هیمالیا با سرعت بالا: درون رقابت نپال برای اتصال هر قله و روستا

جغرافیای منحصر به فرد نپال – از هیمالیای بلند تا روستاهای دورافتاده کوهستانی – دسترسی به اینترنت را هم چالش‌برانگیز و هم حیاتی می‌کند. در سال‌های اخیر، نپال پیشرفت‌های قابل توجهی در توسعه اتصال دیجیتال در سراسر کشور داشته است. این گزارش به بررسی جزئیات اینترنت نپال می‌پردازد: ارائه‌دهندگان اصلی خدمات و سهم بازار آن‌ها، وضعیت شبکه‌های موبایل و پهن‌باند، سرعت‌ها و هزینه‌های معمول، چالش‌های زیرساختی، برنامه‌های اینترنت ماهواره‌ای، سیاست‌های دولتی، شکاف دیجیتال شهری-روستایی و برنامه‌های اتصال آینده. به‌رغم زمین‌های دشوار و چالش‌های زیرساختی فراوان، نپال برای رساندن اینترنت پرسرعت از پایتخت کاتماندو تا درب اورست در حال رقابت است.

ارائه‌دهندگان اینترنت عمده و سهم بازار

بازار اینترنت نپال توسط مجموعه‌ای از شرکت‌های دولتی و خصوصی ارائه دهنده خدمات اینترنت (ISP)، به طور کلی به اپراتورهای موبایل و ارائه‌دهندگان پهن‌باند ثابت تقسیم شده است:

• اپراتورهای موبایل: دو شرکت بازار اینترنت موبایل را تصرف کرده‌اند. شرکت نپال تلکام (شرکت مخابرات نپال) بزرگترین اپراتور است و بیش از نیمی از مشترکان موبایل را دارد. این شرکت حدود 57% از بازار موبایل را در اختیار دارد nta.gov.np. نستل (یک اپراتور خصوصی و بخشی از گروه آکسیاتا) با حدود 36% سهم nta.gov.np در جایگاه بعدی قرار دارد. اسمارت تلکام با حدود 6% مشترک در جایگاه سوم است nta.gov.np. این اپراتورها بخش عمده‌ای از دسترسی به اینترنت موبایل در نپال را شامل می‌شوند. (چند اپراتور جزئی مانند نپال سَتلایت تلکام وجود دارد اما سهم آن‌ها ناچیز است.)
• ارائه‌دهندگان پهن‌باند ثابت: بخش پهن‌باند ثابت نپال توسط ده‌ها ISP سرویس‌دهی می‌شود، اما تعداد کمی از آنان بازار را پیش می‌برند. ورلد لینک کامونیکیشن بزرگترین ISP کشور است، با نزدیک به 1 میلیون مشترک پهن‌باند ثابت(972,781 کاربر) تا سال 2024 gadgetbytenepal.com. این موضوع ورلد لینک را نه تنها به عنوان برترین ISP بلکه به عنوان سومین ارائه دهنده بزرگ مخابراتی تبدیل کرده است. دیگر ISPهای بزرگ شامل دیش‌هوم فایبرنت (~343,825 مشترک) gadgetbytenepal.com، خود سرویس فیبر نپال تلکام (FTTH) (~321,758 مشترک) gadgetbytenepal.com، سبیسو کابلنت (~310,627 مشترک) gadgetbytenepal.com و ویانت کامونیکیشن(~242,333 مشترک) gadgetbytenepal.com هستند. هر کدام از آن‌ها سهم بازاری در حدود 10-15% از بخش پهن‌باند ثابت دارند. ISP قابل توجه دیگر کلاسیک تک است که همراه با بازیکنان کمی کوچکتر مانند وب‌سرفر نیز به تعداد کمی از کاربران خدمات ارائه می‌دهند. ورلد لینک به تنهایی حدود 30% از اتصال‌های پهن‌باند ثابت نپال را ارائه می‌کند که نشان‌دهنده دسترسی گسترده آن است gadgetbytenepal.com.

حضور شهری در برابر روستایی: ISPهای بزرگ خصوصی (ورلد لینک، سبیسو، ویانت، کلاسیک، دیش‌هوم) بیشتر در شهرها و شهرک‌ها فعالیت می‌کنند، به‌ویژه در دره کاتماندو و دیگر مراکز شهری. نپال تلکام، به دلیل سابقه‌ای که دارد، پوشش گسترده‌تری از جمله مناطق نیمه‌شهری و برخی مناطق روستایی از طریق راه‌اندازی خطوط ADSL قدیمی‌تر و فیبر جدیدتر دارد. از نظر نفوذ کلی اینترنت، نپال دارای تعداد اشتراک بیش از تعداد جمعیت است – آخرین گزارش‌ها نشان می‌دهد بیش از 40 میلیون اشتراک اینترنت در کشوری با حدود 30 میلیون نفر وجود دارد که به نفوذ جمعیتی 131-149% می‌رسد (بسیاری از افراد چندین اشتراک دارند) datareportal.com kathmandupost.com. با این حال، این عدد عناوینی نابرابری‌های موجود در استفاده و دسترسی را پنهان می‌کند که مورد بررسی قرار خواهند داد.

دسترسی و نفوذ شبکه موبایل (2G، 3G، 4G، 5G)

شبکه‌های موبایل به عنوان اصلی‌ترین روش دسترسی به اینترنت در نپال مطرح هستند، به‌ویژه در مناطق روستایی و کوهستانی که کشیدن کابل دشوار است. نپال به پوشش شبکه موبایل نزدیک به جهانی برای تماس‌های صوتی و پیامک‌ها دست یافته و به‌ طور مداوم در حال بهبود پوشش پهن‌باند مبتنی بر موبایل است:

• 2G: شبکه‌های قدیمی GSM (در فرکانس‌های 900/1800 MHz) بیشتر مناطق پرجمعیت نپال را پوشش می‌دهند و تلفن پایه و داده‌های EDGE/GPRS را ارائه می‌دهند. در حالی که داده‌های 2G (GPRS/EDGE) توسط نهادهای نظارتی به عنوان “پهن‌باند” در نظر گرفته نمی‌شود، اما همچنان به عنوان پشتیبان در مناطق دور افتاده باقی می‌ماند. تقریباً کل جمعیت نپال زیر پوشش سیگنال 2G از طریق خطوط مخابراتی نپال تلکام یا نستل قرار گرفته‌اند.
• 3G: نپال تعبیر شبکه‌های 3G (WCDMA) را در اواسط دهه 2000 معرفی کرده است و تا سال 2023 شبکه‌های 3G حدود 90% از جمعیت را پوشش می‌دهند farsightnepal.com. هم نپال تلکام و هم نستل 3G را بر روی باند 2100 MHz اجرا می‌کنند و اسمارت تلکام نیز در مناطق دارای مجوز خود به طور محدود 3G ارائه می‌دهد. تا اوایل سال 2023، نپال تلکام بیش از 7.13 میلیون کاربر 3G داشت datacenterdynamics.com (اغلب در مناطقی که 4G وجود ندارد یا از دستگاه‌های قدیمی استفاده می‌شود). تعداد کل اشتراک‌های 3G بین همه ارائه‌دهندگان حدود 8 میلیون بود nta.gov.np. با این حال، استفاده از 3G با گسترش 4G در حال کاهش است.
• 4G: نسل چهارم LTE به سرعت به پلتفرم اصلی برای پهن‌باند موبایل تبدیل شده است. از زمان معرفی آن در سال 2017، پوشش 4G به حدود 88% از جمعیت رسیده است farsightnepal.com. هم نپال تلکام و هم نستل شبکه‌های 4G را اجرا می‌کنند (بر روی باندهای متفاوت از جمله 1800 MHz، 800 MHz و غیره)، با پوشش متمرکز بر شهرها، بزرگراه‌ها و شهرک‌ها – اما به طور فزاینده‌ای در حال گسترش به مناطق روستایی و حتی مسیرهای گردشگری هستند. تا سال 2023، نپال تلکام تعداد 11.5 میلیون کاربر 4G گزارش کرده بود datacenterdynamics.com، و در سراسر کشور حدود 26 میلیون اشتراک پهن‌باند موبایل وجود داشت (اغلب 4G) kathmandupost.com. این معادل با نفوذ پهن‌باند موبایل تقریبا 89% است kathmandupost.com. به خصوص، مناطق گردشگری محبوب اکنون در بسیاری از نقاط سیگنال‌های 4G دارند: به عنوان مثال، 4G در نزدیکی کمپ اصلی اورست و بخش‌هایی از مدار آناپورنا در دسترس است و به کوهنوردان امکان اتصال در هیمالیای بلند را می‌دهد. با این حال، سیگنال در چنین زمین‌های فوق‌العاده می‌تواند ناپایدار باشد و نه در همه‌جا – محلی‌ها عموماً بر اساس خدمات ارائه‌دهنده (نپال تلکام در برخی روستا، نستل در دیگران) به‌خاطر بهترین پوشش اعتماد دارند himalayalandtreks.com.
• ابتکارات ابتدایی 5G: نپال به طور محتاطانه‌ای به اکتشاف 5G می‌پردازد. اولین آزمایش‌های 5G در سال 2023 توسط نپال تلکام شروع شد و از اسپکتروم آزمایشی در باند 2600 MHz استفاده می‌کند datacenterdynamics.com. در فوریه 2023، نپال تلکام شبکه‌های آزمایشی غیرعمومی را در بخش‌هایی از کاتماندو (مناطق سوندرا و بابارمال) datacenterdynamics.com راه‌اندازی کرد. این آزمایش‌ها (زمان‌بندی‌شده با سالگرد شرکت) داخلی بود و راه‌اندازی کامل عمومی 5G همچنان نیازمند تأیید مقامات ناظر و آمادگی دستگاه‌ها بود. تا اواسط سال 2023، 5G هنوز به‌صورت تجاری در دسترس نبود – و حداکثر ممکن است حدود 5% از جمعیت در مناطق آزمایشی farsightnepal.com را پوشش دهد. نهاد نظارتی، NTA، در حال کار بر تخصیص اسپکتروم 5G به اپراتورها myrepublica.nagariknetwork.com است. هر دو ارائه‌دهنده عمده قصد دارند به زودی خدمات 5G را معرفی کنند، با تمرکز بر روی شهرها در ابتدا. با این حال، با توجه به نفوذ نسبتاً پایین گوشی‌های 5G و اولویت برای گسترش 4G به مناطق روستایی باقی‌مانده، 5G در نپال به احتمال زیاد به آرامی عرضه خواهد شد طی سال‌های آینده. در همین حال، 4G انتظار می‌رود به عنوان نیروی اصلی دسترسی به اینترنت موبایل باقی بماند.

به طور خلاصه، نفوذ موبایل در نپال بسیار بالاست – بیشتر ارتباطات موبایل فعال بیش از جمعیت است (حدود 139% از جمعیت در اوایل سال 2023) datareportal.com، چون بسیاری از کاربران دارای سیم‌کارت‌های دوگانه یا گوشی‌های مخصوص کار/شخصی هستند. تقریباً هر نپالی که از اینترنت استفاده می‌کند، به نوعی به موبایل متصل شده است. چالش اکنون ارتقای کیفیت شبکه است: اطمینان از اینکه افرادی که تحت پوشش سیگنال 3G/4G هستند واقعاً دستگاه و برنامه‌ای برای استفاده از آن دارند. (در حالی که 88-90% تحت پوشش 3G/4G قرار دارند، استفاده واقعی عقب‌تر از این است – فقط حدود 69% از 4G و 25% از 3G استفاده می‌کنند، که نشان‌دهنده فاصله استفاده در مناطق روستایی است که در آنجا پوشش وجود دارد ولی پذیرش کمتر است farsightnepal.com farsightnepal.com.)

دسترسی پهن‌باند ثابت: ADSL، فیبر، کابل و شکاف شهری-روستایی

پهن‌باند ثابت در نپال شاهد رشد سریع از طریق شبکه‌های فیبر نوری بوده است، هرچند پوشش هنوز نابرابر است. در گذشته، نپالی‌ها دسترسی به اینترنت خانگی را از طریق Dial-up یا ADSL بر روی خطوط تلفن داشتند، ولی در دهه گذشته به سمت انتقال به پهن‌باند پرسرعت فیبر و کابل، به‌ویژه در شهرها، به کار گرفته شد.

• ADSL و مسی تاریخی: نپال تلکام ADSL (DSL نامتقارن) را در اواسط دهه 2000 بر روی خطوط تلفن ثابت معرفی کرد. سالیان طولانی، ADSL به عنوان گزینه اصلی اینترنت ثابت بود و سرعت‌هایی تا 1-5 مگابیت بر ثانیه ارائه می‌داد. با این حال، پوشش ADSL عمدتاً محدود به شهرک‌ها بود و به عنوان سرویس با سرعت پایین و بی‌پایداری شناخته می‌شد. تا سال 2023، نپال تلکام هنوز حدود 303,000 مشترک ADSL داشت nta.gov.np، ولی این تعداد در حال کاهش است همانطور که کاربران به فیبر مهاجرت می‌کنند. ADSL اکنون قدیمی در نظر گرفته می‌شود؛ تلکام دیگر آن را توسعه نمی‌دهد و به جای آن بر روی ارتقاء فیبر تمرکز دارد. در مناطق روستایی، برخی مبادلات کوچک هنوز ADSL را ارائه می‌دهند جایی که فیبر هنوز حضور ندارد.
• فیبر به خانه (FTTH): فیبر پهن‌باند در مناطق شهری و نیمه‌شهری نپال رشد چشمگیری داشته است. تمامی ISPهای بزرگ اکنون اتصالات FTTH ارائه می‌دهند که سرعت‌های بالا (به طور معمول 20 مگابیت بر ثانیه تا 100-300 مگابیت بر ثانیه برای برنامه‌های خانگی، و حتی 600 مگابیت بر ثانیه یا 1 گیگابیت بر ثانیه در برنامه‌های پریمیوم gadgetbytenepal.com) ارائه می‌دهند. تعداد کل کاربران پهن‌باند فیبر تا ژانویه 2023 از 2.5 میلیون نفر بیشتر شده است nta.gov.np nta.gov.np و تا اواخر 2024 به حدود 2.89 میلیون رسید kathmandupost.com. این نشان‌دهنده تقریبا 33-44% از جمعیت داشتن اشتراک پهن‌باند ثابت kathmandupost.com kathmandupost.com است. اکثریت این‌ها اتصالات فیبری هستند، زیرا کاربران مودم کابلی نسبتاً کم هستند. ISPهایی مانند ورلد لینک، سبیسو، ویانت، کلاسیک، دیش‌هوم و نپال تلکام به طور دسته‌جمعی بیشتر مناطق شهرهای کاتماندو و شهرهای بزرگ را سیم‌کشی کرده‌اند. اتصال فیبر اکنون به شهرک‌های کوچکتر نیز در حال گسترش است – برای مثال، ورلد لینک ادعا می‌کند که در 73 از 77 ناحیه حضور دارد، از جمله مناطق دورافتاده استان کرنالی gadgetbytenepal.com. با این حال، تفاوت شهری-روستایی قابل توجهی وجود دارد: در شهرها ممکن است انتخاب 3-5 ارائه‌دهنده فیبر داشته باشید، در حالی که در بسیاری از روستاهای روستایی، پهن‌باند ثابت به سادگی موجود نیست.
• پهن‌باند کابلی و ISPهای بی‌سیم: قبل از اینکه فیبر رونق بگیرد، اینترنت کابلی (استفاده از شبکه‌های تلویزیون کابلی هم‌محور) توسط چند ISP مانند سبیسو و اپراتورهای کوچکتر تلویزیون کابلی ارائه می‌شد. خدمات “کابل مودم” سبیسو در دهه 2000 مهم بود، اما اکنون بیشتر به فیبر منتقل شده است. تا سال 2023، تنها حدود 71,000 اشتراک در سراسر کشور اینترنت کابلی (هم‌محور) داشتند nta.gov.np nta.gov.np، که نشان‌دهنده این است که کابل فیبر تقریباً به‌طور کامل جایگزین شده است. در عین حال، همچنین تعدادی سرویس دهنده بی‌سیم ثابت وجود دارد – که از لینک‌های رادیویی یا فرستنده‌های Wi-Fi برای خدمات به مناطقی استفاده می‌کنند که کابل/فیبر موجود نیست. تقریباً 14,000 اشتراک پهن‌باند بی‌سیم در سال 2023 شمارش شده بود (به استثنای موبایل) nta.gov.np nta.gov.np. از جمله مثال‌های قابل توجه می‌توان به ISP های در شهرک‌های روستایی اشاره کرد که از لینک‌های رادیویی نقطه به نقطه استفاده می‌کنند و شبکه‌های جامعه.
• زیرساخت شهری و روستایی: در نپال شهری (مانند دره کاتماندو، پوخارا، بیرا‌تنار و غیره)، ساکنان از زیرساخت پهن‌باند نسبتاً مدرن بهره‌مند هستند – کابل‌های فیبر نوری بر روی تیرهای برق یا زیر زمینی نصب می‌شوند و اینترنت پرسرعت را ارائه می‌دهند. بسیاری از ISPها نیز خدماتی مانند IPTV (تلویزیون دیجیتال) را با این اتصالات ارائه می‌دهند. به‌طور توضیحی، در مناطق روستایی و روستاهای مجزا، اجرای فیبر دشوار و اغلب غیرقابل‌توجیه تجاری است. زمین – تپه‌های شیب‌دار، رودخانه‌ها و استقرارهای دورافتاده – باعث می‌شود که اتصال ناحیه لازم هزینه‌بر باشد. به‌طور نتیجه‌ای، پهن‌باند روستایی عمدتاً به شبکه‌های موبایل (3G/4G) تکیه می‌کند یا به ارائه‌دهندگان بی‌سیم کوچک. برخی از روستاها شبکه‌های جامعه Wi-Fi با استفاده از VSAT مرکزی یا لینک‌های مایکروویو راه‌اندازی کرده‌اند. دولت، از طریق صندوق مخابراتی روستایی رگولاتور، همچنین به تمدید ارتباطات فیبر پشت‌بندی و نقطه‌های اینترنت به دفاتر دولتی محلی، مدارس و پست‌های بهداشتی در مناطق دورافتاده یارانه داده است (بیشتر در بخش شکاف دیجیتال بررسی می‌شود). به‌صورت کلی، پهن‌باند ثابت به شدت در مکان‌های شهری و نیمه شهری متمرکز است، در حالی که بسیاری از مناطق روستایی نپال همچنان به داده‌های موبایل وابسته‌اند یا به جز احتمالاً یک مرکز تلکام جامعه، به‌طور کلی هیچ اینترنتی ندارند.

به‌رغم این شکاف‌ها، روند مثبت است – نفوذ پهن‌باند ثابت نپال از تقریباً صفر در اوایل دهه 2010 به حدود 42% در 2024 افزایش یافته است nepalitelecom.com، که با توسعه تهاجمی فیبر رخ داده است. همه‌گیری COVID-19 تقاضا برای اینترنت خانگی را تسریع کرد و باعث شد که ده‌ها هزار اشتراک جدید به وجود آید (نپال تلکام به تنهایی 60 هزار کاربر جدید FTTH در طول 10 ماه اول قرنطینه‌ها اضافه کرد) gadgetbytenepal.com. ISPها در حال ادامه توسعه شبکه‌های فیبر از مراکز ناحیه‌ای به بیرون هستند، هرچند رسیدن به جمعیت‌های دورافتاده نیاز به راه‌حل‌های بی‌سیم یا ماهواره‌ای خواهد داشت.

سرعت‌ها و قیمت‌های اینترنت در نپال

سرعت اینترنت در نپال چقدر است؟ سرعت‌های تجربه شده توسط کاربران نپالی به طور قابل توجهی بهبود یافته است، اما همچنان از میانگین جهانی در موبایل عقب‌تر است. براساس داده‌های اوکلا از Speedtest، در اوایل 2023 سرعت دانلود متوسط موبایل در نپال حدود 13.5 مگابیت بر ثانیه بود datareportal.com. برای پهن‌باند ثابت (بیشتر فیبر)، سرعت متوسط حدود 48.5 مگابیت بر ثانیه بود datareportal.com. این ارقام منعکس کننده پیشرفت‌های بزرگ می‌باشند – سرعت‌های پهن‌باند ثابت به طور +71% سالانه افزایش یافت datareportal.com زیرا فیبر جایگزین ADSL شد، در حالی که سرعت‌های موبایل در واقع به دلیل تراکم شبکه و بسیاری از کاربران جدید 4G که به تازگی آنلاین شده‌اند، حدود 26% کاهش یافته است datareportal.com. با این حال، تا اواخر سال 2024، سرعت‌های متوسط احتمالاً بالاتر رفته‌اند، مخصوصاً با ارائه ISPs به کاربران پایه با برنامه‌های 50–150 مگابیت بر ثانیه.

پیشنهادات سرعت: ISPهای نپالی به طور نمونه سطوح مختلفی را ارائه می‌دهند مانند 20 مگابیت بر ثانیه، 40 مگابیت بر ثانیه، 60 مگابیت بر ثانیه، 100 مگابیت بر ثانیه و بیشتر برای استفاده خانگی. در واقع، ورلد لینک در سال 2021 اعلام کرد که همه مشترکان خود را به یک بسته حداقل 150 مگابیت بر ثانیه ارتقاء داده است english.khabarhub.com و حتی یک بسته 600 مگابیت بر ثانیه راه‌اندازی کرد، سریع‌ترین در کشور english.khabarhub.com. این سرعت‌های بالا در شهرها با قیمتی گزاف موجود است. سرعت‌های 4G موبایل در عمل متغیرهای زیادی دارند – در مناطق دارای پوشش قوی، کاربران ممکن است 10–30 مگابیت بر ثانیه دریافت کنند، در حالی که در مناطق روستایی یا سلول‌های پرتراکم، سرعت‌ها می‌تواند به کمتر از 5 مگابیت بر ثانیه بیافتد. تاخیر در 4G به طور معمول مناسب است (~30-50 ms)، در حالی که در 3G بالاتر است. در پهن‌باند ثابت، اتصالات فیبری تاخیر پایینی دارند (<5-10 ms به طور داخلی).

سطوح قیمتی: قیمت‌گذاری خدمات اینترنتی در نپال به‌صورت جهانی متوسط محسوب می‌شود اما ممکن است در مقایسه با درآمد محلی بالا باشد. میانگین نپالی حدود 2.6% از درآمد سالانه خود را برای دسترسی به اینترنت در سال 2020 اختصاص داده، یکی از بالاترین سهم‌های در جنوب آسیا kathmandupost.com. با رقابت، فراهمی بیشتر شده است – برای مثال، برنامه نامحدود 150 مگابیت بر ثانیه ورلد لینک 14,400 روپیه نپالی سالانه هزینه دارد (حدود 1,200 روپیه نپالی ماهانه، تقریباً 10 دلار آمریکا) english.khabarhub.com، که به ازای هر مگابیت نسبت به برنامه‌های قدیمی‌تر خیلی ارزان‌تر است. ارتباط پایه 20 مگابیت بر ثانیه یا 30 مگابیت بر ثانیه ممکن است حدود 800-1,000 روپیه نپالی ماهانه برای اشتراک سالانه هزینه داشته باشد (حدود 6-8 دلار). بسیاری از ISPها تخفیف‌هایی برای تعهدات طولانی‌تر می‌دهند و خدمات تلویزیونی را به صورت بسته‌ای ارائه می‌دهند.

داده‌های موبایل معمولاً از طریق بسته‌ها فروخته می‌شود: مثلاً 100 روپیه نپالی برای یک بسته 1 گیگابایت داده، یا بسته‌های ماهانه مانند 799 روپیه نپالی برای 40 گیگابایت، و غیره بسته به اپراتور. به طور کلی، قیمت‌های داده موبایل در نپال پایین‌تر از چند سال پیش است، اما ارزان‌ترین در منطقه نیستند. برای استفاده زیاد، پهن‌باند اقتصادی‌تر است. شایان ذکر است که دولت هنوز هزینه‌های خدمات مخابراتی را اعمال می‌کند و اخیراً حتی مالیات‌ها (مخصوص اینترنت) را افزایش داده است kathmandupost.com، که ISP ها هشدار داده‌اند ممکن است مجبور شوند قیمت‌ها را افزایش دهند. با این حال، روند به سمت داده‌های بیشتر با قیمت یکسان بوده است.

مقایسه سرعت: در مقایسه با همسایگان، سرعت‌های متوسط نپال پایین‌تر از هند است اما در برخی گزارش‌ها با کشورهای دیگر جنوب آسیا مانند پاکستان یا بنگلادش برابر یا بالاتر است farsightnepal.com datareportal.com. میانگین سرعت پهن‌باند ثابت ~48 مگابیت بر ثانیه datareportal.com اکنون بالاتر از میانگین جهانی ~40 مگابیت بر ثانیه است که چند سال پیش گزارش شده بود english.khabarhub.com. با این حال، سرعت موبایل متوسط ~13 مگابیت بر ثانیه هنوز به شدت زیر میانگین جهانی است (که بیش از 30 مگابیت بر ثانیه است). با گسترش شبکه‌های 4G و رسیدن 5G، سرعت‌های موبایل باید افزایش یابد.

برای یک مصرف‌کننده میانگین نپالی، تجربه اینترنت بهبود یافته است – پخش زنده یوتیوب یا فیس‌بوک بر روی 4G به‌طور کلی روان است و کاربران پهن‌باند فیبری به‌راحتی می‌توانند ویدئوهای HD یا 4K تماشا کنند و در تماس‌های ویدئویی شرکت کنند (بر خلاف روزهای Dial-up). مسئله اصلی باقی‌مانده استثناپذیری: کاربران روستایی اغلب از اینترنت موبایل کند شکایت دارند و حتی ISP های شهری با شکایاتی از قطعی‌ها و کاهش سرعت شبانه به دلیل نسبت رقابت بالایی روبرو می‌شوند. ناظر NTA حتی اقدام به الزام به پرداخت غرامت برای قطعی‌های طولانی مدت خدمات کرده است aawaajnews.com تا ارائه‌دهندگان را به حفظ کیفیت تحت فشار قرار دهد.

به طور خلاصه، اینترنت در نپال در حال افزایش سریع‌تر و نسبتاً ارزان‌تر شدن است، اما هزینه ممکن است همچنان برای خانوارهای کم‌درآمد سنگین باشد و سرعت‌های بالا به‌طور عمده توسط کاربران شهری لذت برده می‌شود.

توسعه زیرساخت‌ها و چالش‌ها در محیط کوهستانی

ساخت زیرساخت‌های اینترنت در نپال یک کار سخت است – به معنای واقعی کلمه. زمین‌های کشور شامل بلندترین کوه‌ها در جهان، تپه‌های شیب‌دار، دره‌های عمیق و مناطقی از جنگل‌های پایینی است. این جغرافیا، همراه با وضعیت نپال به عنوان یک کشور بدون دسترسی به دریا، چالش‌های منحصر به فردی برای اتصال ایجاد می‌کند.

ستون فقرات فیبر نوری ملی: نپال به عنوان ستون فقرات زیرساخت‌های اینترنتی خود، به کابل‌های فیبر نوری متکی است که شهرها را به هم متصل می‌کند و ترافیک را به گیت‌وی‌های بین‌المللی منتقل می‌کند. اجرای فیبر در سراسر کوه‌های نپال پر هزینه و کند است. تا سال 2023، طول ستون فقرات فیبر نپال تنها حدود 4,932 کیلومتر بود farsightnepal.com. بسیاری از شهرداری‌های روستایی از این اتصالات ظرفیت بالا فاصله زیادی دارند – تخمین زده می‌شود که تقریباً نیمی از جمعیت بیش از 10 کیلومتر از نود فیبر فاصله دارند farsightnepal.com، که نشان‌دهنده این است که تعیین مسیر به مناطق مذکور اغلب از طریق رادیو مایکروویو یا اصلاً نیست. دولت و NTA در حال سرمایه‌گذاری در پروژه‌هایی برای گسترش فیبر در طول بزرگراه‌های عمده و به تمام مقرهای ناحیه‌ای هستند. مفهومی به نام “بزرگراه اطلاعات میان‌تپه‌ای” – یک مسیر فیبر که از شرق به غرب از طریق مناطق تپه‌ای گسترش می‌یابد – در حال توسعه است تا مسیرهای فیبر موجود در دشت‌های جنوبی را تکمیل کند. با این حال، رسیدن به مناطق کوهستانی دورافتاده (مثلاً ناحیه‌های مرتفع هیمالیا مانند موستانگ، دولپا، هوملا) با فیبر فوق‌العاده دشوار است. این مکان‌ها اغلب به ماهواره یا خدمات بی‌سیم طولانی‌مدت برای اتصال وابسته‌اند.

پهنای باند بین‌المللی – وابستگی به هند: به دلیل نبود دسترسی به دریا، نپال به طور مستقیم به کابل‌های زیرآبی دسترسی ندارد. بلکه باید پهنای باند اینترنتی را از ارائه‌دهندگان در هند (و همچنین از طریق چین) بخرد. در حال حاضر، بیش از 90% ترافیک اینترنتی بین‌المللی نپال از طریق هند می‌گذرد kathmandupost.com. بزرگ‌ترین شرکت‌های مخابراتی هند بهارتی ایرتل و تاتا کامیونیکیشنز به تنهایی بخش عمده‌ای از پهنای باند نپال را فراهم می‌کنند – بهارتی ایرتل به تنهایی حدود 70% از پهنای باند نپال را تأمین می‌کند و تاتا حدود 20% kathmandupost.com فراهم می‌کند. نپال به شبکه‌های فیبر هند در چندین نقطه مرزی متصل است (بیراگونج-رکسائول، بیراوا-سونائولی، بی رتنار-جگبنی و غیره). در سال 2016، یک پیوند فیبر تاریخی به چین (از طریق مرز راسواگاره-کیرونگ به سوی تبت) فعال شد تا به تنوع دسترسی نپال کمک کند. با این حال، استفاده از مسیر چین هنوز محدود است (حدود 10% یا کمتر از کل پهنای باند) – احتمالاً به دلیل هزینه‌های بالاتر و ترجیحات مسیریابی. این وابستگی شدید به هند به معنای آسیب‌پذیری اینترنت نپال به قطع ارتباط و مسائل جغرافیایی سیاسی است. برای مثال، در ماه می 2023 یک اختلاف بر سر بدهی‌های پرداخت نشده باعث شد ایرتل خدمات را به‌طور مختصر قطع کند، که به قطعی اینترنت در سراسر کشور برای حدود 5 ساعت منجر شد kathmandupost.com kathmandupost.com. این حادثه اخطارهایی درباره داشتن نقاط قطع و اهمیت افزونگی و ترتیبات مالی برای پیوندهای بین‌المللی داده است.

تأمین برق و کیفیت زیرساخت: چالش دیگری قدرت و نگهداری است. شبکه برق نپال معمولاً غیرقابل‌اعتماد بود (با این‌که قطعی‌های برق در سال‌های اخیر بهبود یافته‌اند). برج‌های مخابراتی دورافتاده اغلب به دلیل نبود برق شبکه، با پنل‌های خورشیدی و باتری‌ها کار می‌کنند. شرایط جوی سختی – طوفان‌های موسمی، رعد و برق، لغزش زمین، بارش سنگین برف – اغلب به زیرساخت آسیب می‌رسانند. هر ساله، سیلاب‌ها و لغزش‌های زمستانی جامه‌های فیبر نوری را شسته یا برج‌ها را در برخی مناطق از بین می‌برد که منجر به قطعی‌ها می‌شود. زمین‌لرزه‌ها نیز تهدیدی هستند: زمین‌لرزه گورخا 2015 شبکه‌ها را در مرکز نپال آسیب زد و نیاز به زیرساخت مقاوم را برجسته کرد.

زمینه و اتصال آخرین مایل: عبارت “آخرین مایل” در کوه‌های نپال معنای جدیدی پیدا می‌کند، جایی که آخرین مایل ممکن است درست بر روی یک وادی یا بر روی یک یخچال بگذرد. گسترش اتصال از یک مرکز ناحیه به روستاهای دورافتاده ممکن است به راه‌حل‌هایی نوآورانه نیاز داشته باشد. در مناطق تپه‌ای، ISPها یا جوامع بنای رله‌های بی‌سیم دید خطی ساخته‌اند: برای مثال، قرار دادن یک برج Wi-Fi بر روی یک قله برای اتصال به روستاهای دره بعدی. پروژه شبکه بی‌سیم نپال به‌طور معروف از یک شبکه ایستگاه‌های رله قله‌کوهی (برخی با نیروی خورشیدی) استفاده کرده‌اند تا اینترنت را به روستاهای دورافتاده ببخشند و خدماتی مانند تله‌پزشکی و آموزش از راه دور را فراهم کنند. حتی منطقه اورست از چنین نوآوری‌ای بهره‌مند شده است – یک ISP به نام Everest Link ایستگاه‌های پایه بی‌سیم در طول مسیرهای کوهپیمایی نصب می‌کند تا نقاط اتصال Wi-Fi را برای مهمانسراها فراهم کند. این مثال‌ها نشان می‌دهد که مایکروویو و لینک‌های رادیویی بی‌سیم اغلب برای جغرافیای پیچیده نپال گزینه عملی هستند.

در زمینه شبکه‌های مخابراتی پایه، نپال تلکام برج‌های سلولی را در برخی از مکان‌های فوق‌العاده (از جمله یک برج 4G در نزدیکی مسیر کمپ اصلی اورست facebook.com) نصب کرده است. اما بسیاری از شهرداری‌های روستایی (گاپالیکاها) هنوز اتصال فیبر به بقیه شبکه ندارند؛ آن‌ها به منبع بی‌سیم نقطه به نقطه تکیه می‌کنند که می‌تواند ظرفیت محدودی داشته باشد.

سرمایه‌گذاری در زیرساخت: دولت نپال و بخش خصوصی هر دو در حال سرمایه‌گذاری برای بهبود این وضعیت هستند. صندوق توسعه مخابراتی روستایی (RTDF)، که از یک عوارض بر اپراتورها تأمین می‌شود، اتصال هزاران تأسیسات عمومی را تأمین مالی کرده است. تا سال 2023، NTA گزارش داد که به 16,208 محل اینترنت پهن‌باند دسترسی پیدا کرده‌اند با استفاده از پروژه‌های RTDF digitalrightsnepal.org – شامل 5,933 دفتر محلی، 5,318 مدرسه، 4,249 مؤسسات بهداشتی و دفاتر دولتی محلی digitalrightsnepal.org. این اغلب شامل قطع‌نمودن کابل فیبر یا مراحل نگاره‌ای برای آن مکان‌ها، به‌طور مؤثر یک نود سرعت بالا را وارد هر جامعه‌ای می‌کند که می‌تواند شراکت شود یا گسترش یابد. چنین گسترش ستون فقرات و آزمایش‌های فناوری در حال شکافتن شکاف دسترسی تدریجی هستند.

با وجود پیشرفت، چالش‌های جغرافیای نپال همچنان به‌طور کامل حل نشده‌اند. محل‌های بسیار دورافتاده به‌طوری گرانبار هستند که به “آخرین شخص” با فیبر یا بی‌سیم زمینی دسترسی داشته باشد. اینجاست که راه‌حل‌های ماهواره‌ای (به‌زودی بحث می‌شود) ممکن است کلیدی شوند. علاوه بر این، وابستگی بسیار نپال به پهنای باند خارجی باعث می‌شود که هزینه‌های اینترنت داخلی بالا باشد و ممکن است کیفیت را تضعیف کند – برای مثال، تاخیر به سرورهای خارجی بالا است و هر گونه مشکلات سیاسی یا اقتصادی با هند می‌تواند بر ارتباطات تأثیر بگذارد. برای کاهش این، نپال به تشویق حافظه‌گذاری محتوای محلی ر4دآمده است و یک مرکز تبادل اینترنت (npIX) را برای نگه‌داشتن ترافیک محلی در نپال تاسیس کرده است. با این حال، ساختن یک شبکه پرسرعت ملی گسترده از طریق هیمالیا به جای یک ماراتن پرهزینه، نه یک دویدن سریع است.

اینترنت ماهواره‌ای: رسیدن به مناطق دورافتاده (استرلینک و VSAT)

با توجه به دشواری‌های شبکه‌های زمینی در زمین‌های نپال، اینترنت ماهواره همیشه یک گزینه برای اتصال در مناطق دورافتاده بوده است – هرچند به‌طور تاریخی یکی هزینه‌بر. نپال سابقه استفاده از VSAT (ترمینال کوچک با دهانه بسیار کم) برای اتصال به مناطق دورافتاده دارد: مدارس، پست‌های بهداشتی، ایستگاه‌های پلیس و حتی مراکز تلکام روستایی اغلب به دیش‌های VSAT مجهز شده‌اند، به‌ویژه در اوایل دهه 2000 قبل از اینکه فیبر یا پوشش موبایل به آن مناطق رسیده باشد. نپال تلکام و برخی از شرکت‌های خصوصی خدمات مبتنی بر VSAT را برای صدا و داده‌های کم‌سرعت در مناطق کوهستانی ارائه داده‌اند. با این حال، پهنای باند VSAT محدود و مُزعجه بوده است و بنابراین هرگز به‌طور گسترده‌ای توسط عمومی استفاده نشده است – بیشتر به عنوان یک گزینه نهایی برای ارتباطات ضروری.

چشم‌انداز اینترنت ماهواره‌ای اکنون با ورود صور فلکی مدار پایین زمین (LEO) مانند استرلینک اسپیس‌ایکس به‌صورت جهانی تغییر کرده است. این سیستم‌ها می‌توانند اینترنتی با سرعت بالا و تاخیر کم را به هر کجای با دید به آسمان ارائه دهند. در سال 2023، استرلینک چشم به نپال دوخت، تشخیص دادن یک نیاز قوی برای بازار. نمایندگان اسپیس‌ایکس با مقامات نپالی در تماس بودند و حتی با نخست وزیر برای بحث در مورد راه‌اندازی خدمات استرلینک دیدار کردند kathmandupost.com kathmandupost.com. دولت علاقه نشان داده است، به‌عنوان یک راه‌حل اینترنت ماهواره‌ای برای مناطق “دشوار جغرافیایی” نپال که به شبکه‌های معمولی مناسب نیستند kathmandupost.com. استرلینک قول به ارائه اینترنت “ارزن و پایدار، پیشرفته” از طریق ماهواره kathmandupost.com، که به نظر می‌رسد برای هیمالیای شمالی نپال و جوامع جدا افتاده عالی باشد.

با این حال، موانع قانونی ورود استرلینک را کند کرده‌اند. قانون نپال نیازمند این است که هر شرکت خارجی برای اجرای خدمات در کشور حداقل 20% مالکیت محلی داشته باشد kathmandupost.com. گزارش‌ها نشان می‌دهد که استرلینک می‌خواست یک شرکت تابعه 100% خارجی راه‌اندازی کند (همانطور که در جاهای دیگر هم انجام داده) و تمایلی به شراکت محلی نداشت kathmandupost.com. تا اواسط سال 2023، نهاد ناظری مخابرات نپال (NTA) همچنان در حال مذاکره برای دریافت مجوز استرلینک بود kathmandupost.com. مذاکرات در حال انجام بود – مقامات تمایل به استقبال از استرلینک نشان داده‌اند، اگر مسائل قانونی بتواند حل شود kathmandupost.com. ارتش نپال و همسایگان هند و چین همچنین نگرانی‌های استراتژیکی را ابراز کرده‌اند، چون شبکه‌های ماهواره‌ای تحت کنترل خارجی می‌توانند در یک منطقه حساس مسائل امنیتی را مطرح کنند en.nepalkhabar.com. باوجود این پیچیدگی‌ها، تا سال 2024 انتظار می‌رود که استرلینک (یا ارائه دهندگان LEO مشابه) به‌طور نهایی در نپال راه‌اندازی شود، ممکن است از طریق یک شریک محلی یا پس از تعدیلات قانونی. اگر و زمانی که در دسترس شود، استرلینک می‌تواند برای مکان‌هایی مانند روستاهای بالای کوه، جایی که در حال حاضر حتی یک اتصال اینترنت پایه یک لام مبارز است، انقلابی عمل کند.

در عین حال، خدمات ماهواره‌ای سنتی همچنان ادامه دارد. خود دولت به برخی از اتصال‌های ماهواره‌ای برای مدیریت وابسته است – به عنوان مثال، بسیاری از شهرداری‌های روستایی دارای یک لینک VSAT دولتی برای اطمینان از داشتن ایمیل/VOIP هستند حتی اگر شبکه‌های موبایل شکست بخورند. در مورد خدمات تلفن‌های ماهواره‌ای نیز در روستاهای بسیار دور افتاده هنوز استفاده می‌شود. برخی شرکت‌های خصوصی خدمات VSAT را به کسب‌وکارها ارائه می‌دهند (به عنوان مثال، بانک‌ها از VSAT ها برای اتصال ATM در شعبه‌های دور افتاده استفاده می‌کنند).

برای مصرف‌کننده عمومی، اینترنت ماهواره‌ای تاکنون یک گزینه نبوده است – به دلیل هزینه بالا و پهن‌باند محدود. استرلینک با ارائه سرعت دانلود ~50–150 مگابیت بر ثانیه از طریق یک دیش کوچک شاید بتواند این معیار را تغییر دهد. با این حال، هزینه یک عامل خواهد بود: خدمات استرلینک ممکن است ماهیانه حدود 100 دلار یا بیشتر (و دیش 599 دلاری) هزینه داشته باشد reddit.com، که بدون امکانات بیشتر از بسیاری از نپالی‌ها می‌باشد. ممکن است در ابتدا بر شرکت‌ها، سازمان‌های کمک، یا کاربران خریدنی در مناطق دور افتاده (انجام مأموریت‌های کوهنوردی، هتل‌های منطقه اورست، و غیره) هدف‌گذاری کند. در طول زمان، اگر قیمت‌ها کاهش یابد، می‌تواند به یک راه نجات برای شهروندان دور افتاده تبدیل شود.

در مجموع، اینترنت ماهواره‌ای محیطی رو به رشد دارد که در اتصال ناپال نقش آفرین باشد – پر نمودن سخت‌ترین شکاف‌ها که کوه‌ها به فیبر و برج‌های موبایل شکست می‌دهند. دولت در مورد اهرم استرلینک خوش‌بین به نظر می‌رسد وقتی که مشکلات قانونی حل شوند، زیرا می‌تواند به طور قابل توجهی به بهبود دسترسی به اینترنت روستایی کمک کند و حتی به عنوان پشتیبان برای خدمات بحرانی عمل کند kathmandupost.com. تا آن زمان، نپال به استفاده از مجموعه‌ای از راه‌حل‌های VSAT و تقاطعی (به عنوان مثال ترکیبی از رله‌های مایکروویو و ماهواره) برای رسیدن به گوشه‌های بی‌نهایت خود ادامه خواهد داد kathmandupost.com.

تنظیمات و سیاست‌های دولتی: تعادل بین رشد، سانسور و ارتباطات

دولت نپال، از طریق وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و سازمان تنظیم کننده مخابرات نپال (NTA)، نقش مهمی در بخش اینترنت ایفا می‌کند – هم به عنوان یک تشویق‌کننده اتصال و هم به عنوان یک ناظر بر محتوا و رقابت. جنبه‌های کلیدی تنظیم و سیاست به شرح زیر است:

• سیاست‌های مخابرات و اینترنت: سیاست مخابرات نپال رقابت در خدمات اساسی اینترنت تشویق کرده است – به همین دلیل حضور ده‌ها ISP خصوصی وجود دارد. صدور مجوز توسط NTA کاملاً آزاد بوده است که منجر به بیش از 60 ISP مجاز تا سال 2024 شده است en.wikipedia.org. برای گ
  • سیاست‌های مخابرات و اینترنت: سیاست مخابرات نپال رقابت در خدمات اساسی اینترنت تشویق کرده است – به همین دلیل حضور ده‌ها ISP خصوصی وجود دارد. صدور مجوز توسط NTA کاملاً آزاد بوده است که منجر به بیش از 60 ISP مجاز تا سال 2024 شده است en.wikipedia.org. برای گ