Sony A7C II vs A7C R vs A7 IV – Sony Alpha-duellen 2025

Sonys fullformat Alpha-serie har ein trio av tungvektarar som kjempar om merksemda i 2025: Sony A7C II, den høgoppløyste Sony A7C R, og allroundaren Sony A7 IV. Kvar kamera retta mot litt ulike brukarar – frå reisevenlege kompaktmodellar til allsidige arbeidshestar – noko som gjer valet både spennande og forvirrande for potensielle kjøparar. I denne grundige samanlikninga skal vi gå gjennom spesifikasjonar, yting i praksis for foto og video, ekspert- og brukarvurderingar, fordelar og ulemper, og kven dei passar best for. Vi skal òg nemne andre relevante Sony Alpha-modellar og kva som er på veg. La oss sjå kva for eit av desse spegellause vidunderkameraa som tronar øvst i 2025!

Viktige spesifikasjonar i korte trekk

Her er først ein side-ved-side-samanlikning av nokre kjernefunksjonar og spesifikasjonar for A7C II, A7C R og A7 IV:

Kamera	Sony A7C II	Sony A7C R	Sony A7 IV
Sensor	33 MP BSI CMOS (fullformat) dpreview.com dpreview.com	61 MP BSI CMOS (fullformat) dpreview.com dpreview.com	33 MP BSI CMOS (fullformat) dpreview.com dpreview.com
Bildeprosessor	BIONZ XR + dedikert AI-brikke dpreview.com theverge.com	BIONZ XR + dedikert AI-brikke dpreview.com theverge.com	BIONZ XR (ingen AI-eining) dpreview.com
IBIS (Stabilisering)	5-aksers innebygd, opptil 7,0 steg dpreview.com adorama.com	5-aksers innebygd, opptil 7,0 steg dpreview.com adorama.com	5-aksers innebygd, opptil 5,5 steg dpreview.com
Autofokussystem	759 fasebaserte AF-punkt (94 % dekning)adorama.com; Sanntidsgjenkjenning AF (AI-motivgjenkjenning for folk, dyr, fuglar, bilar, osv.) adorama.com	759 fasegjenkjennande AF-punkt (79 % dekning) adorama.com; Sanntidsgjenkjenning AF (same AI-system) adorama.com	759 fasegjenkjennande AF-punkt (94 % dekning); Sanntidssporing AF (menneske/dyr/fuglar) petapixel.com dpreview.com
Kontinuerleg fotografering	Opp til 10 bps med AF/AE adorama.com	Opp til 8 bps med AF/AE (mekanisk; ~7 bps elektronisk) adorama.com	Opp til 10 bps med AF/AE (mekanisk Hi+ modus; med søker-slideshow) dpreview.com petapixel.com
ISO-område (stills)	100–51 200 (utvidbart 50–204 800) dpreview.com	100–32 000 (utvidbart 50–102 400) dpreview.com	100–51 200 (utvidbart 50–204 800) dpreview.com
Maks videooppløysing	4K opp til 30p (fullformat oversampla frå 7K); 4K 60p med 1,5× beskjering (Super35-modus) dpreview.com; 10-bit 4:2:2, S-Log3 & S-Cinetone-profilar	4K opp til 60p (10-bit); Merk: 4K60 brukar ~1,2× sensorbeskjering for fullformatmodus cined.com (6,2K undersampling) eller kan bruke Super35-modus bhphotovideo.com; S-Log3 & S-Cinetone tilgjengeleg	4K opp til 60p (10-bit) med 1,5× crop; 4K 24/30p oversampla frå 7K full breidde dpreview.com; S-Log3 & S-Cinetone tilgjengeleg
Søkar (EVF)	0,39” OLED, 2,36M-punkt, 0,70× forstørring (1280×960 px) dpreview.com dpreview.com	0,39” OLED, 2,36M-punkt, 0,70× forstørring (same EVF som A7C II) dpreview.com	0,5” OLED, 3,69M-punkt, 0,78× forstørring photographyblog.com (høgare oppløysing og større bilete)
Bakre LCD	3,0” vari-vinkel berøringsskjerm, ~1,04M-punkt fstoppers.com (fullt leddbar)	3,0” vari-vinkel berøringsskjerm, ~1,04M-punkt (same som A7C II) fstoppers.com	3,0” vari-vinkel berøringsskjerm, 1,03M-punkt petapixel.com
Mediespor	Eitt SD UHS-II spor dpreview.com dpreview.com	Eitt SD UHS-II spor theverge.com	Doble spor: 1× CFexpress Type A / SD kombi + 1× UHS-II SD dpreview.com
Batteri	NP-FZ100 Z-batteri, CIPA ~540 bilete EVF / 510 LCD dpreview.com	NP-FZ100, liknande uthald (litt lågare med EVF grunna 61MP sensor)	NP-FZ100, CIPA ~580 EVF / 520 LCD dpreview.com
Mål (BxHxD)	~124 × 71 × 63 mm; 514 g med batteri dpreview.com	~124 × 71 × 63 mm; ~524 g med batteri (med medfølgende grep aukar høgda) dpreview.com theverge.com	~131 × 96 × 80 mm; 659 g med batteri dpreview.com
Lanseringspris (USD)	$2,199 (kun kamerahus) theverge.com	$2,999 (kun kamerahus) theverge.com	$2,499 (kun kamerahus ved lansering) dpreview.com dpreview.com

Tabell: Rask spesifikasjonssamanlikning av Sony A7C II, A7C R og A7 IV.

Som tabellen viser, har A7C II og A7C R innmaten frå større kamera (A7 IV og A7R V høvesvis) i kompakte hus. A7C II brukar ein 33MP sensor akkurat som A7 IV, medan A7C R arvar 61MP-sensoren frå A7R V theverge.com. Begge dei nye A7C-modellane har den nyaste BIONZ XR-prosessoren og inkluderer til og med ein AI-prosesseringsenhet for avansert motivgjenkjenning – ein funksjon tidlegare sett på toppmodellane dpreview.com theverge.com. Til samanlikning manglar den eldre A7 IV AI-brikken, men er framleis ein solid allrounder med same hovudprosessor og AF-algoritmar (utan dei nyaste motivgjenkjenningsmodusane). A7 IV er fysisk større, med eit meir solid grep, høgare oppløyst EVF og doble kortplassar, noko som speglar dens “prosumer”-posisjonering dpreview.com dpreview.com.

Viktige forskjellar: Oppsummert er A7C II i praksis ein miniatyrisert A7 IV – “ein A7 IV i eit mindre hus,” som ein tidleg kommentator sa det reddit.com – og byter ut ein nedgradert EVF og éin kortplass mot ein lett, reisevennleg form. A7C R er som ein “baby A7R V” som leverer ultrahøg oppløysing i same vesle pakke theverge.com. Samstundes er A7 IV den meir tradisjonelle hybridmodellen, med balansert funksjonssett og betre ergonomi for seriøse entusiastar eller profesjonelle som treng ting som doble minnekort og større søkjar dpreview.com theverge.com. Neste steg er å gå djupare inn i kvar del av ytelse og brukervennlegheit.

Sensorprestasjon og bilet­kvalitet

Oppløysing og dynamisk område: Sensoroppløysing er hovudskilnaden her. A7C R sin 61MP-brikke fangar ein utruleg detaljrikdom – nesten dobbelt så mange pikslar som 33MP A7C II/A7 IV, som sjølve ikkje er dårlege. Dette betyr at A7C R er ideell for store utskrifter, beskjering eller landskapsarbeid der oppløysing er viktigast adorama.com adorama.com. Faktisk kan A7C R lage 240MP ultrahøgoppløyste bilete via sin Pixel Shift Multi-Shot-modus, der 16 forskyvde rammer blir kombinert for uovertruffen detaljrikdom (med rørslekorrigering for å redusere artefaktar) adorama.com adorama.com. Både 61MP- og 33MP-sensorane er bakbelyste (BSI)-design som leverer om lag 15 steg med dynamisk område, ifølgje Sony – utmerka for å bevare detaljar i høglys og skugge i kontrastfylte scener adorama.com. I praktisk bruk er bildekvaliteten frå A7C II i praksis identisk med A7 IV (dei har same sensor) og vart omtalt som “ekstremt god” i omtalar dpreview.com dpreview.com. Dei nye sensorane gir òg betre fargegjengiving og hudtonar (ein fordel med Sonys nyaste prosessering); ein anmelder merka at A7 IV-filene er “høgkvalitets, naturtru bilete med rikeleg oppløysing” og utmerka dynamisk område petapixel.com.

Liteforhold og ISO: Trass i forskjellen i pikselmengde, presterer begge sensortypane godt i lite lys for klassen sin. 33MP-sensoren i A7C II/A7 IV har eit naturleg ISO-område opp til 51 200 (utvidbart til 204 800) og held resultatet reint gjennom ISO 1600–3200, med brukbare bilete sjølv ved 6400–12800 i mange situasjonar petapixel.com. 61MP-sensoren i A7C R har eit litt lågare naturleg tak (ISO 32 000) og vil naturleg nok vise støy litt tidlegare når ISO-en aukar (mindre pikselstorleik). Likevel rapporterer brukarar at han held seg godt—ein eigar nemner “low light performance [and] low grain at high ISO” på A7C R, noko som gjer sjølv eit f/4-objektiv brukbart i dårlege lysforhold takka vere innebygd stabilisering fstoppers.com. Dersom du ofte fotograferer i mørke omgjevnader, kan A7 IV (eller A7C II) ha eit lite fortrinn når det gjeld støy på høg ISO, medan A7C R prioriterer oppløysing framfor heilt reint bilete på høg ISO. Alle tre kamera kan gå ned til ISO 50 for maksimal dynamisk rekkevidde i sterkt lys, og i praksis gir dei alle svært reine filer på base-ISO med mykje redigeringsrom.

Pixel Shift og beskjering: Unikt for A7C R (og dens 61MP-sensor) er den nemnde Pixel Shift multi-bilete-modusen for superoppløysing adorama.com. Dette er eit pluss for produktfotografar, arkivarar eller andre som treng detaljnivå på mediumformat-nivå (med atterhald om at motivet må vere statisk og at du må setje saman bileta på ein datamaskin). Ein annan fordel med 61MP-sensoren er fleksibilitet ved beskjering: i APS-C/Super35 crop-modus gir A7C R framleis rundt 26 megapikslar, og du får i praksis eit høgoppløyseleg APS-C-kamera innebygd – nyttig for dyreliv eller telefoto der du treng ekstra rekkevidde utan å bytte objektiv. Til samanlikning gir 33MP-sensorane rundt 14–15MP i APS-C crop-modus petapixel.com. Så om du ofte beskjærer eller fotograferer fjerne motiv, gir A7C R langt fleire pikslar å jobbe med.

Oppsummering: Alle tre kamera produserer suveren bildekvalitet på stillbilder, med nøyaktige fargar og brei dynamisk rekkevidde som ein forventar frå moderne Sony-sensorar. A7C II/A7 IV sin 33MP-sensor treff eit perfekt balansepunkt mellom oppløysing og ytelse i lite lys, medan A7C R sin 61MP-sensor tilbyr marknadsleiande detalj for dei som treng det (på kostnad av større filer og litt meir støy ved gitt ISO). I praksis vil landskaps- og studiobrukarar elske A7C R si oppløysingsevne, medan event- og allroundfotografar kanskje vil føretrekke 33MP-modellane for deira kombinasjon av kvalitet og effektivitet. Som ein ekspert sa det, “33 megapikslar er framleis meir enn nok for nesten alle skapande” adorama.com – men om du verkeleg ønskjer meir, leverer A7C R “fleire val og moglegheiter når det gjeld auka oppløysing” adorama.com i eit reisevennleg format.

Autofokus og fart

Ein av Sony sine største styrkar er autofokus, og alle desse tre kamera utmerkar seg på dette området – sjølv om dei nyare A7C II og A7C R tek det til eit nytt nivå med AI-drevne funksjonar.

AF-system: A7 IV introduserte eit 759-punkts fasebasert AF-system som dekkjer 94 % av biletflata, med Sonys kjende Real-time Eye AF og sporing for menneske, dyr og fuglar petapixel.com. Det vart allereie omtalt som “ekstremt god autofokus” og utruleg påliteleg til å halde fokus på rørlege motiv petapixel.com. A7C II og A7C R arvar dette kjerne-AF-systemet og legg så til den dedikerte AI-prosesserings-eininga frå A7R V, som gjer det mogleg med Real-time Recognition AF med endå fleire motivtypar og betre intelligens. Desse to kan ikkje berre kjenne att auge og andlet, men òg kroppar og hovud, og til og med skilje mellom dyr og fuglar, insekt, bilar, tog og fly dpreview.com dpreview.com. I bruk betyr dette at kameraet kan halde seg til motivet ditt svært godt, sjølv om det snur seg vekk eit augneblink eller er delvis skjult. DPReview fann at A7C II si motivgjenkjenning var så avansert at “ein oppdaga person kan sjå vekk, snu seg, gå, eller forsvinne eit augneblink; kameraet mistar dei sjeldan” dpreview.com dpreview.com. AI-en gjer òg at sporinga fungerer endå meir saumlaust – berre slå på AF-C kontinuerleg modus, plasser fokuspunktet over målet, og kameraet låser seg på og følgjer med imponerande presisjon dpreview.com dpreview.com.

Alle tre kamera har ansikts-/augegjenkjenning for folk og dyr; A7C II/R utvidar dette til fuglar, køyretøy, osb. Viktig er det at A7C II/R brukar den nyare “Human pose estimation”-teknologien som først vart sett i A7R V, som forstår kroppen og lemmer til ein person betre slik at den kan føreseie kvar ansiktet/auget er sjølv om det er kortvarig ute av syne dpreview.com dpreview.com. A7 IV, sjølv om den manglar den AI-brikka, er framleis ingen sinke – Real-time Eye AF for menneske/dyr/fuglar var topp moderne i 2021 og er framleis svært effektiv. Ved side-om-side-bruk er autofokusen til A7C II litt meir “klistrande” og “tilgjevande” i vanskelege situasjonar (som uforutsigbare motiv) takka vere AI; ein anmelder merka seg at den har “improved subject recognition…and tracking modes” samanlikna med A7 IV dpreview.com. Men i mange situasjonar vil alle tre fokusere raskt og presist.

Seriefotografering og buffer: Kvar kamera kan ta opptil 10 bilete per sekund med kontinuerleg AF/AE, noko som er respektabelt, men ikkje leiande i klassen for sport. A7 IV og A7C II kan nå 10 bps i “Hi+”-modus med elektronisk førstegardin-lukkar (men søkjaren vil vise eit biletspel, ikkje ekte live view, på toppfart) petapixel.com. A7C R, som handterer mykje større filer, toppar ut på 8 bps med mekanisk lukkar (eller om lag 7 bps i heilt elektronisk modus) adorama.com. Denne forskjellen understrekar at A7C R ikkje er retta mot raske action-bilete – seriefarten er lågare og bufferen fyllest raskare med 61MP RAW-filer. Til samanlikning er buffer-djupna til A7 IV ganske god (han kan ta dusinvis av RAW-bilete, særleg om du fotograferer berre RAW utan JPEG) petapixel.com, og A7C II bør oppføre seg likt sidan han har same sensor/prosessor. For actionfotografering er ingen av desse på nivå med Sonys sportsmodellar (meir om det seinare), men dei kan handtere moderate seriefotobehov (born som spring, uformell sport, osv.). Ein Fstoppers-anmeldelse sa det rett ut: “If you’re looking for a camera that excels in action photography, find another camera” – og peika på at A7C II/R ikkje er laga for tung sportsfotografering, delvis på grunn av tregare avlesing og søkjar-blackout på høg fart fstoppers.com. Dette gjeld også A7 IV; sjølv om han vart skildra som ein “allrounder”, åtvara anmeldarar om at 10 bps og rolling shutter betyr at rask sport ikkje er hans styrke dpreview.com dpreview.com.

Autofokus-brukaroppleving: I praktisk bruk har fotografar vore svært imponerte over autofokusen til desse kameraa. DPReview roste A7C II sin autofokus som “ein av dei beste på marknaden”, og gjorde det mogleg å fange uforutsigbart rørlege motiv med enkelheit som eit kompaktkamera dpreview.com dpreview.com. A7C II-eigarar som kjem frå eldre modellar merkar at sporinga no er utruleg intuitiv – sjølv utan ein AF-joystick kan du trykke på bakskjermen eller bruke d-paden for å setje eit mål, og kameraet vil målretta følgje det over biletflata dpreview.com dpreview.com. Mangelen på ein dedikert joystick på A7C-serien er eit designkompromiss (meir om det seinare), men mange brukarar tilpassar seg ved å bruke berøringsskjermen som ein touchpad medan dei brukar EVF. Ein brukar av A7C R sa at “fokuseringa er på nivå med a7R4 og a7R5” etter hans erfaring fstoppers.com, noko som betyr at du ikkje ofrar fokusytelse sjølv om forma er kompakt. Ein annan brukar understreka at det er viktig å forstå kameraet sitt tiltenkte bruk: A7C R “utmerkar seg til gatefoto og landskapsfoto… Det er ikkje meint for sport eller bryllaup” fstoppers.com. Med andre ord, autofokusen er utmerka for statiske eller saktegåande motiv (og generell bruk), men om du først og fremst treng påliteleg sporing av raske rørsler, kan du overstige kapasiteten. Det same gjeld for A7 IV/A7C II – strålande allround-autofokus, men grensa på ~10 bps og sensoravlesing betyr at ekstremt raske rørsler (t.d. fugl i flukt eller proffidrett) er betre tent med spesialiserte modellar.

Rolling Shutter og Lukker-modusar: Ein relatert del av ytelsen er rolling shutter (forvrenging av motiv i rørsle under sensoravlesing) og type lukker. A7 IV sin 33MP-sensor har relativt treg avlesing etter dagens standard, noko som fører til merkbar rolling shutter i elektronisk lukker-modus eller ved raske panoreringar i video dpreview.com. Faktisk åtvara DPReview om at i 4K-video eller serieopptak med raske panoreringar, er det “umogleg å ikkje legge merke til rolling shutter” på A7 IV (og dermed A7C II) dpreview.com. A7C II og A7C R manglar mekanisk første gardin – dei brukar elektronisk første gardin-lukker (EFCS) som standard, og kan vere heilt stille med elektronisk lukker. Denne utforminga hjelper til å halde husa kompakte, men kan føre til små forvrengingar (som banding under flimrande lys eller “vobling” om du brukar elektronisk modus). Ein A7C R-brukar merka seg at “elektronisk lukker gir deg ein rar rolling shutter-effekt på stillbilete av og til. Men den mekaniske lukkaren fungerer flott.” fstoppers.com. I hovudsak, om du fotograferer raske motiv med elektronisk lukker, kan du sjå skeive linjer; bruk av EFCS eller mekanisk lukker reduserer dette, bortsett frå ved svært høge hastigheiter. A7C R sin større sensor er endå tregare å lese av, så rolling shutter er litt meir uttalt (derfor har Sony valt 1,2× beskjering for 4K/60 for å redusere det). Konklusjonen: for vanleg fotografering er ikkje dette eit stort problem, men for raske motiv eller raske panoreringar i video, bør du vere merksam på rolling shutter-artifakt på alle desse kameraa. Dette er eit område der nye Sony A9 III (global lukker) eller A1 (stakka sensor) har ein klar fordel.

Vinnar for AF/Fart: For dei fleste brukarar, tilbyr alle tre kameraa glimrande autofokus som kan handtere portrett, spontane actionbilete og dyreliv utan problem. A7C II og A7C R har eit lite forsprang takka vere den nyaste AI-baserte sporinga som gjer dei praktisk talt “klistrande” på motivet (særleg i vanskelege situasjonar som fuglar i flukt eller motiv som kortvarig forsvinn ut av ramma) dpreview.com dpreview.com. A7 IV er berre eit halvt steg bak – autofokusen var i toppklasse då han kom, og er framleis utmerka, berre utan nokre av dei nyaste gjenkjenningsmodusane (t.d. vil han ikkje automatisk oppdage eit tog eller insekt, medan dei nye kan det). Når det gjeld seriefotografering, er det jamt med om lag 10 bps (bortsett frå at A7C R er litt tregare). Ingen av desse er bygde for ekte sportsfart, men dei fangar det meste av action i kvardagsfotografering. Som ein profesjonell omtalar oppsummerte om A7 IV: “Det kraftige autofokussystemet gjer at det kan vere eit veldig enkelt kamera å bruke,” både påliteleg og intelligent dpreview.com dpreview.com. A7C II/R byggjer berre vidare på det fundamentet med endå meir intelligens bak musklane.

Videofunksjonar og ytelse

Når det gjeld video, er alle tre kameraa svært kapable hybridkamera, med 4K-oppløysing, 10-bit intern opptak og avanserte profilar for skapande brukarar. Det er nokre viktige skilnader i bildehastigheit, utsnitt og varmehandtering som vi skal sjå nærare på.

Oppløysing og bildehastigheit:

• Sony A7 IV: Filmar 4K opp til 60p i 10-bit, brukar heile sensorbreidda for 4K ved 24/30p (oversampla frå 7K), og Super 35 (APS-C 1,5× crop) for 4K 60p dpreview.com. Full HD kan gå opp til 120p for sakte film dpreview.com. Merk at A7 IV sin 4K/60-modus er beskjært og det finst ikkje 4K/120-alternativ – det var eit kritikkpunkt for enkelte videofotografar. Likevel er 4K-kvaliteten ved 24/30p utmerka på grunn av oversampling, og han tek opp i full 10-bit 4:2:2 med S-Log3 og S-Cinetone-støtte for profesjonell fargegradering eller eit tiltalande rett-frå-kamera-utseende dpreview.com.
• Sony A7C II: Matcher spesifikasjonane til A7 IV tett. Den kan ta fullformat oversampla 4K opp til 30p, og 4K 60p med APS-C crop (1,5×) dpreview.com. I hovudsak er A7C II sin videoutgang og kapasitet på nivå med A7 IV dpreview.com – du får same 7K -> 4K detalj ved 30p, og same crop-modus for 60p. Alle dei avanserte kodekane og profilane (XAVC S, XAVC HS, H.264/H.265-koding, 10-bit 4:2:2, S-Log3 gamma med 14+ stopp dynamisk omfang, S-Cinetone fargevitskap) er tilgjengelege, akkurat som på A7 IV dpreview.com dpreview.com. Kort sagt, A7C II er eit kraftig videokamera for storleiken, og gir i praksis A7 IV-nivå videoyting i ein kompakt kropp. Omtalar har faktisk kalla den ein av dei beste “vlogg/reise” fullformat-alternativa på grunn av denne kombinasjonen av kvalitet og portabilitet.
• Sony A7C R: Interessant nok kan A7C R ta opp 4K opp til 60p utan ein tung Super 35 crop. Takket vere 61MP-sensoren har den moglegheit til å bruke ein 1,2× crop av fullformatet for å få nødvendig lesehastigheit for 60p reddit.com dpreview.com. Sony seier denne modusen brukar eit 6,2K-område, som så blir nedskalert til 4K bhphotovideo.com. I praksis er denne 1,2× cropen ganske mild (t.d. blir 24mm-objektivet ditt omtrent til eit 28,8mm synsfelt). Det er ein liten fordel for A7C R over A7C II/A7 IV, som har 1,5× crop ved 60p. Ved 24p og 30p subsamplar eller line-skippar A7C R truleg frå heile 61MP (sidan oversampling av full breidde til 4K ville vore ein ~8K -> 4K nedskalering, som er for prosessorintensivt). Nokre detaljerte omtalar nemner at A7C R sin 4K 24/30p ikkje er heilt så sylskarp som den oversampla 4K frå 33MP-modellane, men det er framleis veldig bra – og 4K 60p-kvaliteten held seg godt med berre mindre tap frå 1,2×-modusen slrlounge.com. Alle dei same 10-bit kodekane og bildeprofilane er støtta i A7C R òg adorama.com adorama.com.

Fargar og profilar: Alle dei tre kameraa tilbyr profesjonelle videofunksjonar som S-Log3 gamma (for opptak av opptil ~15 steg med dynamisk omfang) og S-Cinetone, Sony sin mykje omtykte fargeprofil som gir eit filmatisk uttrykk rett frå kameraet dpreview.com dpreview.com. Du har òg HLG (HDR)-modusar og Creative Looks for rask, stilisert output. I praksis er dei jamgode her – “begge modellane støttar høgkvalitets 4:2:2 10-bit opptak opp til 4K60p…og Sony sin anerkjende S-Cinetone-fargevitskap” som Sony si kunngjering påpeika dpreview.com dpreview.com. A7 IV, etter firmware-oppdateringar, filmar òg identisk i desse modusane. Så, anten du er ein run-and-gun-videograf eller ein spirande filmskapar, kan alle tre fungere som eit kapabelt 4K-kamera med mykje fleksibilitet for fargegradering.

Autofokus i video: Dei same framstega i AF-sporing gjeld for videomodus. Real-time Eye AF fungerer i video på alle tre, og A7C II/R sin AI-motivasjonssporing kan vere ein stor fordel for til dømes å halde ein person i fokus når dei beveger seg mot kameraet, eller til og med gjere AI-basert auto-framing. Begge A7C-modellane introduserte ein AI Auto-Framing-funksjon (også sett på FX30/ZV-E1) som automatisk kan beskjere og omramme videoen for å følgje eit motiv – nyttig for éinmannsopptak eller intervju utan kameramann dpreview.com. Dei støttar òg funksjonar som kompensasjon for fokus-pusting (reduserer den lette zoomendringa enkelte objektiv viser ved fokusskifte) og avanserte innstillingar for fokusskifte. A7 IV har nokre av desse funksjonane (det var eit av dei første med fokus-pustekompensering), men dei nyare modellane har forbetra dei ytterlegare. Generelt er kontinuerleg AF under video utmerka på alle, og låser lett på auge og ansikt. Ein DPReview-redaktør kommenterte at A7C II sin AF gjer videofilming uanstrengt, sidan du kan stole på at kameraet held motivet skarpt medan du komponerer om eller dei beveger seg dpreview.com dpreview.com.

Stabilisering og handtering: Alle tre kamera har 5-aksers innebygd bildestabilisering (IBIS). A7C II/R har den nyaste gyro-eininga, vurdert til opptil 7,0 steg med rystereduksjon dpreview.com adorama.com, medan A7 IV var vurdert til rundt 5,5 steg. Ved videoopptak finst det òg ein “Active” IS-modus (elektronisk + mekanisk stabilisering) som gir litt beskjering, men jamnar ut opptaket endå meir – flott for handhalde vlogg-opptak. A7C II/R har denne funksjonen vidareført, og har òg gyrodata-utgang for stabilisering i etterbehandling via Catalyst Browse om ønskt. Ein ting å merke seg: A7C II og R har micro HDMI-portar, medan A7 IV har ein HDMI-port i full storleik fstoppers.com. Dersom du planlegg å bruke ekstern opptakar eller skjerm ofte, er full HDMI på A7 IV meir robust. Alle modellane støttar digital lydinngang via blitsskoen (for Sony sine XLR-adapterar eller digitale mikrofonar) og har 3,5 mm mikrofon- og hovudtelefonutgang (ja, til og med dei små A7C-husa har hovudtelefonutgang, gøymd ved sida av HDMI-porten) dpreview.com. Dette gjer dei eigna for seriøst videoarbeid utan å mangle viktig I/O.

Opptaksgrenser og overoppheting: Sony fjerna den kjende 30-minutts klippgrensa på desse nyare modellane. Du kan altså ta opp heilt til minnekortet er fullt eller batteriet er tomt. A7 IV og A7C II/R taklar lange opptak, spesielt ved 4K 24/30p, men ved 4K 60p kan dei kompakte husa bli varme. A7 IV hadde i tidleg programvare nokre rapportar om overoppheting etter langvarig 4K60 i varme forhold, men ein programvareoppdatering og bruk av “Auto Power Off Temp: High”-innstillinga har stort sett løyst dette for dei fleste. A7C II og A7C R, som er mindre, har mindre termisk kapasitet. Dei har ikkje vore berykta for overoppheting, men fysikk er fysikk – om du tek opp høg-bitrate 4K i varmt vêr over tid, kan du til slutt få termisk avstenging. Ved vanleg bruk og testing ser dei ut til å handtere 4K30 utan problem og kan ta ganske lange 4K60-opptak om omgivnadene er moderate. Om ditt hovudbehov er langform videoopptak eller avansert videoproduksjon, kan det vere lurt å velje eit kamera med aktiv kjøling (som Sony sine FX3- eller FX6-kino-modellar). For dei fleste innhaldsprodusentar (YouTube, kortfilm, kundeoppdrag) gjer desse tre ein imponerande jobb.

Biletkvalitet og rolling shutter i video: Takket vere oversampling produserer A7 IV og A7C II svært detaljert 4K-video ved 24/30p. A7C R har litt lågare detaljnivå i 4K ved 24/30p (sidan den truleg brukar pixel-binning eller hoppar over linjer for å unngå full 8K-avlesing), men når den brukar 1,2x crop for 60p, nyttar den faktisk eit nedskalert 6,2K-område, så kvaliteten held seg høg. Rolling shutter-effekten i video, som nemnt, er ein negativ faktor: raske panoreringar kan føre til at loddrette linjer bøyest eller at det oppstår “jello”-effektar. A7 IV vart merka med synleg rolling shutter i 4K dpreview.com, og A7C II, som har same sensor, har det òg. A7C R sin lette crop ved 60p hjelper litt, men ved 24p har den endå seinare avlesing frå full sensor (så unngå raske panoreringar). For vanleg filming er ikkje dette eit stort problem, men om du filmar raske rørsler eller action, bør du vere merksam på det. Sonys toppmodellar og nyare kamera (som A1 eller A9 III med stablede sensorar, eller FX3/A7S III med lågare megapiksel) har mykje mindre rolling shutter.

Konklusjon for video: Sony A7 IV er framleis eit av dei beste “hybrid”-kameraa i si generasjon for balansert video og stillbilete, og fekk prisen “Best for stills and video” frå DPReview dpreview.com dpreview.com. Sony A7C II er i praksis like god som A7 IV på video, så du får topp 4K (med einaste ulempe at 60p har crop) i eit mindre format – ein stor fordel for solo-innhaldsprodusentar og reisande. Sony A7C R gir moglegheit for 4K60 med berre ein liten crop, noko videofolk kan setje pris på, sjølv om hovudappellen framleis er stillbilete grunna den høge oppløysinga (dei fleste som filmar treng ikkje 61MP for 4K). Alle tre tilbyr profesjonell 10-bits videokvalitet, rike fargeprofilar og rask autofokus som kan få amatørar til å sjå ut som proffar. Er du primært videograf, bør du òg vurdere Sony A7S III eller FX3 (med 12MP sensor optimalisert for 4K og lite lys), men då ofrar du oppløysing på stillbilete. Som hybridar er desse kameraa vanskelege å slå i si klasse. Hugs berre på rolling shutter om du filmar mykje raske rørsler.

Kamerahus, brukskjensle og ergonomi

Spesifikasjonslista fortel berre delar av historia – opplevinga av å bruke desse kameraa til dagleg er sterkt påverka av design og ergonomi. Slik skil dei kompakte A7C II/R seg frå den større A7 IV, og dette er forbetringane Sony har gjort i andre generasjon A7C.

Storleik og konstruksjon: A7C-serien handlar om portabilitet. Både A7C II og A7C R har same kompakte rangefinder-stil kropp – omtrent 22–29 % lettare og om lag halvparten så stor i volum som sine A7-serie-motstykke (A7 IV og A7R V) dpreview.com dpreview.com. Konkret veg A7C II/R rundt 509–514 g (1,13 lb) berre huset, medan A7 IV veg 658 g (1,45 lb) dpreview.com. Forskjellen er merkbar når du ber kameraet heile dagen eller pakkar lett. Ein reisefotograf som testa A7C R sette pris på at Sony “redda ryggen min medan eg var på fottur” ved å levere høg ytelse i ei så lita pakke fstoppers.com. Trass i den lettare konstruksjonen, brukar A7C II/R framleis eit chassis av magnesiumlegering og er støv- og fuktbestandige, likt som A7 IV dpreview.com. Dei kjennest solide i handa, sjølv om dei openbert er mindre tunge enn den kraftigare A7 IV.

A7 IV har ein konvensjonell SLR-stil med ein sentrert søkerhump og markert grep. A7C-modellane har eit flatt design med EVF-en oppe i venstre hjørne (rangefinder-stil) og eit mindre grep. Sony har forbetra grepet litt på A7C II/R: det er litt djupare og har ein meir gripevennleg skinntekstur enn den originale A7C, noko som gjer det betre å halde, spesielt med større objektiv theverge.com. Likevel påpeikar nokre kritikarar at det framleis ikkje er like komfortabelt som grepet på A7 IV. The Verge peika på at den vesle A6700 (ein APS-C Sony) faktisk har eit meir forma grep som kjennest betre enn på A7C II/R, noko som viser at Sony sitt designteam har teke nokre “forvirrande avgjerder” når det gjeld ergonomi theverge.com theverge.com. Om du har store hender eller brukar store, tunge objektiv, kan A7C-husa kjennast litt tronge. Sony si løysing var å tilby eit påskrudd ekstra grep (GP-X2) – det følgjer med A7C R og er eit valfritt tilbehør til ca. $160 for A7C II theverge.com theverge.com. Dette grepet gir ein god støtte til veslefingeren og gjer kameraet høgare. Testarar fann at med det ekstra grepet “heng ikkje veslefingeren lenger” på A7C R, og det blir mykje meir komfortabelt – men sjølvsagt gir det litt meir bulk attende theverge.com theverge.com. Nokre synest det er synd å måtte “spele tilbehørsspelet for å rette opp Sony sine designfeil” theverge.com, men i det minste finst valet.

A7 IV, som er større, gir naturleg plass til eit meir sikkert handgrep og fleire direkte kontrollar. Om du set pris på eit komfortabelt grep og robust kjensle med store objektiv (t.d. ein 70-200mm f/2.8), vil A7 IV handtere desse betre rett ut av boksen. A7C II/R fungerer heilt fint med mindre objektiv (dei passar svært godt med Sony sine kompakte primobjektiv og kit-zoomen 28-60mm). Som ein kompromiss er A7C II om lag 22 % lettare enn A7 IV dpreview.com – og det merkar du etter ein lang dag med fotografering eller på reise.

Kontrollar og hjul: Sony lytta til tilbakemeldingar på den originale A7C og gjorde viktige forbetringar i Mark II. Mest merkbart er at A7C II/R har fått eit framre kontrollhjul nær utløysaren, noko A7 IV og andre høgare modellar har, men som første generasjon A7C mangla dpreview.com dpreview.com. Dette framre hjulet gjer det mykje meir intuitivt å justere innstillingar (som blender eller lukkar), spesielt ved manuell fotografering, sidan du har to lett tilgjengelege hjul for to eksponeringsparametrar. Topp-plata på A7C II er òg endra: det som var eit dedikert eksponeringskompensasjons-hjul på den gamle modellen er no eit umerka tilpassa hjul, som betyr at du kan tilordne det til kva funksjon du vil (ISO, eksponeringskomp, kvitbalanse, osb.) dpreview.com theverge.com. Mange fotografar elskar dette – til dømes merka ein brukar “Eg bytta straks det hjulet til kvitbalanse og var utruleg glad for å sleppe å tenkje på eksponeringskompensasjons-[hjulmerkingar]”, og rosar fleksibiliteten ved å ha alle hjul tilpassbare theverge.com. I hovudsak har A7C II og R fire hjul: framhjul, bakre topphjul (det gamle eksponeringskomp-hjulet, no fritt), bakre tommelhjul, og hjulet rundt D-paden. Dette gjer dei nærare kontrolloppsettet til dei større Alpha-modellane. A7 IV har òg fram- og bakhjul og eit eksponeringshjul (som på A7 IV er eit fysisk hjul utan lås, også tilordningsbart i nyare fastvare). Så kontrollmessig tek A7C II/R eit stort steg opp.

Både A7C II og A7 IV har den praktiske foto/video/S&Q-modusbrytaren under modusveljaren, som let deg veksle mellom stillbilete, film og saktefilm/rask-modusar enkelt dpreview.com. Dette vart introdusert på A7 IV og heldigvis har Sony inkludert det på dei kompakte modellane òg theverge.com. Det er flott for hybridfotografar – du kan ha separate eksponerings- og innstillingsbankar for stillbilete og video.

Éin ting framleis manglar på A7C II/R er ein AF-joystick på baksida dpreview.com. A7 IV har ein joystick for å flytte fokuspunkt, ein funksjon mange avanserte brukarar ser på som essensiell. At dette manglar på A7C-serien, er truleg på grunn av plassavgrensingar. Sony forventar at brukarane nyttar anten touch-LCD-en eller 4-veis D-pad for å flytte fokus. Nokre brukarar er nøgde med metoden der ein flyttar AF-punkt via berøringsskjermen (særleg sidan auge-autofokusen er så god, treng du sjeldnare å flytte punkt manuelt). Andre saknar joysticken veldig – ein A7C R-eigar sa «mitt einaste ankepunkt er at den treng ein joystick på baksida for å flytte fokuspunktet. Hadde den hatt det, ville den vore perfekt.» fstoppers.com. Så om taktil fokus-kontroll er avgjerande for deg, ver merksam på at A7C II/R manglar dette. Joysticken på A7 IV er ikkje den beste i klassen (nokre synest han er litt mjuk), men han gjer jobben og kan gjere fokusjusteringar raskare.

Søkar og LCD: EVF-en er ein vesentleg skilnad. A7 IV sin elektroniske søkar har eit 3,69-millionar-punkts OLED-panel med 0,78× forstørring og ein oppfriskingsmodus på 120 fps photographyblog.com. Han er rimeleg skarp og stor – ikkje Sonys beste EVF (det er 9,44M-punkts i A7S III/A1), men solid for prisklassen sin. Til samanlikning brukar A7C II og A7C R ein mindre 2,36M-punkts OLED med 0,70× forstørring dpreview.com. Dette er i hovudsak same spesifikasjon som den originale A7C-søkaren (sjølv om forstørringa fekk eit lite løft frå 0,59× til 0,70×) dpreview.com theverge.com. Sjølv om han er brukbar, er dette eit område der kompromissa med det kompakte designet kjem fram: A7C II sin EVF “oppløysinga er låg for eit kamera i denne prisklassen, og dei individuelle pikslane er synlege”, som DPReview påpeika i si vurdering dpreview.com dpreview.com. Ein annan redaktør sa at auken på 0,11× i forstørring frå den originale A7C “gjer ein stor forskjell i praksis”, og reduserer auga-belastning, men det er framleis ikkje like oppslukande som ein større søkar theverge.com. Dersom du ofte fotograferer gjennom søkaren eller i sterkt sollys, gir A7 IV ei meir komfortabel oppleving. Når det er sagt, er det mange A7C-brukarar som brukar baksideskjermen mykje eller kjem frå APS-C-kamera med liknande EVF-ar, og dei synest det er tilstrekkeleg. Det er ein avveging du må vurdere: kompakt storleik mot søkarkvalitet.

De bakre LCD-skjermane er alle fullt leddbare (“flip-out”) vari-angle-design, flotte for vlogging eller kreative vinklar. A7C II/R har eit 3,0” 1,04M-punkts panel, og interessant nok har Sony flytta den vesle hakket for å vippe ut skjermen frå toppen til botnen på desse modellane theverge.com. Dette er ein liten detalj, men det viser at Sony justerer designet (nokre føretrekkjer botnhakk). A7 IV sin 3,0” skjerm har om lag 1,03M-punkts oppløysing – ganske likt. Ingen av desse har den superskarpe 2M-punkts LCD-en som ein finn på A7R V eller A1, så det kan vere litt avgrensa å vurdere kritisk fokus på skjermen, men dei er fine for komposisjon og meny-navigering. Ein PetaPixel-anmeldar klaga på at på A7 IV “the LCD panel’s 1.03 million dot resolution…is noticeably low quality and impossible to determine if shots are truly in focus in playback” petapixel.com. Dette gjeld like mykje for A7C II/R. Det er eit av dei områda der Sony har kutta litt i kostnadene. Likevel er touch-responsen god på desse nyare modellane, og menyane kan styrast med touch.

Portar & spor: Vi var så vidt inne på dette ovanfor – A7 IV har doble kortspor (eit av dei støttar ultraraske CFexpress Type-A-kort, nyttig for å tømme bufferen raskt og for video med høg bithastigheit). A7C II og R har eitt enkelt UHS-II SD-spor tilgjengeleg på sida dpreview.com. For dei fleste hobbyfotografar eller til og med mange profesjonelle, er eitt spor tilstrekkeleg, men bryllups- og eventfotografar krev ofte doble spor for umiddelbar backup. The Verge peika eksplisitt på at mangelen på eit andre kortspor på A7C II/R er “a deal-breaker for pros and advanced enthusiasts who might otherwise like a compact body for work”, og merka at sjølv om kameraet er i stand til å levere pro-resultat, gjer mangelen på desse viktige backup-moglegheitene det uaktuelt for visse jobbar theverge.com. Om du absolutt treng redundans, er A7 IV (eller å gå opp til A9/A1) vegen å gå. På eit relatert punkt har ingen av A7C- eller A7-modellane internminne eller dobbel opptak til både kort og sky (bortsett frå overføring til smarttelefon), så alt er på det eine kortet i A7C II/R.

Portvis har alle tre USB-C-portar som støttar lading, dataoverføring og til og med bruk som webkamera/til direktesending. A7C II/R sin USB har PD-støtte (hurtiglading) og kan enkelt brukast som webkamera. Forskjellen på HDMI-port vart nemnd: Micro HDMI på A7C-serien vs Full HDMI på A7 IV fstoppers.com. Micro HDMI fungerer, men er meir skjør – du bør bruke kabelklemme om du brukar den ofte for å unngå belastning på porten. A7 IV, som er større, har òg PC Sync-port for blitz (manglar på A7C). Begge har 3,5 mm mikrofon- og hovudtelefonutgang (A7C sin hovudtelefonutgang er bak den nedre luka) dpreview.com. Alle støttar Wi-Fi og Bluetooth; dei nyare A7C II/R brukar Sony sin siste “Creators’ App” for tilkopling til smarttelefon og kan til og med laste opp bilete til skyen undervegs dpreview.com.

Batteri og batteritid: Alle tre kamera brukar Sony NP-FZ100 høgkapasitetsbatteri. Trass i den vesle storleiken kompromissar ikkje A7C II/R her – du får same batteri som i A7 IV og til og med flaggskipmodellane dpreview.com. Likevel er batteritid litt ulik: A7C II er oppgitt til om lag 510 bilete (LCD) per lading (CIPA), medan A7 IV er om lag 580 bilete dpreview.com. Brukar du EVF, er A7C II faktisk oppgitt til 540 mot 520 på A7 IV – men den originale A7C Mark I var oppgitt høgare (~680 LCD) sidan den hadde ein meir strømgjerrig prosessor og sensor med lågare oppløysing dpreview.com. I praksis held alle til ein heil dag med stillbilete (500+ bilete utan problem, ofte meir om du ikkje sjekkar skjermen heile tida). Video tømmer batteriet raskare. A7C II/R kan få litt kortare batteritid enn A7 IV fordi den ekstra AI-brikka og, i A7C R sitt tilfelle, skriving av 61MP-filer brukar meir straum dpreview.com. Brukarar har ikkje meldt om store batteriproblem – det er kjent at ein kan oppnå dobbelt så mange bilete som CIPA oppgir ved reell bruk dpreview.com. Skal du filme mykje 4K, bør du ha ekstra batteri eller USB-strøm. Alle modellane støttar USB-C straumforsyning; du kan drifte kameraet via USB-strømbank eller veggadapter for lengre økter, noko som er supert for video eller studiobruk.

Menyar og grensesnitt: A7 IV og dei nye A7C II/R har alle Sonys forbetra menysystem som blei introdusert i 2021 – eit mykje betre, fanebasert grensesnitt som er meir logisk enn dei eldre Sony-modellane. Du kan også navigere med berøring. Dei tilbyr òg tilpassa Min Meny og mange tilpassa knappemoglegheiter. Nokre synest Sony sine menyar er overveldande (så mange funksjonar), men i det minste er det konsistent på tvers av desse modellane.

Total inntrykk av handtering: Sony A7 IV vinn tydeleg på reint handteringsgrunnlag for krevjande bruk – den større storleiken gir betre grep, ein EVF som er lettare for auga, fleire knappar (inkludert AF-joystick og ein eller to ekstra tilpassa knappar), og tryggleiken med to minnekortspor. Det er eit kamera du trygt kan bruke til betalte oppdrag, tøffe miljø, lange telefoto-økter osv., utan ergonomiske problem. Sony A7C II og A7C R, derimot, utmerkar seg ved å vere diskré, lette og enkle. Dei “handterer bra” med tanke på den vesle storleiken, som DPReview påpeika dpreview.com, men dei har “mindre ideell ergonomi” for tung bruk og ein “forelda LCD og EVF” samanlikna med større konkurrentar fstoppers.com. På ein måte handlar det å bruke A7C II om kompromiss: du aksepterer ein mindre søkjar og færre dedikerte kontrollar i byte mot eit kamera som er 22 % lettare og vesentleg meir kompakt enn A7 IV dpreview.com dpreview.com. For mange reise- og gatefotografar er det ein verdt bytte. Som ein brukar sa, det er “eit solid kamera” og han har vore veldig nøgd med det til det bruket fstoppers.com. For andre kan mangelen på eit andre spor eller ein joystick vere irriterande.

Sony ser ut til å posisjonere A7C-serien for dei som prioriterer bærbarheit og kanskje brukar det som eit kamerahus nummer to. Kameraekspertane hos Adorama foreslår at A7C II/R er “utmerka for skapere som verdset eit kompakt kamera – reisefotografar som skal ha alt i handbagasjen, turgåarar som vil lette sekken, eller til og med bryllupsfotografar som treng eit mindre reservekamera for å redusere utmatting” adorama.com. I slike situasjonar gir designen meining. Men om det er ditt einaste hovudkamera og du er van med ein DSLR eller større speillaus, kan det hende du synest A7 IV er meir komfortabel over lengre periodar.

Oppsummert: vel A7C II eller A7C R om storleik/vekt er viktigast og du er villig til å tilpasse deg ein mindre EVF og litt meir knotete kontrollar. Vel A7 IV om du føretrekk tradisjonell handtering utan store kompromiss på søkjar, grep eller minnekortspor – spesielt om du fotograferer profesjonelt eller i lange økter. Ingen av tilnærmingane er “feil” – det handlar om å matche kameraet til din stil og dine prioritetar.

Ekspert- og brukarvurderingar

Å høyre frå profesjonelle og eigarar kan kaste lys over korleis desse kameraa presterer utover spesifikasjonane. Her er nokre merkbare sitat og meiningar:

• DPReview (Jeff Keller sin A7C II-test): Det respekterte kamerasida gav A7C II ein sølvpris med 87 % poengsum, og rosar at “bilete- og videokvaliteten er utmerka, og autofokussystemet er eitt av dei beste på marknaden.” Konklusjonen i testen framheva at sjølv om kameraet er lite, tilbyr A7C II eit fullt utval av funksjonar for både stillbilete og video, noko som gjer det til eit flott reisekamera for avanserte moglegheiter i kompakt format dpreview.com dpreview.com. Dei peika likevel på to ulemper: “Søkaroppløysinga er låg for eit kamera i denne prisklassen, og rolling shutter kan vere eit reelt problem ved videoopptak.” dpreview.com I oppsummeringa “Bra for / Ikkje så bra for” noterte DPReview at A7C II er bra for reisande og dei som treng enkel autofokus med uforutsigbare motiv, men “ikkje så bra for fotografar som filmar 4K-video eller raske seriebilete med panorering” (igjen med referanse til gelée-effekten) dpreview.com. Dei samanlikna det også direkte med A7 IV, og sa “dei einaste merkbare fordelane A7 IV har over den mindre, rimelegare slektningen er betre elektronisk søkar og to minnekortspor.” dpreview.com Dette understrekar kor nær A7C II kjem storebroren sin ytelse.
• PetaPixel (Jaron Schneider om A7 IV): I ein omtale med tittelen «Det beste kameraet Sony har laga… nesten», gav PetaPixel mykje ros til A7 IV som ein godt balansert hybrid. Omtalaren trekte spesielt fram autofokusen, og sa «evna den har til å halde eit motiv i AF-C er kanskje ei av dei beste opplevingane eg har hatt med eit Sony-kamera.» petapixel.com Han sette òg pris på dei nye ergonomiske forbetringane som den tilpassbare eksponeringskompensasjonsrattet og det stablede modus-rattet for foto/video, som A7C II òg har arva petapixel.com petapixel.com. På minussida uttrykte han skuffelse over EVF- og LCD-oppløysinga på A7 IV (han kalla LCD-skjermen «dårlegare enn på noko anna fullformat Alpha-kamera i denne generasjonen») petapixel.com, noko som er interessant fordi A7C II/R brukar liknande eller til og med identiske panel – noko som betyr at kritikken hans av skjermskarpheita på A7 IV òg gjeld A7C-serien. Alt i alt meinte han at A7 IV er nesten Sonys beste på grunn av desse få svakheitene, men elles eit framifrå kamera. Dette samsvarer med den generelle oppfatninga om at A7 IV er ein fantastisk allroundar, berre hindra av småting som moderat EVF, beskjært 4K60 og middels skjerm.
• The Verge (Antonio G. Di Benedetto og Becca Farsace): I ein hands-on frå august 2023 hadde The Verge sine gadget-ekspertar blanda kjensler om A7C II og A7C R. Dei påpeika at Sony “trickled down high-end features to lower-cost models while making some confounding design decisions.” theverge.com Dei var imponerte over at dei nye A7C-ane “look and function mostly the same except for resolution… like a baby A7R V and a baby A7 IV with improved autofocus”, og brukte dei same batteria utan synleg kompromiss på batteritid theverge.com. Men dei la ikkje skjul på kva som manglar: “the omission that’s likely to bother many serious photographers and videographers the most is (once again) a lack of a second SD card slot.” theverge.com Forfattaren understreka at det å ikkje ha to kortplassar er “usually a deal-breaker for pros,” sjølv om han vedgjekk at A7C-tvillingane “are more than capable” for pro-arbeid, inkludert bryllaup, om dei berre hadde backup-opptak theverge.com. På den positive sida kommenterte kollegaen Becca (ein original A7C-eigar) at small EVF magnification increase “makes a large difference in practice” – med innstillingar som er lettare å sjå og mindre augeanstrengelse theverge.com. Ho likte dei nye taktile forbetringane: “the grippier leatherette and slightly deeper handgrip allow for a more secure hold… [and] the exposure compensation dial spins infinitely with no markings – I instantly switched that dial to white balance… Give me all the customizable dials!” theverge.com. Domen hennar for eksisterande eigarar var likevel at “the A7C II doesn’t feel all that different from the original… it’s my favorite Sony system for its small size, great specs, full-frame sensor, and EVF. But for Mark I users, I would hold off till the next generation. It isn’t such a jump in quality that an upgrade is needed.” theverge.com Med andre ord, forbetringane, sjølv om dei er kjekke, rettferdiggjer kanskje ikkje å byte ut ein A7C om du allereie har ein, med mindre du verkeleg vil ha den nye AF-en eller høgare oppløysing. Samstundes la Antonio (anmeldaren) til at for dei som do ønskjer oppløysing, “the A7C R may be worth the upgrade… If your primary focus is stills and you don’t mind massive file sizes, the A7C R is a bargain compared to the $3,900 A7R V – you get a great deal of what that pro-kamera tilbyr for $900 mindre og i ein mindre storleik.” theverge.com Dette er ei sterk tilråding av A7C R sin verdi for høgoppløyste fotografar med relativt stramt budsjett. Å spare nesten $1,000 og eit halvt pund i vekt samanlikna med ein A7R V for dei same 61MP-bileta er verkeleg overtydande theverge.com.
• Fstoppers (Nando Harmsen sin omtale & brukarar): Fstoppers vurderte både A7C II og R og konkluderte med at dei er retta mot fotografar som synest A7 IV og A7R V er “for store og tunge.” Forfattaren påpeikte at dei er flotte for dei som reiser mykje, “berre hugs på dei mindre ideelle ergonomiske løysingane og den utdaterte LCD-en og EVF-en.” fstoppers.com Han åtvara òg action-fotografar om å sjå andre stader (på grunn av treg serieopptak og EVF-blackout som vi har dekka) fstoppers.com. I kommentarfeltet til den omtalen delte faktiske A7C R-brukarar sine erfaringar. Ein sa: “Eg elskar min A7CR. Det er avgjerande at du vurderer eit kamera ut frå tiltenkt bruk: dette er eit kompakt reisekamera… Dette kameraet er glimrande til gatefoto og landskapsfoto (takk, Sony, for at de sparar ryggen min på fjelltur).” fstoppers.com Han understreka at det ikkje er for 600mm villdyr-objektiv eller sport, og delte at han brukar det saman med den relativt vesle FE 20-70mm f/4-zoomen og har inga problem med lite lys takka vere IBIS og rein høg ISO fstoppers.com. Ein annan kommenterte: “Eg har vore veldig nøgd med min A7CR… min einaste klage er at det treng ein joystick… Elektronisk lukkar gir av og til rar rolling shutter på stillbilete, men den mekaniske lukkaren fungerer flott. Fokuseringa er på nivå med A7R4 og A7R5.” fstoppers.com Desse førstehandsrapportane forsterkar forteljinga: A7C R tilfredsstiller brukarar som ville ha A7R-serie-kvalitet i eit lite format, og dei aksepterer særpreg (ingen joystick, litt rolling shutter) i byte mot bekvemmeligheita.
• Entusiastforum: På plattformer som DPReview sine forum og Reddit, er det ofte slik at A7C II gir “mest for pengane” i den nye serien, med avtakande utbytte om ein går for A7C R med mindre ein verkeleg treng 61MP dpreview.com. Nokre meinte A7C R hamnar i ein nisje – “ingenmannsland” som ein forumbrukar sa – fordi om du treng 61MP vil du kanskje òg ha A7R V sin større EVF og fleire funksjonar, men om du ikkje treng så mange megapikslar, gir A7C II deg 95% av det for mykje mindre pengar dpreview.com. Når det er sagt, er det mange som anerkjenner gleda av å ha ein høgoppløyst sensor i eit kompakt hus. Det har eigentleg ikkje vore gjort før i fullformat-verda, så Sony testar terrenget.

Oppsummert får ekspertvurderingar mykje ros for bilet­kvalitet, autofokus og allsidigheit på alle dei tre modellane, og dei uttrykker ofte positiv overrasking over kor få kompromiss A7C II og R har gitt storleiken sin. Vanlege rosande omtalar inkluderer den framifrå autofokusen (“ein av dei beste på marknaden” dpreview.com), fordelen med AI for motivsporing, og at video- og stillbiletkvalitet held seg på nivå med større kamera. Vanleg kritikk går på brukaropplevinga: EVF-oppløysing, mangel på doble kortspor og ergonomiske kompromiss. Brukarar som har kjøpt desse kameraa verkar stort sett medvitne om desse avgrensingane og anten aksepterer dei eller finn løysingar (som å legge til grepforlengar eller bruke touch-AF). For mange ligg beviset i faktisk bruk: som ein brukar sa, “det er eit solid kamera”, og bortsett frå ønskje om joystick, er det lite å klage på i praktisk fotografering fstoppers.com.

Den Sony A7 IV er ein kjend storleik og blir framleis høgt respektert – rekna som eit av dei beste hybridkameraa i si generasjon. Det blir ofte tilrådd for den som treng eitt kamera som kan “gjere alt” utan å gå opp i flaggskip-prisklasse. Samstundes er A7C II og R litt meir spesialiserte i si tiltrekking: dei er for fotografen som seier, “Eg vil ikkje ha kompromiss på bilet­kvalitet, men eg vil ha det i det minste fullformat-huset som finst.” Og Sony skal ha ros for at dei stort sett har levert på det løftet.

Fordelar og ulemper med kvart kamera

La oss bryte ned fordelar og ulemper med Sony A7C II, A7C R og A7 IV:

Sony A7C II – Fordelar og ulemper

Fordelar:

• Kompakt & lett: Eit av dei minste fullformat-husa med 33MP – om lag 22 % lettare og nesten halvparten av volumet til A7 IV, men likevel vêrforsegla dpreview.com dpreview.com. Flott for reise og dagleg bruk.
• 33MP BSI-sensor: Leverer utmerka bilet­kvalitet identisk med A7 IV – høgt dynamikkområde, detaljert oversampla 4K-video og god ytelse i lite lys dpreview.com dpreview.com. 33MP er ein allsidig oppløysing for utskrift og beskjering.
• BIONZ XR + AI-autofokus: Arvarar autofokus i flaggskipklassen med AI-gjenkjenning av motiv. Følgjer auge og motiv (menneske, dyr, fuglar, osv.) med utruleg uthald dpreview.com dpreview.com. Eit av dei beste AF-systema i noko kamera til denne prisen.
• 10-bit 4K-video: Profesjonelle videofunksjonar inkludert 4K 24/30p frå full sensor (oversampla), 4K 60p (APS-C-modus), 10-bit 4:2:2-opptak, S-Log3 og S-Cinetone-profilar dpreview.com dpreview.com. Like videokapabel som den større A7 IV, noko som er sjeldan i så lite kamerahus.
• Forbetra kontrollar vs original A7C: Har fått eit nytt framhjul og tilpassbar topphjul, pluss foto/video/S&Q-brytar – betydeleg betre handtering og raske innstillingsendringar dpreview.com theverge.com.
• Vippbar berøringsskjerm: Fullt vippbar LCD er vlogger-vennleg; berøringsgrensesnittet er responsivt for fokus og menyar dpreview.com dpreview.com.
• Z-batteri-uthald: Brukar det høgkapasitets NP-FZ100-batteriet, gir 500+ bilete per lading i reell bruk dpreview.com. USB-C-lading og støtte for straumlevering for enkelheit.
• Prisnivå: Startpris $2,199 – plassert nokre hundre under A7 IV, og tilbyr mykje av same yting for mindre pengar theverge.com dpreview.com.

Ulemper:

• Liten, lågoppløyst EVF: 0,39” 2,36M-punkts søker er ikkje særleg stor eller skarp for kritisk arbeid dpreview.com. Nokre synest det er skuffande til denne prisen, med synlege pikslar og lågare forstørring enn A7 IV sin EVF.
• Éin minnekortplass: Berre éin UHS-II SD-plass. Ingen redundans for viktige oppdrag, noko profesjonelle kan oppleve som risikabelt theverge.com. Dette er eit bevisst kompromiss for kompakt design, men ein merkbar avgrensing.
• Ingen AF-joystick: Manglar joystick for å velje AF-punkt, noko som kan gjere bruken tregare for dei som er vande med det dpreview.com. Du må bruke touch eller D-pad for å flytte fokus.
• Rolling shutter med elektronisk lukkar/video: 33MP-sensoren les av relativt sakte, noko som gir synleg rolling shutter-forvrenging ved raske rørsler (i stillemodus eller panorering i video) dpreview.com dpreview.com. Ikkje ideelt for raske sportar eller “whip-pan”-videostil.
• 4K60p-beskjering: 4K ved 60fps krev 1,5× beskjering (APS-C-modus), som gjer synsfeltet smalare dpreview.com. Fullformat 4K er avgrensa til 30p. (Ingen 4K/120 eller høgare bildehastigheit, men 1080p 120 er tilgjengeleg.)
• Avgrensa ergonomi for store objektiv: Det vesle grepet fungerer, men er ikkje særleg djupt; å balansere store tele- eller GM-objektiv er mindre komfortabelt enn på større kamerahus theverge.com. Nokre brukarar kan trenge ekstra grep for betre handtering.
• Moderat LCD-oppløysing: Bakskjermen (~1,04M punkt) er brukbar, men ikkje særleg skarp etter dagens standard petapixel.com, noko som gjer det litt utfordrande å sjekke fokus kritisk ved avspeling.
• Minimale oppgraderingar for Mark I-eigarar: Om du kjem frå ein original A7C, gir Mark II betre autofokus, høgare oppløysing og fleire hjul – betydelege, men kanskje ikkje revolusjonerande forbetringar, avhengig av behova dine theverge.com.

Sony A7C R – Fordelar og ulemper

Fordelar:

• 61MP fullformatsensor: Høgaste oppløysing i eit kompaktkamera – gir utruleg detaljrike bilete på nivå med A7R V dpreview.com adorama.com. Ideell for store utskrifter, landskap, kommersielt arbeid eller kraftig beskjering (APS-C-modus gir ~26MP stillbilete).
• Portabel høgoppløyst kraft: Pakkar A7R V sine eigenskapar inn i eit reisevennleg kamerahus som er ~30 % lettare og 50 % mindre i volum dpreview.com dpreview.com. Tilbyr ein unik kombinasjon: ultrahøg oppløysing utan storleiken.
• Pixel Shift Multi-Shot: Kan lage 240MP samansette bilete med Pixel Shift-modus for maksimal detalj i statiske scener adorama.com – overgår mellomformat i oppløysing (med rett teknikk).
• BIONZ XR + AI AF: Same avanserte autofokussystem som A7C II, med AI-motivgjenkjenning og 759 fasebaserte fokuspunkter adorama.com adorama.com. Trass i oppløysinga fokuserer han like raskt som modellane med lågare MP og følgjer motiv svært godt (særleg for portrett m.m.).
• 4K 60p video (1,2× beskjering): Kan ta opp 4K med opptil 60fps i 10-bit som A7C II, men treng berre ein liten 1,2× beskjering for 60p cined.com. Dette betyr at du beheld litt meir synsfelt samanlikna med 1,5× beskjering på andre 33MP Sony-kamera. God oversampla kvalitet i 4K-modus takka vere rikeleg sensordata.
• Inkludert grepforlenger: Leveres med GP-X2-grepet i esken theverge.com. Dette gir betydelig bedre håndtering for brukerne, og løser effektivt problemet med lite grep uten ekstra kjøp.
• Ideell for landskap/studio: Lav native ISO (100, kan utvides ned til 50) og enorm detaljrikdom, pluss Pixel Shift, gjør den ypperlig for landskap, arkitektur, stilleben og arkivfotografering der klarhet er viktigst. Brukere har rapportert utmerkede resultater for utskrifter og muligheten til å “zoome inn for alltid” på detaljer.
• Samme A7C II-designfordeler: Har alle fordelene til A7C II som forbedrede kontroller, fullt vippbar skjerm, Z-batteri, værforsegling osv. Ingenting er ofret bortsett fra litt lavere hastighet på serieopptak.

Ulemper:

• Dyr: Med en pris på $3 000 kun for kamerahuset theverge.com, ligger den nær proffkameraer. Du betaler en premium på ca. $800 over A7C II for høyoppløselig sensor. De som ikke trenger 61MP kan synes det er dårlig verdi sammenlignet med A7C II photographyblog.com.
• Saktere serieopptak & større filer: Serieopptak stopper på 8 bps (eller 7 bps elektronisk) adorama.com, og bufferen kan fylles raskt med 61MP RAW-filer. Ikke egnet for raske actionsekvenser. Filstørrelser (omtrent 120MB per ukomprimert RAW) krever mer lagring og prosessorkraft.
• Samme EVF/enkelt kortplass-begrensninger: Den arver A7C II sin 2,36M-punkts EVF og enkelt kortspor, noe som er enda vanskeligere å forsvare til $3k (der konkurrenter som Canon R5 eller Nikon Z7 II har bedre søkere og to kortspor). Profesjonelle kan rynke på nesen over disse manglene i et høyoppløselig kamerahus ment for kritisk arbeid theverge.com.
• Støy på høy ISO: 61MP-sensoren, selv om den er utmerket på base-ISO, kan vise mer støy i øvre ISO-område enn 33MP-modellene. Maks native er ISO 32 000 (utvidbar til 102 400), og selv om det fortsatt er ganske bra, må man ta hensyn til pikselstøy og risiko for bevegelsesuskarphet (om man prøver å håndholde 61MP) i lite lys. Med andre ord, den er ikke like tilgivende som en sensor med lavere oppløsning for natt- eller eventfotografering uten blits.
• Rullande lukker: Endå meir uttalt rullande lukker-effekt i elektronisk lukker på grunn av det høge megapiksel-talet (med mindre du brukar mekanisk lukker). For video hjelper den lette 1,2× beskjeringa ved 60p, men ved 24/30p fullformat kan avlesinga vere treg. Unngå å bruke e-lukker for motiv i rask rørsle for å hindre «jello»-artefaktar. Ingen moglegheit for elektronisk lukker-blits-synk (global lukker) – den teknologien er reservert for A9 III.
• Særskild bruksområde: Som nokre har påpeika, kan A7C R kjennast særskild – det er overkill for vanleg fotografering og ikkje like ergonomisk for profesjonelle som krev 61MP. Han passar best for dei som absolutt treng høg oppløysing i minste moglege format. Elles kan A7C II eller til og med ein A7R V vere meir fornuftig, avhengig av om storleik eller funksjonar er viktigast. Ein brukar på forum kommenterte at A7C R er «litt fast i ingenmannsland» mellom A7C II og A7R V dpreview.com, og peika på denne oppfatninga.
• Krav til objektivoppløysing: Lite poeng, men for å få fullt utbytte av 61MP treng du svært skarpe objektiv (G Master eller tilsvarande). Objektiv i lågare prisklasse eller gammalt glas kan hende ikkje gir nok detaljar for sensoren, så ein del av investeringa er å sikre at optikken din held mål for å utnytte megapikslane.

Sony A7 IV – Fordelar og ulemper

Fordelar:

• Utmerkt hybridytelse: Ein ekte allroundar som fekk 89 % gullpris frå DPReview for å støtte fotografen «i nesten alle situasjonar», og tilsvarande for video dpreview.com. Han balanserer høgkvalitets 33MP stillbilete og avansert 4K-video i éi pakke.
• 33MP BSI-sensor: Gir framifrå bilet­kvalitet med breitt dynamikkområde (~15 steg) og flott farge. Merkbart betre oppløysing enn forgjengaren på 24MP, men med liknande yting i lite lys. Fila har fått ros for å vere detaljerte og «livaktige», med påliteleg høg ISO opp til ~ISO 8000 for dei fleste behov petapixel.com petapixel.com.
• 4K 10-bit video: 4K 24/30p er oversampla frå 7K for suveren detalj; 4K 60p 10-bit er tilgjengeleg (Super35-beskjering). Tilbyr òg All-Intra-opptak og doble kodek-alternativ. Støttar S-Log3 med 15+ steg og S-Cinetone for fine opptak rett frå kamera dpreview.com. Dette gjorde han til ein av dei beste hybrid speillause for video då han kom.
• Rask, påliteleg autofokus: Har same 759-punkts fasebaserte autofokus med sanntidssporing/auge-AF for menneske, dyr, fuglar petapixel.com. Autofokusen er ekstremt presis og påliteleg for både stillbilete og video – «pålitelegheit» er eit nøkkelord; mange omtalar framhevar kor trygt han held fokus på rørlege motiv petapixel.com dpreview.com. Han manglar kanskje dei nyaste AI-motivtypane, men i praksis bommar han sjeldan på dei støtta kategoriane.
• Betre ergonomi: Samanlikna med tidlegare A7-modellar har han djupare grep, større knappar og ein praktisk foto-/videomodus-brytar. Han introduserte òg den tilpassbare eksponeringskompensasjonsbrytaren som mange likar petapixel.com. Kameraet kjennest generelt solid og godt bygd, med vêrforseiling for profesjonell bruk.
• Doble minnekortspor: Eitt CFexpress Type-A/SD-kombinasjon + eitt SD-spor gir fleksibel arbeidsflyt og backup-opptak dpreview.com. Uunnverleg for eventfotografar som treng umiddelbar backup eller å skilje stillbilete/video.
• Høgoppløyst EVF: Den 3,69M-punkts OLED-søkaren (0,78×) er mykje betre for detaljert manuell fokus og oppslukande komposisjon enn dei små EVF-ane på A7C-serien photographyblog.com. Han har òg 120Hz oppdateringsfrekvens for mjuk sporing av rørsle.
• Fullstor HDMI og portar: Har ein full HDMI Type-A-port for robust ekstern videoutgang, samt USB-C, mikrofon, hovudtelefon og til og med ein blits-synkport fstoppers.com. Eigna for profesjonell rigging og tilkopling.
• Robust batteritid: Litt høgare CIPA-rating enn A7C II (om lag 580 bilete EVF) dpreview.com. I bruk held det lett ein heil dag på éi lading, og USB-strøm kan forlenge det.
• Firmware og støtte: Sony har gitt ut firmwareoppdateringar som har forbetra auge-AF og lagt til funksjonar (som små 4K 60p-forbetringar, tapslaus RAW, osv.). A7 IV, som er populær, har fått god støtte, og teknologien er moden.
• Verdi (per 2025): Starta på $2,499, men blir no ofte funnen på tilbod rundt $2,200 eller mindre ymcinema.com thenewcamera.com. For eit kamera kalla “det beste allroundkameraet i si generasjon,” gjer den prisen det til eit svært sterkt val om du ikkje treng A7C-en sin kompakte storleik.

Ulemper:

• Større og tyngre: Baksida av den solide bygginga – med ~659 g er det over 140 g tyngre enn A7C II dpreview.com. Det er eit av dei større “entusiast”-fullformatkameraa, så ikkje like diskret eller portabelt. Reisande eller turgåarar kan synest det er litt tungvint samanlikna med A7C-serien.
• 4K60-beskjering & ingen 4K120: APS-C-beskjering på 1,5× for 4K 60p er ei avgrensing – du mistar synsfelt og litt kvalitet (sidan det er line-skippa 4K i den modusen). Konkurrerande kamera (Canon R6 II, Panasonic S5 II) klarte fullbreidde 4K60, noko som gjer at A7 IV kjennest litt handikappa for dei som treng høg bildefrekvens dpreview.com dpreview.com. Det er heller ikkje mogleg med 4K 120fps eller høgare, så sakte film er avgrensa til 1080p 120. Dette er forståeleg for prisen, men verdt å merke seg om du treng 4K sakte film (du må ha ein A7S III eller FX3 for det).
• Rolling Shutter: Sensoren i A7 IV les ikkje ut raskt nok til å unngå rolling shutter-problem, spesielt i elektronisk lukkar-modus og på video. Raskt bevegelege motiv kan sjå skeive ut; ein Reddit-oppsummering nemnde “Gerald Undone fann eit stort rolling shutter-problem + 4K60-beskjering” som tidlege kritikkar reddit.com. For sport eller raske panoreringar er dette ein ulempe – men for mange scener er det handterbart.
• EVF og LCD ikkje i toppklassen: Sjølv om det er betre enn A7C, er A7 IV sin EVF på 3,69M prikkar moderat etter 2025-standard (flagship har ~9M-prikkar). Nokre skulle ønskje seg høgare oppløysing for kritisk manuell fokus. Bakskjermen, med ~1,03M prikkar, vart omtalt som “skuffande låg oppløysing” av anmeldarar petapixel.com – den er brukbar, men litt bak konkurrentane (Canon R6 II har 1,62M, andre endå høgare). Dette er ikkje avgjerande, men område for mogleg forbetring (og rykte seier at A7 V kan oppgradere desse).
• Ikkje eit sportskamera: 10 bps serieopptak er greitt for generell bruk, men A7 IV brukar ein konvensjonell (ikkje-stakka) sensor og kan difor ikkje måle seg med kamera som Sonys eigen A9-serie for sport. DPReview lista eksplisitt opp “Sports photography – Not so good for” i oppsummeringa si dpreview.com. Søkaren under høghastigheitsserieopptak er ikkje utan blackout (Hi+-modus gir lysbileteffekt) petapixel.com. Så om nokon sitt hovudbehov er raske actionbilete, kan A7 IV klare det i ein knipe, men det finst betre verktøy (A9 II/III eller A1).
• Menyar og overtilpassing: Dette er subjektivt, men nokre synest Sony sitt menysystem (sjølv det nye) og det store talet på valmoglegheiter er overveldande. A7 IV tilbyr “extreme levels of customization [that] can be daunting”, som DPReview sa dpreview.com. Det er eit kamera som kan overvelde nybyrjarar med kompleksiteten sin. A7C II, sidan den er lik innvendig, har dette òg, men kanskje er målgruppa annleis. Uansett, det er ei læringskurve for nykomarar.
• Startpris (no betre): Ved lansering $2,500, var det litt dyrare enn forgjengaren og nokre konkurrentar, noko som fekk litt kritikk. Men med tid og rabattar er dette mindre av eit problem i 2025. Likevel, om ein har stramt budsjett, ligg A7 IV mellom den eldre A7 III (som kan finnast for rundt $1,500) og dyrare modellar – så det er ei investering i mellom- til høgprisklassen.

I hovudsak ligg Sony A7 IV sine fordelar i å vere ein altmoglegkamera med svært få svakheiter i bildekvalitet, medan ulempene stort sett handlar om at det ikkje er spesialisert for fart og manglar nokre avanserte videoekstra. Sony A7C II sine fordelar er portabilitet og neste generasjons autofokus i ein solid hybridplattform, med ulemper hovudsakleg rundt brukargrensesnittet (EVF/kontrollar) og nokre ytelsesavgrensingar som rolling shutter. Sony A7C R sine fordelar handlar om oppløysing i eit lite format, og ulempene dreier seg om praktisk bruk og filhandtering med ein slik sensor.

Ideelle bruksområde for kvart kamera

Valet mellom desse modellane handlar ofte om kva du fotograferer og korleis du gjer det. Her er scenarioa der kvart kamera skin klarest, saman med nokre sekundære bruksområde dei òg meistrar:

• Sony A7C II – “Reisefølge & Allsidig Kamerat”: Dette kameraet er ideelt for reise­fotografering, gatefoto og som hverdagskamera. Den lille størrelsen og lette vekten gjør det enkelt å slenge over skulderen mens du utforsker en by eller går på tur, uten å tiltrekke for mye oppmerksomhet eller bli sliten dpreview.com adorama.com. Samtidig betyr 33MP-sensoren og 10-bit video at du ikke går på kompromiss med kvaliteten – du kan fange postkortlandskap, spontane øyeblikk i gata, og til og med filme deg selv i 4K til en reisevlogg. Det er flott for vloggere og innholdsskapere som vil ha fullformat-look i et kompakt format; den vippbare skjermen og avansert autofokus (med øyefokus for mennesker og dyr) gjør énmanns videoinnspilling enkel. Fotografer som gjør “litt av alt” – portretter, familiebilder, litt action med barn eller kjæledyr, og en og annen begivenhet – vil finne at A7C II takler alle disse situasjonene. Det er i bunn og grunn like allsidig som A7 IV, bare i en miniutgave. Så hvis du er en entusiast som trenger ett kamera til landskap én dag, en lokal sports­kamp neste dag, og et 4K videoprosjekt i helgen, kan A7C II håndtere det, så lenge du kan leve med den lille EVF-en. Som DPReview sa, appellerer det til “reisende som vil ha avanserte muligheter i en liten pakke” dpreview.com, og til de som ønsker “point-and-shoot brukervennlighet” når de fotograferer bevegelige motiver (takket være AI-autofokusen) dpreview.com. Brukervennligheten og størrelsen gjør det også til et flott familiekamera eller kamerahus nummer to. De eneste typene fotografering det ikkje er ideelt for, er høyhastighets sport/dyreliv (selv om det kan klare noe) og omfattende profesjonell videoproduksjon (på grunn av manglende porter og mulig varmeutvikling ved lange 4K60-opptak). Men som et allroundkamera med reisefokus er det vanskelig å slå.
• Sony A7C R – “Høg oppløysing i lomma di”: A7C R er skreddarsydd for landskapsfotografar, arkitekturfotografar og kunstfotografar som treng maksimal detaljrikdom, ofte for store utskrifter eller kommersielt arbeid, men som òg set pris på eit kompakt oppsett. Dersom du er ein landskapsfotograf som går i avsidesliggande område, gir A7C R deg 61 megapikslar oppløysing i eit kamerahus som sparar vekt i sekken (og kanskje gir plass til ein ekstra linse eller drone). Det er òg flott for bylandskap og arkitektur-fotografering på reiseoppdrag – du kan fange dei intrikate detaljane i bygningar eller bypanorama utan å måtte dra med deg eit stort proffkamera. Studio- og portrettfotografar som ønskjer høg oppløysing (for eksempel for å fange kvar augnevippe i ein modellshoot eller for å kunne beskjere hardt for ulike utsnitt frå eitt bilete) kan òg bruke A7C R, spesielt om dei stort sett jobbar tilkopla eller i kontrollerte omgjevnader der éin minnekortplass ikkje er så risikabelt (studiofotografar fotograferer ofte direkte til datamaskin uansett for umiddelbar backup). For dyrelivsfotografering er det litt blanda: på den eine sida er 61MP og 26MP APS-C crop-modus attraktivt for fuglefotografar (meir rekkevidde), men på den andre sida gjer treigare seriebilete og manglande store kamerahus-ergonomi det mindre ideelt samanlikna med til dømes ein A1 eller A9. Likevel, for uformell dyrelivs- eller dyrehagefotografering, dersom motiva er nokolunde i ro eller du ikkje treng å “spraye og be”, kan A7C R gi fantastiske detaljrike bilete (berre ikkje forvent at den følgjer ein falk i 100 km/t like bra som eit kamera med stablet sensor). Reisefotografar som spesielt fokuserer på landskap, bylandskap eller miljøportrett vil finne A7C R tiltalande – i praksis er det reisefotografens høgoppløyste val, som ein brukar påpeika då han sparte ryggen på fjellturar fstoppers.com. Det kan òg fungere som eit kompakt kamerahus nummer to for proffar: til dømes kan ein bryllupsfotograf ha med ein A7C R som lettvektig kamera nummer to for å ta ultradetaljerte oversiktsbilete av lokalet eller store gruppebilete, som eit supplement til ein A7 IV eller A9 som tek seg av det raske arbeidet. Adorama si omtale foreslår at portrettfotografar vil “bli imponerte” over den nye AI-autofokusen og oppløysinga – auge, dyrepels, osv., alt blir sylskarpt med den kombinasjonen adorama.com. Dei nemner òg at det er for skaparen som krev endå meir enn A7C II – “profesjonelle skapere vil definitivt sjå fordelane” med nesten dobbelt så mange megapikslar og litt betre videospesifikasjonar adorama.com. Kort sagt, A7C R er ideell for alle som seier oppløysing er viktigast – landskap, produkt, stilleben, store utskrifter – spesielt om dei vil ha det i eit lite format eller som eit reisevennleg system.
• Sony A7 IV – “Arrangement & Allsidig Arbeidshest”: A7 IV er det opplagte kameraet for arrangementfotografering, bryllupsfotografering, journalistikk og hybrid foto/video-brukere. Balanse mellom 33MP (som er nok for dei fleste kundar og gir litt rom for beskjering), pålitelegheit med to minnekort, og komfortabel handtering gjer det godt eigna for profesjonelt arbeid som bryllaup og arrangement der du ikkje kan gå glipp av eit augeblikk. Bryllupsfotografar set pris på to minnekortspor og litt lengre batteritid for lange dagar, samt den forbetra fargegjengivinga for fine hudtonar (S-Cinetone kan til og med brukast for raske videoklipp frå arrangementet). Kameraet sin solide konstruksjon og vêrforsegling gir òg tryggleik under tøffe forhold (regnfulle seremonier eller støvete konsertar). Portrettfotografar vil like auge-AF og 33MP, som er meir enn nok for store utskrifter eller porteføljearbeid, og A7 IV sin EVF og ergonomi gjer lengre portrettøkter lettare for auge og hand. For sport og dyreliv er A7 IV kapabel til god ytelse (10 b/s med sporing, god støtte for teleobjektiv), men om hovudfokuset er raske actionbilete, kan ein heller velje A9 eller A1. Likevel har entusiastiske dyrelivsfotografar som ikkje har råd til flaggskipmodellane brukt A7 IV effektivt til fugl-i-flukt og liknande, med atterhald om å leve med 10 b/s og av og til rullande lukker i stillemodus. Det er òg eit flott videokamera for dei som lagar bedriftsvideoar, YouTube-innhald eller kortfilmar – eigentleg alle situasjonar der du treng høgkvalitets 4K, men kanskje ikkje treng spesialfunksjonar som 4K/120 eller interne ND-filter. Mange einmannsband-videoprodusentar vel A7 IV til intervju, b-roll osv., fordi det har fullstor HDMI, to minnekortspor (kjekt for samtidig proxy-opptak eller backup), og lengre opptakstid. A7 IV er òg eit utmerka val for dei som oppgraderer frå eldre system eller går over til fullformat – det blir ofte anbefalt som det beste første fullformatkameraet for dei med seriøs interesse for både foto og video. Det gjer litt av alt: landskap (33MP er meir enn klassiske 24MP, og dynamikken er flott), sport (til ein viss grad), dyreliv (med atterhald om fart), portrett, studio, og definitivt arrangement og bryllaup. Om ein måtte velje eitt kamera til ei veke med både konferanse, portrettøkter og kanskje produktfotografering, ville A7 IV vere det trygge valet. Det er ikkje rart det blir omtalt som “svært fleksibelt” og “godt for dei fleste foto- eller videobehov” i DPReview si oversikt dpreview.com dpreview.com.

Oppsummert: Tenk på A7C II som det smidige multiverktøyet for reisande og kvardagskreative, A7C R som det kompakte presisjonsverktøyet for detaljrike bilete, og A7 IV som den pålitelege allvêrs-4×4-en som kan handtere nesten kva som helst oppdrag. Det er mykje overlapp i kva dei kan gjere, men prioriteringane dine (storleik vs. oppløysing vs. ergonomi vs. fart) vil peike ut kva som passar best:

• Om du vil reise lett eller vlogge og likevel ta proffe bilete: vel A7C II.
• Om du krev ultimat detaljrikdom og hovudsakleg fotograferer stilleståande/kontrollerte scener (og ikkje har noko imot store filer): vel A7C R.
• Om du treng ein allroundar til variert profesjonelt arbeid og føretrekkjer tradisjonell kjensle: vel A7 IV.

Andre Sony Alpha-modellar å vurdere (2025 og vidare)

Sonys kameralinje går lenger enn desse tre, og avhengig av behova dine, kan ein annan Alpha-modell vere verdt å sjå på – anten noverande alternativ eller kommande utgåver:

• Sony A7R V: Den store broren til A7C R, Alpha 7R V, tilbyr den same 61MP-sensoren i eit større kamerahus. Den har nokre ekstra fordelar: ein leiande 9,44M-punkts EVF, ein unik 4-aksers vippbar skjerm, litt høgare 10 b/s seriebilete (med stor buffer) imaging-resource.com, og meir avanserte funksjonar som fokusstabling i kameraet. Han kostar òg nesten $3 900 (hus) – $900 meir enn A7C R theverge.com – og er tyngre (723 g). A7R V er ideell for dei som treng høg oppløysing utan ergonomiske kompromiss: studioproffar, dedikerte landskapsfotografar, osv. Om den vesle EVF-en eller éin minnekortplass på A7C R gjer deg usikker, rettar A7R V opp i dette mot større storleik og høgare pris. I hovudsak er A7R V det “utan kompromiss”-alternativet for høg oppløysing, medan A7C R er det “reisevenlege” høgoppløysingsalternativet. Begge har AI-autofokussystemet, så ytinga er lik – valet handlar om formfaktor og budsjett.
• Sony A7S III / FX3 / FX30: Om fokuset ditt er videografi og video i lite lys, kan A7S III (12MP fullformat) eller Cinema-varianten FX3 (og nyare FX30, som er APS-C) passe betre for deg. A7S III/FX3 kan ta opp 4K ved 120fps, har praktisk talt ingen rolling shutter (takket vere låg megapiksel og rask avlesing), og er svært gode på høg ISO for eventvideo. Dei har òg funksjonar som uavgrensa opptakstid og på FX3/FX30, ting som intern kjølevifte (FX3 har passiv kjøling) og opptakslampe. Ulempa er at dei berre har 12MP for stillbilete (eller 26MP APS-C på FX30), noko som er greitt for sosiale medium, men ikkje ideelt for store fotoutskrifter. For nokon som hovudsakleg er videograf og av og til tek bilete, kan ein FX3 eller til og med den vesle Sony ZV-E1 (som er eit kompakt vloggekamera med same sensor som A7S III) vere eit godt val i staden for hybridane vi har diskutert. ZV-E1, lansert i 2023, er i praksis ein A7S III i eit lite kamerahus retta mot innhaldsskaparar (utan EVF). Sony har satsa tungt på denne vloggesegmentet, så kamera som ZV-E1 og FX3 viser at om video er hovudfokuset ditt, har du spesialiserte verktøy tilgjengeleg digitalcameraworld.com digitalcameraworld.com.
• Sony A9 Mark III: For sport og action er Sony sin A9-serie bygd for å overgå A7-linja. I slutten av 2023/starten av 2024 lanserte Sony Alpha 9 III, som er eit 24MP stablet sensor-kamera som, merkverdig nok, introduserte ein global lukkar – noko som betyr at det kan lese sensoren så raskt at det i praksis eliminerer rolling shutter-forvrenging fstoppers.com. A9 III kan ta seriebilete opp til heile 120 bps med full AF/AE-sporing fstoppers.com (men ved 14-bit kan det vere litt lågare). Det har òg ein ultrarask sensor som gjer det mogleg med blits-synk med elektronisk lukkar og ingen blackout i EVF. Dette kameraet er ideelt for profesjonell sport, dyreliv og action der A7C/A7-serien ville slite. Det er mykje dyrare (~$6 000) og meir spesialisert, men det finst for dei som treng den ytelsen. A9 II (forgjengaren, 20 bps med stablet sensor men ikkje global) er òg eit alternativ på bruktmarknaden for sportsfotografar med stramt budsjett. Om du vurderer ein A7 IV men hovudsakleg driv med til dømes fuglefotografering, kan du vurdere å strekke deg til ein brukt A9 II eller vente, men det er eit spesifikt scenario. For dei fleste er A7 IV tilstrekkeleg, men det er greitt å vite at Sony tilbyr det neste nivået.
• Sony A1: Flaggskeppet Alpha 1, lansert i 2021, er eit nytt steg opp – ein 50MP stablet sensor som tek 30 bps seriebilete og 8K video. Det er “gjere-alt”-flaggskeppet for dei som treng høg oppløysing og høg fart og topp video. Per 2025 er A1 framleis ein kraftpakke (med rykte om ein A1 Mark II på veg kanskje mot slutten av 2025 eller 2026). Prisen ligg rundt $6 500. Om nokon vurderer ein A7C R for oppløysing og ein A9 for fart, slår A1 saman begge (med nokre kompromiss som litt dårlegare batteritid og ekstrem pris). Likevel er ein A1 Mark II venta eller rykta etter kvart, sidan A1 blir fire år gamal i 2025. Det kan potensielt gi 8K60 eller høgare oppløysing eller meir AI-funksjonar. Men på skrivande tidspunkt er det ikkje noko offisielt om A1 II.
• Kjem snart A7 V: For dei som ikkje har det travelt, er det verdt å merke seg at etterfølgjaren til Sony A7 IV, A7 V, er venta seint i 2025 eller tidleg i 2026 (A7 IV kom ut seint i 2021, og Sony sin syklus er om lag 3–4 år). Rykte seier at den kan få ein ny sensor – kanskje rundt 44MP om Sony vil konkurrere med Canon R5 II eller Nikon Z8, eller dei kan halde seg til 33MP men med forbetringar digitalcameraworld.com. Det blir snakka om fleire AI-baserte funksjonar, kanskje ein AI-brikke slik som A7C II har, og endå høgare seriebilete-hastigheit om dei ikkje brukar ein stablet sensor (eit rykte nemnde kanskje 20 b/s ikkje-stablet med raskare sensor og AI-brikke) alphashooters.com. Ein annan moglegheit er at A7 V kan få 8K-video om den går for 44MP (sidan ~45MP trengst for 8K). Om du er entusiast og ikkje treng eit nytt kamera med ein gong, kan det vere lurt å følgje med på A7 V-nyheiter. Per midten av 2025 var den visstnok forseinka (mangla ein venta lansering Q4 2024) digitalcameraworld.com, så tidslinja er litt usikker. Men om ein A7 V kjem i 2025, kan ein vente at den får mange av forbetringane frå A7C II (AI AF, 10-bit alt, osb.) pluss nokre sensoroppgraderingar og ergonomiske justeringar.
• A7S IV eller FX3 II: På videosida har Sony sin strategi vore interessant. A7S III kom i 2020, og i 2023–24, i staden for ein A7S IV, lanserte dei ZV-E1 og snakk om ein FX3 II. Det blir spekulert i at vi kanskje ikkje får ein tradisjonell A7S IV med det første, sidan Sony kanskje vil integrere desse video-først-funksjonane i FX-kino-linja og vlogge-linja. Digital Camera World nemner “Sony har teke foten av gasspedalen med A7S-serien, men har ikkje gitt den opp” – så kanskje ein A7S IV kjem seint i 2025 eller 2026, men innhaldsprodusentar er stort sett godt dekte av dei noverande modellane (FX3, FX6, ZV-E1) med same sensor digitalcameraworld.com. Om Sony oppdaterer FX3 (ein FX3 Mark II), kan den teknologien bli delt med ein mogleg A7S IV. For no, om nokon treng betre video enn A7 IV kan levere (som 4K120, osb.), bør dei vurdere FX3 eller til og med FX6 (eit proffkamera med A7S-sensor og innebygde ND-filter).
• Sony A6700 (APS-C) og andre: Sjølv om dei ikkje er i A7 fullformat-serien, er det verdt å nemne Sony A6700 (og FX30) som kom i 2023 for APS-C-brukarar. A6700 er eit 26MP APS-C-kamera som har arva AI-autofokussystemet og mange funksjonar frå fullformatmodellane, til ein lågare pris ($1,399) og med mindre sensor. Det har til og med nokre ergonomiske fordelar (som The Verge spøkte, er grepet på A6700 betre forma enn på A7C) theverge.com. Om ein ikkje spesifikt treng fullformat, gir A6700 mykje for pengane og er kompakt, spesielt for reise eller telefoto (crop-faktoren kan vere nyttig for dyreliv). Det kan ikkje direkte samanliknast med A7-serien på bildekvalitet (APS-C har mindre dynamisk omfang og meir støy ved høg ISO), men det er eit alternativ for dei med strammare budsjett eller som har eldre Sony APS-C-objektiv. Sony ser òg ut til å satse på APS-C, noko som utvidar deira “skapar”-økosystem.
• Framtidsteknologi (Global Shutter, Stacked Sensors i A7-linja): At A9 III har fått global shutter-sensor er eit stort steg. Det ville ikkje vere overraskande om Sony i 2025/26 lar noko av dette dryppe nedover. Kanskje ein A7 VI eller ein A7C III om nokre år kan bruke ein stacked CMOS for raskare avlesing – og dermed fjerne mykje av rolling shutter-problemet vi har sett i dagens modellar. Konkurrentar (Canon, Nikon) innovar òg aggressivt (t.d. har Canon sin R3 auge-kontroll AF og stacked sensor; Nikon Z8/Z9 har ikkje mekanisk lukkar). Sony vil truleg svare. Alpha 1 Mark II når den kjem, kan introdusere endå høgare ytelse som etter kvart blir standard for rimelegare modellar. Konklusjonen: Kameramarknaden i 2025 utviklar seg framleis raskt med teknologi som AI og stacked/global-sensorar, så vi kan vente at A7-serien held fram med å utvikle seg i desse retningane.

For no, alle som skal velje mellom A7C II, A7C R og A7 IV bør òg tenkje: er det ein funksjon ein av desse manglar som eg verkeleg treng? Om det er fart – vurder A9-serien. Om det er oppløysing over 61MP – då kan mellomformat eller ein framtidig modell vere aktuelt. Om det er videofunksjonar – kanskje ein FX-serie. Men for dei fleste skapare treff kameraa vi har samanlikna gode balansepunkt. Dei viser kor moden fullformat speillaus-segmentet har blitt, der Sony har noko for alle: den kompakte allroundaren (A7C II), den kompakte høgoppløyste (A7C R), og den velbalanserte helten (A7 IV), alle med mykje felles DNA.

Oppsummert: Per 2025 har Sony A7-familien aldri vore sterkare. A7C II og A7C R viser Sony si satsing på å gi skapare høg ytelse i meir portable former, medan A7 IV held fram som ein påliteleg arbeidshest elska av entusiastar og proffar. Å velje mellom dei handlar om å vekte kva som betyr mest for din stil – om det er portabilitet, megapikslar eller allsidigheit. Uansett kva du vel, får du eit topp moderne kamera med Sony sitt solide objektivutval og teknologiske styrke. Og med nye modellar på veg (følg med på A7 V og vidare), ser Sony Alpha-systemet ut til å halde leiinga i den speillause æraen.

Kjelder: Sony & Adorama pressemeldingar dpreview.com adorama.com; DPReview testar og omtalar dpreview.com dpreview.com; PetaPixel og Verge hands-on rapportar theverge.com theverge.com; Fstoppers feltomtalar fstoppers.com fstoppers.com; og Sony Alpha Rumors via DigitalCameraWorld digitalcameraworld.com digitalcameraworld.com. Alle gir innsikt i eigenskapane og ytinga til A7C II, A7C R og A7 IV i praksis, og bidreg til denne grundige samanlikninga.