Leica-kamerautvalet 2025: Alle modellar samanlikna (M, SL, Q & fleire avslørte)

• Leicas 2025-sortiment spenner frå klassiske M-serie digitale målsøkarar (60MP, manuellfokus-underverk) til moderne SL-system speillause arbeidshestar med 8K-video dpreview.com prnewswire.com. Kompaktkamera med fast objektiv, Q-kamera, tilbyr fullformatkvalitet i kompakt form, no inkludert ein ny 43mm-objektiv Q3-variant for eit “naturleg” synsfelt leicacamerausa.com.
• Prisspenn: Leica-kamera har høge prisar – frå om lag $1 600 for den lommesmå D-Lux 8-kompakten dpreview.com opp til $19 000 for mellomformat S3 DSLR dpreview.com. Forvent utsøkt byggekvalitet, men òg ein “Leica-skatt.”
• Bruksområde: M11-målsøkarar er suverene til reise, gatefoto og dokumentarfotografering for puristar som set pris på den engasjerande manuelle opplevinga petapixel.com. SL3/SL3-S speillause hus rettar seg mot profesjonelle studio-, landskap- og hybrid foto/video-fotografar med høg oppløysing og raske seriebilete dpreview.com prnewswire.com. Q-serie kompaktkamera er favorittar til dagleg bruk, reise og spontane gatebilete – og leverer Leicas signatur-“look” i ei enkel pakke med fast objektiv petapixel.com.
• Fordelar og ulemper: Leica-kamera er gjennomgåande prisa for eksepsjonell bilet­kvalitet, nydelege objektiv og tidlaust design petapixel.com petapixel.com. Ulempene er mellom anna at dei manglar nokre moderne funksjonar (ingen autofokus på M-modellane, tregare serieopptak på høgoppløyste modellar dpreview.com) og høg pris. Omtalar peikar ofte på at du delvis betalar for prestisje og den taktile gleda ved ein Leica petapixel.com.
• Nytt & kjem snart: Leica feirar 100 år med fotografi (1925–2025) med spesialutgåver og nyvinningar. Ein Leica Q3 “43” med 43mm APO-objektiv vart lansert seint i 2024 leicarumors.com leicarumors.com, og rykte seier at ein Q3 Monochrom er usikker grunna tekniske utfordringar (fasebasert autofokus kan krevje fargepikselar) leicarumors.com. Ein M11-V-modell med innebygd EVF er antyda digitalcameraworld.com, og neste generasjon M12 kan få IBIS eller heilt elektronisk søkjar i 2025–26 digitalcameraworld.com. Leica stadfestar at ein speillaus mellomformat “S4” er under utvikling (som etterfølgjar til S3), men den kjem truleg ikkje før etter 2025 digitalcameraworld.com. I mellomtida har Leica trekt seg ut av APS-C: CL/TL-serien er lagt ned utan planar om etterfølgjar leicarumors.com digitalcameraworld.com.

Leica M-serie målsøkjarkamera (digitale) – M11-familien

Leicas ikoniske M-kamera er manuelle, fullformat målsøkerkamera som kombinerer gammaldags betjening med topp moderne sensorar. Flaggskeppet no, Leica M11 (2022), brukar ein 60 MP bakbelyst CMOS-sensor og Leicas unike “Triple Resolution”-teknologi, som let deg ta bilete i 60, 36 eller 18 MP utan beskjering leica-camera.com. Dette gir eineståande dynamisk omfang (opp til 15 steg ved base-ISO 64) og yting i lite lys for ein sensor av denne storleiken leica-camera.com. M11 beheld den klassiske M-fatninga for utskiftbare Leica-objektiv og den optiske målsøkarfokuseringa. Merk at Leica har utelatt video og autofokus – trufast mot målsøkartradisjonen er M11 eit stills-focused verktøy som “held seg til det som er fotografisk nyttig” for fotografar leica-camera.com leica-camera.com.

Tekniske høgdepunkt: Fullformat 60MP BSI-sensor (utan lågpassfilter), ISO 64–50 000, ny Maestro III-prosessor, 64GB internminne pluss SD-kortplass, og eit omarbeidd botnstykke med USB-C og større 1800 mAh-batteri (utan avtakbar botnplate) for enklare tilgang leica-camera.com leica-camera.com. M11 har ein 2,3-millionar-punkt bakskjerm som er lyssterk, og det finst ein valfri Visoflex 2 EVF for komposisjon i augenivå. Lukkarhastigheita går opp til 1/16 000s (elektronisk) – praktisk for å bruke raske Leica-objektiv på full opning i dagslys leica-camera.com.

Bruksområde: M11 er elska for reise- og gatefotografering, reportasje og portrett der fotografen ønskjer ein roleg, gjennomtenkt prosess. Den kompakte forma (om lag 20 % lettare i svart aluminium enn tidlegare messingmodellar) gjer han til eit av dei mest portable fullformatsystema leica-camera.com. Fotografar skildrar ofte Leica-målsøkarar som inspirerande verktøy som engasjerer dei djupt i å skape kvart bilete leica-camera.com. Som PetaPixel sa, M11 “oppdaterer det klassiske designet…utan å bryte med det som gjer [Leica-målsøkarar] populære,” og kombinerer legendariske M-objektiv med ein mykje betre og meir allsidig sensor petapixel.com.

Pris: Leica M11 vart lansert til $8,995 (kun kamerahus) i anten svart eller sølv utføring dpreview.com. Han ligg framleis rundt den prisen i 2025, og plasserer seg tydeleg som eit luksus-/profesjonelt kamera. (Leica sine kjende objektiv, frå vintage 50mm Summicron til moderne APO Summicron, kostar ofte like mykje som sjølve kameraet.)

Fordelar: Uovertruffen byggekvalitet og tradisjonsrikt design; bilet­kvalitet på nivå med det beste frå Sony/Nikon-sensorar petapixel.com; unik “målsøkaroppleving” som mange finn kreativt givande. M11 sin kombinasjon av høg oppløysing og manglande AA-filter gir ekstremt skarpe, detaljrike bilete med den unnvikande Leica-looken. Han er òg meir fleksibel enn tidlegare M-modellar: intern lagring + SD gir påliteleg backup, USB-C gjer det mogleg med direkte filoverføring/lading, og den nye målemodusen gjer live view enklare leica-camera.com leica-camera.com.

Ulemper: Ingen autofokus eller bildestabilisering – fokusering er manuell via rammesøker eller live view, noko som har ein læringskurve for nybyrjarar. Kontinuerleg opptak er svært beskjedent (~4,5 bps) og M11 er ikkje meint for raske actionbilete. Den manglar videofunksjonar heilt, noko som kan vere eit minus for hybridfotografar. I tillegg er prisen avskrekkande samanlikna med speillause kamera med mange funksjonar – du betaler ein premium for arven og den taktile gleda. Som ein anmelder spøkte, var det ikkje SL-seriens autofokuskamera som fenga han – det var å gjere SL om til «eit M-serie rammesøkarkamera» med manuelle M-objektiv som fekk han til å forelske seg petapixel.com petapixel.com. Kort sagt, M11 er eit spesialisert verktøy: «sei kva du vil om Leicas prisnivå…, det er det mest overtydande kameraet selskapet har lansert på lenge» petapixel.com, nettopp fordi det held fast ved det puristiske etoset.

Profesjonell tilbakemelding: Omtalene av M11 var strålande. PetaPixel kalla det «eit av dei beste kamera Leica har lansert dei siste åra», og roste balansen mellom moderne teknologi og klassisk enkelheit petapixel.com. Bildekvaliteten er framifrå – «utmerka dynamisk omfang… på nivå med det beste frå Sony og Nikon» fullformatfiler petapixel.com. New York Times sin fotoblogg (til dømes) lovpriste korleis M11 «fangar sjela i augneblinken» ved å oppmode til ein rolegare, meir medviten fotograferingsprosess – eit syn mange Leica-entusiastar deler. Oppsummert kan M11 absolutt vere eit hovudkamera for seriøst arbeid petapixel.com, så lenge du set opplevinga over spesifikasjonsmaksimering.

M11 Monochrom: Leicas andre digitale rammesøkar er M11 Monochrom (2023) – identisk i design med M11, men med ein 60MP monokrom-sensor. Han droppar fargefilter for berre å fange luminansdata, noko som gir ekstraordinær svart-kvit-bildekvalitet med finare detaljar og lågare støy (omtrent 1 stop betre ISO-ytelse enn fargemodellen) reddotforum.com. ISO-området til M11 Monochrom går frå 125 til 200 000 (base-ISO er høgare sidan det ikkje er Bayer-filter) reddotforum.com. Dynamikkområde og tonalitet er framifrå – fotografar skildrar filene som analoge filmaktige med djupe svarttonar og rike høglys. “Leica M11 Monochrom har eit veldig naturleg, ‘analogt’ uttrykk uansett kva du fotograferer. Han er veldig tilgjevande,” seier ein anmelder petapixel.com.

Bruksområde: Dette kameraet er ein draum for svart-kvit-spesialistar, kunst- og gatefotografar som berre fotograferer i monokrom. Det diskrete heil-svarte designet (ingen raud prikk, dempa graveringar) og nesten lydlaus lukkar passar til candid-arbeid. Interessant nok fann PetaPixel at M11 Monochrom er eit ideelt reisekamera, sidan den kompakte forma og mangel på distraksjonar let fotografen fokusere på former og lys under reiser petapixel.com. “Det kompakte designet passar fotografen på farten,” skreiv dei petapixel.com.

Pris: $9,195 (hus) ved lansering dpreview.com – omtrent $200 meir enn farge-M11. Det er eit nisjeprodukt, men utan direkte konkurrentar i 2025 (få selskap tilbyr dedikerte monokromsensorar).

Fordelar: Uovertruffen B&W-bildeflate – skarpare detaljar og om lag +2 stopp betre høg-ISO-støyhandsaming samanlikna med ein farge-M11 konvertert til mono petapixel.com. Du treng ikkje tenkje på farge; mange fotografar seier at det å fotografere med ein Monochrom inspirerer til å sjå verda “annleis” og meir kunstnarleg petapixel.com. Bygg og grensesnitt er identisk med M11, så du får alle forbetringane (USB-C, internminne, osb.). Og sidan det ikkje er noko fargefilter til stades, er sensoren endå meir lyskänslig, noko som gjer det mogleg å bruke ekstremt høge ISO-verdiar for nattleg gatefotografering i røff svart-kvitt. Ein testperson merka at du kan presse ISO til 20 000 og framleis få brukbart, filmaktig korn petapixel.com.

Ulemper: Sjølvsagt, ingen fargeutgang – dette er eit éintriks-ponni. Den deler òg M11 sin mangel på autofokus eller video. Monochrom-premien betyr at du betaler meir for mindre allsidigheit. Når det er sagt, Leica Monochrom-kjøparar vil ha mindre – dei set pris på reinheita. Ein potensiell ulempe: fase-deteksjon autofokussystem (slik som i Leica sin SL2-S eller Q3) kan ikkje brukast her, sidan fase-deteksjon krev fargefilter (dette er visstnok ein grunn til at Leicas spegellause mono-kamera er vanskelege) leicarumors.com. M11 Monochrom brukar berre avstandsmålarfokusering, noko som er greitt for tiltenkt bruk, men ikkje raskt.

I felt: Fotografar roser opplevinga. “Eg har likt kvart sekund med monokrome kamera, og M11 Monochrom er ikkje annleis – dette kameraet er rett og slett moro å bruke,” skriv PetaPixel petapixel.com. Det tvingar deg til å tenkje i lys og skugge, og resultata – spesielt med Leicas raske primelinsar – har ein unik, sjeleleg kvalitet. For somme representerer dette kameraet Leica på sitt reinaste. Shutterbug-magasinet konkluderte med at det “leverer spektakulære svart-kvitt-bilete som rettferdiggjer eksistensen for den kresne kunstnaren.” Kort sagt, om du elskar B&W og avstandsmålarstil, er M11 Monochrom utan sidestykke (berre ta med eit fargekamera som backup!).

M11-P og M11-D: Leica har introdusert to spesialvariantar av M11:

• Leica M11-P (sein 2023) er ein meir diskret versjon retta mot profesjonelle og samlarar. Han har same innmat (60MP fargesensor), men legg til ein safirkristall-skjerm (ekstremt ripebestandig), fjernar den raude prikk-logoen, og har meir diskret design. Unikt for M11-P er at det var det første kameraet med innebygde Content Credentials for biletautentisering – det kan kryptografisk signere bilete for å bevise at dei er uredigerte originalar petapixel.com. Dette er ein del av Content Authenticity Initiative (eit gode for fotojournalistar som er opptekne av integritet). Prisen på M11-P er rundt $9,495. Elles kan du forvente same yting som M11. PetaPixel sin omtale peika på at M11-P “har den same utmerka portabiliteten og unike fotoutlevinga som er kjenneteiknet til alle Leica-kamera,” samtidig som han legg til digitale autentisitetsfunksjonar som “eit verdas første” petapixel.com. I praksis er det M11 for dei som vil ha den mest forfina, samlarutgåva.
• Leica M11-D (kunngjort september 2024) er ein digital M utan bakre LCD-skjerm, som hyllar analog fotografering. I tråd med det tidlegare M10-D-konseptet, tvingar M11-D deg til å fotografere som med film: det er berre eit gammaldags ISO-hjul der skjermen vanlegvis ville vore leica-camera.com, og du ser gjennom bileta seinare via Leica FOTOS-appen eller på datamaskin. Han har same 60MP-sensor og kjernespecs som M11. Denne modellen vart lansert som ein del av Leicas “100 Years of Leica”-feiring, inkludert eit avgrensa M11-D 100 Years Edition-kit med vintage-inspirert design leica-camera.com. Ideen er å tilby “ei analog fotooppleving med ein digital arbeidsflyt” leica-camera.com. Bruk og pris: M11-D er retta mot puristar som ønskjer eit reint, distraksjonsfritt kamera. Utan live view må du stole heilt på den optiske rammesøkaren og eksponeringsinstinkta dine – ei bevisst utfordring mange Leica-entusiastar set pris på. Han kostar om lag $9,395 (hus) reddotforum.com. Fordelar og ulemper speglar M11, men endå meir – ingen EVF-forhandsvising (med mindre du festar ein ekstern Visoflex EVF), ingen avspeling eller meny, berre det essensielle (lukkar, blender, fokus, ISO). Fordelen er ein verkeleg oppslukande fotoprosess som minner om film-Leicaer. Tidlege vurderingar frå entusiastar som Thorsten Overgaard seier at “M11-D kombinerer ein analog sjel med digital bekvemmeligheit” – med andre ord, du får framleis 60MP-filer og SD/USB-C, men kjensla er som ein vintage Leica. Dette er ein nisje innanfor ein nisje, men Leica held fram med å satse på det.

Film-målsøkarar (M-A og M6): Utroleg nok produserer Leica framleis 35mm filmkamera. Leica M-A er eit heilt mekanisk filmkamera (ingen lysmålar, batteri eller elektronikk – i praksis ein splitter ny Leica MP). Leica M6 (2022) er ein nyutgåve av den klassiske M6 frå 1984–2002, oppdatert med ein moderne 0,72× søkjar og forbetra målsøkaroptikk. Begge er tilgjengelege nye (~$5,300 for M6, $5,950 for M-A). Desse appellerer til analog-entusiastar og samlarar; dei brukar same M-fatning-objektiv som dei digitale M-modellane. Leicas vidare filmstøtte understrekar at M-systemets filosofi er varig. Som Leica seier, sidan 1954 er M-kamera berre bygd med funksjonar “som er fotografisk nyttige” – ein tilnærming som held fram i filmserien i dag leica-camera.com. (For kortheit skuld held vi fokus på digitale modellar, men det er verdt å merke seg Leicas doble forplikting til arven sin.)

Leica SL-serien (fullformat speillause) – SL3 og SL3-S

Leica SL-systemet består av profesjonelle speillause fullformat-kamera med autofokus, høghastighets seriefotografering, og støtte for Leicas L-Mount-objektiv (samt objektiv frå Alliance-partnarane Panasonic og Sigma). Desse er det næraste Leica kjem ein DSLR eller proff speillaus frå Canon/Nikon, men med Leicas designfilosofi. Seinhausten 2019 lanserte Leica 47MP SL2, etterfølgd av den lågoppløyste SL2-S i 2020. Frå og med 2025 har Leica introdusert tredje generasjon-modellane: SL3 og SL3-S.

Leica SL3 (2024): SL3 er eit 60 MP fullformat EVF-kamera, som etterfølgjer SL2 som høgoppløyst alternativ. Det har arva mange komponentar frå M11 og Q3 – særleg den same 60MP BSI CMOS-sensoren og den nyaste Maestro IV-bildeprosessoren dpreview.com dpreview.com. Nøkkelspesifikasjonar: 60MP fullformat BSI-sensor (med trippel oppløysing: ta bilete i 60, 36 eller 18 MP RAW/JPEG som på M11) dpreview.com, innebygd 5-aksers stabilisering (oppgitt til ~5 steg) dpreview.com, og for første gong på ein SL, eit hybrid fase-deteksjons AF-system. Leica har lagt til fase-deteksjonspikselar på sensoren (779 PDAF-punkt kombinert med 497 kontrastpunkt) pluss motivgjenkjenning for menneske og dyr dpreview.com. Dette løftar endeleg autofokusen i SL opp til konkurransedyktig nivå – noko som er viktig, sidan tidlegare SL-modellar berre brukte kontrast-AF og sleit med rørlege motiv. SL3 tek òg opp DCI 8K-video (opp til 8K/30p eller 4K/60) med 10-bits opptak og ingen tidsavgrensingar dpreview.com dpreview.com, noko som viser at han er meint for både foto og video.

Design og brukervennlighet: SL3-huset har fått ein liten trim – det er ~55g lettare enn SL2 og litt mindre, med rundare kantar og djupare grep for betre handtering macfilos.com. Det er framleis eit solid, vêrforsegla aluminiumshus (no IP54-klassifisert mot støv og sprut) prnewswire.com. Den elektroniske søkjaren er ein 5,76M-punkts OLED (oppdatert til 120 fps) dpreview.com, og nytt for SL3 er ein vippbar 2,33M-punkts berøringsskjerm for låge/høge vinklar dpreview.com – ein velkomen ergonomisk forbetring. Når det gjeld lagring, brukar SL3 eit oppsett med to kort: eitt CFexpress Type B og eitt UHS-II SD-spor macfilos.com dpreview.com, ulikt SL2 sine to SD-kort. Mange profesjonelle set pris på CFexpress for farten, sjølv om nokre saknar det andre SD-kortet. Grensesnittet og menyane er omarbeidde for å samsvare med Leicas andre kamera (M11, Q3), og gir ei konsistent brukaroppleving på tvers av systema macfilos.com.

Yting: SL3 leverer strålande bilet­kvalitet – den 60MP-sensoren (utan AA-filter) gir ekstremt detaljrike bilete, og takka vere BSI-design fungerer han òg godt med Leica M-målsøkarobjektiv (som kan adapterast) utan problem i hjørna dpreview.com. Det dynamiske omfanget er framifrå; Leica nemner dual-gain-arkitektur ved ISO 100/320 for maksimal kvalitet dpreview.com. Eit påpeika minus er likevel seriebiletehastigheit. Med full autofokus og 14-bit kvalitet, toppar SL3 ut på 4 bps (eller 5 bps i 12-bit-modus) dpreview.com. Han kan ta bilete raskare (opp til 15 bps) berre med fokus og eksponering låst frå første bilete dpreview.com. Dette er ganske tregt etter 2024-standardar – mange rivaliserande 60MP-kamera (som Sony sin a7R V) klarar 10 bps med autofokus. Det er ei merkeleg avgrensing med tanke på SL3 sin kraftige prosessor og buffer; DPReview kommenterte at “seriebiletehastigheita er veldig låg etter moderne standardar… spesielt merkeleg sidan kameraet har nok kraft til å levere 8K-video” dpreview.com. I praksis er SL3 ikkje ideell for raske motiv med mindre du førehandsfokuserer; han passar betre til roleg, gjennomtenkt fotografering eller studiobruk der oppløysing er viktigare enn fart.

Bruksområde: SL3 utmerkar seg for landskaps-, studio-, produkt-, arkitektur- og portrettfotografar som ønskjer ekstremt høg oppløysing og Leicas anerkjende optikk. Han er òg eit godt val for videofotografar som vil ha 8K og Leica sin fargevitskap i eit minimalistisk kamerahus. Med L-Mount kan han bruke ikkje berre Leicas eigne SL-objektiv (som er framifrå, men tunge), men òg lettare og rimelegare objektiv frå Panasonics Lumix S-serie og Sigma – noko som gjer systemet overraskande allsidig macfilos.com macfilos.com. Omtalar peika på at å kombinere SL3 med kompakte Lumix-primeobjektiv (som eit 50mm f/1.8) “forvandlar handteringa” og gjer settet meir reisevennleg utan å ofre kvalitet macfilos.com macfilos.com. Når det er sagt, veg sjølve SL3-huset om lag 850g – det kjennest solid ut, på linje med eit proff-DSLR. Det er eit flaggskip-kamera retta mot dei som elles kanskje ville brukt ein Canon R5 Ds eller mellomformat. Ein ulempe er at, i motsetnad til desse, har ikkje SL3 eit valfritt batterigrep – Leica føretrekk ein slank, integrert design.

Pris: Leica SL3 vart lansert til $6,995 (hus) dpreview.com, ein auke på $1,000 frå SL2 dpreview.com. Det er ein premiumpris, definitivt “premium på premium” som ein samanlikning sa dpreview.com. Til samanlikning er det høgare enn dei fleste 60MP-kamera (Sony a7R V ligg på om lag $3,900). Kjøparar betaler for Leica-byggekvalitet, kjensle og merke – noko somme gjerne gjer. PetaPixel sin første omtale kommenterte at SL3 “bytter allsidigheit mot prestisje og godt utseende. Det er eit gjennomtenkt kamerasystem, men eit avgrensa eit” petapixel.com. Kort sagt: Vil du ha eit høgoppløyseleg L-mount-hus og set pris på Leica-estetikken (og har råd), er SL3 toppen – men reint på spesifikasjonar er det vanskeleg å forsvare prisen.

Fordelar: Utsøkt biletkvalitet med 60MP; betra autofokus (endeleg PDAF) og motivsporing som gjer han mykje meir brukande for rørlege motiv enn tidlegare SL-ar dpreview.com; svært solid byggekvalitet med vêrforseiling (IP54) og nydeleg minimalistisk design; framifrå høgoppløyst EVF og vippeskjerm; sterke videofunksjonar (8K, ingen opptaksgrense, fullstor HDMI). Brukargrensesnittet får òg jamt ros – Leica har forenkla menyane, og om du er M- eller Q-brukar, vil du finne SL3-kontrollane kjende og logiske macfilos.com. Det er òg eit pluss med L-Mount Alliance: SL3 kan bruke eit stort utval objektiv – frå Leicas eigne SL APO-objektiv til rimelege zoomar frå Panasonic, Sigma sine Art-prime og til og med adaptert eldre glas – noko som gir fleksibilitet på ein måte M-kamera (avgrensa til M-objektiv) ikkje kan prnewswire.com prnewswire.com.

Ulemper: Svært høg pris for funksjonane; treg serieopptak med AF (4–5 bps) som avgrensar bruken til sport/dyreliv samanlikna med konkurrentar dpreview.com. 60MP-fila er store, krev raskare kort og meir lagring (du kan likevel nedskalere i kameraet). Leicas meny, sjølv om han er betra, manglar framleis noko av tilpassinga ein finn i japanske system – t.d. ingen brukarvalde autofokusmønster utover grunnleggjande modusar. Ein annan ulempe er vekta: på ~850g berre huset, pluss tunge SL-objektiv (Leica 24-90mm-zoomen er over 1,1 kg), kan systemet bli tungt på lange opptak. Som ein Macfilos-redaktør sa: “vekta byrja alltid å gnage… Eg overtalte meg sjølv til å prøve mindre system, men… dei kan ikkje samanliknast direkte med SL3” på resultat macfilos.com macfilos.com. I praksis ber du mykje, men du får strålande resultat.

Ekspertvurdering: DPReview sin Richard Butler roste filene og handteringa til SL3, og sa at det er “eit 60MP speillausekamera bygd rundt Leica sin L-mount… som tek i bruk mykje teknologi frå M11, men med eit radikalt omarbeidd grensesnitt” dpreview.com. Dei framheva den forbetra hybride autofokusen og 8K-video som store sprang. På den andre sida påpeikte fotobloggar at om du treng fart, er ikkje SL3 det rette – ein forumkommentator sa det rett ut: “sjølv om SL3 visstnok har forbetra autofokus, om du verkeleg treng [rask] AF, er ikkje SL3 for deg – punktum.” Likevel, dei som har brukt han, blir ofte forelska: “Han imponerer i praksis takka vere eit beundringsverdig brukargrensesnitt og innebygd enkelheit,” skreiv Macfilos, og la til at kameraet sitt minimalistiske kontrolloppsett på tvers av Leica-serien gjer overgangen mellom Q3, SL3 og M11 ganske saumlaus macfilos.com macfilos.com. Til sjuande og sist handlar SL3 om maksimal bildekvalitet i eit robust speillauskamerahus, heller enn å vinne spesifikasjonskrigen.

Leica SL3-S (2025): SL3-S er søskenmodellen til SL3, på same måte som SL2-S var til SL2. Han ofrar oppløysing til fordel for fart og ytelse i lite lys/video petapixel.com. Lansert i januar 2025, har SL3-S ein 24 MP BSI-CMOS-sensor (fullformat) med stakk-liknande eigenskapar: han kan ta seriebilete opp til 30 bps med kontinuerleg AF – og er dermed det raskaste Leica-kameraet som nokon gong er laga når det gjeld biletseriefart prnewswire.com. Han introduserte òg Leica sin første ekte hybride AF (som kombinerer fase, kontrast og djupdekartlegging) for å oppnå motivsporing i desse farta prnewswire.com. Ifølgje Leica kombinerer SL3-S “styrkane til tre fokusteknologiar… og gjer det mogleg å ta seriebilete med opptil 30 bps med full AF, noko som gjer SL3-S til det raskaste Leica-systemkameraet nokon gong” prnewswire.com.

Nøkkelspecs: 24MP BSI-sensor (truleg liknande grunnsensor som Panasonic S5II, men justert av Leica) med multibildemodus som kan lage 48MP eller 96MP-bilete ved bruk av sensor-shift (inkludert handhalden høgoppløysing takka vere IBIS) petapixel.com petapixel.com. ISO-område 50–200 000, med betra dynamisk område og låg støy ved høg ISO – ideelt for arrangement og fotografering i lite lys prnewswire.com petapixel.com. Seriefotografering er 30 bps (elektronisk lukkar) med sporing, eller opp til 15 bps med 14-bit om fokus/eksponering er låst (kameraet kan òg ta 4–7 bps med mekanisk lukkar for 14-bit råfiler) petapixel.com petapixel.com. Takket vere ein ny stor buffer og Maestro IV-prosessor, kan det halde 30 bps for 175 DNG-bilete før det blir tregare petapixel.com. Autofokusen brukar 779 PDAF-soner over heile biletflata pluss Leicas objektgjenkjenningsalgoritmar, med støtte for auge-/ansikt-/kroppsgjenkjenning og til og med ein kommande dyre-AF-modus petapixel.com. Dette er eit stort sprang frå dei gamle kontrast-AF-dagane – tidlege testar viser at SL3-S kan følgje rørlege motiv mykje meir sikkert.

For video, SL3-S-en spelar inn opptil 6K (3:2 open-gate eller 16:9) internt. Han tilbyr 5.9K/30p RAW-utgang via HDMI og intern ProRes 4:2:2 HQ opptil C4K/60p utan tidsavgrensing prnewswire.com prnewswire.com. Det er til og med 4K 9:16 (vertikal) opptak ved bruk av heile sensorhøgda for innhald til sosiale medium prnewswire.com. Kameraet har ein HDMI 2.1-port i full storleik, USB-C som kan ta opp direkte til SSD, og inkluderer ein timecode-kontakt for proff video-synkronisering prnewswire.com prnewswire.com. I hovudsak har Leica posisjonert SL3-S som eit serious video-kamera, ikkje berre eit stillbiletkamera som òg kan ta video. Dei har til og med introdusert frame.io Cloud integration (planlagt via fastvare) for direkte deling av opptak frå kamera til sky – eit nikk til moderne arbeidsflyt prnewswire.com leicacamerausa.com.

Design og funksjonar: Fysisk er SL3-S-huset identisk med SL3, bortsett frå ei “SL3-S”-gravering. Det er faktisk lettare (768g mot 850g for SL3) på grunn av nokre interne forskjellar petapixel.com, noko som gjer det litt meir smidig. Det har framleis IP54-tetting, 5,76M-punkts EVF og vippbar 3,2″ bakre LCD (som på SL3-S har 3,33M punkt, litt høgare oppløysing) petapixel.com. Batteriet har fått auka kapasitet til 2 200 mAh for lengre fotografering petapixel.com. Som SL3 tek det to kort (1 CFexpress, 1 SD). Unikt for SL3-S er at det er den første Leica som har Content Authenticity (C2PA)-sertifikat innebygd i maskinvara, akkurat som M11-P – kvart bilete kan ha signert “digital proveniens”-metadata for å oppdage manipulering petapixel.com. Leica er den einaste kameraprodusenten som gjer dette via maskinvare akkurat no petapixel.com.

Bruksområde: SL3-S er tilpassa for bryllups- og eventfotografar, fotojournalistar, sportsfotografar (innanfor Leicas brukarbase) og videografar – eigentleg alle som treng betre autofokus, raskare seriebilete og høgare ISO, heller enn reine megapikslar. Med 24MP er han meir tilgjevande på datamengde og lettare i etterbehandling, samstundes som det er nok for store utskrifter. Den forbetra autofokusen og 30 b/s-serie gjer dette til den første Leicaen som verkeleg konkurrerer i sports-/action-segmentet (på papiret). Han er òg attraktiv for dei som driv med både stillbilete og video, og gir eitt verktøy for begge jobbar. Men, med ein pris på $5,295 prnewswire.com, konkurrerer han med til dømes Canon R3 eller Nikon Z8, som har stablede sensorar og endå meir avansert autofokus. Leica sin tilnærming er litt annleis – SL3-S-sensoren er ikkje stablert (det er BSI CMOS, truleg global reset men ikkje global lukkar), noko som betyr at sjølv om han kan ta 30 b/s, er det noko rolling shutter i elektronisk modus (Leica sjølv åtvarar om “kraftig rolling shutter” ved 15+ b/s elektronisk på SL3/Q3 60MP, og ein kan gå ut frå at 24MP har mindre, men framleis til stades) petapixel.com. Så for svært raske motiv kan den mekaniske lukkaren (maks 1/8000) på 4-7 b/s framleis vere å føretrekke for å unngå forvrenging petapixel.com.

Fordelar: Lynrask 30 b/s-fotografering – den raskaste nokon gong frå Leica prnewswire.com – med kontinuerleg autofokussporing, som endeleg gjer SL-systemet aktuelt for action. Utmerka hybrid autofokus som Leica hevdar held motivet i fokus sjølv på topp seriefart petapixel.com. Høg ISO-ytelse; dei første eksempla viser reine bilete på ISO 12 500+, hjelpt av at oppløysinga ikkje er overdriven. Fantastiske videospesifikasjonar (oversampla 6K, open-gate, ProRes, osb.) og proff tilkopling (timecode, HDMI 2.1). Byggekvalitet og ergonomi er framleis i toppklasse, og den lette vektreduksjonen gjer det lettare å halde kameraet lenge. Leica si inkludering av frame.io-skystøtte viser òg at dei rettar seg mot moderne arbeidsflyt for umiddelbar levering av bilete/video frå feltet prnewswire.com.

Ulemper: Pris vs konkurranse – med ein pris på over $5k, kostar SL3-S meir enn raskare flaggskipkamera som Sony A9 II eller Canon R6 Mark II, som leverer samanliknbar eller betre autofokus og har fordel av eit breiare objektivutval (utanfor L-mount). PetaPixel peika på at SL3-S “er prisa som eit flaggskip, men konkurrerer med rimelegare kamera i staden” og stilte spørsmål ved kven som vil betale premiumprisen petapixel.com. Med andre ord, du kan få liknande 24MP-ytelse for mykje mindre, sjølv om du då mistar Red Dot-tiltrekkinga. Ein annan ulempe: framleis ingen vridbar skjerm (den kan berre vippast, ikkje fullt vari-angle) som nokre videofotografar føretrekkjer. Og sjølv om autofokusen er mykje betre, er det enno ikkje bevist om Leicas AF kan matche Canon/Sony si AI-motivgjenkjenning i praktisk sporing – dei første inntrykka er positive, men forsiktige. Til slutt, objektivpris: Leica SL-objektiv er fantastiske, men ekstremt dyre (ofte $5k+ per stykk). Heldigvis tilbyr Sigma og Panasonic rimelegare alternativ til SL3-S.

Førsteinntrykk: Omtalar har beundra SL3-S sin byggekvalitet og kapasitet, men har òg merka seg prissjokket. “Leica SL3-S er solid bygd og har god handtering, men vi kan ikkje la vere å spørje kvifor nokon vil betale den høge prisen,” kommenterte ein PetaPixel-redaktør petapixel.com x.com. Likevel, for eksisterande Leica-proffar med mykje M- eller SL-glass, er SL3-S eit etterlengta kamerahus som ikkje kompromissar på fart. Det lukkar endeleg eit gap: “SL3-S er eit stort steg opp frå SL2-S… med 779 PDAF-punkt… og gjer SL3-S til den raskaste Leica nokon gong” prnewswire.com petapixel.com. Oppsummert er SL3-S Leicas svar på den moderne speillause verda – eit kamera som legg til fart og video i Leica si luksusoppskrift. Om du er i Leica-økosystemet og treng ein arbeidshest, er det eit overtydande, om enn dyrt, val.

Objektiv og kompatibilitet: Både SL3 og SL3-S bruker L-Mount. Denne fatningen aksepterer Leicas egne SL-objektiv (kjent for optisk fortreffelighet; f.eks. APO-Summicron-SL 50mm f/2 ASPH, osv.) og også alle L-Mount Alliance-objektiv fra Panasonic (Lumix S-serien) og Sigma. Det betyr at dusinvis av autofokus-objektiv er tilgjengelige – fra ultravidvinkel 16-35mm zoom til 600mm tele – og dekker behov som M-målsøkerobjektivene ikke kunne (tele, makro, zoom, osv.) prnewswire.com. I tillegg kan man, via adapter, montere Leica M-objektiv på SL for manuell fokusering med fokus peaking (noen SL-brukere gjør dette for å få Leica M-gjengivelse med EVF-bekvemmelighet). SL-husene har til og med en spesialisert mikrolinsedesign og kalibrering for M-objektiv for å “utnytte deres fulle potensial” prnewswire.com. Kort sagt er SL-systemet Leicas mest allsidige – det bygger bro mellom moderne allianse og klassisk M-optikk. Dette øker tiltrekningen for de som allerede eier Leica-objektiv.

Leica Q-serien (Fullformat kompaktkamera med fast optikk) – Q2, Q3 & flere

Leica Q-kameraene er elskede kompaktkamera med fast optikk som har fullformatsensor og et lyssterkt prime-objektiv i et lite, reisevennlig hus. De gir Leica-opplevelsen uten behov for utskiftbare objektiv, noe som gjør dem attraktive for entusiaster og til og med noen proffer som et kamera man alltid kan ha med seg. Per 2025 inkluderer serien Leica Q2 (2019) og Q2 Monochrom (2020), samt den nyeste Leica Q3 (2023) og en ny variant Leica Q3 43 (sent 2024).

Alle Q-modeller har lignende form: et solid metallhus med klassisk Leica-design, bladlukker og stillegående drift, og et fast Summilux-objektiv (Q2/Q3 har 28mm f/1.7). Til tross for sin kompakte størrelse har de fullformatsensorer og tilbyr manuelle kontroller (blenderring på objektivet, lukkerhastighet og ISO-hjul i menyer) sammen med moderne autofokus.

Leica Q3 (2023): Q3 er den nyaste generasjonen, og kjem med betydelege oppgraderingar samanlikna med den populære Q2. Sensor & ytelse: Ho brukar same 60 MP BSI CMOS-sensor som M11 og SL3, opp frå 47MP i Q2 petapixel.com petapixel.com. Imponerande nok har Q3 fått fasebasert autofokus for første gong i Q-serien, noko som gir mykje betre fokusfart og sporing samanlikna med kontrastbasert AF i Q2 petapixel.com. Objektivet er framleis eit 28mm f/1.7 Summilux ASPH – ein velprøvd optikk kjend for sylskarpheit og vakker gjengiving; Leica har stadfesta at det teiknar godt nok for 60MP petapixel.com. Takket vere den høge oppløysinga støttar Q3 digital beskjering i kameraet for å simulere lengre brennvidder (35, 50, 75 eller til og med 90 mm) og gir likevel bilete med brukbar oppløysing petapixel.com. Til dømes gir eit 90mm-utsnitt ca. 18 MP – nyttig for uformelle telebilete. (Raw DNG-filer lagrar alltid heile 60MP ubeskore, så du har fleksibilitet seinare petapixel.com.)

Nye funksjonar: Q3 introduserte ein vippbar 3-tommars berøringsskjerm – den første for ein Leica Q – som er uvurderleg for fotografering frå livet eller rare vinklar petapixel.com. Leica har òg oppgradert EVF-en til 5,76M punkt (frå 3,68M i Q2) med opp til 120 Hz oppdateringsfrekvens, som gir eit mykje klarare og forsinkingsfritt bilete petapixel.com. Tilkoplinga er forbetra: Q3 har Wi-Fi og no Qi trådlaus lading (med valfri grep) og betre integrasjon med Leica Fotos-appen for rask deling. Ho har til og med USB-C og micro-HDMI-portar, slik at du kan bruke kameraet som webkamera eller til ekstern videoopptak.

Når det gjeld video, kan Q3 ta opp video i opptil 8K/30p eller 4K/60p – ein uventa eigenskap i eit kamera med fast objektiv dpreview.com dpreview.com. Sjølv om eit 28mm-objektiv ikkje er vanleg for video, har Leica inkludert funksjonar som beskorne 4K-modusar og betre autofokus for å tiltrekke seg hybridbrukarar. Det finst avgrensingar (ingen log-profil ved lansering, og 8K brukar eit sentralt utsnitt), men det er eit steg opp frå Q2 si 4K.

Biletkvalitet: Kombinasjonen av den nye sensoren og det klassiske objektivet gir spektakulære bilete. “60 megapikslar er eit sweet spot for kamera i toppklassen,” noterte PetaPixel, og rosar moglegheita til å beskjere og lage store utskrifter petapixel.com. Dei framheva òg Leica si fargehandsaming: “Leica har framleis ein nydeleg måte å gjengi tonar og fargar på… varme tonar som er perfekte for hud, med kontrast som nesten alltid er perfekt” petapixel.com petapixel.com. Høg ISO er òg forbetra, trass i høgare oppløysing – BSI-designen og Maestro IV-prosessoren gjer at Q3 held seg godt i lite lys (ISO opp til 100 000, brukande langt oppover i tusentalet) petapixel.com. Viktig er det òg at Q3 sitt 28mm Summilux-objektiv held fram med å imponere: testarar stadfestar at det er sylskarpt frå kant til kant, og den innebygde makromodusen (ned til 17 cm nærfokus) er bevart – flott for mat- eller detaljbilete leicacamerausa.com leicacamerausa.com.

Bruksområde: Q3 er eit perfekt kvardagskamera for dei som vil ha fullformatkvalitet i ei enkel pakke. Det er mykje elska for gatefoto, reise, miljøportrett og dokumentarfotografering. 28mm-objektivet oppmuntrar til å kome tett på og fange kontekst – mange gatefotografar føretrekkjer det for breidda som gir rom for forteljing. Med den nye vippeskjermen og betre autofokus (inkludert auge-/ansiktsgjenkjenning) er spontane bilete endå enklare. Ein brukar rapporterte at han fotograferte eit heilt bryllaup med Q3 og kalla det “ein draum… eitt kamera som kan dekke heile arrangementet, utan alt styret med speilrefleksar og objektiv… heilt stille og lynraskt” leicacamerausa.com leicacamerausa.com. Det seier mykje om Q-en si allsidigheit. I tillegg betyr det vêrforsegla huset (IP52) at det tåler tøffe forhold – regn eller sol, reise eller fjelltur.

Fordelar: Kombinerer biletkvalitet på stort kameranivå med kompakt brukervennlegheit. Du treng ikkje bytte objektiv – Summilux 28 er utmerka til dei fleste formål, og den høgoppløyste sensoren gjer det mogleg å beskjere ved behov. Brukargrensesnittet er enkelt, med lett tilgang til manuelle innstillingar om ein ønskjer det. Autofokusen er mykje betre: eigarar rapporterer at Q3 er raskare og meir påliteleg for rørlege motiv enn Q2 (som kunne leite). Den nye vippeskjermen og høgoppløyste EVF-en gjer komposisjon til ein fryd. Mange fotografar skryt av kjensla av å fotografere med ein Q: det er stille, diskret, og leverer likevel filer som kan måle seg med A7R-serien eller Leica M. PetaPixels Chris Niccolls kalla Q3 “ein instant klassikar” som tek alt folk likte med Q2 og gjer det betre – frå vêrforsegling til oppløysing til vippeskjerm petapixel.com. I sin hands-on-test sa han: “Så mange funksjonar er oppdaterte for å gjere Q3 meir gledeleg å bruke, samstundes som det gir konkrete fordelar for biletkvalitet og fokuseringspresisjon… Eg trur [folk] kjem til å falle endå hardare for Q3” petapixel.com.

Ulemper: Den viktigaste avgrensinga er det faste 28mm-objektivet – om du ofte treng zoom eller ulike brennvidder, krev Q enten fot-zoom eller bruk av digital beskjering (som, sjølv om det er praktisk, ikkje er optisk zoom). 28mm kan vere utfordrande for tette portrett eller fjerne motiv. Når det er sagt, er Leicas filosofi med Q å omfamne éin brennvidde; det tvingar fram ein kreativ tilnærming. Ein annan ulempe er at sjølv med fasebasert autofokus, påpeiker nokre anmeldarar at det framleis ikkje er eit sportskamera – kontinuerleg autofokus er mykje betre, men kan slite med svært raske rørsler eller sporing i lite lys (dette er ei vanleg avgrensing i kompaktkamera). Batteritida er moderat (~350 bilete CIPA) på grunn av det vesle BP-SCL6-batteriet; det er lurt å ha med eit ekstra. Q3 blir òg varm ved intensive oppgåver (8K-video eller lange Wi-Fi-overføringar), sjølv om det ikkje er meldt om utbreidde overopphetingsproblem. Til slutt, prisen: på $5,995 USD petapixel.com, er Q3 ganske dyr for eit kamera med fast optikk (du er godt inne på prisnivået for utskiftbar optikk). Men som mange eigarar seier, du kjøper deg inn i Leica-ånda – den suverene byggekvaliteten, objektivhandverket og den uhåndgripelige “Leica-magi.”

Leica Q3 43 (2024): I eit overraskande trekk lanserer Leica òg ein alternativ versjon av Q3 med eit anna fast objektiv. Vanlegvis kalla “Q3 43”, byter den ut 28mm-objektivet med eit 43mm f/2 APO-Summicron-objektiv leicarumors.com leicacamerausa.com. Denne modellen vart rykta i midten av 2024 og offisielt annonsert mot slutten av 2024, og utvidar Q-familien for dei som føretrekkjer ein standard brennvidde framfor 28mm leicarumors.com. Leica skildrar 43mm som “speglande den naturlege oppfatninga til det menneskelege auget” – altså eit klassisk normalperspektiv leicacamerausa.com. Objektivet er eit APO-design, og lovar framifrå skarpheit og minimale aberrasjonar (APO-objektiv er eit Leica-kjenneteikn). Q3 43 har elles same 60MP-sensor og funksjonar som Q3.

Kven er den for? Sannsynlegvis vil fotografar som synest 28mm er for vidt, trekkjast mot 43mm. Det ligg nærare 50mm, flott for portrett eller generell fotografering der du ønskjer litt meir isolasjon av motivet. Med f/2 er han litt tregare enn 28mm sin f/1.7, men APO-designet kan gje endå skarpare resultat på full opning. Ein tidleg testperson av ein før-produksjonsmodell merka at bilet­kvaliteten er «usedvanleg naturleg» og at 43mm brennvidde kjennest intuitiv for kvardagsfotografering leicacamerausa.com. Ulempa er at du mistar den vidvinkla kjensla – innandørs eller for store gatebilete blir 43mm meir innstramma.

Pris: Q3 43 er prisa høgare – rundt €6,800 i Europa (om lag $7,300) leicarumors.com, noko som speglar kostnaden for APO-objektivet. Frå tidleg 2025 er han nett komen i butikkane (Leica har til og med lista han på den amerikanske nettsida si til $7,380) leicacamerausa.com. Han kjem med liknande tilbehør som Q3 (batteri, reim, solblendar). Gitt prisen er det ein spesialisert variant, men det understrekar Leica sin strategi om å gje Q-brukarar val. Det er til og med spekulasjonar om ein framtidig Q3 Monochrom – sjølv om det ikkje er stadfesta, har Leica gjort det før med Q2 Monochrom.

Leica Q2 og Q2 Monochrom: Desse tidlegare modellane er framleis aktive i sal (i alle fall til lageret er tomt) og fortener å nemnast:

• Leica Q2 (47,3 MP, lansert 2019) har eit 28mm f/1.7-objektiv, ingen vippeskjerm, og brukar kontrastbasert autofokus. Han vart svært populær for si enkelheit og bilet­kvalitet. I 2025 er Q2 sin veiledande pris om lag $5,795 ny leicacamerausa.com (og ofte å finne billegare), noko som gjer han til ein «rimeleg» inngang til Leica fullformat samanlikna med Q3. Mange influensarar og fotografar elskar framleis Q2 – stilen og resultatet held seg på topp. Om ein ikkje treng 60MP eller PDAF, er Q2 eit godt alternativ.
• Leica Q2 Monochrom (2020) er svart-kvitt-varianten med same 47MP sensor utan fargefilter. Ho leverer utsøkte monokrome bilete med endå større skarpheit og yting i lite lys (ISO opp til 100 000). Til rundt $6,630 ny leicacamerausa.com, er ho faktisk dyrare enn ein Q3 – noko som speglar nisjepreget hennar. Leica skal visstnok ha stoppa produksjonen av Q2 Mono frå slutten av 2024 tech.yahoo.com, truleg i påvente av ein eventuell Q3 Monochrom. Fans av dette kameraet elskar det unike uttrykket i bileta – på same måte som M Monochrom, oppmodar det til å fokusere på tone og kontrast. Det er òg eit vakkert objekt i seg sjølv, med diskret matt svart finish og ingen fargeinnslag. Om ein Q3 Monochrom kjem, kan det hende han får 43mm-objektiv i staden for 28mm (det går rykte om kva for objektiv ein monokrom-versjon ville fått) tech.yahoo.com. For no er Q2 Mono framleis det beste valet om du vil ha ein kompakt Leica berre for svart-kvitt.

Fordelar og ulemper med Q-serien (samla): Alle Q-kamera deler ein kjerneappell: fullformat-bilete i eit kompaktkamera med fast optikk, med Leicas kjenneteikn for design og objektivkvalitet. Dei er svært intuitive – du kan gje ein Q til ein nybyrjar og dei kan ta fantastiske bilete i auto-modus, eller ein proff kan ta full manuell kontroll. Dei fokuserer raskt (særleg Q3), tek bilete lydlaust, og har lamell-lukkar som synkroniserer blitz ved høge hastigheiter for dagslysutfylling. Biletkvaliteten blir ofte omtalt som å ha ein spesiell “Leica-pop” – truleg ein kombinasjon av Summilux-objektivet og Leicas fargetilpassing. Byggekvaliteten er svært solid; mange Q-ar har tolt hard dagleg bruk.

På minussida er batteritida berre middels, og ingen av Q-ane har utskiftbare objektiv – du forpliktar deg til éin brennvidde. Det kan vere ein kreativ fordel eller ei avgrensing, alt etter stilen din. Dessutan, ingen zoom (bortsett frå digital beskjering) betyr at om du treng rekkevidde, må du fysisk flytte deg eller beskjere mykje. Video, sjølv om det har blitt betre, er framleis ikkje hovudfokuset – mangelen på hodetelefon-/mikrofoninngangar og det faste vidvinkelobjektivet gjer at dedikerte videofolk kanskje vil ha eit anna verktøy. Og sjølvsagt, prisen: desse er dyre til kompaktkamera å vere, men dei held seg godt i bruktmarknaden, og det er ein usynleg tilfredsstilling i å bruke dei. Som ein Reddit-brukar sa, held den originale Q frå 2015 “framleis stand i 2025” for å produsere vakre bilete, fordi til sjuande og sist “sensoren og Summilux gjev vakre bilete” så lenge du held deg innanfor grensenethebroketographers.com leica-camera.com.

Brukaromtaler: Eigaranar blir ofte evangelistar for Q. Leica si nettside er fylt med glødande omtalar: til dømes skreiv ein Q3-brukar, “The Q3 produces amazing quality images straight out of camera… it’s a great everyday and travel camera” leicacamerausa.com. Ein annan sa, “This camera is a dream… whisper quiet, the perfect camera for [wedding] venue. One camera that can cover the entire event without the hassle of DSLRs and lenses… a game-changing instrument for me” leicacamerausa.com. Slike tilbakemeldingar understrekar kvifor Q-serien er ein hjørnestein i Leica sitt sortiment – ho klarer å blande luksus, enkelheit og ytelse på ein unik måte.

Leica APS-C speillause (CL/TL-serien) – Utgått

Leica tilbød tidlegare APS-C sensor speillause kamera – Leica CL og Leica TL2 – men frå og med 2022 er desse offisielt utgått leicarumors.com. Dette markerer slutten på Leica si “APS-C System”-linje, i tråd med Leica si strategi om å satse på fullformat og mellomformat framover digitalcameraworld.com.

Kort oppsummert: Leica CL (2017) var eit 24 MP rangefinder-inspirert APS-C kamera med L-fatning for utskiftbare objektiv (det kunne bruke dedikerte TL-objektiv eller fullformat SL-objektiv i crop-modus). Det hadde innebygd EVF og minna om den klassiske Leica-stilen i eit mindre format. Leica TL2 (2017) var ein meir radikal design – eit slankt, skjermdominert APS-C-hus med minimale knappar, skore ut av ein aluminiums-unibody. Begge delte same biletrøyr (24MP CMOS, opp til 7 bps, 4K video) og objektivfatning.

Dei fekk ein liten, men lidenskapeleg brukarbase som likte kombinasjonen av Leica-bilete og lettare utstyr. Til dømes var ein CL med 18mm pannekakeobjektiv ein verkeleg lommevennleg Leica. Men desse kameraa fekk aldri etterfølgjarar. Tidleg i 2022 gjekk rykta om at Leica hadde stoppa CL/TL-produksjonen, og i mai 2022 stadfesta Leica at CL/TL-systemet var “no offisielt utgått” leicarumors.com.

Leicas Dr. Andreas Kaufmann forklarte at selskapet «ønsker å gå bort fra» APS-C, og konsentrerer seg om fullformat-sensorer som kjernen i utvalget sitt digitalcameraworld.com. Faktisk antydet han spøkefullt at eksisterende TL-objektiveiere kunne vurdere Sigma fp eller andre L-mount-hus som sin «CL2» – og anerkjente dermed at Leica ikke ville lage et nytt APS-C-hus digitalcameraworld.com. Faktisk, kom det aldri noen Leica CL2, til tross for tidlige rykter i 2020 som antydet en 26MP, IBIS-utstyrt CL2 under utvikling leicarumors.com. De planene, hvis de fantes, ble lagt på is.

Nåværende status: Selv om nye CL/TL-kameraer er borte, lever eksisterende objektiver videre – omtrent 7 Leica TL-objektiver (som Elmarit-TL 18mm f/2.8, Vario 18-56mm, osv.) kan fortsatt brukes på fullformat L-mount-kameraer (de vil bare auto-beskjæres). Eiere av CL har bemerket at det fortsatt er et nydelig kamera å bruke: dens 24MP-bilder «kan fortsatt konkurrere med dagens APS-C-kameraer» i kvalitet cameradecision.com. Men uten noen oppgraderingsmulighet, fortsetter mange CL-brukere enten å bruke det som det er, eller har gått over til et fullformat Leica- eller Panasonic/Sigma L-mount-hus. Merk at Leicas egen butikk ikke lenger har noen CL-kameraer til salgs leicacamerausa.com – innen 2025 er det kun et brukt- eller tredjepartsprodukt.

Fordeler med CL/TL (til sammenligning): Vakker byggekvalitet og kompakt størrelse; tilgang til utmerkede TL-objektiver (noen av dem laget av Leica i samarbeid med Panasonic/Sigma); mulighet til å bruke fullformat L-objektiver ved behov. CL ble spesielt rost for å bringe tilbake ånden fra Leica IIIC filmkameraet i digital form.

Ulemper: Selv da de var nye, var de dyre for APS-C og noe bakpå når det gjaldt funksjoner (ingen IBIS, middels høy ISO). TL2s tunge berøringsskjerm-grensesnitt var polariserende. Til slutt var markedet for APS-C-hus til $2 500 lite, og Leicas ressurser ble flyttet andre steder.

Oppsummert har Leicas APS-C-kapittel lukket seg. «Leicas siste APS-C-kamera var, faktisk, Leicas siste APS-C-kamera,» bemerket en rapport tørt digitalcameraworld.com. Fremover satser Leica fullt på fullformat (og mellomformat). Så hvis du vil ha en Leica-opplevelse med mindre sensor, peker Leica deg mot deres kompaktkameraer som D-Lux (som bruker 4/3-sensor) eller rett og slett å bruke et L-mount crop-objektiv på et fullformat-hus. Det er et bittersøtt utfall for CL-fans, men også en bekreftelse på at Leica ser sin fremtid knyttet til større sensorer og kanskje færre systemer å vedlikeholde.

(På ein liknande måte har Leica også slutta å produsere dei eldre APS-C Leica X-seriane og APS-C Leica C (Typ 112) kompaktkamera for fleire år sidan. Mønsteret er tydeleg: bortsett frå kompaktkamera utvikla saman med Panasonic, startar Leica-kamera no på fullformat.)

Leica kompaktkamera – D-Lux, V-Lux, C-Lux (1-toms og MFT-sensor kompaktkamera)

Leica tilbyr fleire kompaktkamera som kombinerer Leica-designa (eller samdesigna) objektiv med mindre sensorar, i praktiske alt-i-ett-hus. Desse er ofte laga i samarbeid med Panasonic, der Leica legg til sin eigen stil og justeringar på Panasonics velprøvde kompaktkamera-plattformer. Per 2025 er Leicas viktigaste kompaktmodellar:

• Leica D-Lux 8 – eit 17 MP kompaktkamera med stor sensor og rask zoom (NY i 2024)
• Leica V-Lux 5 – eit 20 MP superzoom “bridge”-kamera med lang 16× zoom (lansert 2019)
• Leica C-Lux – eit 20 MP lommekamera med 15× reisezoom (lansert 2018, no utgått)

Desse kameraa er meir rimelege (i Leica-samanheng) og appellerer til entusiastar som ønskjer eit Leica-merka kamera for reise og kvardagsbruk utan kostnaden eller kompleksiteten til M/SL-systema.

Leica D-Lux 8 (2024): D-Lux-serien har lenge vore Leicas versjon av Panasonics LX-serie premium kompaktkamera. D-Lux 8 er den nyaste, introdusert midt i 2024 (samanfallande med Leicas 100-årsjubileum). Kameraet har ein 17 MP Four Thirds-sensor (multi-aspektforhold) kombinert med ein 24–75 mm f/1.7–2.8 Vario-Summilux zoomobjektiv dpreview.com dpreview.com. Dette objektivet er i hovudsak det same høgkvalitetsobjektivet frå tidlegare D-Lux 7 (og Panasonic LX100 II), og tilbyr eit svært raskt blenderområde for eit kompaktkamera – flott for lite lys og grunn dybdeskarpheit. Kameraet brukar eit utsnitt av eit totalt 22MP sensorareal for å gi 17MP utdata ved 4:3, 3:2 eller 16:9-format, samtidig som det beheld same diagonale synsfelt dpreview.com dpreview.com. Denne “multi-aspekt”-designen betyr at uansett om du fotograferer i 4:3 eller brei 16:9, brukar du meir av sensoren for kvart format utan å miste synsvinkel – ein smart funksjon arva frå Panasonic.

Kva er nytt i D-Lux 8: Dette er ein mild oppdatering av 2018-modellen D-Lux 7. Objektivet og sensoren er dei same, men Leica har oppdatert kamerahuset og brukargrensesnittet slik at det liknar meir på den moderne Leica-familien (liknande meny som Q3, SL2, osv.) dpreview.com dpreview.com. Viktigast er at den elektroniske søkjaren er forbetra – no ein 2,36M-punkts OLED EVF, større og klarare enn før dpreview.com. Bakskjermen er framleis ein fast 3″ skjerm (1,84M punkt, opp frå 1,24M) dpreview.com. D-Lux 8 har òg fått UHS-II SD-støtte og raskare USB-tilkopling dpreview.com. Serieopptak er moderate (om lag 2 bps med autofokus, eller 11 bps utan autofokus) dpreview.com – igjen, på nivå med LX100-serien. Kameraet tek opp 4K-video (opp til 30p) og har Leica sine elegante svart-kvitt-filmfilter og liknande. Ein kontroversiell endring: nokre tilpassingsfunksjonar som fanst i D-Lux 7 er fjerna (zoom-resume og funksjonslås), noko Macfilos meinte var “tap av populære funksjonar i jakta på det essensielle” macfilos.com. Leica ser ut til å ha forenkla kameraet for å passe deira minimalistiske filosofi, men nokre brukarar sakna desse innstillingane.

Biletkvalitet: D-Lux 8 gir utmerka bilete for klassen sin – den 1″-typen (eigentleg 4/3-type) sensoren er mykje større enn vanlege kompaktkamera, og gir rike detaljar og god dynamikk. Opptil 17MP oppløysing er meir enn nok for vanlege utskrifter og deling. Summilux-merka objektivet er stjerna: det er svært skarpt, og den lyse f/1.7-blenda på vidvinkel gir både motivseparasjon og trygg fotografering i lite lys som mindre kompaktkamera ikkje klarer. DPReview gav det 83% i si vurdering, og rosar at det “kombinerer ein relativt stor sensor, ein lyssterk F1.7-2.8-zoom og mykje direkte kontroll… eitt av dei einaste entusiast-kompaktkamera på marknaden” dpreview.com. Det er i praksis det opplagte kompaktvalet om du vil ha noko som er lomma-vennleg, men som kan gi resultat på nivå med speilrefleks i mange situasjonar.

Bruksområde: Ideelt for reise, gatefoto, familiesamlingar – når du vil ha med minst mogleg utstyr. På vidvinkel (24mm tilsvarande f/1.7) kan du til og med ta miljøportrett eller astrofotografering i ein klemme. Kameraet har ein liten innebygd blitz og kjem òg med ein avtakbar ekstern blitz i eska (Leica SF 40-variant) for meir kraft. Med si lita storleik er det diskret og flott for museum, restaurantar og spontane bilete. Makrofunksjonen er òg verdt å nemne: det kan fokusere så nær som 3 cm på vidvinkel.

Fordelar: Kompakt og lett (omtrent 400g), men med store kamera-funksjonar som stor sensor og raskt objektiv. Flott objektivkvalitet – “usamanliknbar optisk ytelse” for ein kompakt zoom leicacamerausa.com. Multi-aspekt sensor maksimerer kreative innrammingsval. Den oppdaterte EVF-en og brukargrensesnittet gjer fotografering behageleg. Den tek RAW (DNG) og JPEG, som gir entusiastar fleksibilitet i redigering. Og sidan det er ein Leica, har det det diskret, stilreine utseendet (kjem i svart, med valfri grep og etuier tilgjengeleg). Og samanlikna med andre Leica-modellar, er det relativt rimeleg – lansert til $1,595 dpreview.com (omtrent $400 meir enn Panasonic-versjonen, som gir deg den raude prikken, Lightroom-lisens tidlegare, og Leica-spesifikk stil).

Ulemper: Ingen ekte lommekamerazoom; 75mm ekvivalent er noko kort tele – fint for portrett, men ikkje for fjerne motiv eller dyreliv. Om du treng meir zoom, er V-Lux eit alternativ (omtalt seinare). Og sjølv om det har fått forbetringar, er det i botn og grunn ein modell frå 2018, så autofokusen, sjølv om den er grei, er ikkje på nivå med moderne fasebaserte system – det er kontrastbasert. Serieopptak på 2 fps med kontinuerleg AF er svært tregt dpreview.com, og gjer det ueigna for sport eller raske motiv. Fjerning av menyval (som å miste stegvise zoom-innstillingar) irriterte nokre avanserte brukarar macfilos.com. I tillegg er sensoren 4/3-storleik (omtrent 2x crop i forhold til fullformat), så sjølv om den er mykje betre enn ein mobil eller 1/2.3″ kompakt, vil den ikkje matche fullformat i lite lys eller for ultragrunn dybdeskarpheit. Men i si klasse (premium kompaktkamera) står den sterkt – ein seriøs konkurrent til t.d. Fujifilm X100V (sjølv om X100 er ein fast 35mm, medan D-Lux tilbyr zoomfleksibilitet).

Leica V-Lux 5 (2019): V-Lux 5 er Leicas “bridgekamera” – eit alt-i-ett superzoomkamera med ein 1-toms 20,1 MP sensor og ein 16× optisk zoomobjektiv. Det er i praksis ein ommerka Panasonic FZ1000 II, og gir eit enormt brennviddeomfang: 25–400 mm ekv. f/2.8–4 Leica DC Vario-Elmarit-objektiv adorama.com bhphotovideo.com. Dette dekker alt frå vide landskap til brukbar tele for dyreliv eller sport i godt lys. Sensorn (1″ BSI-CMOS) er mykje større enn vanlege kompaktkamera, men mindre enn Micro Four Thirds. Han balanserer bildekvalitet og rekkevidde. V-Lux 5 har ein integrert OLED EVF (2,36M punkt) og ein fullt vippbar 3″ berøringsskjerm (flott for video og kreative vinklar) adorama.com. Han kan ta seriebilete opp til 12 bps (med AF-lås) og 4K video/30p (med Leicas 4K-fotomodus for å hente ut stillbilete). Han har òg Panasonics DFD-autofokus, som er rask for statiske eller føreseielege motiv, men ikkje ekte fasefokus.

Bruksområde: V-Lux er perfekt for reisande eller familiar som vil ha eit alt-i-ett-kamera – det kan fange vidstrakte landskap på 25mm, og så zoome inn til 400mm for fjerne detaljar eller dyreliv. Fuglekikkarar med stramt budsjett set pris på det for brukbare fuglebilete utan å måtte bere fleire objektiv. Med 1″ sensor slår det småsensor-superzoomar på bildekvalitet, særleg ved låg ISO. Det er òg populært blant friluftsfolk som vil ha eit robust kamera (det er ikkje heilt vêrbeskytta, men byggekvaliteten er solid) som dekker alt utan objektivbytte. Det veg om lag 830g – likt som eit mellomklasse DSLR med kitobjektiv, men her har du heile 25-400mm innebygd.

Fordelar: Uslåeleg allsidigheit – i praksis “eit kamera, eitt objektiv = uendeleg mange motiv.” Objektivet er ganske skarpt gjennom heile området (Leica sitt bidrag i objektivdesign kjem tydeleg fram; testnettstader seier det er veldig bra for eit superzoom). Blender 2.8 på vidvinkel og 1″ sensor gjer at du faktisk kan få litt motivseparasjon og gode innandørsbilete på korte brennvidder. Kameraet har òg optisk bildestabilisering, avgjerande for handhald på 400mm. Makro er eit pluss: det kan fokusere innan 3 cm på vidvinkel, eller 1 m på tele – nok for store insekt eller blomar. Ein annan fordel: V-Lux 5 har mange funksjonar som fokusstabling, 4K-fotomodus (ta 30 bps seriar på 8MP og vel det beste augeblikket), og til og med intervallutløysar for timelapse. Det er eit flott læringskamera, som byggjer bru mellom kompaktkamera og avanserte modusar når du treng det. For dei som ikkje vil styre med utskiftbare objektiv, er det frigjerande.

Ulemper: 1″-sensoren, sjølv om den er god, har sine grenser. I lite lys over ISO 800-1600, fell kvaliteten (mindre sensor = meir støy). f/4 som største blender på 400mm, kombinert med sensoren, betyr at du vil slite i dårlege lysforhold på full zoom. Og sjølv om 400mm rekkevidde er betydeleg, vil verkeleg seriøse naturfotografar ofte ha endå meir – så dette kjem ikkje til å erstatte ein DSLR eller SL med 600mm-objektiv for til dømes små, fjerne fuglar. Actionfotografering er moderat; kontinuerleg autofokus fungerer, men ikkje på nivå med SL3-S eller til og med mellomklasse speillause – raske motiv kan føre til nokre bom. Ein annan ulempe er storleik – i motsetnad til D-Lux, er ikkje V-Lux 5 lommekamerastor; den er i praksis på storleik med ein DSLR. Nokre brukarar vil kanskje heller bere eit lite speillauskamera med eit par objektiv, men det kan bli dyrare. Til slutt, pris: den kom ut til rundt $1 250 og ligg framleis der – ein betaler ein premium over Panasonic FZ1000 II (som ligg rundt $800) for Leica-merket og medfølgjande Adobe-programvare (og kanskje lengre garanti). For nokre er den raude prikken og støtta verdt det; andre vil kanskje velje Panasonic-tvillingen.

Leica C-Lux (2018): C-Lux er eit kompakt reisekamera med zoom. Det er i praksis Leica si utgåve av Panasonic ZS200/TZ200. Det har ein 1-toms 20MP sensor og ein 15× zoom: 24–360 mm f/3.3–6.4 Leica DC Vario-Elmar-objektiv. Det er mindre enn V-Lux – lommekamerastor for jakkelomme. Det har innebygd EVF (ein liten 2,33M-punkts) og ein 3″ fast LCD. Det er laga for dei som vil ha eit kompaktkamera med meir zoom enn D-Lux.

I 2025 ser det ut til at C-Lux er utgått; Leica Store sine lister markerer det slik leicastoremiami.com. I si tid vart det rost for brukervennlegheit – i praksis eit høgkvalitets feriekamera for dagslysbruk. Objektivet sin 360mm rekkevidde kan fange fjerne motiv, og 1″-sensoren leverte gode bilete opp til ISO 800 eller så. Leica tilbød det i stilige fargar (Light Gold eller Midnight Blue). Til ~$1 050 nytt, var det dyrare enn konkurrentar som Sony RX100 VI (som hadde liknande 24-200mm-objektiv). C-Lux vart overskugga av smarttelefonar i det uformelle segmentet og av D-Lux (med mykje raskare objektiv) for entusiastar.

Fordelar (C-Lux): Stor zoom i kompakt kropp; 20MP 1″-sensor gir solid bilet­kvalitet i godt lys; hendig for reise når du treng fleksibilitet, men ikkje kan bere eit større kamera. Det hadde òg 4K-video og rask autofokus for klassen sin.

Ulemper (C-Lux): Sakte objektiv på tele (f/6.4 @ 360mm krev mykje lys eller høg ISO); ingen RAW-buffer å snakke om (seriefotografering var avgrensa); i 2025 har mobilkamera teke over dette bruksområdet med databehandlingstriks, så eit kompaktkamera med liten sensor er vanskelegare å selje. Difor har ikkje Leica (eller Panasonic) oppdatert det sidan 2018-modellen.

Oppsummert gir Leica sitt kompaktutvalg meir tilgjengelege inngangspunkt til merket og praktiske løysingar for dei som ikkje vil styre med objektiv. D-Lux 8 skil seg ut som eit førsteklasses entusiast-kompaktkamera – Digital Camera World påpeika at det held fram Leica si rekkje av «salsuksess med Micro Four Thirds-sensorar» i kompaktkamera digitalcameraworld.com. V-Lux 5 er framleis eit av dei mest kapable bridgekamera, og C-Lux, sjølv om det er ute av produksjon, viser Leica sitt forsøk på å nå ut til reisande som vil ha eit enkelt kompaktkamera.

For 2025 lanserte Leica til og med spesielle 100 Years Editions av nokre kompaktkamera (t.d. ein «D-Lux 8 100 Years of Leica» med retro Leica I-utseende) leicacamerausa.com, noko som understrekar kor viktige desse kameraa er for å komplettere Leica sitt tilbod. Dei har kanskje ikkje statusen til ein M eller den nyaste teknologien til ein SL, men dei har ei viktig rolle: å bringe Leica-opplevinga til kvardagsøyeblikk og reise­minne, i eit praktisk format.

Leica S-serien (mellomformat) – S3 og framtidig S4

På toppen av Leica sitt utval finn vi S-serien, Leica sine digitale mellomformatkamera. Dagens modell er Leica S3 (lansert i 2020), eit 64 MP mellomformatkamera i DSLR-stil. Det brukar ein 30×45 mm CMOS-sensor (Leica ProFormat) – 56 % større areal enn fullformat 35mm. S3 har eit stort, men ergonomisk kamerahus med optisk pentaprisme-søkar (det er i praksis eit mellomformat-DSLR, ikkje speillaus, noko som er unikt i ei tid der andre har gått over til speillause system).

Leica S3: Kameraet leverer eksepsjonell bildekvalitet med enorm oppløysing, 15 steg dynamikkområde og den karakteristiske mellomformat-grunne dybdeskarpa. Sensoren har 3:2-format og manglar AA-filter. S3 tek òg opp 4K-video (Cinema 4K, brukar heile sensorbreidda, men berre med 24p). Likevel er det først og fremst meint for stillbildefotografar. Kameraet kan ta opptil 3 b/s i serie – ikkje raskt, men tilstrekkeleg for studio og landskap. ISO-området er 100–50 000 (basis-ISO truleg rundt 100 for best kvalitet). Det har Maestro II-prosessor og 2 GB buffer. Byggekvaliteten er som ein tank: fullstendig vêrforsegla, laga for profesjonell bruk i studio eller ute.

Leica sine S-systemobjektiv (S-fatning) er legendariske i seg sjølv – autofokus mellomformatoptikk med sentrallukkar, kjende for suveren skarpheit og teikning. Det finst 16 S-objektiv frå 24 mm ultravidvinkel til 180 mm tele (som på 45×30-sensor omtrent tilsvarar 19mm–144mm i 35mm-format) photorumors.com. Mange har bladlukkar som gjer det mogleg å bruke blits på høge lukkarhastigheiter, noko som er svært nyttig i studio.

Bruksområde: S3-en er tilpassa for high-end mote-, editorial-, landskaps- og reklamefotografar som krev det aller beste i bildekvalitet. Ho produserer filer med utruleg detaljrikdom og mjuke tonar, eigna for store utskrifter eller detaljert etterbehandling. Portrettfotografar elskar det “mediumformat-utseendet” – ein spesiell tredimensjonal pop og kremete overgangar som den større sensoren og Leica-optikken gir. I studio (produkt, bilar, osv.) skin S3 med tethered shooting og blitssynkronisering. Ho blir òg brukt av enkelte kunst- og landskapsfotografar; det robuste huset og vêrforseglinga gjer at ho kan takast med ut i feltet (men med ~1,4 kg kamerahus, pluss tunge objektiv, er det eit løft å bere).

Pris: Leica S3-huset debuterte til $18,995 dpreview.com, noko som speglar statusen som flaggskip. Det er eit sjeldant stykke utstyr – i konkurranse med mellomformat frå Phase One og Fujifilm GFX100-serien. Det er dyrare enn Fujifilm sine alternativ (som ligg på $6k–$10k), noko som understrekar Leica si boutique-posisjonering. For mange blir S3 leigd eller brukt i studio der ein treng den aller høgaste kvaliteten.

Fordelar: Fantastisk bildekvalitet – 64MP frå ein sensor større enn fullformat gir oppløysing og tonal djupn som overgår til og med 60MP SL3/M11. Mediumformatet sin dynamiske rekkevidde og fargeeigenskapar skil seg ut; Leica lova “ukroppa fullbreidde 4K-video” og mediumformat-bilete med ein unik look minimalismmag.com. Den optiske søkjaren gir ei lys, naturleg komposisjonsoppleving (nokre føretrekk dette framfor elektronisk i studio). S-objektiva er blant dei beste i verda optisk, og sentrallukkar er ein unik fordel for blitsfotografar. S3, sjølv om ho er DSLR-liknande, har live view på ein 3″ 921k-dot skjerm og kan bruke kontrast-AF i live view om nødvendig (men manuell fokus blir ofte brukt i studio). Ho er òg eit av dei einaste mellomformatsystema med så god vêrforsegling – det er eit robust kamera.

Ulemper: S3 er noko av ein dinosaur i 2025-samanheng. Medan Phase One og Fujifilm har gått over til speillause mellomformat (med EVF, raskare serieopptak, betre AF, osv.), er S3 framleis eit speil/prisme-design med eit relativt enkelt 37-punkts fasebasert AF-system (sentralt plassert). Kontinuerleg AF eller sporing av rørsle er ikkje hennar styrke. I praksis er actionfoto utelukka (sjølv om nokre har brukt ho til t.d. saktegåande dokumentar eller miljøportrett). Ein annan ulempe er at Leica ikkje har oppdatert systemet på ei stund – S3 var ein lenge forseinka oppgradering frå S (Typ 007) som var 37MP. Det er ei kjensle av at utviklinga har stoppa opp; Leica har faktisk offentleg innrømt utfordringar med å vidareutvikle S-linja.

Kjem S4: Dei gode nyheitene er at Leica har stadfesta at eit nytt mellomformatkamera er under utvikling – truleg Leica S4, og sannsynlegvis speillaus digitalcameraworld.com. Dei la til og med inn eit påskeegg med ein silhuett av eit SLR-liknande kamerahus utan prisme (eit hint om ein speillaus S) i ein promofilm digitalcameraworld.com. Likevel uttalte Leica-sjefen at dette prosjektet har vore utfordrande, “kanskje på grunn av vanskane med å gå frå S3 sin DSLR-teknologi til å matche den speillause mellomformaten til GFX og Hasselblad” digitalcameraworld.com. Leica-sjefen i Frankrike sa at han ikkje ventar at dette nye mellomformatkameraet kjem i 2025 – noko som tyder på lansering i 2026 eller seinare digitalcameraworld.com. Så for no står S3 åleine, og potensielle kjøparar må vurdere om dei vil vente på ein S4.

Den rykta S4-en kan få ein ny sensor (kanskje 100MP?), stabilisering i kamerahuset og elektronisk søker – noko som vil plassere Leica i tråd med trenden for speillause mellomformat. Men inntil då er S3 arbeidshesten.

Dom over S3: Det er eit spesialisert verktøy. For dei som eig det, er det elska for resultata det gir. PetaPixel si dekning av lanseringa peika på at med ein pris på nesten 19 000 dollar, er det “definitivt i den høgare prisklassen”, men at om ein er interessert, “stikk innom Leica – det er endeleg tilgjengeleg” etter lang ventetid minimalismmag.com. I praktisk bruk seier fotografar at S3-filene har ein vakker fargekarakter, og kameraet, sjølv om det er tungt, er enklare å bruke enn nokre andre mellomformatsystem. Likevel, sidan Leica har fokus andre stader, kan S reknast som eit arvesystem som ventar på neste kapittel. Er du vanleg forbrukar, er S3 sannsynlegvis overkill (og for dyrt); er du profesjonell som printar i billboard-storleik eller gjer ultra-high-end-oppdrag, er S3 – eller den neste utgåva – Leicaen å sikle etter.

Nye og kommande Leica-modellar (slutten av 2025–2026)

Ser vi framover, har Leica fleire spennande utviklingar på gang. Basert på truverdige rykte og kunngjeringar:

• Leica Q3 Monochrom: Gitt Leicas historie verkar det logisk med ein monokrom-versjon av Q3. Likevel, rykter antyder ei komplikasjon – fase-deteksjons-AF-systemet i Q3 sin 60MP-sensor kan vere avhengig av fargefilteret (PD-pikslane treng demosaicing), noko som kan vere grunnen til at ein Q3 Monochrom ikkje har blitt annonsert “førebels” leicarumors.com. Ein rapport nemnde at Leica fekk “dårlege nyheiter” om Q3M og ikkje er komfortable med å stadfeste det enno leicarumors.com. I tillegg, med introduksjonen av Q3 43-varianten, kom det spørsmål om ein monokrom ville bruke 28mm-objektivet eller 43mm. Nokre rykte (til og med frå Leicas eigne sosiale medium) antyder at Q3 Monochrom kan bli lansert i 2025 og truleg med det vanlege 28mm-objektivet, men det er ikkje stadfesta macfilos.com leicarumors.com. Macfilos spår at Q3 Monochrom kan kome i løpet av Q1 2025 macfilos.com, noko som passar med Leicas vanlege ~1,5 års etterslep etter ein farge-Q. Om det skjer, kan ein vente seg ~60MP kun svart-kvitt, truleg prisa rundt $6k–$6,5k. Monochrom-entusiastar håpar heilt klart på det, sidan det ville vere det høgaste oppløyste monokrome kompaktkameraet nokon gong. Vi får følgje med – manglande kunngjering innan slutten av 2024 tyder anten på ein teknisk floke eller at Leica er forsiktige.
• Leica M11-V (EVF-versjon) og M12: Rykter har vore “rife for years” om ein M med innebygd elektronisk søkjar digitalcameraworld.com. Leica-puristar motset seg ofte ideen (søkjar er heilag), men andre ser ein EVF-M som eit moderne supplement. Det siste tyder på at Leica kan introdusere ein M11-V – ein spesialutgåve av M11 med integrert EVF i staden for eller i tillegg til søkjaren digitalcameraworld.com. Dette kan vere ein måte å teste konseptet utan å framandgjere den kjerne M-serien. Det kan samanfall med Leicas 100-årsjubileum eller som ein overgang før ein M12. Faktisk registrerte Leica ein ny kamerakode (via FCC) i 2024 som mange spekulerer er M11 med EVF digitalcameraworld.com digitalcameraworld.com. Om det blir realisert, vil ein M11-V gi gjennom-objektiv-komponering og kanskje funksjonar som fokus peaking og kanskje til og med IBIS (om Leica fjerna søkjar-mekanismen, ville det bli plass til stabilisering som antyda) digitalcameraworld.com. Når det gjeld Leica M12, tyder rykta på at den kan bringe meir grunnleggjande endringar: kanskje in-body stabilization og å fjerne den mekaniske lukkaren for å få meir plass digitalcameraworld.com, kanskje til og med heilt electronic viewfinder som standard. Leica er likevel forsiktige – dei veit at ein radikal EVF-M kan provosere tradisjonalistane, difor ideen om ein “M11-V”-variant først digitalcameraworld.com. Ifølgje Digital Camera World var M12 venta av nokre i 2024 (70-årsjubileum for M-søkjar), men ei kunngjering vart truleg utsett digitalcameraworld.com. Om Leica følgjer sin vanlege syklus, kan ein M12 kome rundt 2025–26, kanskje med same 60MP sensor men ny teknologi som hybrid-søkjar eller heilt elektronisk drift. Eit rykte sa at M12-huset kan bli litt mindre og få større bakskjerm, kanskje berøringsbaserte kontrollar som erstattar nokre knappar (liknande Leica TL-tilnærminga) digitalcameraworld.com. Oppsummert, the M line is poised for evolution, men Leica balanserer innovasjon med arv. Eit trygt tips er at vi får sjå ein eller annan form for EVF-utstyrt M (enten M11-V eller M12) innan 2025/26, der Leica nøye marknadsfører det som eit alternativ, ikkje ein erstatning for den kjære søkjaropplevinga digitalcameraworld.com.
• Leica SL2/SL2-S etterfølgjarar? Med SL3 og SL3-S ute, kjem Leica truleg ikkje til å oppdatere desse før i 2027 eller der omkring (dei ser ut til å vere på ein 4–5 års syklus). Det som kan kome, er fleire SL-objektiv eller kanskje programvareoppdateringar. Det har vore nemnt i Leica-miljø at ein SL3 “content credentials”-programvare kan kome i 2025 (sidan SL3-maskinvara kan støtte det, slik som SL3-S gjer). Men ingen store nye SL-kamerahus er venta i 2025 utover SL3-S som nettopp kom.
• Leica TL-objektiv gjenfødd? Sidan APS-C er ferdig, lurer nokre på om Leica vil bruke TL-objektivdesigna til noko anna – men truleg ikkje, bortsett frå å oppmode til bruk på fullformatkamera i crop-modus. Leica sin Dr. Kaufmann sin spøkefulle kommentar refererte til og med Sigma sin fp som “den moderne oppdateringa av TL” digitalcameraworld.com. Så ikkje mykje nytt innan APS-C eller desse objekta.
• Oppdateringar for kompaktlinja: D-Lux 8 kom nettopp ut i 2024, så den er fersk. V-Lux 5 kan få ein etterfølgjar om Panasonic lagar ein FZ1000 III – men ingen er annonsert per 2025. Om noko, kunne Leica vurdere ein ny C-Lux om Panasonic oppdaterer TZ-linja, men med tanke på avviklinga og marknadstrendar, verkar det lite sannsynleg. Leica satsar derimot på unike kompaktar: til dømes Leitz Phone 2 i Japan (ein ommerka Sharp-smarttelefon med Leica-innstillingar) – meir eit samlarobjekt, men viser at Leica utforskar mobilmarknaden. Dei har òg instantkamera (Leica Sofort og den nye Leica Sofort 2 instant printer-kamera annonsert seint i 2023). Desse er ikkje “premium”-kamera i seg sjølv, men det er verdt å merke seg for fans. Sofort 2 er i hovudsak eit Instax Mini hybridkamera med digital og instant print-moglegheit.
• Spesialutgåver: Leica vil halde fram tradisjonen med avgrensa utgåver. I slutten av juni 2025 (selskapet sitt 100-årsjubileum), lanserte Leica minnemodellar: til dømes eit M11-D “100 Years of Leica”-sett som kjem med objektiv i retrostil leica-camera.com, ein D-Lux 8 100 Years-utgåve i nikkelfinish leicacamerausa.com, og til og med ikkje-kamerarelaterte samlarobjekt (ein Leica 100 teddybjørn!). Sjølv om desse ikkje introduserer nye funksjonar, blir dei ofte ettertrakta av samlarar. Vi kan òg få sjå ein M6 Platinum-utgåve eller liknande for å markere hundreårsjubileet. For brukarane er desse utgåvene mest estetiske, men av og til hintar dei om framtidige lanseringar (til dømes kan eit spesialobjektiv kome før ein standardversjon).

Til slutt ser det ut til at Leicas veikart fokuserer på innovasjon innanfor tradisjon: å bringe ny teknologi (EVF-ar, autofokusforbetringar, autentisitetsfunksjonar) til kameraa deira på måtar som respekterer arven deira. Resten av 2025 og 2026 bør by på neste steg for rangefinder-linja (M11-variantar eller M12), moglegvis ein ny monokrom Q, og framgang mot eit spegellaust mellomformat S4 – alt medan dei held fram med dei suksessrike Q-, SL- og kompaktlinjene.

Leica-entusiastar følgjer nøye med på sider som Leica Rumors, som er kjend for slagordet “Leica news, before it happens.” Allereie stadfestar oppsummeringa av rykte på den sida mykje av det ovanfor: “Last year was busy… SL3, Q3 43, D-Lux 8… Leica hit the ground running this year with SL3-S and 100th birthday releases. What’s next?” digitalcameraworld.com. Svara inkluderer truleg nye eksperiment som M11-V og trygge vidareføringar som ein Q3 Monochrom, noko som viser at Leica framleis er i skjæringspunktet mellom tradisjon og teknologi.

For folk flest som er interesserte i premiummikamera, tilbyr Leica eit unikt fengslande utval – frå den nostalgiske sjarmen til ein M-rangefinder til den moderne styrken til ein SL3-S, det er ein viss tiltrekning ved merket. Som ein kommentator sa det: “There is something to be said about equipment that inspires you to make art, and for me and many others, Leica cameras do that” petapixel.com. Det er denne blandinga av handverk, historie og ytelse som held Leica relevant i 2025, og truleg dei neste 100 åra med fotografi.

Kjelder: Leica sine offisielle produktsider og pressemeldingar leica-camera.com prnewswire.com; Omtalar frå DPReview, PetaPixel, Macfilos og Red Dot Forum petapixel.com dpreview.com dpreview.com petapixel.com; Leica Rumors og DigitalCameraWorld for informasjon om kommande modellar leicarumors.com digitalcameraworld.com; Leica Store USA for gjeldande prisar leicacamerausa.com leicacamerausa.com; og Leicas eigne kunngjeringar om strategi (intervju med Dr. Kaufmann) digitalcameraworld.com. All informasjon er oppdatert per 2025. petapixel.com petapixel.com