Międzygwiezdna kometa 3I/ATLAS 18 listopada 2025: Nowy wieloogonowy obraz, wielkie ujawnienie NASA i próba generalna obrony planetarnej

Zaktualizowano 18 listopada 2025

Międzygwiezdna kometa 3I/ATLAS przeżywa dziś wielki dzień w mediach. Od dziś, 18 listopada 2025 roku, astronomowie ujawnili spektakularny nowy obraz z wieloma ogonami, NASA potwierdziła szczegóły globalnej transmisji na żywo jutro, podczas której zostaną pokazane najostrzejsze dotąd zdjęcia z sond kosmicznych, a nowe badania precyzują jej rolę jako przypadku testowego w obronie Ziemi przed przyszłymi kosmicznymi intruzami.

Jednocześnie nowe komentarze astronoma z Harvardu Avi Loeb ponownie rozpalają internetowe spekulacje, że 3I/ATLAS może być czymś więcej niż kometą – spekulacje, które większość planetologów wciąż stanowczo odrzuca. ^[1]

Kluczowe aktualizacje dotyczące 3I/ATLAS na 18 listopada 2025

Zachwycające nowe zdjęcie z wieloma ogonami: Astrofotograf z Nowego Meksyku uchwycił 3I/ATLAS przelatującą obok galaktyki NGC 4691, ukazując zieloną komę, długi ogon jonowy, krótszy „antyogon” oraz kilka dżetów gazowych, opublikowane dziś przez LiveScience. ^[2]
Wielkie wydarzenie NASA już jutro: Komunikat prasowy NASA potwierdza transmisję na żywo w środę, 19 listopada o 21:00 czasu polskiego z Goddard Space Flight Center, gdzie agencja zaprezentuje nigdy wcześniej niepublikowane zdjęcia 3I/ATLAS z różnych sond i teleskopów. ^[3]
Kamień milowy w obronie planetarnej: ESA informuje, że jej ExoMars Trace Gas Orbiter poprawił przewidywaną trajektorię komety dziesięciokrotnie, wykorzystując dane z orbity Marsa – to pierwszy przypadek, gdy sonda wokół innej planety przesłała pomiary astrometryczne do Minor Planet Center. ^[4]
(Dość) łatwy cel dla teleskopów: Nowe przewodniki obserwacyjne podają dziś, że 3I/ATLAS ma jasność około 9–10 magnitudo w gwiazdozbiorze Panny, widoczna przed świtem w średniej wielkości teleskopach amatorskich, a darmowa transmisja Virtual Telescopez kometą zaplanowana jest na dziś wieczór. ^[5]
Dziwna chemia, naturalne wyjaśnienie: Nowy preprint badawczy podkreśla ekstremalne wzbogacenie CO₂ oraz czerwoną, zwietrzałą w przestrzeni kosmicznej skorupę, prawdopodobnie ukształtowaną przez galaktyczne promienie kosmiczne, wzmacniając obraz bardzo starej, ale naturalnej komety, a nie statku kosmicznego. ^[6]
Wzrost plotek o sondzie obcych: Relacje w mediach takich jak NDTV i Economic Times nagłaśniają nowy blog Avi Loeba o „anomaliach” i hipotetycznym manewrze napędzanym silnikiem – mimo że inni astronomowie publikują szczegółowe obalenia, wyjaśniające te anomalie zwykłą fizyką komet. ^[7]

Czym dokładnie jest 3I/ATLAS?

3I/ATLAS – formalnie C/2025 N1 (ATLAS) i wcześniej oznaczony jako A11pl3Z – to trzeci potwierdzony obiekt międzygwiazdowy wykryty w naszym Układzie Słonecznym, po 1I/ʻOumuamua (2017) i 2I/Borisov (2019). ^[8]

Kluczowe fakty:

Odkrycie: 1 lipca 2025 przez stację Asteroid Terrestrial‑impact Last Alert System (ATLAS) w Río Hurtado, Chile. ^[9]
Orbita: Podąża po silnie hiperbolicznej, jednokierunkowej trajektorii, co dowodzi, że nie jest grawitacyjnie związany ze Słońcem i nigdy nie powróci. ^[10]
Rozmiar: Dane z Hubble’a i innych źródeł sugerują jądro o średnicy prawdopodobnie 0,3–5,6 km – czyli coś pomiędzy dużym miastem a małą górą. ^[11]
Prędkość: Przemieszcza się przez wewnętrzny Układ Słoneczny z prędkością około 130 000–155 000 mph (210 000–250 000 km/h). ^[12]
Najbliższe zbliżenia:
- Słońce (peryhelium): 29 października 2025. ^[13]
Ziemia: oczekiwana minimalna odległość ~170 milionów mil (≈270 milionów km) w dniu 19 grudnia 2025. ^[15]

NASA i ESA podkreślają, że 3I/ATLAS nie stanowi zagrożenia dla Ziemi; nawet podczas najbliższego zbliżenia będzie prawie dwa razy dalej niż Mars zazwyczaj podczas opozycji. ^[16]

Dzisiejsze zdjęcie dnia: 3I/ATLAS „fotobombuje” galaktykę z wieloma ogonami

Jedna z najbardziej przykuwających uwagę aktualizacji pochodzi dziś od astrofotografa z Nowego Meksyku, którego nowe zdjęcie – opublikowane przez LiveScience – pokazuje 3I/ATLAS przelatującą obok galaktyki spiralnej z poprzeczką NGC 4691, oddalonej o około 70 milionów lat świetlnych. ^[17]

Zdjęcie ukazuje:

Jasną, zieloną komę (świecąca chmura gazu wokół jądra).
Długi, klasyczny ogon jonowy skierowany od Słońca.
Krótszy, kolczasty „anty-ogon” utworzony przez geometrię pyłu i kąt obserwacji.
Kilka mniejszych dżetów gazu, widocznych jako małe kolce wychodzące z komy, napędzanych przez „odgazowywanie” podgrzewanych przez Słońce lodów z pęknięć na powierzchni. ^[18]

Co istotne, fotograf wyraźnie odpiera sensacyjne teorie o obcych, mówiąc, że ta dramatyczna scena przypomina o całkowicie naturalnym międzygwiezdnym pochodzeniu komety, a nie o dowodzie na obiekt stworzony przez inteligencję. ^[19]

Obraz ten wyjaśnia również jedną z ostatnich plotek: na początku listopada 3I/ATLAS na krótko wydawał się tracić swoje warkocze, co wywołało internetowe pogłoski o eksplozji. W rzeczywistości była to iluzja linii widzenia – główny warkocz był skierowany niemal dokładnie w przeciwną stronę od Ziemi, przez co trudno było go dostrzec. ^[20]

Śledzenie z Marsa: próba generalna obrony Ziemi

Kolejnym ważnym elementem układanki 3I/ATLAS jest śledzenie trajektorii, gdzie dzisiejsze relacje mocno podkreślają aspekt obrony planetarnej.

ESA informuje, że w dniach 1–7 października jej ExoMars Trace Gas Orbiter (TGO) skierował kamerę CaSSIS w stronę komety, a nie Marsa, gdy ta przelatywała obok Czerwonej Planety w najbliższej odległości około 29 milionów km 3 października. ^[21]

Łącząc te obrazy z orbity Marsa z obserwacjami z Ziemi, ESA:

Zwiększyła dokładność przewidywanej pozycji 3I/ATLAS mniej więcej o czynnik 10.
Dostarczyła pierwsze w historii pomiary astrometryczne z sondy orbitującej inną planetę do Minor Planet Center.
Pokazała, jak triangulacja z wielu światów może poprawić śledzenie szybko poruszających się obiektów. ^[22]

ESA wyraźnie określa całe to ćwiczenie jako test obrony planetarnej – próbę generalną na wypadek, gdyby coś rzeczywiście zmierzało w naszym kierunku po niebezpiecznej trajektorii. Łączy też 3I/ATLAS z przyszłymi misjami, takimi jak NEOMIR, zaprojektowaną do wykrywania obiektów ukrytych w blasku Słońca, oraz misją Comet Interceptor, której celem jest przechwycenie przyszłej komety długookresowej lub międzygwiezdnej. ^[23]

Tymczasem ESA informuje, że jej sonda JUICE, zmierzająca do Jowisza, również obserwuje obecnie 3I/ATLAS, odkąd kometa minęła peryhelium. Dane te dotrą dopiero na początku 2026 roku, ale powinny uchwycić kometę w bardzo aktywnym stanie. ^[24]

Jak i gdzie zobaczyć 3I/ATLAS dziś

Dla miłośników obserwacji nieba, 18 listopada przynosi dobre – choć wymagające – wieści.

Jasność i położenie

Zaktualizowane dzisiaj raporty obserwacyjne z Sky & Telescope, BBC Sky at Night i serwisów efemerydalnych na żywo są zgodne, że: ^[25]

3I/ATLAS ma obecnie około wielkości gwiazdowej 9–10 – zbyt słaba dla nieuzbrojonego oka, ale osiągalna za pomocą średniej wielkości teleskopów amatorskich (15–20 cm / 6–8 cali) pod ciemnym niebem.
Obecnie znajduje się w gwiazdozbiorze Panny, nisko na wschodnim niebie przed świtem.
Około połowy listopada znajduje się kilka stopni poniżej jasnej gwiazdy Porrima (Gamma Virginis), która jest przydatnym punktem orientacyjnym. ^[26]

Obserwatorzy opisują kometę jako małą, skondensowaną kulkę mgły z subtelnym warkoczem widocznym w większych instrumentach. Jeden z obserwatorów cytowany przez Sky & Telescope zauważa, że jest już widoczna w lunecie obserwacyjnej 4,5 cala z ciemnych miejsc, co jest lepsze niż przewidywało wiele wczesnych prognoz. ^[27]

W nadchodzących tygodniach 3I/ATLAS będzie wspinać się wyżej przed świtem, przesuwając się z Panny do Lwa i zbliżając się najbardziej do Ziemi 19 grudnia, kiedy będzie znajdować się niedaleko jasnej gwiazdy Regulus – wciąż obiekt teleskopowy, ale łatwiejszy do zlokalizowania. ^[28]

Obserwuj online tej nocy

Jeśli nie masz teleskopu, nadal istnieje sposób, by „zobaczyć” tego międzygwiezdnego gościa tej nocy.

Space.com zwraca uwagę na Virtual Telescope Project – transmisję na żywo, obecnie zaplanowaną na 23:15 EST 18 listopada (04:15 UTC 19 listopada), oferującą widoki 3I/ATLAS w czasie rzeczywistym z robotycznych teleskopów w Manciano, Włochy. ^[29]

To wydarzenie, opóźnione z 16 listopada z powodu pogody, jest idealnie zaplanowane na powrót komety na poranne niebo i powinno ukazać jej warkocz, gdy oddala się od Słońca na trajektorii ucieczkowej z Układu Słonecznego. ^[30]

Wielki pokaz NASA jutro: obrazy w wysokiej rozdzielczości z Marsa i nie tylko

Wiele serwisów – w tym oficjalny komunikat prasowy NASA, LiveScience, ScienceAlert, EarthSky, Space.com, Houston Chronicle i Times of India – przekazuje dziś tę samą wiadomość: jutro to wielki moment NASA dla 3I/ATLAS. ^[31]

Oto, co wiemy:

Kiedy: środa, 19 listopada 2025, o 15:00 EST (20:00 UTC). ^[32]
Gdzie oglądać:
- NASA+ serwis streamingowy
- Aplikacja NASA
- Strona internetowa i kanał YouTube NASA Live
- Transmisja osadzona na stronach partnerskich, takich jak Space.com i ScienceAlert ^[33]
Co zobaczymy:
- Obrazy w wysokiej rozdzielczości z kamery HiRISE Mars Reconnaissance Orbiter, wykonane podczas przelotu 3 października, gdy 3I/ATLAS przeleciał w odległości około 18–19 milionów mil od Marsa. ^[34]
- Dodatkowe obrazy z innych misji NASA i naziemnych obserwatoriów, które śledziły kometę, gdy przemieszczała się za Słońcem i ponownie się pojawiła. ^[35]
Dlaczego opóźnienie?
- Większość kanałów komunikacji z opinią publiczną została zamrożona podczas zamknięcia rządu USA od 1 października do 12 listopada, przez co obrazy czekały w kolejce aż do powrotu pracowników. ^[36]

NASA opisuje 3I/ATLAS jako okazję do wykorzystania „unikalnej zdolności agencji do obserwowania [go] niemal przez cały czas, gdy przechodzi przez nasze niebiańskie sąsiedztwo” za pomocą sieci misji na Marsie, w pobliżu Ziemi i w głębokiej przestrzeni kosmicznej. ^[37]

Świeża nauka: kometa napromieniowana promieniami kosmicznymi, starsza niż Układ Słoneczny

Poza ładnymi zdjęciami, 3I/ATLAS napędza poważne nowe badania naukowe.

Niedawno opublikowana praca naukowa wyróżniona na Astrobiology.com wykorzystuje dane z JWST/NIRSpec i SPHEREx, aby pokazać, że 3I/ATLAS jest skrajnie wzbogacony w dwutlenek węgla, z CO₂/H₂O około 7,6 oraz nietypowo wysoką zawartością tlenku węgla – znacznie powyżej typowych komet Układu Słonecznego. ^[38]

Autorzy twierdzą, że:

Zewnętrzne warstwy jądra komety zostały silnie przetworzone przez galaktyczne promienie kosmiczne podczas jej długiej tułaczki między gwiazdami.
Napromieniowanie promieniami kosmicznymi może przekształcać CO w CO₂ i budować czerwoną, bogatą w związki organiczne skorupę, odpowiadającą zaobserwowanym kolorom i składowi.
Obecne uwalnianie gazów dotyczy jedynie zewnętrznych ~15–20 metrów tej przetworzonej skorupy, co oznacza, że nie widzimy jeszcze naprawdę pierwotnych lodów wnętrza. ^[39]

To odwraca stare założenie: zamiast tego, by międzygwiezdne komety były doskonałymi kapsułami czasu swoich systemów narodzin, 3I/ATLAS sugeruje, że obiekty międzygwiezdne o długim czasie pobytu pokazują nam głównie, co miliardy lat promieniowania robią z lodowymi ciałami wędrującymi po galaktyce. ^[40]

Szacunki zespołów powiązanych z NASA sugerują również, że 3I/ATLAS może być starszy niż 7 miliardów lat, czyli o kilka miliardów lat starszy od naszego Układu Słonecznego. ^[41]

Obce pytanie: co tak naprawdę dzieje się w debacie o 3I/ATLAS?

Przy całym dziwnym zachowaniu – wielu ogonach, zmianach koloru, nietypowej chemii, wykryciach radiowych i niewielkich niegrawitacyjnych przyspieszeniach – prawdopodobnie nieuniknione było, że 3I/ATLAS stanie się internetowym testem Rorschacha.

Co mówi Avi Loeb

Astronom z Harvardu Avi Loeb opublikował nowy esej na Medium i udzielił wywiadów, argumentując, że 3I/ATLAS wykazuje wystarczająco dużo „anomalii”, by pozostawić otwartą możliwość obcej technologii:

Podkreśla on nietypowy, bogaty w CO₂ skład komety, jej znaczne rozmiary oraz zachowanie po peryhelium.
W relacjach podsumowanych dziś przez NDTV i inne media, omawia hipotetyczny „manewr po peryhelium”napędzany przez silniki skierowane w stronę Słońca, który w teorii mógłby wypchnąć obiekt na zewnątrz, wykorzystując grawitację Słońca. ^[42]

Portale technologiczne i naukowe, takie jak Futurism nagłośniły te pomysły nagłówkami o silnikach, „mackach” sięgających w stronę Słońca i obiekcie „gwałtownie hamującym”. ^[43]

Jak odpowiada większość astronomów

Tym razem szersza społeczność nauk planetarnych była wyjątkowo głośna:

Oficjalne FAQ i strony informacyjne NASA podkreślają, że wszystkie obecne dane są zgodne z naturalną kometą, zauważając, że 3I/ATLAS ma standardową komę, warkocze i skład ogólnie podobny do innych komet (choć bardziej ekstremalny w niektórych proporcjach). ^[44]
BBC Sky at Night opublikowało szeroko udostępniany artykuł pod tytułem „To nigdy nie są kosmici”, jednoznacznie obalając twierdzenia, że 3I/ATLAS „zmieniła kierunek”, jest metaliczna lub potajemnie nadaje sygnały. ^[45]
Astronomowie tacy jak Jason Wright przeanalizowali listę „anomalii” Loeba po kolei, pokazując, że można je wyjaśnić przez dżety gazowe, geometrię obserwacji, niepewności pomiarowe i chemię zmienioną przez promieniowanie kosmiczne– wszystko to oczekiwane dla silnie napromieniowanej międzygwiezdnej komety. ^[46]

Innymi słowy, 3I/ATLAS naprawdę jest dziwna, ale „dziwna” to dokładnie to, czego naukowcy spodziewali się po starożytnej komecie, która spędziła eony w przestrzeni międzygwiezdnej i jest teraz obserwowana za pomocą najnowocześniejszych instrumentów.

Jak dotąd nie ma wiarygodnych dowodów, że jest czymś innym niż nietypowo aktywną, chemicznie ekstremalną naturalną kometą.

Dlaczego 3I/ATLAS ma znaczenie dla przyszłości

Dzisiejszy cykl wiadomości podkreśla również, dlaczego astronomowie są tak podekscytowani 3I/ATLAS poza szumem wokół debaty o obcych:

To laboratorium materiału międzygwiezdnego
- 3I/ATLAS daje nam bezpośrednią próbkę lodowego materiału powstałego wokół innego układu gwiezdnego, potencjalnie starszego niż Słońce. ^[47]
To test wytrzymałościowy dla naszej sieci obserwacyjnej
- NASA i ESA wykorzystały wszystko, od Hubble’a i JWST po misje na Marsa i Jowisza, a także teleskopy naziemne, aby śledzić kometę z różnych perspektyw. ^[48]
- To dokładnie taki rodzaj „globalnego ćwiczenia przeciwpożarowego”, jakiego potrzebują planiści obrony planetarnej, aby ćwiczyć wykrywanie i charakteryzowanie szybko poruszających się obiektów. ^[49]
To kształtuje przyszłe misje
- ESA wyraźnie łączy wnioski z 3I/ATLAS z NEOMIR (do obserwacji obiektów nadlatujących od strony Słońca) oraz Comet Interceptor, który pewnego dnia może celowo przechwycić przyszłego międzygwiezdnego gościa. ^[50]

Szybkie FAQ: 3I/ATLAS 18 listopada 2025

Czy kometa 3I/ATLAS jest niebezpieczna?
Nie. Jej najbliższe zbliżenie do Ziemi w dniu 19 grudnia 2025 wciąż będzie wynosić około 170 milionów mil (270 milionów km) – znacznie poza jakimkolwiek zagrożeniem zderzeniem. ^[51]

Czy mogę zobaczyć 3I/ATLAS gołym okiem?
Nie. Nawet teraz, gdy pojaśniała bardziej niż oczekiwano, jej jasność to około 9–10 magnitudo, co wymaga przynajmniej średniego teleskopu lub czułego smart-teleskopu. Nigdy nie stanie się obiektem widocznym gołym okiem. ^[52]

Gdzie dziś wieczorem na niebie jest 3I/ATLAS?
Przed świtem 18–19 listopada znajduje się w Pannie, kilka stopni poniżej Porrimy widzianej z umiarkowanych szerokości geograficznych półkuli północnej, wschodząc na wschodzie we wczesnych godzinach porannych. Dokładne godziny wschodu i górowania zależą od Twojej lokalizacji; serwisy takie jak TheSkyLive udostępniają aktualne efemerydy. ^[53]

Jak oglądać wydarzenie NASA 3I/ATLAS?
Oglądaj w środę, 19 listopada o 21:00 czasu polskiego (20:00 UTC) na NASA+, w aplikacji NASA, na stronie NASA Live lub na kanale NASA na YouTube. Wiele portali, w tym Space.com i ScienceAlert, udostępni transmisję. ^[54]

Więc… czy 3I/ATLAS to statek kosmiczny obcych?
Wszystkie twarde dowody obecnie wskazują na „nie”. Jego koma, warkocze, procesy odgazowywania i skład są zgodne z bardzo nietypową, ale naturalną międzygwiezdną kometą, której osobliwości można wyjaśnić działaniem promieniowania i aktywnością dżetów. Hipoteza sondy obcych pozostaje spekulacyjną opinią mniejszościową, a nie naukowym konsensusem. ^[55]

NASA: What We Know About Interstellar Comet 3I/ATLAS