شده، توسعه یافته و اداره می‌شود. استارلینک یک شرکت عمومی مجزا نیست؛ بلکه یکی از بخش‌های اسپیس‌ایکس است (از نظر فنی، یک شرکت تابعه به نام Starlink Services, LLC) en.wikipedia.org. بنابراین استارلینک متعلق به اسپیس‌ایکس و تحت مدیریت ایلان ماسک است و اسپیس‌ایکس مسئول کارهای روزانه آن است. تخصص اسپیس‌ایکس در حوزه موشک‌سازی و طراحی ماهواره عامل سرعت بالای پیشرفت استارلینک است – خود اسپیس‌ایکس ماهواره‌ها را می‌سازد و آنها را با موشک فالکون ۹ پرتاب می‌کند. بنابراین، اگر چه برخی افراد از «استارلینک» به صورت مستقل یاد می‌کنند، اما استارلینک صددرصد پروژه اسپیس‌ایکس است (حتی در سایت اسپیس‌ایکس هم با برند استارلینک معرفی می‌شود). تسلا نقشی ندارد – با اینکه ایلان ماسک مدیرعامل هر دو شرکت است، استارلینک هیچ ارتباط رسمی با کسب‌و‌کار تسلا ندارد. در مجموع استارلینک بخشی از اسپیس‌ایکس است که تحت چتر اسپیس‌ایکس تأمین مالی و اداره می‌شود.

س: آیا استارلینک یک شرکت سهامی عام است؟ آیا می‌توانم سهام استارلینک را بخرم؟
ج: خیر، در حال حاضر نمی‌توانید مستقیماً در استارلینک سرمایه‌گذاری کنید. استارلینک سهام جداگانه‌ای ندارد – این برنامه‌ای در داخل اسپیس‌ایکس است و اسپیس‌ایکس نیز یک شرکت خصوصی است. اسپیس‌ایکس گه‌گاه ایده جداسازی استارلینک به عنوان یک شرکت مستقل و عرضه عمومی سهام (IPO) را مطرح کرده، اما ایلان ماسک گفته این کار زمانی انجام می‌شود که وضعیت مالی استارلینک پایدارتر شود reuters.com reuters.com. تا اواخر ۲۰۲۳، ماسک اعلام کرد استارلینک تازه به نقطه سربه‌سری مالی رسیده، اما شایعات درباره عرضه اولیه سهام استارلینک در ۲۰۲۴ را رد کرد reuters.com. زودترین زمان ممکن برای عرضه عمومی سهام استارلینک ۲۰۲۵ یا بعد از آن خواهد بود اگر کسب‌وکار تثبیت شود reuters.com – اما برنامه زمانی مشخصی وجود ندارد. فعلاً تنها راه «سرمایه‌گذاری» در استارلینک، سرمایه‌گذاری غیرمستقیم در اسپیس‌ایکس (آن هم فقط از طریق سهام خصوصی، نه بورس معمولی) است. مراقب کلاهبرداری باشید – چون استارلینک سهام عمومی ندارد، هر پیشنهادی برای فروش سهام استارلینک معتبر نیست. مطمئن باشید که هرگاه استارلینک واقعاً به بورس بیاید، حتماً خبر بزرگی در دنیای مالی خواهد شد.

قیمت و طرح‌های خدماتی

س: هزینه ماهانه استارلینک چقدر است؟
ج: هزینه ماهانه خدمات مسکونی استارلینک معمولاً بین ۹۰ تا ۱۲۰ دلار آمریکا در بیشتر مناطق است broadbandnow.com. در آمریکا، طرح استاندارد مسکونی حدود ١٢٠ دلار در ماه برای اینترنت نامحدود در مناطق با دسترسی بالا است broadbandnow.com. در برخی کشورها یا مناطق با تقاضای پایین‌تر، استارلینک طرح تخفیفی «Residential Lite» را معرفی کرده (حدود ۸۰–۹۰ دلار در ماه برای همان خدمات) reddit.com broadbandnow.com. قیمت دقیق بسته به محل شما متفاوت است چون استارلینک قیمت‌گذاری منطقه‌ای دارد – در مناطق با ظرفیت مازاد شبکه ممکن است قیمت پایین‌تر (گاهی تا ۸۰ دلار) و در مناطق با تقاضای بالا حدود ۱۲۰ دلار باشد broadbandnow.com. حتی در برخی موارد نادر، هزینه افزوده ازدحام شبکه ۱۰۰ دلاری در سلول‌های بسیار شلوغ و متقابلاً تخفیف یا اعتبار ویژه در مناطق کم‌مصرف اعمال شده است tomsguide.com. اما این‌ها موارد خاص هستند – برای اغلب کاربران هزینه ماهانه خدمات خانگی استاندارد بین ۹۰ تا ۱۲۰ دلار است. توجه داشته باشید که این مبلغ شامل اینترنت نامحدود است (بدون سقف مصرف) و نیازی به قرارداد سالانه ندارد (خدمات ماه‌به‌ماه ارائه می‌شود) broadbandnow.com broadbandnow.com.

س: سخت‌افزار استارلینک (دیش و روتر) چقدر هزینه دارد؟
پ: برای استارلینک خرید سخت‌افزار اولیه لازم است. هزینه کیت استاندارد استارلینک حدود ۵۹۹ دلار آمریکا در بسیاری از مناطق است، اما از ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۴ اسپیس‌ایکس این قیمت را در برخی بازارها کاهش داده است – برای مثال، کیت خانگی استاندارد با قیمت ۳۴۹ دلار در امریکا برای مشتریان جدید در برخی مناطق تبلیغ شد starlink.com broadbandnow.com. در واقع، تخفیف‌های تبلیغاتی حتی این کیت را رایگان (۰ دلار) با تعهد به اشتراک ۱۲ ماهه ارائه داده‌اند broadbandnow.com broadbandnow.com. این کیت شامل دیش ماهواره (“دیشی”)، یک روتر وای‌فای/واحد تغذیه و سه‌پایه نصب است. اگر به دریافت‌کننده تخصصی‌تر نیاز دارید (مثلاً دیش فلت با عملکرد بالا برای استفاده در حال حرکت یا دیش دریایی)، این‌ها به مراتب گران‌تر هستند (اغلب ۲۵۰۰ دلار یا بیشتر برای سخت‌افزار) broadbandnow.com. معمولاً هزینه ارسال و بسته‌بندی (حدود ۵۰ دلار) برای کیت وجود دارد broadbandnow.com. خلاصه: انتظار داشته باشید چند صد دلار به عنوان هزینه اولیه برای تجهیزات استارلینک پرداخت کنید (مگر اینکه تخفیف تبلیغاتی آن را پوشش دهد) – بعد از آن، هزینه ماهانه اصلی‌ترین هزینه شماست.

س: آیا طرح‌ها یا رده‌های مختلف سرویس استارلینک وجود دارد؟
پ: بله. استارلینک مجموعه‌ای از طرح‌ها را متناسب با نیازهای مختلف ارائه می‌دهد:

  • خانگی: طرح استاندارد اینترنت خانگی – داده نامحدود، سرعت تقریباً ۲۵ تا ۲۲۰ مگابیت بر ثانیه usatoday.com، با هزینه تقریبی ۹۰ تا ۱۲۰ دلار در ماه (قیمت بر اساس منطقه متفاوت است). این طرح برای استفاده ثابت در آدرس خدمتی شماست. سخت‌افزار: دیش استاندارد (همراه با خرید کیت) broadbandnow.com.
  • گردشگر/سیار (Roam): طراحی‌شده برای مالکان کمپرها، نومادها و مسافران. دو گزینه روم وجود دارد: روم نامحدود (حدود ۱۶۵ دلار در ماه برای داده نامحدود در سفر) و روم ۵۰ گیگابایت (حدود ۵۰ دلار در ماه برای ۵۰ گیگابایت داده اولویت‌دار) highspeedinternet.com highspeedinternet.com. طرح‌های روم به شما اجازه می‌دهند سرویس را ماه‌به‌ماه متوقف کنید و استارلینک را در مکان‌های مختلف استفاده نمایید. سخت‌افزار می‌تواند دیش استاندارد یا جدیدترین دیش قابل حمل استارلینک “مینی” باشد و سرویس روم اکنون حتی از استفاده در حال حرکت (مثلاً هنگام رانندگی با کمپر) با تجهیزات مناسب پشتیبانی می‌کند highspeedinternet.com.
  • تجاری (اولویت/پریمیوم): استارلینک تجاری (قبلاً “پریمیوم”) برای کاربران سازمانی یا پرتقاضا است. اینترنت پرسرعت‌ با اولویت پهنای باند بالاتر، سرعت تا ۵۰۰ مگابیت بر ثانیه و دیش بزرگ با عملکرد بالا. قیمت بسیار بالاتر است – تقریباً ۲۵۰ دلار در ماه به بالا، بسته به نوع سرویس و داده مورد نیاز (قبلاً پریمیوم ۵۰۰ دلار در ماه بود) theverge.com. سخت‌افزار تجاری دیش با عملکرد بالا (~۲۵۰۰ دلار) است. طرح‌های تجاری ممکن است دارای توافقنامه سطح سرویس (SLA) و عملکرد بهتر در ساعات اوج مصرف باشند چون ترافیک کاربران تجاری اولویت می‌گیرد.
  • دریایی و هوانوردی: طرح‌های تخصصی برای کشتی‌ها/قایق‌ها و هواپیماها. برای دریایی، سخت‌افزار شامل دو دیش دریایی با عملکرد بالاست (سخت‌افزار بسیار گران، سابقاً ده‌ها هزار دلار برای یک جفت، اگرچه قیمت‌ها در حال تغییر هستند) و خدمتی که حدود ۵۰۰۰ دلار در ماه بود اما اخیراً پایین آمده است. در سال ۲۰۲۳، قایق‌های کوچک‌تر می‌توانند از طرح‌های استاندارد روم با دیش استاندارد یا فلت HP برای کروز ساحلی با هزینه ۱۶۵ دلار در ماه و داده نامحدود استفاده کنند panbo.com seapeopleapp.com. طرح‌های هوانوردی به ایرلاین‌ها یا جت‌های شخصی اجازه نصب ترمینال استارلینک را می‌دهند؛ خطوط هوایی مانند هاواییان و یونایتد اینترنت رایگان مبتنی بر استارلینک را در پروازها ارائه می‌کنند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. (قیمت‌گذاری برای هوانوردی به صورت هر صندلی منتشر نشده، زیرا به‌صورت B2B به ایرلاین‌ها ارائه می‌شود.)

برای اکثر کاربران فردی، خانگی و روم گزینه‌های اصلی هستند. می‌توانید با طرح خانگی (استفاده ثابت در منزل) شروع کنید و اگر خواستید با دیش سفر کنید، به طرح روم تغییر دهید. فراموش نکنید تمام طرح‌های استارلینک از یک شبکه ماهواره‌ای مشترک استفاده می‌کنند، پس عملکرد کلی مشابه است اما استارلینک ممکن است ترافیک برخی کاربران را اولویت دهد: مثلاً کاربران تجاری و خانگی تا مصرف ۱ ترابایت در ساعت اوج “اولویت” دارند، در حالی که کاربران روم یا آن‌هایی که بیش از این مقدار مصرف ‌کنند، در ساعات شلوغی ممکن است اولویت پایین‌تری داشته باشند.

س: آیا استارلینک محدودیت داده دارد؟
پ: هیچ سقف داده‌ای به صورت عملی وجود ندارد – تمام طرح‌ها از لحاظ فنی داده “نامحدود” ارائه می‌دهند. با این حال، استارلینک سیاست استفاده منصفانه یا “دسترسی اولویت‌دار” دارد. در طرح استاندارد خانگی، حدود ۱ ترابایت داده با اولویت در ماه طی ساعات اوج مصرف (۷ صبح تا ۱۱ شب) خواهید داشت broadbandnow.com. اگر در یک ماه از ۱ ترابایت عبور کنید، قطع نمی‌شوید اما ترافیک شما ممکن است در زمان شلوغی شبکه کند شود برای باقی دوره صورتحساب broadbandnow.com. در عمل یعنی کاربران پرمصرف ممکن است شب‌ها سرعت کمتری تجربه کنند مگر اینکه داده اولویت بیشتری بخرند. مصرف داده در ساعات غیر اوج یا شبانه تاثیری بر سقف ندارد. در طرح‌های روم، طرح ۵۰ گیگابایت سقف مشخص دارد (۵۰ گیگابایت داده اولویت، بعد از آن باید داده بخرید یا با سرعت بسیار کم ادامه دهید). اما طرح روم نامحدود و خانگی امکان استفاده نامحدود دارند، ولی باز ممکن است پس از عبور از حد معین کند شوند. نکته مهم اینکه استارلینک برای مصرف اضافی هزینه نمی‌گیرد – فقط سرعت یا اولویتتان را مدیریت می‌کند. و برای اکثر خانواده‌ها که کمتر از ۱ ترابایت (~۱۰۰۰ گیگابایت) در ماه مصرف دارند، استارلینک عملاً یک سرویس نامحدود بدون سقف واقعی است. برای بیشتر کاربران، سقف موثر استارلینک سخاوتمندانه است (۱ ترابایت تقریباً معادل ۲۰۰ ساعت استریم اچ‌دی است)، و بسیاری هرگز به آن نزدیک نمی‌شوند.

س: آیا لازم است قرارداد بلندمدت با استارلینک ببندم؟
پ: خیر – استارلینک نیاز به قرارداد بلندمدت ندارد. سرویس به صورت ماهانه شارژ می‌شود. شما در هر زمان بدون جریمه می‌توانید لغو کنید broadbandnow.com. همچنین در حال حاضر دوره آزمایشی ۳۰ روزه برای مشتریان جدید وجود دارد: می‌توانید تا ۳۰ روز استارلینک را امتحان کنید و اگر راضی نبودید، سخت‌افزار را برای بازپرداخت کامل برگشت دهید broadbandnow.com. این باعث می‌شود ریسک امتحان سرویس بسیار کم باشد. هنگام ثبت‌نام اولیه، یا لازم است هزینه سخت‌افزار را کامل بدهید یا از تخفیف‌هایی استفاده کنید که چند ماه تعهد می‌خواهد (مثلاً تخفیف سخت‌افزار ۰ دلاری، ۱۲ ماه سرویس یا جریمه در صورت لغو). اما فراتر از آن، قرارداد سالانه وجود ندارد – کاملاً انعطاف‌پذیر است. در واقع، حساب کاربری آنلاین استارلینک به شما اجازه وقفه یا فعال‌سازی سرویس می‌دهد (به ویژه با طرح‌های روم) که می‌توانید ماه‌به‌ماه انجام دهید. پس درگیر نیستید؛ اگر فقط به طور فصلی (مثلاً برای کلبه یا کمپر) به سرویس نیاز دارید، می‌توانید سرویس را غیرفعال و هر وقت نیاز شد دوباره فعال کنید. این انعطاف تفاوتی با بسیاری از ISPهای سنتی است که معمولاً قرارداد ۱ یا ۲ ساله می‌خواهند.

نصب و راه‌اندازی

کیت استاندارد استارلینک شامل یک دیش ماهواره‌ای تخت (“دیشی”)، پایه نصب/سه‌پایه، روتر وای‌فای با منبع تغذیه داخلی و کابل‌کشی است – همه چیز برای نصب آماده است jbhifi.com.au.

سوال: چگونه استارلینک را در خانه نصب کنم؟ آیا سخت است؟
پاسخ: راه‌اندازی استارلینک سریع و کاربرپسند طراحی شده است – بیشتر افراد می‌توانند آن را در عرض چند دقیقه به تنهایی نصب کنند. مراحل اصلی برای اتصال به اینترنت با استارلینک به شرح زیر است:

  1. یافتن نمای باز به آسمان: یک محل نصب انتخاب کنید که دید وسیع و بدون مانعی به آسمان داشته باشد (ترجیحاً مخروطی با زاویه ۱۰۰ درجه از آسمان باز). ابزار “بررسی موانع” در اپلیکیشن استارلینک را باز کنید و جای مورد نظر را اسکن کنید – این برنامه اعلام خواهد کرد آیا چیزی (مانند درخت، سقف و غیره) ممکن است سیگنال ماهواره‌ها را مسدود کند یا نه.
  2. مونتاژ دیش: کیت استارلینک عمدتاً به صورت پیش‌مونتاژ عرضه می‌شود. دیش (“Dishy”) را به پایه/سه‌پایه که در جعبه وجود دارد متصل کنید. پایه استاندارد کیت روی زمین یا سطح صاف قرار می‌گیرد jbhifi.com.au. اگر در نهایت قصد دارید روی سقف یا میله نصب کنید، می‌توانید لوازم جانبی نصب را بخرید، اما برای نصب اولیه، سه پایه موجود برای آزمایش کافی است.
  3. اتصال کابل‌ها: کابل دیش را به روتر/واحد برق استارلینک و سپس روتر را به پریز برق وصل کنید. برق دیش از طریق همین کابل (کابل ترکیبی برق و دیتا) تأمین می‌شود. مطمئن شوید اتصالات محکم است و دیش در جای ثابتی قرار دارد starlink.com.
  4. روشن کنید و اجازه دهید خودکار تنظیم شود: پس از تأمین برق، دیش به طور خودکار زاویه می‌گیرد و ماهواره‌های استارلینک را جستجو می‌کند. نیازی به تنظیم دستی ندارید؛ دیش خود به بهترین زاویه می‌چرخد. کافیست نمای باز به آسمان بدهید و معمولاً طی ۱ تا ۲ دقیقه سیگنال ماهواره را پیدا می‌کند.
  5. نهایی‌سازی با اپلیکیشن استارلینک: در گوشی خود، به شبکه وای‌فای استارلینک متصل شوید (نام پیش‌فرض روی برچسب روتر نوشته شده است). اپ استارلینک شما را راهنمایی می‌کند تا نام شبکه وای‌فای و رمز عبور ایجاد کنید و هنگام آنلاین شدن سیستم تأیید می‌دهد. این برنامه آماری مثل کیفیت سیگنال را نشان می‌دهد و اگر مانعی وجود داشت هشدار می‌دهد.

همین! – به محض اینکه دیش به ماهواره‌ها متصل شود، باید به اینترنت دسترسی داشته باشید. راه‌اندازی واقعاً Plug-and-Play است: دیش را قرار دهید، آن را وصل کنید و شاهد اتصال باشید jbhifi.com.au. بیشتر کاربران گزارش می‌دهند که طی ۱۵–۲۰ دقیقه پس از باز کردن جعبه آنلاین می‌شوند. نیاز به نصب حرفه‌ای یا تجربه تراز کردن دیش مانند ماهواره‌های قدیمی TV وجود ندارد. (حتماً ابتدا اپلیکیشن استارلینک را دانلود کنید – برای یافتن مکان مناسب و نظارت بر اتصال بسیار ضروری است jbhifi.com.au.) در صورت بروز مشکل، اپلیکیشن و سایت پشتیبانی استارلینک راهنمای رفع اشکال دارند، اما مراحل معمولاً ساده و سرراست است.

سوال: چه اقلامی در کیت استارلینک وجود دارد؟
پاسخ: کیت استاندارد استارلینک همه چیز لازم برای نصب اولیه را دارد: یک دیش ماهواره‌ای استارلینک، یک روتر/واحد برق وای‌فای، یک کابل ۱۵.۲ متری (۵۰ فوت) برای اتصال دیش به روتر و یک پایه نصب (سه‌پایه) jbhifi.com.au. خود دیش آنتنی تخت و مستطیلی (طراحی جدید “Dishy”) است و پایه به شما اجازه می‌دهد آن را فوراً روی زمین یا سطح صاف قرار دهید. روتر وای‌فای نقش منبع تغذیه را هم دارد و برق را از طریق کابل به دیش می‌رساند و شبکه بی‌سیم در خانه شما پخش می‌کند. خلاصه، کیت کامل است – شما لازم نیست برای شروع اجزای اضافه بخرید. بسیاری از کاربران بعداً برای ثبات بهتر و دید به آسمان پایه دائمی‌تری مانند پایه سقفی یا میله‌ای انتخاب می‌کنند، اما این‌ها لوازم اختیاری هستند و در فروشگاه استارلینک به صورت جداگانه فروخته می‌شوند. برای آزمایش اولیه یا نصب غیر دائمی، سه‌پایه موجود بسیار مناسب است. تمام قطعات در برابر شرایط آب‌وهوایی مقاوم بوده و از قبل پیکربندی شده‌اند – واقعاً کیت “وصل کن و استفاده کن” است jbhifi.com.au.

سوال: آیا برای نصب استارلینک باید نصاب حرفه‌ای بیاورم؟
پاسخ: خیر، در بیشتر موارد نیاز به نصب حرفه‌ای نیست . استارلینک برای نصب توسط خود کاربر طراحی شده است. دیش و روتر به صورت پیش‌جفت آماده‌اند؛ فقط کافی است کابل را وصل کنید. اپلیکیشن استارلینک راهنمای موقعیت‌یابی دیش و اطمینان از دید مناسب را ارائه می‌دهد. سخت‌ترین بخش برای اغلب افراد انتخاب بهترین محل قرار دادن دیش است (ممکن است حیاط، پشت‌بام، بالکن و … باشد). اگر با ابزار ساده راحت هستید و مثلاً برای نصب سقفی نیاز به سوراخ کاری یا پیچ کردن دارید، می‌توانید خودتان انجام دهید. البته اگر تمایلی به بالا رفتن از سقف یا مواجهه با این مراحل ندارید، می‌توانید از یک نصاب یا فرد فنی محلی کمک بگیرید تا دیش را روی سقف یا میله بلند نصب کند. اما برخلاف ماهواره تلویزیون، نیازی به تنظیم دقیق توسط تکنسین نیست – دیش استارلینک به‌صورت خودکار تنظیم می‌شود و توسط ماهواره راهنمایی می‌گردد. پس هزینه نصب فقط برای راحتی یا نیازهای خاص نصب پرداخت می‌شود و الزامی نیست. استارلینک در حال حاضر شبکه نصاب رسمی ندارد و بر سادگی نصب به عهده کاربر تکیه دارد.

سوال: دیش استارلینک را کجا نصب کنم؟
پاسخ: باید دیش را در جایی نصب کنید که بیشترین دید باز به آسمان را داشته باشد. ارتفاع و فضای باز حیاتی است: هرچه بالاتر باشد (برای جلوگیری از انسداد درخت یا ساختمان) بهتر است. بیشتر کاربران ابتدا دیش را در سطح زمین در منطقه‌ای باز آزمایش می‌کنند. اگر اپ استارلینک مانع نشان داد (اگر بیشتر وقت‌ها دید دیش مختل شود، هشدار می‌دهد)، ممکن است لازم باشد آن را به نقطه‌ای مرتفع‌تر منتقل کنید. سقف‌ها در بسیاری موارد عالی‌اند، چون دید ۳۶۰ درجه با کمترین مانع دارند jbhifi.com.au. اگر در محاصره درختان بلند زندگی می‌کنید، باید دیش را روی میله بالاتر از سطح درخت یا در جایی که رو به آسمان است قرار دهید. دیش مانند ماهواره TV نیاز به جهت‌دهی جنوب ندارد؛ خودش به وضعیت بهینه می‌چرخد (برای کاربران نیمکره شمالی معمولاً رو به شمال، اما این فرآیند خودکار است). اصل موضوع این است: از هرگونه مانع در مخروطی به قطر حدود ۱۰۰ درجه در بالای دیش دوری کنید. حتی موانع موقتی (مانند شاخه درخت یا لبه سقف) می‌توانند قطع و وصلی کوتاه ایجاد کنند؛ پس روشن‌ترین جای ممکن را انتخاب کنید. اگر مطمئن نیستید، ابزار اسکن موانع اپلیکیشن استارلینک را در نقاط مختلف ملک خود امتحان کنید تا بهترین مکان را شناسایی کنید jbhifi.com.au. در نهایت، مطمئن شوید دیش در جایی ایمن قرار دارد که نیفتد – اگر سه‌پایه زمینی را به طور دائمی استفاده می‌کنید، شاید لازم باشد آن را سنگین یا به چیزی پیچ کنید، مخصوصاً در بادهای شدید.

سوال: پس از نصب، استارلینک چقدر طول می‌کشد تا آنلاین شود؟
پاسخ: وقتی برای اولین بار استارلینک جدید را وصل می‌کنید، معمولاً چند دقیقه تا چند ده دقیقه طول می‌کشد تا کاملاً راه‌اندازی شود. دیش روشن شده، به حالت عمودی می‌چرخد و جستجوی ماهواره‌ها را آغاز می‌کند. در روزهای اولیه (بتا) تا ۱۵ دقیقه یا بیشتر زمان لازم بود تا اولین سیگنال برقرار شود، اما حالا معمولاً خیلی سریع (در عرض چند دقیقه اگر آسمان باز باشد) انجام می‌شود. در این مدت ممکن است دیش چند بار بچرخد یا تنظیم شود – این طبیعی است. وضعیت‌هایی مانند “در حال جستجو” یا “در حال اتصال” در برنامه نمایش داده می‌شود. با قفل شدن روی ماهواره و اتصال به گیت‌وی، اینترنت شما باید شروع به کار کند. در اغلب موارد، ظرف ۵ تا ۱۰ دقیقه پس از روشن کردن، آنلاین خواهید شد. اگر دیش ارتباط را از دست داد (مثلاً جابجایی یا قطع برق)، این فرآیند تکرار می‌شود. شبکه همچنین ممکن است در اولین اجرا بروزرسانی‌های نرم‌افزاری را به دیش بارگذاری کند که ممکن است چند دقیقه بیشتر زمان ببرد تا بهینه شود. با این حال، در کل روند سریع است – قطعاً خیلی سریع‌تر از اینکه منتظر نصاب کابل باشید! پس از اولین راه‌اندازی، سیستم هر بار که روشن شود خودکار متصل می‌شود.

سوال: آیا می‌توانم استارلینک خود را به محل جدید (مثلاً خانه دیگر یا سفر) انتقال دهم؟
پاسخ: بله، اما ممکن است بسته به نحوه استفاده نیاز به تغییر پلن خدمات باشد. در گذشته استارلینک با یک “آدرس خدمات ثابت” گره خورده بود، اما اکنون امکان جابجایی با پلن روم (Roam) فراهم شده است. اگر بخواهید دیش استارلینک را گهگاه از خانه به مثلا ویلا یا منزل دوستتان ببرید، می‌توانید ویژگی “Roam (قابلیت جابجایی)” را فعال کنید (یا به پلن Roam مشترک شوید) تا امکان استفاده خارج از آدرس ثبت‌شده خود را داشته باشید. با پلن Roam می‌توانید استارلینک را در هرجای قاره (یا حتی جهانی، اگر پلن جهانی داشته باشید) که پوشش وجود دارد، استفاده کنید highspeedinternet.com highspeedinternet.com. بسیاری از دارندگان ون یا سفرهای جاده‌ای، استارلینک را همراه خود می‌برند. دیش و روتر نسبتاً قابل حمل هستند – دیش استاندارد حدود ۲۰ اینچ قطر دارد و ۴.۲ کیلوگرم وزن (۹ پوند) دارد و به راحتی در محل جدید قابل نصب هستند. کافی است در مکان جدید روشنش کنید تا ماهواره‌ها را پیدا کند (نیاز به تنظیم جهت‌دهی مجدد ندارید). توجه کنید: اگر از پلن رزیدنتیال (خانگی) معمولی خارج از منطقه آدرس خود و بدون فعال کردن قابلیت Roam استفاده کنید، ممکن است استارلینک غیرفعال شود یا خدمات شما را تعلیق کند – برای استفاده‌های سیار باید پلن Roam داشته باشید. همچنین اگر به طور دائمی به خانه دیگری نقل مکان کردید، آدرس خدمات خود را در حساب استارلینک آپدیت کنید تا از سلول ماهواره‌ای و درگاه مناسب تحت پوشش قرار بگیرید. خلاصه، استارلینک کاملا قابل استفاده در مکان‌های مختلف است و این انعطاف‌پذیری یکی از مزایای آن است – فقط مطمئن باشید پلن مناسب (خانگی برای آدرس ثابت یا Roam برای سفر) را انتخاب کرده‌اید.

س: آیا می‌توانم از استارلینک در وسایل نقلیه متحرک (خودرو، RV، قایق) استفاده کنم؟
پاسخ: بله، با تجهیزات مناسب. در سال ۲۰۲۲، اسپیس ایکس به طور رسمی استفاده از استارلینک “در حال حرکت” را برای وسایل نقلیه و کشتی‌ها مجاز اعلام کرد، البته اگر سخت‌افزار مناسب را داشته باشید. برای استفاده در حال حرکت روی زمین، استارلینک یک دیش تخت با کارایی بالا ارائه می‌دهد که می‌توان آن را روی وسایل نقلیه (مثلا روی سقف RV یا کامیون) نصب کرد – این دیش برای باد مقاوم شده است و به صورت مکانیکی حرکت نمی‌کند، بنابراین می‌تواند حین رانندگی اتصال را حفظ کند. استفاده از استارلینک با دیش استاندارد خانگی هنگام رانندگی توصیه نمی‌شود (دیش استاندارد موتوردار است و برای تحمل بار باد یا حرکت مستمر طراحی نشده – انجام این کار با مسئولیت خودتان است و ممکن است به آن آسیب بزند) highspeedinternet.com. برای استفاده دریایی نیز، یک سیستم دریایی ویژه با دو دیش با کارایی بالا برای اتصال پیوسته در دریا وجود دارد. با این تجهیزات و برنامه روام/دریایی، استارلینک می‌تواند اینترنت همراه در سفر را فراهم کند، چه در حال قایق‌سواری باشید چه در حال رانندگی با RV در بزرگراه. برنامه Roam Unlimited (۱۶۵ دلار/ماه) شامل مجوز استفاده در حال حرکت روی خشکی و حتی آب‌های ساحلی است highspeedinternet.com highspeedinternet.com. برنامه جدید Starlink Roam 50GB (۵۰ دلار/ماه) نیز اکنون امکان استفاده در حال حرکت را فراهم می‌کند، که برای مسافران گاه به گاه مناسب است highspeedinternet.com highspeedinternet.com – فقط توجه داشته باشید که فقط ۵۰ گیگابایت داده پرسرعت در این طرح دارید. حتی بعضی از خطوط هوایی نیز در حال نصب استارلینک برای وای‌فای پروازی هستند، که نشان می‌دهد این فناوری چقدر قابل حمل است en.wikipedia.org. پس بله، شما می‌توانید استارلینک را در حرکت هم استفاده کنید، اما برای تجربه قابل‌اعتماد باید روی دیش تخت مناسب و برنامه‌ی مرتبط سرمایه‌گذاری کنید. اگر فقط اینترنت در مقصد (مثلا هنگام کمپینگ) می‌خواهید، همیشه می‌توانید دیش معمولی استارلینک را روی سه‌پایه‌اش نصب کنید – این هم کار می‌کند، به شرطی که در جای ثابتی باشید.

عملکرد و قابلیت اطمینان

س: سرعت دانلود و آپلود استارلینک چقدر است؟
پاسخ: سرعت استارلینک با توجه به بار شبکه و موقعیت مکانی شما متغیر است، اما کاربران معمولا باید انتظار داشته باشند سرعت دانلودی در محدوده ۵۰ تا ۲۰۰ مگابیت بر ثانیه یا بیشتر و سرعت آپلودی حدود ۱۰ تا ۴۰ مگابیت بر ثانیه داشته باشند. اسپیس ایکس برای سرویس استاندارد تا ~۱۰۰–۲۰۰ مگابیت بر ثانیه تبلیغ کرده و در پلن پرمیوم تا ۵۰۰ مگابیت بر ثانیه tomsguide.com. در استفاده واقعی، بسیاری از کاربران خانگی سرعت دانلود متوسط ۵۰–۱۵۰ مگابیت بر ثانیه را تجربه می‌کنند jbhifi.com.au. با افزایش پرتاب ماهواره‌ها، سرعت‌ها بهتر شده است – سرعت متوسط جهانی دانلود استارلینک تا ۲۰۲۳ حدود ۱۱۵ مگابیت بر ثانیه و رو به افزایش بوده است tomsguide.com. تاخیر (پینگ) معمولا ۲۰ تا ۵۰ میلی‌ثانیه است که بسیار کمتر از اینترنت ماهواره‌ای سنتی (~۶۰۰ میلی‌ثانیه) می‌باشد tomsguide.com tomsguide.com. این تاخیر خوب است – برای تماس‌های زوم، بازی آنلاین و سایر برنامه‌های بلادرنگ سریع و مناسب است. در نظر داشته باشید که استارلینک یک بستر بی‌سیم اشتراکی است؛ در ساعات اوج مصرف ممکن است اگر کاربران زیادی در سلول شما فعال باشند، سرعت شما کاهش یابد. استارلینک تأیید کرده که در برخی مناطق پرتراکم، مدتی سرعت‌ها پایین‌تر بوده (~۵۰ مگابیت) تا زمانی که ظرفیت جدیدی اضافه شود tomsguide.com. اما در مناطقی با بار کمتر، کاربران سرعت‌هایی بالاتر از ۲۰۰ مگابیت را گزارش داده‌اند. اسپیس ایکس هدف دارد که در نهایت سرعت‌ها را به طور چشمگیری افزایش دهد (حتی هدف ۱ گیگابیت بر کاربر در آینده با ماهواره‌های جدیدتر را ذکر کرده‌اند) tomsguide.com. فعلا استارلینک سرعت‌های پهن‌باند واقعی ارائه می‌دهد – معمولا همسطح با یک اتصال خوب DSL/کابل و گاهی در شرایط ایده‌آل نزدیک به سرعت‌های فیبر نوری.

س: آیا سرعت استارلینک ثابت است یا نوسان دارد؟
پاسخ: سرعت استارلینک می‌تواند نوسان داشته باشد و بیشتر از یک خط فیبر/کابل سیمی وابسته به عوامل پویا مثل تعداد ماهواره‌های بالای سر، ترافیک شبکه و حتی شرایط محیطی است. مخصوصا در روزهای اولیه “بتا”، استارلینک قطع اتصال‌های کوتاه مدت داشت، زمانی که یک ماهواره پایین افق می‌رفت و ماهواره بعدی به چشم می‌آمد. با افزایش تعداد ماهواره‌ها، این قطعی‌ها تقریبا از بین رفته و پوشش دائم شده است. اما ممکن است هنوز در ساعات خاصی از روز (مثلا عصر هنگام که اکثر مردم در حال استریم هستند) افت سرعت داشته باشید. استارلینک برای هر کاربر تا ۱ ترابایت اول، اتصال را اولویت می‌دهد (طبق سیاست داده) و کاربران پرمصرف پس از آن ممکن است در ساعات شلوغی سرعت پایین‌تر را تجربه کنند broadbandnow.com. همچنین، اگر در یک سلول شلوغ هستید، ممکن است تا زمان اضافه شدن ماهواره یا ایستگاه زمینی جدید سرعت پایین‌تری داشته باشید. در مقابل، در ساعات خلوت (نیمه‌شب، صبح زود) ممکن است عملکرد بسیار عالی فراتر از متوسط دریافت کنید. در کل، استارلینک تقریبا همه نیازهای اینترنتی معمول – استریم ۴K، دانلودهای بزرگ، کنفرانس ویدیویی، بازی آنلاین – را جواب می‌دهد، اما انتظار داشته باشید سرعت تست شما گاهی ۱۵۰ مگابیت و ساعتی دیگر ۸۰ مگابیت نشان دهد. شرکت به طور پیوسته ماهواره‌های بیشتری (اغلب به صورت هفتگی) پرتاب می‌کند، پس عملکرد طی ماه‌ها بهتر می‌شود. کاربران در ۲۰۲۵ نسبت به ۲۰۲۱ به طور کلی سرعت‌های خیلی پایدارتر را گزارش می‌دهند. اگر ثبات مطلق برای کاربردهایی مانند کارهای تجاری حیاتی است که به پهنای باند ثابت نیاز دارد، طرح تجاری استارلینک با اولویت بیشتر داده، ثبات بالاتری ارائه می‌کند. اما برای اکثر کاربران خانگی، این نوسان‌های گهگاهی سرعت استارلینک مشکل جدی به شمار نمی‌آید.

س: تاخیر (پینگ) استارلینک چقدر است؟ آیا برای بازی و تماس تصویری مناسب است؟
پاسخ: تاخیر در استارلینک معمولا ۲۰ تا ۴۰ میلی ثانیه است، که تقریباً هم‌اندازه بسیاری از اتصالات پهن باند زمینی است و در اکثر موارد کاملاً برای تماس‌های زوم، اسکایپ و بازی آنلاین کافی است tomsguide.com. تست‌های اولیه بتا، متوسط پینگ ~۳۴ میلی ثانیه را نشان داد tomsguide.com. این یک پیشرفت عظیم نسبت به ماهواره‌های ژئو استیشنری با تاخیر ~۶۰۰ میلی‌ثانیه است – در استارلینک، ماهواره‌ها بسیار نزدیک‌ترند و سیگنال‌ها در رفت و برگشت سرعت بسیار بیشتری دارند. برای مقایسه، پینگ ۳۰ میلی‌ثانیه مثل اینترنت خانگی عادی است؛ حتی بازی‌های سریع مثل شوتر اول‌شخص یا مسابقه‌ای هم قابل‌بازی هستند (گرچه گیمرهای حرفه‌ای هنوز فیبر با پینگ ۱۰–۲۰ میلی‌ثانیه را ترجیح می‌دهند). اپلیکیشن‌های بلادرنگ مانند تماس‌های VoIP، ویدیوکنفرانس و برنامه‌های ابری به راحتی روی تاخیر استارلینک کار می‌کنند. ایلان ماسک گفته که هدف دارند در نهایت تاخیر را زیر ۲۰ میلی‌ثانیه برسانند tomsguide.com، احتمالاً با ایستگاه‌های زمینی و مسیریابی لیزری بین ماهواره‌ای. در حال حاضر، استارلینک برای ژانرهایی مانند MMO، RPG، استراتژی و بازی‌های چندنفره کژوال عالی است. بازی‌های واکنشی خیلی سریع (مانند FPSهای حرفه‌ای) ممکن است کمی کمتر تیز احساس شوند تا اتصال محلی، اما بسیاری از کاربران تجربیات بازی رضایت‌بخش را گزارش می‌دهند. یک نکته: در زمان جابجایی دیش بین ماهواره‌ها یا هنگام شلوغی شبکه، ممکن است تاخیر موقتاً بالا برود، اما معمولا این مواقع خیلی کوتاه هستند. همچنین اگر خیلی از ایستگاه زمینی دور باشید، ترافیک شما ممکن است از طریق لینک لیزری بین ماهواره‌ها عبور کند که ممکن است چند ده میلی ثانیه تاخیر اضافه کند، اما این لینک‌های بین‌ماهواره‌ای برای حفظ تاخیر پایین طراحی شده‌اند. خلاصه اینکه، تاخیر استارلینک پایین است و رو به کاهش و قطعاً از بازی، ویدیوکنفرانس و سایر استفاده‌های تعاملی پشتیبانی می‌کند – یک جهش بزرگ نسبت به ارائه‌دهندگان ماهواره‌ای قدیمی tomsguide.com tomsguide.com.

س: آیا شرایط آب و هوایی (باران، برف، طوفان) بر عملکرد استارلینک تأثیر می‌گذارد؟
پاسخ: آب و هوای شدید می‌تواند کیفیت سیگنال استارلینک را تحت تأثیر قرار دهد، هرچند این سیستم برای مقاومت در برابر اکثر شرایط ساخته شده است. باران شدید، برف یا تگرگ می‌توانند سیگنال‌های باند Ku/Ka را تضعیف کنند و منجر به کاهش سرعت یا حتی قطعی‌های کوتاه‌مدت در هوای بسیار شدید شوند starlink.com. به عنوان مثال، در هنگام باران سیل‌آسا یا کولاک، ممکن است اتصال شما دچار اختلال کوتاه شود. خود دیش استارلینک دارای یک گرم‌کننده داخلی برای ذوب کردن برف و جلوگیری از جمع شدن برف روی سطح آن است. این گرم‌کننده می‌تواند تا نرخ ۴۰ میلی‌متر بر ساعت (۱.۵ اینچ در ساعت) برف را ذوب کند تا دیش همیشه تمیز بماند starlink.com. بسیاری از کاربران در مناطق سردسیر می‌گویند که برف به سرعت از روی دیش گرم سر می‌خورد، اما اگر برف خیلی سنگین باشد و سریع‌تر از سرعت ذوب شدن جمع شود، ممکن است دیش تحت فشار قرار بگیرد. باران معمولاً زمانی مشکل‌ساز است که بسیار شدید باشد (سطح رعد و برق) – باران سبک یا پوشش ابری تأثیر چندانی ندارد. استارلینک اعلام کرده که باران یا برف متوسط تا سنگین ممکن است “قطعی‌های لحظه‌ای” ایجاد کند اما به محض عبور موج هوا مجدداً سرویس عادی می‌شود starlink.com. همچنین اگر یک سیستم طوفانی بزرگ ایستگاه زمینی (گیگ‌وی) که دیش شما به آن متصل است را درگیر کند (که می‌تواند صدها کیلومتر دورتر باشد)، سرویس شما نیز ممکن است تأثیر بگیرد. ماهواره‌های جدید استارلینک دارای لینک لیزری برای دور زدن طوفان‌ها هستند – یعنی اگر یک دروازه زیر یک طوفان باشد، ترافیک می‌تواند از طریق لینک ماهواره به ماهواره به دروازه دیگری منتقل شود تا سرویس برقرار بماند starlink.com. باد معمولاً سیگنال را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد، اما بادهای بسیار شدید ممکن است دیشی را که درست مهار نشده تکان دهد. دیش استارلینک تا سرعت باد تقریبی ۵۰–۶۰ مایل بر ساعت عملیاتی است sns.com.my؛ اگر بیشتر از این شد، بهتر است دیش را جمع کنید تا آسیب نبیند. خلاصه اینکه استارلینک در بیشتر شرایط آب و هوایی کار می‌کند، اما در شرایط بسیار نامساعد انتظار اختلالات جزئی را داشته باشید (مانند زمانی که تلویزیون ماهواره‌ای در باران شدید قطع می‌شود). کاربران مناطق طوفانی می‌گویند استارلینک حتی در اوج طوفان هم معمولاً خوب عمل می‌کند و بلافاصله بعد از آن بهبود می‌یابد. همیشه بهتر است دیش خود را محکم نصب کنید و از محافظ برق به ویژه در مناطق مستعد رعد و برق استفاده کنید starlink.com. اما برای شرایط روزمره – باران، برف، گرما – استارلینک برای مقابله با آن‌ها طراحی و آزمایش شده است starlink.com.

س: آیا استارلینک قابل اعتماد است؟ چه درباره قطعی یا از کار افتادن سرویس؟
پاسخ: استارلینک به طور کلی برای استفاده روزمره بسیار قابل اعتماد است، اما مصون از قطعی‌های گاه به گاه نیست. در روزهای ابتدایی (۲۰۲۰–۲۰۲۱) کاربران قطع و وصلی‌های بیشتری را تجربه می‌کردند (چند ثانیه‌ای اینجا و آنجا) چون پوشش ماهواره‌ای کامل نبود. اما در سال ۲۰۲۵ با هزاران ماهواره فعال، پوشش دائمی به حالت عادی تبدیل شده – دیش شما همیشه یک ماهواره را در دید دارد و در هوای صاف نباید قطعی داشته باشید. تا به حال مواردی از قطعی سراسری سیستم هم وجود داشته (مثل یک مشکل شبکه‌ای در سال ۲۰۲۲ که چند ساعت قطعی برای بسیاری از کاربران ایجاد کرد). این موارد نادرند، اما چون سرویس هنوز نوپاست، گاهی چنین نقص‌هایی دیده می‌شود. بیشتر کاربران گزارش داده‌اند که استارلینک بیش از ۹۹٪ اوقات آنلاین است، و هم‌سطح یا بهتر از بسیاری از ارائه‌دهندگان اینترنت زمینی روستایی عمل می‌کند. اگر اختلالی رخ دهد، معمولاً اسپیس‌ایکس خیلی زود آن را رفع می‌کند. همچنین باید بدانید دیش استارلینک شما برای کارکرد باید برق داشته باشد – پس اگر برق محل قطع شود و ژنراتور یا باتری یدک نداشته باشید، حتی با وجود ماهواره‌های فعال اینترنت شما قطع خواهد شد. برخی کاربران که بیشترین پایداری را نیاز دارند، یک اتصال پشتیبان (مانند هات‌اسپات 4G/LTE) دارند، اما برای اکثریت فقط استارلینک کافی است. به طور کلی، با رشد منظومه و نرم‌افزار، اعتمادپذیری استارلینک رو به بهبود است. این سرویس حتی در موقعیت‌های حیاتی (مانند تأمین اینترنت در مناطق جنگی و بحران) مورد استفاده قرار گرفته که نشان‌دهنده استحکام آن است phys.org. فقط به یاد داشته باشید که اینترنت از فضا ارائه می‌شود – کمی با محیط frontier طرف هستید – بنابراین گاهی اختلالات جزئی اجتناب‌ناپذیر است. سالم نگه داشتن تجهیزات (کابل‌ها محکم، دیش بدون مانع، به‌روزرسانی نرم‌افزار از طریق اپ) به بهترین پایداری سرویس کمک می‌کند.

س: مقایسه استارلینک با سایر ارائه‌دهندگان اینترنت ماهواره‌ای مانند Viasat یا HughesNet چگونه است؟
پاسخ: استارلینک سرعت بسیار بالاتر و تأخیر بسیار کمتر از سرویس‌های ماهواره‌ای قدیمی ارائه می‌دهد. شرکت‌هایی مانند Viasat و HughesNet از چند ماهواره بزرگ ژئواستیشنری در ارتفاع ۳۵,۰۰۰ کیلومتری استفاده می‌کنند که این محدودیت باعث سرعت پائین (~۱۲–۱۰۰ Mbps) و تأخیر بسیار زیاد (~۶۰۰–۸۰۰ میلی‌ثانیه) می‌شود. اما استارلینک با هزاران ماهواره LEO در ارتفاع حدود ۵۵۰ کیلومتری، سرعت پهن‌باند (۵۰–۲۰۰+ Mbps) و تأخیر در حد ده‌ها میلی‌ثانیه را ارائه می‌کند jbhifi.com.au tomsguide.com. بنابراین استارلینک برای پخش HD، تماس تصویری و بازی آنلاین بسیار بهتر پاسخگو است. طرح‌های ماهواره‌ای قدیمی همچنین دارای محدودیت سخت مصرف داده (مثلاً ۵۰ گیگابایت ماهانه) هستند و پس از آن سرعت شما به حد دایال-آپ می‌رسد؛ سیاست داده‌ی سخاوتمندانه (تقریباً نامحدود) استارلینک یک مزیت بزرگ است. از لحاظ قیمت نیز هزینه ماهانه ۹۰ تا ۱۲۰ دلار استارلینک هم‌سطح یا حتی کمتر از بسیاری از طرح‌های ماهواره‌ای است که عملکرد ضعیف‌تری دارند. تنها ضعف هزینه اولیه تجهیزات است – ارائه‌دهندگان قدیمی معمولاً دیش را با هزینه اجاره کمی به شما می‌دهند، اما در استارلینک باید کیت را بخرید. اما با توجه به قابلیت‌ها، استارلینک یک ارتقاء عظیم است. اگر HughesNet را به اینترنت دایال‌آپ یا 3G تشبیه کنیم، استارلینک معادل داشتن اینترنت کابلی پهن‌باند از فضاست. البته استارلینک با رقابت رو به رشد منظومه‌های LEO جدید مانند OneWeb و آمازون Kuiper روبروست که هدفشان نیز کاهش تأخیر و افزایش سرعت است. OneWeb (تحت حمایت بریتانیا) صدها ماهواره LEO راه‌اندازی کرده اما فعلاً روی مشتریان سازمانی و دولتی تمرکز دارد تا سرویس مستقیم به مصرف‌کننده. Kuiper آمازون قرار است در ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۵ راه‌اندازی شود و هدف مشابه اینترنت پرسرعت را دارد، اما فعلاً (در ۲۰۲۵) عملیاتی نشده است phys.org phys.org. فعلاً، استارلینک بی‌رقیب‌ترین عملکرد را میان ارائه‌دهندگان اینترنت ماهواره‌ای دارد tomsguide.com و استاندارد جدیدی برای اینترنت ماهواره‌ای تعیین کرده که بسیار شبیه‌تر به اینترنت زمینی پهن‌باند است.

س: استارلینک برای بازی آنلاین مناسب است؟
پاسخ: بله، برای اکثر انواع بازی‌ها استارلینک عملکرد بسیار خوبی دارد. تأخیر پایین (~۳۰ میلی‌ثانیه) باعث می‌شود بازی‌های تفریحی و حتی رقابتی قابل انجام باشند. شوترهای اول شخص، بازی‌های مسابقه‌ای و بتل‌رویال (که نسبت به پینگ حساس‌اند) قابل بازی هستند – ممکن است پینگ کمی بیشتر از فیبر محلی باشید، اما بسیاری از گیمرهای استارلینک تجربه خوبی گزارش داده‌اند. در سناریوهای بسیار حساس مانند ورزش‌های حرفه‌ای یا بازی‌های واکنش‌محور، پینگ زیر ۲۰ میلی‌ثانیه ایده‌آل است که شاید استارلینک در روز خوب یا آینده به آن برسد، اما فعلاً انتظار ۳۰ میلی‌ثانیه را داشته باشید. نکته مهم این است که استارلینک از لگ یا نوسانات شدید ماهواره‌های قدیمی تقریباً بی‌نصیب است. مراقب مصرف داده باشید اگر زیاد بازی یا آپدیت دانلود می‌کنید – با ۱ ترابایت داده اولویت‌دار، تقریباً معادل ۲۰۰ دانلود بازی ۵ گیگی را دارید که برای نیاز بیشتر گیمرها کافی است. نکته قابل توجه: اگر هنگام شلوغی عصرانه و پس از مصرف بیش از ۱ ترابایت داده اولویت‌دار بازی کنید، ممکن است سرعت دانلودتان آهسته یا اندکی به تأخیر افزوده شود (هرچند پینگ عموماً پایدار می‌ماند؛ محدودیت بیشتر روی throughput است تا latency). از یک اتصال وای‌فای یا سیمی پایدار از روتر استارلینک به PC/کنسول خود مطمئن شوید – روتر استارلینک به طور پیش‌فرض روی وای‌فای است که می‌تواند کمی تأخیر اضافه کند؛ استفاده از آداپتور اترنت یا مش وای‌فای خوب، شبکه خانگی را برای بازی بهینه می‌کند. خلاصه استارلینک اینترنت ماهواره‌ای دوستدار گیمرهاست – چیزی که قبلاً ممکن نبود – و هر گونه بازی از MMO تا Call of Duty را به خوبی پشتیبانی می‌کند.

پوشش‌دهی و در دسترس بودن

س: استارلینک کجا در دسترس است؟
پاسخ: استارلینک به سرعت در حال گسترش است و اکنون در بخش بزرگی از جهان در دسترس قرار دارد. تا اوایل ۲۰۲۵، سرویس استارلینک در حدود ۱۳۰ کشور و قلمرو جهان en.wikipedia.org در دسترس است و بیشتر آمریکای شمالی، اروپا و بخش‌هایی از آمریکای جنوبی، آسیا، آفریقا و اقیانوسیه را پوشش می‌دهد. به طور عملی, اکثر ایالات متحده، کانادا، اروپا، استرالیا، نیوزلند و بخش‌هایی از آمریکای لاتین پوشش کامل دارند. استارلینک در کشورهای آفریقایی (نیجریه، رواندا و غیره)، بخش‌هایی از خاورمیانه و برخی کشورهای آسیایی نیز در طول ۲۰۲۳–۲۰۲۴ راه‌اندازی شده است tomsguide.com. شایان ذکر است که استارلینک در اوکراین در دسترس است و به طور گسترده در آن کشور استفاده شده است phys.org و حتی به مکان‌های دورافتاده مانند جزایر کوچک اقیانوس آرام و ایستگاه‌های تحقیقاتی قطب شمال نیز رسیده است. چند نقطه وجود دارد که استارلینک هنوز در آن‌ها در دسترس نیست که عمدتاً به دلایل قانونی یا سیاسی است – مانند چین، کره شمالی، ایران، روسیه (و چند کشور دیگر) که فعلاً اجازه ورود استارلینک را نداده‌اند. در برخی بازارهای بزرگ مانند هند، استارلینک به علت مسائل مجوز مجبور به توقف پیش‌سفارش شد (اسپیس‌اکس در حال پیگیری مجوز است) tomsguide.com. اما به طور کلی، اگر در کشوری با عرض جغرافیایی متوسط باشید، به احتمال زیاد استارلینک فعال است یا به زودی خواهد آمد. در ابتدا استارلینک روی عرض‌های ~۵۰ درجه شمالی تا ۵۰ درجه جنوبی تمرکز داشت، اما با ماهواره‌های جدیدتر، پوشش شمالی‌تر و جنوبی‌تر شده است – مردم آلاسکا، اسکاندیناوی و جنوب شیلی نیز اکنون از استارلینک استفاده می‌کنند. مناطق قطبی خیلی شدید (داخل دایره قطبی شمالی/جنوبی) کمی دشوار هستند، اما ماهواره‌های قطبی استارلینک حتی پژوهشگران قطب جنوب را هم با راه‌اندازی‌های آزمایشی به اینترنت متصل کرده‌اند. بهترین راه برای اطمینان، بررسی نقشه دسترسی استارلینک در سایت رسمی است که مناطق «در دسترس»، «لیست انتظار» (ظرفیت محدود اما در راه)، یا «به‌زودی» را نشان می‌دهد tomsguide.com. تا سال ۲۰۲۵، استارلینک در آستانه پوشش سراسری جهان قرار دارد و فقط برخی کشورها منتظر اخذ مجوز هستند.

س: آیا استارلینک کل جهان را پوشش می‌دهد؟
پاسخ: تقریباً. از نظر توانایی فنی، ماهواره‌های استارلینک تقریباً تمام نقاط سطح زمین را پوشش می‌دهند (به خصوص اکنون که اسپیس ایکس ماهواره‌های مدار قطبی را نیز پرتاب کرده است). با این حال، برای ارائه خدمات، اسپیس ایکس به زیرساخت ایستگاه‌های زمینی یا لینک‌های لیزری و تأییدیه‌های نظارتی در هر منطقه نیاز دارد. تا سال ۲۰۲۵، شبکه ماهواره‌ای، گیت‌وی‌های زمینی و لینک‌های لیزری استارلینک اکثر مناطق خشکی و بسیاری از آب‌های ساحلی را تحت پوشش قرار داده است. مثلا، اگر روی یک قایق تفریحی در وسط اقیانوس باشید استارلینک کار می‌کند (سفینه‌های کروز اکنون همینطور اینترنت می‌گیرند) – ماهواره‌ها بالای سر هستند و با استفاده از لینک‌های لیزری داده را به خشکی منتقل می‌کنند. شکاف‌های اندک در پوشش عمدتاً در مناطق شمالی گرینلند، بخش‌هایی از قطب جنوب (در زمستان که ماهواره‌ها کمتر قابل مشاهده‌اند) و مناطق جنگی یا کشورهایی است که استفاده از آن را ممنوع کرده‌اند. اما اینها استثنا هستند. هدف نهایی اسپیس ایکس پوشش جهانی، از جمله برای هواپیماها و کشتی‌ها در دریا است. در اواخر ۲۰۲۳ آنها به نقطه عطفی با خدمات جهانی رومینگ استارلینک دست یافتند که می‌تواند در سراسر قاره‌ها کار کند (با برخی محدودیت‌های مقرراتی). بنابراین، عملاً اگر یک دیش استارلینک و پلن رومینگ جهانی داشته باشید، می‌توانید از کشوری به کشور دیگر سفر کنید و تقریباً همه جا متصل باشید. محدودیت‌های باقیمانده عمدتاً سیاسی است: مثلاً اگر استارلینک را وارد کشوری کنید که مجوز ندارد، ممکن است غیرقانونی باشد. اما صرفاً از لحاظ پوشش سیگنال، ماهواره‌های استارلینک کل زمین را فرا گرفته‌اند. شایان ذکر است که تراکم پوشش فعلاً در عرض‌های جغرافیایی متوسط بالاست – کاربران اولیه در آفریقای مرکزی یا جنوب شرق آسیا باید در لیست انتظار می‌ماندند تا ماهواره‌های بیشتری اضافه شود یا مجوزهای محلی اخذ گردد؛ اما وضعیت در حال بهبود است. اسپیس ایکس قصد دارد به پرتاب ماهواره‌های بیشتر (شامل نسل دوم) ادامه دهد تا ظرفیت و عمق بیشتری به پوشش جهانی اضافه کند. پس بله، هدف استارلینک دسترسی حقیقی جهانی است و تقریباً به آن رسیده‌اند؛ در انتظار تکمیل تأییدیه‌های مقرراتی، انتظار در دسترس بودن کامل جهانی می‌رود.

س: چگونه می‌توانم بررسی کنم که استارلینک در منطقه من قابل دسترسی است؟
پاسخ: ساده‌ترین راه این است که به وب‌سایت رسمی استارلینک مراجعه کرده و از نقشه دسترسی یا جستجوی آدرس آن استفاده کنید. کشور و آدرس یا مختصات خود را وارد کنید و سیستم به شما اعلام می‌کند آیا خدمات «دردسترس» است (ثبت‌نام فوری)، «در لیست انتظار» (ظرفیت کامل در آن منطقه و شاید نیاز به صبر برای گسترش)، یا «به‌زودی»  (فعلاً خدمات نیست اما برنامه‌ریزی شده) tomsguide.com. اسپیس ایکس این نقشه را مرتباً طبق فعال‌سازی مناطق جدید به روز می‌کند. همچنین، وقتی اقدام به خرید می‌کنید، سیستم از شما نشانی خدمات می‌خواهد و وضعیت را به شما اطلاع می‌دهد. اگر در لیست انتظار باشید، معمولاً می‌توانید ودیعه/پیش‌خرید پرداخت کرده و جای خود را در صف نگه دارید تا با افزایش ظرفیت نوبتتان برسد. طی دو سال گذشته، بسیاری از مناطقی که قبلاً لیست انتظار بودند (مثل بخش‌های شهری آمریکا، انگلیس و غیره) به دردسترس تبدیل شدند چون ماهواره‌های بیشتری اضافه شد. همچنین اخبار شبکه‌های اجتماعی استارلینک یا اطلاعیه‌های رسمی را دنبال کنید؛ معمولاً اعلام می‌کنند کدام کشورها به خدمات اضافه شده‌اند. خبرهای محلی نیز گاهی از موفقیت مجوزهای استارلینک گزارش می‌دهند. اما نقشه مرجع نهایی است. یک نکته بیشتر: اگر نزدیک مرز پوشش باشید، گاهی با استفاده از پلن رومینگ (قابل حمل) استارلینک می‌توانید خدمات بگیرید حتی اگر آدرس دقیق شما لیست انتظار است – رومینگ از ظرفیت دیگری استفاده می‌کند، البته شاید سرعت اولویت‌دار نگیرید. خلاصه: نقشه استارلینک را چک کنید یا فرم سفارش را امتحان کنید. اگر دردسترس باشد، معمولاً ظرف یک تا دو هفته کیت خود را دریافت می‌کنید. اگر نه، زمان تخمینی دریافت می‌کنید – از چند هفته تا چند ماه، بستگی به گسترش ظرفیت یا مجوزهای محلی دارد.

س: آیا استارلینک فقط برای مناطق روستایی است یا در شهرها هم کار می‌کند؟
پاسخ: از نظر فنی، استارلینک هرجا که دید باز به آسمان داشته باشد کار می‌کند – چه یک مزرعه دورافتاده یا وسط یک شهر. شما می‌توانید استارلینک را در مناطق شهری نیز استفاده کنید، و برخی شهرنشینان اگر از خدمات‌دهنده‌های محلی ناراضی باشند واقعاً این کار را می‌کنند. اما بازار هدف اصلی استارلینک مناطق روستایی و کم‌خدمات است. در شهرهای شلوغ که فیبر نوری گسترده دارند، استارلینک شاید به‌صرفه یا الزامی نباشد (فیبر می‌تواند سرعت بالاتر، بدون محدودیت و با قیمت پایین‌تر ارائه کند). اسپیس ایکس حتی اختلاف قیمتی ایجاد کرده تا کاربران شهری را به سمت گزینه‌های جایگزین سوق دهد – مثلاً در مناطق ظرفیت بالا (اغلب روستایی)، قیمت را کاهش داد و در مناطق ظرفیت پایین (اغلب شهرهای پرتراکم) قیمت بالاتر یا لیست انتظار گذاشت tomsguide.com. هدف مدیریت بار روی شبکه است؛ چون هر ماهواره فقط ظرفیت محدودی در هر منطقه دارد. اگر کاربران شهری بیش از حد به استارلینک سوئیچ کنند، فشار زیادی به شبکه وارد می‌شود، از این رو گاهی در شهرها «حق استفاده ازدحام» یا محدودیت دسترسی اعمال می‌کنند tomsguide.com. با این حال، برای برخی نیازهای شهری – مثل اینترنت بکاپ یا ساختمان‌هایی با مشکل ارتباط کابلی – استارلینک کاملاً گزینه خوبی است. فقط باید جای مناسبی برای نصب دیش با دید باز به آسمان داشته باشید (که در شهرهای ساختمانی بلند سخت‌تر است). بسیاری از کاربران شهری دیش را روی پشت‌بام یا بالکن نصب می‌کنند. خلاصه، استارلینک محدود به روستاها نیست، اما در مناطقی که رقیب ندارد بیشتر می‌درخشد. اگر در شهر فیبر یا کابل پرسرعت دارید، فعلاً آن‌ها اولویت دارند. اما اگر انتخاب خوب ندارید یا بکاپ مستقل می‌خواهید، استارلینک هر جا که دید به آسمان داشته باشد کار می‌کند.

س: آیا می‌توانم از استارلینک بر روی دریا یا اقیانوس‌های دورافتاده استفاده کنم؟
پاسخ: بله، استارلینک در دریا هم کار می‌کند و اسپیس ایکس سرویس‌های اختصاصی دریایی برای قایق‌ها و کشتی‌ها ارائه داده است. ماهواره‌های استارلینک اقیانوس‌ها را مانند خشکی‌ها پوشش می‌دهند (از دید فضا تفاوتی نیست). اوایل فقط چند مایل از ساحل کار می‌کرد چون ماهواره باید به ایستگاه زمینی نزدیک متصل باشد، اما با لینک‌های لیزری بین‌ماهواره‌ای جدید، استارلینک می‌تواند داده را بین ماهواره‌ها روی اقیانوس منتقل کند تا به ایستگاه زمینی دوردست برسد starlink.com. اکنون کشتی‌های تجاری، قایق‌های تفریحی خصوصی و حتی کشتی‌های کروز از استارلینک برای اینترنت استفاده می‌کنند. برای استفاده دریایی، معمولاً به سخت‌افزار دریایی نیاز است – یعنی دو دیش قوی و مقاوم برای پشتیبانی و تحویل بی‌وقفه (چون تکان‌های کشتی ممکن است یکی از دیش‌ها را موقتاً مختل کند، دیش دوم در همان لحظه وصل می‌شود). این سخت‌افزار گران است (~۱۰٬۰۰۰ دلار هنگام عرضه، البته اسپیس‌آکس قیمت را پایین‌تر آورده). قبلاً سرویس دریایی ماهیانه ۵٬۰۰۰ دلار برای نامحدود بود، اما حالا پلن‌های بیشتری اضافه کردند – مثلاً پلن «Maritime Basic» با ۲۵۰ دلار در ماه برای نزدیکی ساحل، یا حتی استفاده از پلن رومینگ روی قایق نزدیک ساحل travelsketchsailing.com seapeopleapp.com. درواقع اگر قایق‌سوار تفریحی هستید می‌توانید امتحان کنید از دیش استاندارد با پلن رومینگ هنگام توقف یا نزدیکی ساحل استفاده کنید (خیلی از دریانوردان همین کار را با برق اینورتر روی قایق انجام می‌دهند). برای عبورهای اقیانوسی بلندمدت، دیش‌های تخت و با کارآیی قوی و پلن رسمی دریایی توصیه می‌شود تا شرایط دشوار و حرکت دائم کشتی را تحمل کند. جالب اینکه شرکت‌های بزرگ کروز مثل رویال کاریبین و نورویجین کل ناوگان‌شان را به استارلینک مجهز کرده‌اند تا وای‌فای بهتری برای مسافران فراهم کنند – این گواهی است که استارلینک فعلاً بهترین اینترنت دریایی جهان است. بنابراین از قایق‌های تفریحی در کارائیب تا کشتی‌های تحقیقاتی در قطب شمال، استارلینک اینترنت پرسرعت را به آب‌های آزاد رسانده است (اشاره به بازی با موج!). فقط حواستان به هزینه‌ها و نیاز به تجهیزات وابسته به سناریوی قایقی خود باشد.

س: آیا مکان‌هایی وجود دارد که استفاده از استارلینک ممنوع یا غیرقانونی باشد؟
پاسخ: در برخی کشورها استفاده از استارلینک محدود یا ممنوع است چون دولت مجوز به اسپیس ایکس نداده یا ارتباطات ماهواره‌ای مستقل را تهدید امنیتی تلقی می‌کند. مثلاً چین گیرنده‌های استارلینک را ممنوع کرده و شهروندان عادی حق استفاده قانونی ندارند. کشورهایی مثل ایران، کره شمالی، کوبا، سوریه (با تحریم یا سانسور شدید) نیز اجازه واردات یا استفاده رسمی گیرنده را نمی‌دهند (هرچند صحبت‌هایی از حمایت استارلینک برای تأمین اینترنت غیرسانسور در این کشورها بوده). روسیه هشدار داده که استفاده بدون مجوز استارلینک غیرقانونی است و گزارش‌هایی حاکی از آن است که دیش‌های استارلینک در مناطق جنگی در روسیه هدف نظامی تلقی می‌شوند. در هند، اسپیس ایکس مجبور شد ودیعه‌ها را برگشت بزند چون دولت اعلام کرد مجوز کسب نکرده و فعلاً تا ۲۰۲۵ استارلینک رسماً در هند فعال نیست و منتظر تأیید است tomsguide.com. به طور کلی استارلینک تلاش دارد همه‌جا کار کند ولی تابع مقررات مخابراتی ملی است. اکثر کشورهای اروپا، قاره آمریکا و اقیانوسیه مجوز داده‌اند. کشورهای زیادی در آفریقا در حال اتصالند. معدود استثناها معمولاً کشورهای دارای انحصار دولتی مخابرات یا تنش‌های ژئوپلتیک با آمریکا هستند. اگر اهل سفر هستید، بهتر است بررسی کنید کشور مقصد اجازه استارلینک را دارد یا نه. ورود کیت استارلینک به کشورهای ممنوع ممکن است به توقیف مرزی بیانجامد. از طرف دیگر، در بحران‌ها (مانند جنگ یا بلایای طبیعی) استارلینک گاهی بدون مجوز رسمی به برخی مناطق قاچاق یا فعال شده (مثلاً استفاده در اوکراین یا دریافت توسط معترضان ایرانی از طریق واسطه‌ها). با این حال به عنوان مصرف‌کننده بهتر است طبق قانون عمل کنید. همواره نقشه دسترسی و قوانین محلی را بررسی کنید. در مجموع، استارلینک در اکثر کشورهای آزاد دنیا خوش‌آمد است اما تعداد محدودی دولت استفاده یا ورودش را ممنوع کرده‌اند – عمدتاً کشورهایی که می‌خواهند روی اینترنت کنترل کامل داشته باشند.

مشخصات فنی و تجهیزات

س: چند ماهواره در صورت فلکی استارلینک وجود دارد؟
ج: تا سال ۲۰۲۵، اسپیس‌ایکس بیش از ۷,۵۰۰ ماهواره استارلینک را در کل به فضا پرتاب کرده است که حدود ۶,۷۵۰ ماهواره در حال حاضر فعال در مدار هستند phys.org meyka.com. این موضوع باعث می‌شود استارلینک بزرگ‌ترین صورت فلکی ماهواره‌ای تاریخ باشد. این عدد به طور مداوم در حال افزایش است – اسپیس‌ایکس اغلب در هر پرتاب فالکون ۹ حدود ۵۰ تا ۶۰ ماهواره به مدار می‌فرستد و در اوج خود هر هفته یک پرتاب داشت. در سال ۲۰۲۲ از ۳,۰۰۰ ماهواره عبور کردند، در ۲۰۲۳ بیش از ۴,۰۰۰، و تا اواخر ۲۰۲۴ از ۵,۰۰۰ گذشته و به رشد خود ادامه دادند. (برای مقایسه، قبل از استارلینک فقط حدود ۲,۰۰۰ ماهواره فعال در تاریخ وجود داشت!) اسپیس‌ایکس از FCC مجوز ۱۲,۰۰۰ ماهواره را دارد و همچنین برای اجازه تا ۴۲,۰۰۰ ماهواره در بلندمدت درخواست داده است en.wikipedia.org. ایده آن است که با افزودن ماهواره‌های بیشتر ظرفیت و پوشش شبکه را افزایش دهند. هر ماهواره عمر کاری پیش‌بینی شده‌ای حدود ۵ تا ۷ سال دارد و سپس از مدار خارج شده و با مدل جدیدتر جایگزین می‌شود. لازم به ذکر است همه ماهواره‌های پرتاب‌شده فعال باقی نمی‌مانند – برخی از نمونه‌های اولیه خارج از مدار یا دچار نقص شدند. اما ریتم سریع پرتاب‌های اسپیس‌ایکس باعث حفظ و رشد اندازه صورت فلکی می‌شود. صورت فلکی استارلینک به پوسته‌ها یا شل‌های مداری مختلف سازماندهی شده است – برای مثال، حدود ۱,۶۰۰ ماهواره در ارتفاع ۵۵۰ کیلومتری و شیب ۵۳ درجه (برای پوشش عرض‌های جغرافیایی متوسط)، و یک پوسته قطبی برای عرض‌های بالاتر. تا میانه ۲۰۲۳، اولین پوسته تقریباً تکمیل شد و اسپیس‌ایکس پرتاب ماهواره‌های استارلینک نسل ۲ (بزرگ‌تر و با ظرفیت بیشتر) را به مدارهای جدید آغاز کرد. با موشک استارشیپ در آینده، برنامه دارند دسته‌های بزرگ‌تری از ماهواره‌های نسل بعدی را پرتاب کنند. شمار فعلی ماهواره‌ها در مدار را می‌توان در سایت‌های مختلف (مانند ردیاب ستاره‌شناس جاناتان مک‌داول) دنبال کرد. اما به طور خلاصه، استارلینک اکنون چند هزار ماهواره فعال در مدار دارد و در مسیر رسیدن به ده‌ها هزار ماهواره است.

س: ماهواره‌های استارلینک در چه ارتفاعی به دور زمین می‌گردند؟
ج: ماهواره‌های استارلینک نسبتاً در ارتفاع پایین مدار می‌گردند – عمدتاً در ارتفاع ۵۵۰ کیلومتر (۳۴۰ مایل) بالاتر از سطح زمین برای صورت فلکی نسل اول. چندین رده مداری وجود دارد: پوسته اصلی در ۵۵۰ کیلومتر با شیب ۵۳ درجه است. همچنین ماهواره‌هایی در حدود ۵۷۰ کیلومتر (شیب ۷۰ درجه) برای پوشش عرض‌های بالاتر و برخی در ۵۶۰ کیلومتر (۹۷.۶ درجه، مدار قطبی) برای رسیدن به قطب‌ها قرار دارند. علاوه بر این، ماهواره‌های جدید نسل دوم ممکن است در ارتفاعات متفاوتی (برخی پرونده‌ها مدارهایی حدود ۳۴۰ کیلومتر و برخی تا ~۶۰۰ کیلومتر) عمل کنند. در مقابل، ماهواره‌های زمین‌آهنگ تقریباً در ۳۶,۰۰۰ کیلومتری هستند، پس استارلینک نسبت به زمین بسیار نزدیک‌تر است. قرارگیری در ۵۵۰ کیلومتر موجب می‌شود هر ماهواره در حدود ۹۵ دقیقه یک دور کامل به گرد زمین بزند و سریع در آسمان حرکت کند. این ارتفاع پایین برای کاهش تاخیر و افزایش پهنای باند مهم است (مسافت کوتاه‌تر = سیگنال سریع‌تر و اتصال قوی‌تر). نقطه ضعف این است که در ۵۵۰ کیلومتر منطقه تحت پوشش یک ماهواره کوچک‌تر است که همین نیاز به تعداد بالای ماهواره برای پوشش جهانی را توجیه می‌کند. اسپیس‌ایکس این رنج ارتفاعی را انتخاب کرد تا ماهواره‌های قدیمی به طور طبیعی طی حدود ۵ سال پس از خرابی با کشش جوی از مدار خارج شوند و از ایجاد زباله فضایی بلندمدت جلوگیری شود jbhifi.com.au. در واقع هر ماهواره استارلینک که خراب شود ظرف چند سال از مدار خارج و در اتمسفر می‌سوزد، چون هنوز در حضور اتمسفر، هرچند رقیق، قرار دارد. در جمع‌بندی, استارلینک در ارتفاع ~۵۰۰ تا ۶۰۰ کیلومتر بالای زمین مدار می‌زند، در حالی که ماهواره‌های GPS حدود ~۲۰,۰۰۰ و ماهواره‌های مخابراتی ژئواستیشنری ~۳۶,۰۰۰ کیلومتر بالاتر از زمین هستند – استارلینک بسیار به ما نزدیک‌تر است.

س: ماهواره‌های استارلینک از چه فناوری برای ارتباط و ارائه اینترنت استفاده می‌کنند؟
ج: هر ماهواره استارلینک در اصل یک روتر پهن‌باند پرنده با فناوری‌های پیشرفته داخلی است. آن‌ها از آنتن‌های آرایه فازی باند Ku و Ka برای ارتباط با ترمینال‌های کاربر روی زمین بهره می‌برند starlink.com. این یعنی ماهواره می‌تواند چندین پرتو بسازد و آن‌ها را به نقاط مختلف روی زمین هدایت کند و همزمان با چندین دیش ارتباط برقرار نماید. همچنین لینک‌های لیزری (لینک‌های اپتیکال بین‌ماهواره‌ای) دارند که ماهواره‌ها را در فضا مستقیماً با هم و با استفاده از لیزر مادون قرمز و سرعتی تا ~۲۰۰ گیگابیت بر ثانیه به هم متصل می‌کند starlink.com. این لیزرها یک شبکه مش مداری ایجاد می‌کنند – یعنی اگر ماهواره بالای سر شما دسترسی به ایستگاه زمینی نداشته باشد، می‌تواند داده‌ها را با لیزر به ماهواره دیگر که به ایستگاه دسترسی دارد بفرستد و این امکان را فراهم می‌کند که حتی نواحی دورافتاده اقیانوسی یا قطبی هم پوشش بگیرند. روی زمین، استارلینک از ایستگاه‌های زمینی دروازه‌ای (Gateway) متصل به فیبر اصلی اینترنت استفاده می‌کند؛ ماهواره‌ها برای ارسال داده کاربران، از طریق باند Ka به این دروازه‌ها وصل می‌شوند. ترمینال کاربر (دیش شما) هم آنتن آرایه فازی الکترونیکی است – که می‌تواند به طور الکترونیکی پرتو خود را برای دنبال کردن ماهواره‌ها (بدون نیاز به چرخش مکانیکی) هدایت کند. این دیش بسیار پیشرفته است؛ دیش دارای آرایه‌ای از المان‌های آنتنی و کامپیوتر داخلی برای دنبال کردن ماهواره‌هاست. خود ماهواره‌ها نسبتاً کوچک‌اند (حدود ۲۶۰ کیلوگرم برای ماهواره‌های v1.5) و صفحه‌ای و تخت طراحی شده‌اند starlink.com. هر ماهواره دارای یک پنل خورشیدی برای تامین برق بوده و از ترستر یون هال (با گاز آرگون) برای رانش، حرکت در مدار و حفظ موقعیت استفاده می‌کند starlink.com. تراستر به آن‌ها اجازه افزایش ارتفاع بعد از پرتاب، مانور برای اجتناب از زباله فضایی و خروج کنترل‌شده از مدار در پایان عمر را می‌دهد starlink.com. برای ناوبری، هر ماهواره مجهز به دوربین‌های Startracker برای تعیین جهت‌گیری خود با نگاه به ستارگان است starlink.com. به طور خلاصه، ماهواره‌های استارلینک ترکیبی از فناوری‌های پیشرفته هستند: آنتن آرایه‌فازی، لیزرهای فضایی، رانش الکتریکی و اجتناب خودکار از برخورد. این شبکه فضایی اینترنت را با ایجاد ارتباط دوطرفه بین دیش شما و ماهواره بالای سر، و سپس انتقال داده به دروازه زمینی و اینترنت (تقریباً با سرعت نور) به خانه شما ارائه می‌کند. این سامانه یکی از پیشرفته‌ترین سیستم‌های مخابراتی تاریخ است.

س: مشخصات دیش استارلینک و تجهیزات کاربر چیست؟
ج: دیش استاندارد استارلینک (در مدل نسل دوم مستطیلی) حدود ۵۰ در ۳۰ سانتی‌متر (تقریباً ۱۹×۱۲ اینچ) اندازه دارد و وزن آن ۴.۲ کیلوگرم (۹.۲ پوند) بدون کابل است arstechnica.com. این دیش مسطح و مستطیلی است (برخلاف مدل اولیه بتا که دایره‌ای و ۵۸ سانتی‌متری با وزن ۷ کیلوگرم بود). دیش دارای مقاومت آب و غبار IP54/IP56 است – یعنی در برابر گرد و غبار و پاشش آب مقاوم است (باران سنگین آسیبی به آن نمی‌زند). این دیش در بازه دمایی حدود ۳۰- تا ۵۰ درجه سانتی‌گراد (۲۲- تا ۱۲۲ درجه فارنهایت) عمل می‌کند puc.bz arstechnica.com. دارای گرم‌کن داخلی برای برف است که به‌طور خودکار فعال می‌شود. دیش زاویه دیدی ۱۱۰ درجه داشته و با مکانیزم موتوریزه (تا ۱۰۰ درجه) جهت خود را برای تراز کردن تنظیم می‌کند starlink.com. نصب آن با یک کابل PoE (برق روی شبکه اترنت) انجام می‌شود که به روتر وصل می‌شود. کابل استاندارد ۷۵ فوت (۲۳ متر) طول دارد، اما می‌توان کابل بلندتر هم تهیه کرد. روتر Wi-Fi استارلینک موجود در کیت استاندارد، روتر دوال بند ۸۰۲.۱۱ac (Wi-Fi 5) ساده است. مدل جدیدتر روتر (از میانه ۲۰۲۳) پورت اترنت داخلی دارد؛ مدل‌های قدیمی‌تر برای اترنت نیاز به آداپتور جداگانه داشتند. روتر شبکه خانگی وای‌فای را فراهم کرده و برق دیش را از طریق کابل تامین می‌کند. در بحث مصرف برق، دیش استارلینک معمولاً به‌طور متوسط ۵۰ تا ۷۵ وات مصرف می‌کند و زمان گرمایش یا بار سنگین تا حدود ۱۰۰–۱۵۰ وات می‌رسد starlink.com. بسیاری از کاربران مدل خورشیدی یا باتری می‌گویند دیش حدود ۲ تا ۳ آمپر در ۱۲۰ ولت AC می‌کشد. تاخیر ارتباطی از دیش تا ماهواره بسیار پایین است (حدود ۲۰ میلی ثانیه) به لطف آرایه فازی. دیش High Performance (ویژه کسب و کار/سیار) بزرگ‌تر است: حدود ۷۰ در ۴۰ سانتی‌متر، و سنگین‌تر (~۱۳ کیلوگرم/۲۹ پوند) با پهنای باند و آنتن‌های دوال بند بهتر. دیش استارلینک «مینی» معرفی شده در سال ۲۰۲۳ کوچکتر و قابل حمل‌تر (حدود ۲۹ × ۲۵ سانتی‌متر) است و برای قابل حمل بودن طراحی شده اما عملکرد آن کمی پایین‌تر است (تا ۱۰۰+ مگابیت در ثانیه) tomsguide.com. همه ترمینال‌های کاربر با برق DC کار می‌کنند (روتر آداپتور AC دارد) و برای استفاده آفرود یا کاروان، معمولاً از اینورتر استفاده می‌شود یا اکنون آداپتورهای مستقیم DC برای استارلینک (۱۲ یا ۲۴ ولت خودرو/باتری) موجود شده‌اند. خلاصه مشخصات: دیش استاندارد ~۰.۵ متری، مصرف برق ~۱۰۰ وات، کار در باندهای Ku/Ka با هدایت پرتو الکترونیکی، مقاوم به شرایط جوی سخت و اتصال با یک کابل به روتر وای‌فای داخل ساختمان.

سؤال: آیا می‌توانم از روتر یا سیستم مِش وای‌فای خودم با استارلینک استفاده کنم؟
پاسخ: بله، شما می‌توانید از روتر یا سیستم مِش خودتان با استارلینک استفاده کنید. در حالی که روتر وای‌فای ارائه‌شده با استارلینک به‌صورت پیش‌فرض کار خواهد کرد، برخی کاربران به‌دنبال تجهیزات شبکه‌ای پیشرفته‌تر هستند (برای پوشش بهتر، امکانات بیشتر یا پشتیبانی از وای‌فای ۶ و غیره). استارلینک این امکان را از طریق قابلیت “حالت بای‌پس” یا به سادگی با استفاده از یک آداپتور اترنت (برای کیت بشقاب گرد) یا پورت اترنت داخلی (در روترهای بشقاب مستطیلی جدیدتر) فراهم کرده است. مراحل کار اینگونه است: یک کابل اترنت را از روتر استارلینک (یا آداپتور) به پورت WAN (اینترنت) روتر خودتان وصل کنید. سپس در برنامه استارلینک، حالت “بای‌پس” را فعال کنید که وای‌فای و عملکرد روتینگ روتر استارلینک را غیرفعال کرده و عملاً آن را به یک مودم تبدیل می‌کند. در این حالت، روتر شما از استارلینک یک IP عمومی می‌گیرد و می‌توانید شبکه خانگی خودتان را همانند روال معمول راه‌اندازی کنید. همچنین، می‌توانید بدون فعال‌سازی حالت بای‌پس، روتر خود را وصل کرده و حالت “double NAT” داشته باشید – در این حالت روتر استارلینک به روتر شما اینترنت می‌دهد، اما این نوع راه‌اندازی برای همه بهینه نیست. بسیاری از کاربرانی که خانه بزرگ دارند، استارلینک را با سیستم‌های مش وای‌فای نظیر Eero، Orbi، Google Nest و غیره یکپارچه می‌کنند. این کار برای زمانی که برد روتر استارلینک (که معمولی است) کل خانه را پوشش نمی‌دهد بسیار مفید است. توجه داشته باشید که اگر استارلینک را در حالت بای‌پس قرار دهید، برای بازگرداندن آن لازم است روتر را به تنظیمات کارخانه بازگردانید (چرا که وای‌فای آن غیرفعال می‌شود). اما به غیر از این، مراحل ساده است. همچنین، استارلینک نود مش وای‌فای را به عنوان یک لوازم جانبی ارائه می‌دهد که در صورت تمایل پوشش‌دهی را با سیستم استارلینک گسترش می‌دهد – اما اجباری برای استفاده از آن نیست؛ هر وسیله شبکه‌ای استانداردی را می‌توانید استفاده کنید. خلاصه اینکه استفاده از روتر شخصی کاملاً پشتیبانی می‌شود – حتی استارلینک در قسمت سوالات پشتیبانی خود روش انجام این کار را توضیح داده است. کافی است واسط اترنت را راه‌اندازی کنید و استارلینک را مانند هر ارائه‌دهنده اینترنت دیگری فرض کنید که یک مودم (بشقاب استارلینک) دارید و روتر دلخواه‌تان را برای شبکه خانگی به آن وصل می‌کنید.

سوال: مصرف برق بشقاب استارلینک چقدر است؟ آیا می‌توانم آن را به صورت آف‌گرید روشن کنم؟
پاسخ: بشقاب استارلینک در وضعیت عادی حدود ۵۰ تا ۱۰۰ وات برق مصرف می‌کند starlink.com. زمانی‌که فعالیتی ندارد یا کار سبک انجام می‌دهد، مصرف آن نزدیک به حداقل است و هنگام دانلود با سرعت بالا یا گرم کردن، به سقف مصرف نزدیک می‌شود. به طور میانگین، مصرف متوسط حدوداً ۶۰–۷۰ وات در نظر گرفته می‌شود. این تعداد معادل یک لامپ یا یک لپ‌تاپ کوچک است که به طور مداوم کار می‌کند. برای کاربری‌های آف‌گرید یا خورشیدی، این میزان مصرف برق اهمیت دارد: در ۲۴ ساعت ۷۰ وات متوسط تقریباً ۱.۶۸ کیلووات‌ساعت انرژی مصرف می‌کند. بسیاری از کاربران کاروان یا ون‌ها با استفاده از سیستم‌های باتری/خورشیدی موفق شده‌اند استارلینک را راه بیندازند. رایج‌ترین راه‌اندازی، استفاده از یک باتری دیپ‌سایکل و اینورتر ۳۰۰ واتی (یا بیشتر) برای تأمین برق متناوب روتر استارلینک است (که برق بشقاب را هم می‌دهد). توجه داشته باشید در موقع راه‌اندازی، جریان لحظه‌ای ممکن است کمی بیشتر شود (برخی تا حدود ۲ آمپر در ۱۲۰ ولت یا حدود ۲۴۰ وات اندازه‌گیری کرده‌اند، گرچه بلافاصله مصرف پایین می‌آید). اگر مستقیماً برق DC می‌دهید، اسپیس‌ایکس اکنون آداپتور ۱۲ ولت DC برای استارلینک عرضه کرده که از پرت انرژی اینورتر جلوگیری می‌کند. با آن می‌توانید استارلینک را به باتری یا پریز خودرویی وصل کنید. در شرایط آف‌گرید، باید مصرف دائمی را در نظر بگیرید – مثلاً با یک باتری ۱۰۰ آمپر ساعت ۱۲ ولت (با ظرفیت مفید ۱.۲ کیلووات‌ساعت)، استارلینک در حدود ۱۸ ساعت باتری را خالی می‌کند اگر هیچ منبع شارژی در کار نباشد. بسیاری از کاربران استارلینک را روی تایمر قرار می‌دهند یا فقط زمان نیاز روشن می‌کنند تا مصرف انرژی را کاهش دهند. فعلاً حالت خواب برای بشقاب وجود ندارد و تا زمانی که به برق وصل باشد و دنبال ماهواره بگردد، برق مصرف می‌کند. خلاصه اینکه، استارلینک حدود ۷۰ تا ۱۰۰ وات مصرف دارد، پس برای کاربری آف‌گرید با سیستم باتری/خورشیدی خوب، کاملاً قابل انجام است اما باید برای همین اندازه مصرف برنامه‌ریزی کنید. مصرف انرژی آن بیشتر از یک هات‌اسپات موبایل است اما عمدتاً معادل چند لامپ. ممکن است سخت‌افزار آینده (مثلاً “استارلینک مینی”) مصرف کمتری داشته باشد، اما فعلاً برای سیستم‌های آف‌گرید مصرف ۱۰۰ وات را در طراحی لحاظ کنید starlink.com.

سوال: آیا انواع مختلفی از بشقاب‌ها/ترمینال‌های استارلینک وجود دارد؟
پاسخ: بله، اسپیس‌ایکس چند مدل مختلف از ترمینال کاربری استارلینک تولید کرده است:

  • بشقاب استاندارد خانگی: این رایج‌ترین مدل است. نسخه اولیه یک بشقاب گرد (Dishy v1) با قطر حدود ۲۳ اینچ بود. نسخه کنونی که هم‌اکنون ارسال می‌شود بشقاب مستطیلی “دیشی” (v2) با ابعاد حدود ۱۹ × ۱۲ اینچ است. این مدل موتوردار بوده و قابلیت کج‌شدن دارد و برای ثابت استفاده کردن مناسب است. این بشقاب همراه با کیت‌های خانگی و Roam استاندارد عرضه می‌شود و تا حدود ۲۲۰ مگابیت سرعت دانلود را پشتیبانی می‌کند usatoday.com.
  • بشقاب پرفورمنس بالا: همچنین با نام بشقاب “بیزینس” یا “Flat High-Performance” شناخته می‌شود. این مدل یک بشقاب مستطیلی بزرگتر و سنگین‌تر (تقریباً دو برابر سطح بشقاب استاندارد) است که سیگنال قوی‌تری دریافت می‌کند و در شرایط آب‌و‌هوایی بسیار سخت بهتر عمل می‌کند. همچنین می‌تواند همزمان به ماهواره‌های بیشتری متصل شود. برای استفاده در حال حرکت (مثلاً روی خودروهای در حال حرکت) لازم است چرا که زاویه دید بالاتری دارد و هیچ بخش متحرکی (موتور یا بازو متحرک) ندارد؛ نصب آن ثابت است. این مدل بشقاب همراه با کیت‌های Starlink Business و Mobility عرضه می‌شود. سرعت بالاتری (تا بیش از ۳۵۰ مگابیت بر ثانیه) و عملکرد بهتر در گرما/سرما دارد. نقطه ضعف: قیمت بسیار بالاتری (~۲۵۰۰ دلار) دارد و مصرف برقش نیز تا ۱۱۰ وات می‌رسد.
  • استارلینک مینی: در سال ۲۰۲۳ معرفی شد، این بشقاب کوچکتر و قابل حمل‌تر برای مسافرانی که دنبال سایز جمع‌وجور هستند در نظر گرفته شده است. اطلاعات اولیه نشان می‌دهد ابعاد آن تقریباً ۱۱ x 9 اینچ با وزن حدود ۲.۵ کیلوگرم است. ابتدا فقط با پلن خاص ۵۰ گیگابایتی عرضه شد، اما اکنون امکان استفاده پلن استاندارد برای این مدل هم وجود دارد reddit.com highspeedinternet.com. بعید است هنوز به طور گسترده در بازار باشد، اما فلسفه آن ترمینالی است که به راحتی بتوانید با خود در کوله‌پشتی داشته باشید و در قبال حمل و جمع‌وجوری، کمی کاهش سرعت (حداکثر شاید ۱۰۰ مگابیت) تحمل می‌شود.
  • ترمینال‌های Aero (هواپیمایی): اسپیس‌ایکس برای هواپیماها ترمینال‌های ویژه با پنل‌های صاف و کم‌ارتفاع طراحی کرده است که قابل نصب روی بدنه هواپیما هستند. این‌ها به مشتریان عادی فروخته نمی‌شود؛ فقط برای خطوط هوایی و جت‌های خصوصی است. این ترمینال‌ها می‌توانند خیلی سریع بین ماهواره‌ها سوییچ کنند و در سرعت جت و ارتفاعات بالا همزمان ارتباط حفظ می‌شود.
  • ترمینال دوگانه دریایی: برای کشتی‌های بزرگ، کیت شامل دو بشقاب پرفورمنس بالا است تا همیشه دید مستقیم داشته باشند (چون ابرسازه یا دکل کشتی ممکن است یک جهت را مسدود کند). این تجهیزات برای مشتریان عادی لازم نیست، مگر اینکه قایق تفریحی یا کشتی بزرگ بخواهید – روی قایق‌های معمولی هم می‌توان از بشقاب استاندارد یا HP استفاده کرد.

برای اکثر افراد، شما با بشقاب استاندارد (که اغلب مستطیلی است) سر و کار دارید یا اگر سراغ سرویس‌های حرفه‌ای‌تر رفته باشید بشقاب پرفورمنس بالا را تهیه می‌کنید. هر دو به یک شیوه به شبکه متصل می‌شوند؛ تفاوت اصلی در ابعاد فیزیکی، سرعت و قابلیت‌ها (بویژه برای کاربرد در حال حرکت) است. روترهای استارلینک هم دو نوع دارد: برای بشقاب گرد اولیه، روتر استوانه‌ای و بدون پورت اترنت وجود داشت؛ اما روتر بشقاب مستطیلی جدید، یک واحد تقریباً مربعی (که گاهی “روتر نسل ۲” گفته می‌شود) است که وای‌فای ۵ و چند پورت اترنت دارد (و با سیستم مش سازگار است). صرف‌نظر از نوع بشقاب، تجربه کاربری تقریباً مشابه است – فقط روی نمونه بزرگتر عملکرد بهتری مشاهده می‌شود.

سوال: طول عمر ماهواره‌های استارلینک چقدر است و بعد از پایان عمرشان چه می‌شود؟
پاسخ: عمر عملیاتی ماهواره‌های استارلینک حدود ۵ سال (و شاید تا ۷ سال) در مدار پیش‌بینی شده است، تا زمانی که سوخت کم شود یا لازم به تعویض باشد. این عمر نسبتاً کوتاه عمدی است – اسپیس‌ایکس مرتبا مدل‌های جدیدتر را پرتاب می‌کند و مدل‌های قدیمی جایگزین می‌شوند. هنگام پایان عمر یا خرابی یک ماهواره، با استفاده از موتور یون خود، به سمت جو زمین پایین می‌آید و هنگام ورود به جو به طور کامل سوخته و نابود می‌شود starlink.com. ماهواره‌های استارلینک آنقدر کوچک هستند که کاملاً هنگام ورود دوباره به جو از بین می‌روند و بقایایی به زمین نمی‌رسد. حتی اگر ماهواره به طور کامل از کار بیافتد و موتور حرکت نکند، در ارتفاع ~۵۵۰ کیلومتری به دلیل کشش طبیعی، طی ۵ تا ۱۰ سال خود به خود وارد جو شده و می‌سوزد jbhifi.com.au. طراحی اسپیس‌ایکس برای حداقل کردن زباله‌های فضایی است. افزون بر این، ماهواره‌ها با سامانه‌های خودران اجتناب از برخورد تجهیز شده‌اند تا از شناسایی زباله یا ماهواره‌های دیگر اجتناب کنند. هر ماهواره دارای موتور هال-افکت با نیروی پنل‌های خورشیدی و سوخت گاز بی‌اثر (آرگون) است برای مانور کردن starlink.com. همین موتور، ماهواره را در پایان عمر به جو زمین می‌فرستد. یعنی، هر ماهواره در پایان عمر، عملاً “خودکشی کنترل‌شده” کرده و بازمی‌گردد. اسپیس‌ایکس همواره ماهواره‌های جدید برای جایگزینی و تکمیل شبکه می‌فرستد، طوری که سیستم شبیه یک دسته دائم در حال تحول است – مدل‌های قدیمی پایین می‌آیند و مدل‌های جدید جایگزین می‌شوند. از دید کاربر، متوجه از کار افتادن یک ماهواره خاص نمی‌شوید؛ فقط مشاهده می‌کنید که کیفیت کلی شبکه بهتر شده چون مدل‌های جدید (با فناوری بالاتر) جایگزین می‌شوند. از لحاظ تجهیزات زمینی، بشقاب کاربری عمر مشخص اعلام‌شده ندارد، اما احتمالاً سال‌ها پشتیبانی خواهد شد و تنها در صورت خرابی یا انتخاب شما برای ارتقاء جایگزین می‌شود.

سوال: آیا استارلینک هنگام قطعی برق یا خرابی زیرساخت‌های دیگر کار می‌کند؟
پاسخ: استارلینک در زمان قطعی‌های محلی زیرساخت تا زمانی که بتوانید بشقاب و روتر خود را روشن نگه دارید، کار می‌کند. استارلینک به خطوط تلفن یا کابل وابسته نیست، بنابراین قطع کابل فیبر یا دکل سلولی در منطقه‌تان مستقیماً روی استارلینک تاثیری ندارد – داده‌های شما مستقیم به فضا فرستاده می‌شود. به همین دلیل استارلینک در شرایط بحرانی (مثل پس از طوفان، آتش‌سوزی و …) که ارتباطات زمینی قطع می‌شود بسیار مفید بوده است phys.org. اما استارلینک به برق نیاز دارد. اگر برق خانه شما قطع باشد، بشقاب و روتر استارلینک تا زمانی که باتری پشتیبان یا ژنراتور نداشته باشید خاموش می‌شوند. بسیاری از کاربران یک UPS کوچک تهیه می‌کنند تا در قطعی‌های کوتاه، استارلینک فعال بماند. همچنین، اگر قطعی منطقه‌ای است ولی شما برق داشته باشید، استارلینک تا زمانی که ایستگاه زمینی و بک‌بُن اینترنتی که به آن متصل می‌شود فعال باشند، کار می‌کند. مثلاً اگر کل منطقه شما اینترنت نداشته باشد اما گیت‌وی استارلینک در ایالتی دیگر سالم باشد، شما آنلاین خواهید ماند چون ترافیک شما از آن گیت‌وی رد می‌شود. در آتش‌سوزی‌های کالیفرنیا برخی افراد با ژنراتور استارلینک را فعال نگه داشتند و ارتباط داشتند در حالیکه مخابرات محلی قطع شده بود. خلاصه اینکه استارلینک تاب‌آوری مضاعف می‌آورد – مستقل از زیرساخت زمینی عمل می‌کند، پس قطعی منطقه‌ای (قطع ارائه‌دهنده، آسیب طوفان) اثر ندارد، اما خودتان باید برق تامین کنید. برای آمادگی اضطراری کامل، باتری یا ژنراتور برای واحد استارلینک تهیه کنید. و توجه داشته باشید رویدادهای بسیار نادر (مثل طوفان خورشیدی شدید یا حمله سایبری به شبکه استارلینک) هم ممکن است در تئوری اختلال ایجاد کنند، اما در زندگی روزمره کافی است برق داشته باشید تا استارلینک حتی در صورت قطعی سایر خدمات همچنان کار کند.

پرسش: آیا دیش استارلینک نیاز به نگهداری یا مراقبت دارد؟
پاسخ: دیش استارلینک تقریباً بدون نیاز به نگهداری است. این دیش برای استفاده ۲۴ ساعته در فضای باز و در شرایط آب‌وهوایی سخت طراحی شده است. در بیشتر مواقع لازم نیست کار خاصی با آن انجام دهید. چند نکته وجود دارد: دیش را از تجمع شدید برف دور نگه دارید – هرچند خودش گرم می‌شود، اما اگر برف زیاد روی آن جمع شد و دیش مسدود شد، لازم است برف را از روی آن پاک کنید (معمولاً گرما و طراحی طوری است که برف از رویش می‌لغزد). به همین صورت، اگر دیش بسیار کثیف شود (گرد و غبار، فضله پرندگان) روی سطح آن بنشیند، شستن ملایم با آب می‌تواند مفید باشد، اما اغلب باران خودش دیش را تمیز می‌کند. دیش هیچ قطعه قابل سرویس توسط کاربر ندارد; همه اجزا الکترونیکی مهر و موم شده‌اند. این دیش آرایه فازی حالت جامد است، پس موتور مکانیکی ندارد جز یک موتور کوچک که در شروع به کار، زاویه دیش را تنظیم می‌کند. برای آن لازم نیست روغن‌کاری یا کار خاصی انجام دهید. فقط مطمئن شوید کابل‌ها آسیب ندیده باشد – اگر علف‌زن یا حیوانات امکان جویدن کابل را دارند، آن را محافظت کنید. همچنین دیش را محکم نصب کنید تا باد نتواند آن را واژگون کند – این بیشتر برای جلوگیری از آسیب است. برنامه استارلینک می‌تواند بررسی سلامت دیش را انجام دهد، اما عموماً فقط وقتی مشکلی وجود داشته باشد به آن نیاز دارید. اگر دیش خراب شود، گارانتی سخت‌افزاری وجود دارد و استارلینک می‌تواند آن را تعویض کند. در طول زمان، شاید لازم باشد مانع‌های جلوی دید دیش (مثل رشد درخت در مسیر دید) را برطرف کنید. واحد روتر داخل خانه هم هر از گاهی ممکن است با راه‌اندازی مجدد عملکرد بهتری داشته باشد، ولی معمولاً بدون هیچ مشکلی پیوسته کار می‌کند. بنابراین، هیچ نگهداری دوره‌ای الزامی نیست. در مناطق سردسیر، برخی مردم دیش را با زاویه یا به صورت عمودی نصب می‌کنند تا برف روی آن جمع نشود – اما این بیشتر یک بهینه‌سازی است. هنگام گرمایش دیش کمی برق بیشتری مصرف می‌کند، پس در زمستان باید از این موضوع آگاه باشید (این فرآیند خودکار است). جمع‌بندی: با آن مثل هر ابزاری در فضای باز رفتار کنید – محکم نصبش کنید، مسیر دید آن به آسمان را باز نگه دارید و هر از گاهی بررسی کنید که آسیبی ندیده باشد. در غیر اینصورت، تقریباً خودش همه امور را مدیریت می‌کند.

پرسش: آیا استارلینک آلودگی نوری ایجاد می‌کند یا به اخترشناسی آسیب می‌زند؟
پاسخ: این سوال بیشتر علمی است تا مصرفی، اما اغلب مطرح می‌شود. از دید کاربر، استارلینک اثری بر شما ندارد – اما از منظر اخترشناسی، ماهواره‌های درخشان می‌توانند مشکل‌ساز باشند. اخترشناسان اشاره کرده‌اند که ماهواره‌های استارلینک (خصوصاً زمانی که خورشید بلافاصله پس از غروب یا پیش از طلوع به آنها می‌تابد) مانند نقاط روشن متحرک در آسمان ظاهر می‌شوند و تصاویر تلسکوپی را خراب می‌کنند. شرکت SpaceX برای کاهش این مشکل، به ماهواره‌های جدید خود آفتاب‌گیر/ویزر و پوشش ضد انعکاس افزوده تا آنها را کم‌نورتر کند jbhifi.com.au. این اقدامات با نام “DarkSat” و “VisorSat” شناخته می‌شوند. میزان درخشندگی نسبت به پرتاب‌های اولیه به طور چشمگیری کاهش یافته، اما هنوز برخی اخترشناسان با افزایش تعداد هزاران ماهواره، تداخل را گزارش می‌کنند. علاوه بر این، نگرانی‌هایی درباره پسماند مداری و شلوغی مدار به دلیل تعداد زیاد ماهواره وجود دارد. SpaceX طوری ماهواره‌ها را طراحی کرده تا پسماندها را به حداقل برساند و اطمینان یابد ماهواره‌ها می‌توانند مطمئن به مدار بازگردند و برای جلوگیری از برخوردها فعالانه هماهنگ می‌کند jbhifi.com.au. داده‌های مداری را منتشر می‌کنند تا دیگران بتوانند آنها را ردیابی کنند و با جامعه اخترشناسی تعامل دارند. در سال ۲۰۲۲ اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی حتی مرکزی برای بررسی اثرات ابرصورت‌های ماهواره‌ای راه‌اندازی کرد. پس بله، ماهواره‌های استارلینک در آسمان شب قابل مشاهده‌اند، گاهی به صورت “قطار نوری” بلافاصله پس از پرتاب، که برای برخی جالب ولی برای اخترشناسان مزاحم است. SpaceX به طور فعال در حال کم‌رنگ‌تر کردن ماهواره‌هاست. برای ناظران عادی آسمان، ماهواره‌ها معمولاً بعد از قرارگیری نهایی در مدار با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شوند (درخشندگی در حدود ۵–۶ قدر است، مرز دید انسان، بجز زمانی که فلاش‌های خاص رخ دهد). ولی عکاسی نجومی با نوردهی طولانی رد آنها را ثبت می‌کند. این موضوع هیچ اثری بر سرویس اینترنت ندارد، اما یک اثر جانبی سیستم است. موضع SpaceX این است که می‌خواهند مسئولانه رفتار کنند و اقدامات اصلاحی را اجرایی می‌کنند. گفتگو بین اپراتورهای ماهواره‌ای و اخترشناسان همچنان ادامه دارد. به هر حال، استارلینک صنعت را وادار کرده تا اثر صورت‌های ماهواره‌ای بزرگ بر آسمان شب را در نظر بگیرد، و انتظار می‌رود ماهواره‌های آینده (از جمله نسل دوم خود استارلینک) حتی کم‌نورتر باشند. پس اگرچه دغدغه اخترشناسان صحیح است، این مسئله در حال کاهش است و بیشتر دغدغه جامعه علمی است تا موردی که تجربه کاربر استارلینک را تحت تاثیر قرار دهد.

برنامه‌ها و توسعه‌های آینده

پرسش: استارلینک در آینده چگونه بهبود می‌یابد؟
پاسخ: شرکت SpaceX برنامه‌های بزرگی برای ارتقاء استارلینک در سال‌های پیش رو دارد. چند حوزه کلیدی پیشرفت: ماهواره بیشتر، ظرفیت بیشتر – هدف این است که تعداد ماهواره‌ها از حدود ۷۵۰۰ عدد فعلی به ۱۲ هزار عدد تا سال ۲۰۲۷ برسد و حتی ممکن است بیشتر (تا ۴۲ هزار در صورت تایید پروژه) en.wikipedia.org. هر پرتاب جدید ظرفیت شبکه را افزایش داده و شلوغی را کاهش می‌دهد، یعنی سرعت بهتر برای کاربران. همچنین نسل‌های جدیدی از ماهواره‌ها (استارلینک V2) در حال استقرار هستند که قوی‌تر هستند. اولین گروه از ماهواره‌های استارلینک V2 مینی (نسخه‌های کمی کوچکتر که داخل فالکون ۹ جا می‌شوند) در سال ۲۰۲۳–۲۰۲۴ پرتاب شد که ۴ برابر ظرفیت ماهواره‌های قبلی را با استفاده از باند E برای انتقال داده و آنتن‌های پیشرفته‌تر ارائه می‌کنند tomsguide.com. زمانی که موشک بزرگ استارشیپ شرکت SpaceX عملیاتی شود، قرار است ماهواره‌های کامل استارلینک V2 که بسیار بزرگ‌تر هستند و پهنای باند بیشتری منتقل می‌کنند (استارشیپ می‌تواند صدها ماهواره را همزمان به فضا ببرد) پرتاب شوند. این ماهواره‌های V2 همچنین قابلیت اتصال مستقیم به موبایل را خواهند داشت (در ادامه بیشتر توضیح داده می‌شود). همه این‌ها یعنی سرعت‌های بالاتر برای هر کاربر – اهدافی مثل ۱ گیگابیت بر ثانیه و در نهایت ۱۰ گیگابیت بر ثانیه مطرح شده‌اند tomsguide.com، هرچند تحقق آنها هدف بلندمدت است. همچنین تاخیر شبکه به طور پیوسته زیر ۲۰ میلی‌ثانیه خواهد بود چون با افزایش تراکم شبکه و بیشتر شدن ایستگاه‌های زمینی/مسیریابی لیزری، مسیر داده‌ها کوتاه‌تر می‌شود tomsguide.com.

حوزه دیگر موبیلیتی و خدمات جدید است: استارلینک بر روی سرویس اتصال مستقیم به موبایل با همکاری تی‌موبایل (و اخیراً شرکت‌های دیگر) کار می‌کند. احتمالاً از سال ۲۰۲۴، ماهواره‌های نسل دوم استارلینک با آنتن‌های ویژه قادر خواهند بود مستقیماً به موبایل‌های معمولی ۴G/5G (بدون نیاز به دیش) برای پیامک و ارتباط اضطراری متصل شوند tomsguide.com. برنامه این است که بعدتر تماس صوتی و داده موبایل نیز روی ماهواره فعال شود. اگر موفق شود، می‌تواند مناطق فاقد پوشش موبایل را حذف کند.

استارلینک همچنین در حال گسترش خطوط محصولات خود است: ترمینال‌های هوایی استارلینک توسط ایرلاین‌ها پذیرفته شده‌اند (یونایتد ایرلاینز اعلام کرده است نصب اینترنت رایگان استارلینک را روی همه ناوگان خود en.wikipedia.org). استارلینک برای اینترنت اشیاء (IoT) نیز شایعه شده است تا ترمینال‌های کوچک و کم‌مصرف برای اتصال سنسورها یا دستگاه‌ها در مناطق دورافتاده فراهم کند. همچنین SpaceX یک سرویس نظامی/دولتی به نام استارشیلد برای ارتباط رمزگذاری شده ارائه می‌دهد که می‌تواند نوآوری‌های بیشتری برای شبکه استارلینک به همراه داشته باشد (هرچند فعلاً مجزا است).

در سمت مصرف‌کننده، احتمالاً شاهد دیش‌های کوچکتر و ارزان‌تر خواهیم بود – ایلان ماسک عنوان کرده است قصد دارند هزینه دیش را در گذر زمان کاهش دهند (هزینه تولید دیش قبلاً از ۳۰۰۰ دلار به کمتر از ۶۰۰ دلار رسیده). نسل آینده دیش “استارلینک ۳” می‌تواند وای‌فای ۶ را یکپارچه کند و مصرف انرژی کمتری داشته باشد و غیره.

همچنین صحبت‌هایی در مورد مسیریابی لیزری ماهواره به ماهواره به عنوان استاندارد هست – زمانی که همه ماهواره‌های استارلینک دارای لیزر شوند، این شبکه قادر خواهد بود حتی در قطب جنوب یا وسط اقیانوس، بدون ایستگاه زمینی نزدیک، پوشش ارائه دهد؛ داده‌ها بین ماهواره‌ها منتقل می‌شود تا به دروازه اینترنت برسد. این باعث می‌شود شبکه پایدارتر و جهانی‌تر گردد. تا سال ۲۰۲۵ بسیاری ماهواره‌ها لیزر دارند starlink.com، اما نهایتاً همه مجهز خواهند شد و هر گونه شکاف پوشش از بین می‌رود.

از دید خدماتی، با داغ شدن رقابت (Kuiper از آمازون، OneWeb و غیره)، استارلینک ممکن است قیمت‌گذاری خود را تطبیق دهد – ممکن است طرح‌های ارزان‌تر یا پلن‌های سطح بالاتر ارائه کند. به طور مثال قبلاً پلن مینی ۱۰ گیگابایت با ۱۰ دلار را در برخی بازارها تست کرده‌اند facebook.com. پس شاید در آینده گزینه‌های پلن متنوع‌تر ببینیم (مثل پلن‌های واقعاً نامحدود پریمیوم در برابر پلن‌های بودجه‌ای با حجم محدود) تا نیاز کاربران گوناگون را پوشش دهد.

و درباره رقابت: پروژه کویپر آمازون انتظار می‌رود اولین ماهواره‌های خدماتی خود را در سال ۲۰۲۴ پرتاب کند و در نهایت اینترنت شبیه استارلینک را از مدار پایین زمین ارائه دهد. در حالی که استارلینک یک پیشتاز بزرگ است (با بیش از ۵ میلیون کاربر و افزایش مداوم phys.org)، کویپر می‌تواند موج بعدی نوآوری و احتمالاً کاهش قیمت را برای مصرف‌کنندگان به ارمغان آورد. وان‌وب بر کسب‌وکارهای بزرگ متمرکز خواهد شد و کشورهای دیگر (پروژه GuoWang چین، طرح‌های اتحادیه اروپا) نیز تا اواخر دهه ۲۰۲۰ منظومه‌های ماهواره‌ای خود را اجرا خواهند کرد. به نظر می‌رسد SpaceX مصمم است با مقیاس بزرگ استقرار و پیشرفت‌های فناوری، پیشتاز بماند.

در نهایت، ایلان ماسک اشاره کرده است که احتمالاً عرضه اولیه سهام استارلینک (IPO) در حدود سال ۲۰۲۵ یا بعدتر صورت گیرد (در صورتی که کسب‌وکار سودآوری پایداری نشان دهد) reuters.com. اگر استارلینک به یک شرکت مستقل تبدیل شود، این ورود سرمایه می‌تواند توسعه را حتی بیشتر تسریع کند.خلاصه اینکه آینده استارلینک اینگونه به نظر می‌رسد: ماهواره‌های بیشتر (شامل نسل جدید) = ظرفیت و سرعت بیشتر، گستردگی پوشش و قابلیت جابه‌جایی بیشتر (ارتباط مستقیم با تلفن همراه، هواپیما و غیره)، احتمال کاهش هزینه به ازای هر مگابیت بر ثانیه (با بزرگ شدن مقیاس)، و بهبود مستمر فناوری در هر دو بخش فضایی و سخت‌افزار کاربری. استارلینک امروز شگفت‌انگیز است، اما استارلینک در چند سال آینده می‌تواند ده برابر بزرگ‌تر و سریع‌تر شود و واقعاً اینترنت پرسرعت را در هر نقطه‌ای از سیاره، برای هر دستگاهی در دسترس قرار دهد.س: آیا استارلینک سریع‌تر می‌شود و هزینه ماهانه آن با گذر زمان کاهش می‌یابد؟
ج: انتظار می‌رود بله، در بلندمدت سریع‌تر و احتمالاً ارزان‌تر شود (یا حداقل ارزش بیشتری ارائه دهد). درباره سرعت: همان طور که گفته شد، ماهواره‌های جدید استارلینک و پوشش متراکم‌تر باید سرعت‌های بیشتری را برای کاربران به ارمغان بیاورد. اسپیس‌ایکس ابتدا هدف سرعت حدود ۱ گیگابیت بر ثانیه برای هر کاربر را داشت و بعدها ۱۰ گیگابیت بر ثانیه را به عنوان آرمان بلندمدت اعلام کرد tomsguide.com. این شاید عجیب به نظر برسد، اما اگر فناوری و مسیریابی لیزری ماهواره‌ها پیشرفت کند، ممکن است این اتفاق در برخی سناریوها (خصوصاً ارتباطات سازمانی) بیفتد. در کوتاه‌مدت، کاربران معمولی به احتمال زیاد شاهد افزایش سرعت‌های خود به چند صد مگابیت بر ثانیه خواهند بود و تأخیر نیز ممکن است کاهش بیشتری داشته باشد. درباره قیمت: در حال حاضر ۹۰ تا ۱۲۰ دلار برای برخی مناطق زیاد است، اما رقابت و صرفه‌جویی ناشی از مقیاس می‌تواند آن را کاهش دهد. در برخی مناطق، آن‌ها طرح ۸۰ دلاری (Residential Lite) را برای جذب مشتریان بیشتر معرفی کرده‌اند highspeedinternet.com و همچنین پروموشن‌هایی مانند سخت‌افزار رایگان یا دوره‌های آزمایشی ارائه داده‌اند. ایلان ماسک گفته است استارلینک نباید ورشکست شود (نگهداری اینترنت ماهواره‌ای بسیار هزینه‌بر است)، پس آن‌ها قیمت را با پایداری متعادل می‌کنند. اما اگر، مثلاً، آمازون Kuiper قیمتی پایین‌تر ارائه کند یا بسته‌هایی جذاب عرضه کند، استارلینک برای رقابت واکنش نشان خواهد داد. همچنین، اگر میلیون‌ها نفر دیگر مشترک شوند، اسپیس‌ایکس می‌تواند هزینه ماهواره‌ها را بین افراد بیشتری تقسیم کند و بالقوه قیمت هر کاربر را کاهش دهد. از دید دیگر: شاید استارلینک قیمت‌گذاری پلکانی معرفی کند – مثلاً یک سطح پایین‌تر با سرعت کم‌تر و یک سطح پرسرعت گیگابیتی با قیمت بالا. الان هم نشانه‌هایی از این موضوع با طرح ۵۰ دلاری ۵۰GB Roam (یک گزینه اقتصادی) دیده می‌شود highspeedinternet.com. به هر حال، مصرف‌کنندگان به احتمال زیاد یا مستقیماً از کاهش قیمت‌ها یا از عملکرد بالاتر با همان قیمت بهره‌مند می‌شوند. پنج سال پیش، پرداخت ۱۰۰ دلار برای هر گونه اینترنت ماهواره‌ای معمولاً برای ۵ مگابیت بر ثانیه بود – اما اکنون ۱۰۰+ مگابیت بر ثانیه. پنج سال دیگر، شاید همان ۱۰۰ دلار برای شما ۵۰۰ مگابیت یا حتی بیشتر فراهم کند. پس ارزش قطعاً در مسیر صعودی است. همچنین موفقیت استارلینک می‌تواند ISPهای سنتی را تشویق کند تا خدمات یا قیمت‌های خود را بهبود دهند (برای حفظ مشتریان مناطق روستایی)، که به طور غیرمستقیم به نفع مصرف‌کنندگان است tomsguide.com. پس منتظر پیشرفت باشید: سرعت بیشتر، سقف داده بالاتر (الان تقریباً نامحدود است)، و شاید بسته‌هایی منعطف‌تر یا مقرون‌به‌صرفه‌تر با توسعه سرویس.س: قضیه ارتباط مستقیم استارلینک با تلفن‌های همراه چیست؟
ج: این موضوع به ابتکار «مستقیم به موبایل» استارلینک اشاره دارد که هدفش این است تلفن‌های موبایل معمولی بتوانند برای ارتباطات پایه با ماهواره‌های استارلینک ارتباط برقرار کنند. در میانه ۲۰۲۲، اسپیس‌ایکس و تی-موبایل همکاری خود را اعلام کردند: ماهواره‌های نسل دوم استارلینک دارای آنتن‌های سلولی ویژه (در باندهای GSM/NB-IoT) خواهند بود که قادرند تلفن‌ها در شبکه تی-موبایل در نقاط دورافتاده را پوشش دهند tomsguide.com. ایده این است اگر شما خارج از محدوده پوشش سلولی (مثلاً در پارک ملی، بیابان یا دریا) باشید اما آسمان را ببینید، تلفن شما همچنان می‌تواند پیامک بفرستد/دریافت کند (و در نهایت تماس/داده داشته باشد) از طریق شبکه ماهواره‌ای استارلینک. این عملاً نقاط کور را برای اپراتورهای مشارکت‌کننده حذف می‌کند. اوایل ۲۰۲۴، اسپیس‌ایکس اعلام کرد که پیامک آزمایشی از طریق فضا به یک گوشی معمولی با استفاده از سیستم استارلینک ارسال کرده است tomsguide.com – یک اثبات ایده. این سرویس قرار است در حدود ۲۰۲۴ با پیامک آغاز شود و سپس به تماس صوتی و شاید داده کم‌سرعت گسترش یابد. در ابتدا پهنای باند بالا نخواهد داشت (مثلاً انتظار تماشای ویدیو روی تلفن را نداشته باشید)، چون طیف سلولی محدود است. اما برای شرایط اضطراری یا ارتباط پایه، بسیار مهم است. فراتر از T-Mobile در آمریکا، اسپیس‌ایکس با اپراتورهای دیگری هم قرار بسته: مثلاً یکی از اپراتورهای استرالیا، برخی کانادایی‌ها و اخیراً اعلام شد که AST SpaceMobile (رقیب ارتباط مستقیم با موبایل) اولین تماس ۵G از طریق ماهواره را انجام داده است. اسپیس‌ایکس احتمالاً می‌خواهد گوی سبقت را برباید. در اصل استارلینک برنامه دارد به‌عنوان دکل سلولی جهانی در آسمان برای اپراتورهای مشارکت‌کننده عمل کند. این کار با دیش استارلینک انجام نمی‌شود – خودِ تلفن شما ترمینال خواهد بود. به احتمال زیاد به عنوان افزونه به طرح‌های موبایل اضافه می‌شود (تی-موبایل گفته این سرویس را در بالاترین طرح‌های خود رایگان می‌دهد). از لحاظ فنی، این از ماهواره‌های نسل دوم استارلینک با آرایه‌های بزرگ آنتن سلولی استفاده می‌کند – بسیاری از آن ماهواره‌ها قرار است با استارشیپ به مدار پرتاب شوند. بنابراین، ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۵ باید شاهد آغاز این سرویس ارتباط مستقیم با موبایل باشیم. این سرویس کمی جدا از سرویس اصلی اینترنت استارلینک است اما از همان شبکه ماهواره‌ای استفاده می‌کند. اگر موفق شود، یعنی طی چند سال آینده فقط با گوشی خودتان واقعاً در هرجای زمین پوشش خواهید داشت – به لطف استارلینک. این برای کوهنوردان، دریانوردان، روستاییان یا هر کسی که نیاز به ارتباط اضطراری خارج از پوشش معمول دارد بسیار هیجان‌انگیز خواهد بود. این یکی از پیشرفت‌های آینده‌نگر است که چندمنظوره بودن استارلینک را نشان می‌دهد.س: درباره رقبای استارلینک (وان‌وب، آمازون کوایپر) چطور؟ استارلینک چگونه جلو می‌ماند؟
ج: استارلینک در حال حاضر رهبر بلامنازع اینترنت ماهواره‌ای مدار پایین زمین (LEO) است، اما رقبا ظاهر شده‌اند. وان‌وب، واقع در بریتانیا، حدود ۶۰۰ ماهواره (کافی برای پوشش جهانی) پرتاب کرده اما شیوه عملکردش متفاوت است: وان‌وب روی فروش ظرفیت به سازمان‌ها، ناوبری دریایی و شرکای مخابراتی تمرکز دارد نه مستقیماً به مصرف‌کنندگان. ماهواره‌های وان‌وب بالاتر قرار دارند (~۱۲۰۰ کیلومتر) و در ۲۰۲۳ به پوشش جهانی رسیدند، اما ترمینال‌ها و خدماتشان معمولاً از طریق قراردادهای شرکتی ارائه می‌شود. پس فعلاً برای کاربران خانگی، وان‌وب گزینه نیست. پروژه کوایپر آمازون بزرگ‌ترین رقیب آینده است: آمازون برنامه دارد ۳۲۰۰ ماهواره در مدار LEO مستقر کند و منابع عظیمی در اختیار دارد. آن‌ها پرتاب‌های موشکی (ULA، بلو اوریجین و غیره) را رزرو کرده‌اند و انتظار می‌رود سرویس آزمایشی را شاید تا ۲۰۲۵–۲۰۲۶ شروع کنند. کوایپر از لجستیک و پایگاه مشتریان آمازون (شاید با پرایم بسته‌بندی یا فروش در Amazon.com) سود می‌برد. با این حال، استارلینک حداقل پنج سال جلوتر است – زمانی که کوایپر راه‌اندازی شود، استارلینک ماهواره‌های نسل دوم و میلیون‌ها کاربر خواهد داشت. سایر بازیگران: پروژه Telesat Lightspeed (کانادا، در مقیاس کوچک‌تر)، و چین که در حال برنامه‌ریزی برای منظومه ماهواره‌ای LEO خود است. برای هواپیما و کشتی‌ها، Inmarsat و Viasat (که ادغام شده‌اند) هنوز اینترنت GEO ارائه می‌دهند، اما عملکرد استارلینک باعث شده آن‌ها به سراغ تطابق بروند (Viasat آنقدر نگران است که بعضاً اقدام قانونی برای کند کردن تأیید توسعه استارلینک انجام داده). استراتژی اسپیس‌ایکس کاملاً مشخص است: پرتاب، پرتاب، پرتاب – آن‌ها سریع عمل می‌کنند تا فضا را پر و مشتری جمع کنند قبل از اینکه رقبا وارد شوند phys.org phys.org. همچنین یکپارچه عمل می‌کنند (ماهواره، موشک و ترمینال کاربری را خودشان می‌سازند) که به آن‌ها اجازه می‌دهد سریع‌تر روی فناوری و هزینه بهبود اعمال کنند. تا زمانی که آمازون هزار ماهواره اولش را دارد، اسپیس‌ایکس شاید ۱۲ هزار ماهواره با لیزر داشته باشد و شاید وارد نسل سوم شده باشد. همچنین استارلینک همین حالا درآمدزا شده (برآورد ~$۷+ میلیارد تا ۲۰۲۵) که می‌تواند رشد بیشتر را تأمین مالی کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماسک گفته درآمد استارلینک کلیدی برای تأمین مالی چیزهایی مثل مأموریت‌های مریخ است، بنابراین اسپیس‌ایکس به موفقیت این طرح تعهد کامل دارد. برای مصرف‌کنندگان این خبر خوبی است: حتی تهدید رقابت باعث می‌شود استارلینک به بهبود سرویس و شاید قیمت ادامه دهد. اگر آمازون ارزان‌تر یا با خدمات متفاوت بیاید، استارلینک با مقیاس تثبیت‌شده‌اش واکنش نشان می‌دهد. خلاصه؛ استارلینک مزیت پیشگامی دارد و با سرعت پیش می‌رود – اما به زودی با رقبا رو به رو خواهد شد که این نوآوری را ادامه‌دار می‌کند. فعلاً و در آینده نزدیک، استارلینک قابلیت‌هایی ارائه می‌دهد که هیچ‌کس دیگر ندارد، و اسپیس‌ایکس قصد دارد با کند نکردن استقرار، این وضعیت را حفظ کند.س: آیا برنامه‌ای برای یکپارچه‌سازی استارلینک با خودروهای تسلا یا محصولات دیگر وجود دارد؟
ج: هنوز هیچ اطلاعیه رسمی درباره نصب ترمینال استارلینک در خودروهای تسلا وجود ندارد. در حال حاضر، خودروهای تسلا برای اتصال اینترنت از شبکه‌های سلولی استفاده می‌کنند. ایلان ماسک در صحبت‌هایش اشاره کرده نصب دیش بزرگ استارلینک روی خودرو کاربردی نیست – آنتن‌های مورد نیاز بسیار بزرگ‌تر از آنتن خودرو هستند. اما با پیشرفت فناوری (مثلاً آنتن‌های آرایه‌ای کوچک‌تر شوند یا اتصال مستقیم استارلینک به تلفن همراه عملی شود)، تصور اینکه تسلا یا خودروسازان دیگر برای داده از استارلینک استفاده کنند ممکن است. فعلاً خودروهای تسلا به استارلینک مجهز نیستند و به 4G LTE اتکا دارند. جایی که ادغام استارلینک با محصولات وابسته تسلا را می‌بینید – به‌عنوان نمونه برخی ایستگاه‌های سوپرشارژر تسلا در نقاط دورافتاده دارای دیش استارلینک برای ارائه اینترنت به شارژر و مسافران هستند. همچنین اسپیس‌ایکس و تسلا روی فناوری‌های زیادی همکاری دارند، شاید در آینده زمانی که سرویس ارتباط مستقیم به موبایل فعال شود، خودروهای تسلا در مناطق فاقد پوشش سلولی، از آن استفاده کنند. اما هنوز مورد مشخصی بیان نشده است. ایده “تسلا + استارلینک” باعث هیجان هواداران می‌شود، اما در عمل، یک خودروی متحرک به آنتن تخت با کارایی بالا نیاز دارد که برای یک سدان بسیار بزرگ است (شاید برای سایبرتراک؟ بعضی‌ها درباره آن شوخی کرده‌اند). تمرکز ماسک بیشتر بر استارلینک برای پلتفرم‌های ایستا یا بزرگ‌تر (کمپر، کشتی، هواپیما) بوده تا خودروهای سواری. خلاصه اینکه در حال حاضر استارلینک مستقیماً روی خودروهای تسلا وجود ندارد، اگرچه آن‌ها یک اکوسیستم مشترک دارند و هم‌افزایی‌های احتمالی آینده (مثل به‌روزرسانی نرم‌افزاری خودرو در مناطق دورافتاده با استارلینک) ممکن است رخ دهد.

منابع: اطلاعات فوق از وب‌سایت رسمی استارلینک، بیانیه‌ها و مستندات پشتیبانی اسپیس‌ایکس/استارلینک، رسانه‌های خبری معتبر و گزارش‌های جامعه جمع‌آوری شده است. آمارهای کلیدی (مانند تعداد ماهواره‌ها، تعداد کاربران، سرعت‌ها و غیره) بر اساس داده‌های جدید هستند: به عنوان مثال، تا اوایل سال ۲۰۲۵ استارلینک حدود ۶۷۵۰ ماهواره در مدار و بیش از ۵ میلیون کاربر داشت phys.org meyka.com. جزئیات فنی عملکرد و مشخصات استارلینک از مشخصات منتشر شده اسپیس‌ایکس و تحلیل‌های شخص ثالث استخراج شده است starlink.com starlink.com starlink.com. قیمت‌گذاری و پلن‌ها مطابق با پیشنهادات استارلینک در سال‌های ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۵ می‌باشند broadbandnow.com highspeedinternet.com. اطلاعات مربوط به عملکرد و استفاده از هر دو بیانیه رسمی و تجربیات کاربران گزارش شده در سال‌های ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۴ تأمین شده است jbhifi.com.au tomsguide.com. از آنجا که استارلینک سرویسی با رشد سریع است، برخی جزئیات ممکن است تغییر کنند، اما این پرسش‌های متداول نمایانگر وضعیت استارلینک تا اواسط سال ۲۰۲۵ است و نمایی جامع برای هر فرد کنجکاو درباره این انقلاب اینترنت ماهواره‌ای ارائه می‌دهد.  en.wikipedia.org

Tags: , ,