درون بازی اینترنت جهانی وان وب: چگونه این شبکه ماهواره‌ای به آرامی مدار استارلینک را مختل می‌کند

by Marcin Frąckiewicz
in ارتباطات, اینترنت, شبکه, فناوری, فناوری اطلاعات, ماهواره
on 31 می 2025

Inside OneWeb’s Global Internet Play: How This Satellite Network Is Quietly Disrupting Starlink’s Orbit

خلاصه

OneWeb در حال احداث یک برجستگی جهانی اینترنت ماهواره‌ای است که هدف آن کاهش شکاف دیجیتالی از طریق ارائه اتصالات پهن باند به مناطق دورافتاده و کم‌توجه در سراسر جهان است. این شرکت که در سال 2012 تأسیس شده است، صدها ماهواره کوچک در مدار زمین پایین (~1,200 کیلومتر از سطح زمین) مستقر کرده است تا پوشش سراسری جهانی را به ارمغان آورد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. برخلاف Starlink کمپانی SpaceX (که خدماتش را به‌طور مستقیم به مصرف‌کنندگان می‌فروشد)، OneWeb به‌صورت “خاموش” یک مدل کسب و کار مختلفی را دنبال کرده است – با تمرکز بر شراکت با شرکت‌های دولتی، تلکام و اقتصادی به‌جای کاربران فردی en.wikipedia.org. حمایت از سوی سرمایه‌گذاران بزرگ و ادغام با شرکت Eutelsat اروپا، به OneWeb این امکان را داده است که از ورشکستگی و موانع لجستیکی عبور کرده و اولین نسل از شبکه خود را تا سال 2023 تکمیل کند nasaspaceflight.com nasaspaceflight.com. این گزارش نگاهی جامع به تکنولوژی ماهواره‌ای OneWeb، پوشش، برنامه‌های خدماتی، کاربران هدف، زمانبندی استقرار، مدل کسب و کار و تأمین مالی ارائه می‌دهد. همچنین OneWeb را با سایر بازیگران اینترنت ماهواره‌ای پهن باند مانند Starlink، سیستم O3b شرکت SES و پروژه Kuiper آمازون مقایسه می‌کند و موقعیت و چالش‌های منحصر به فرد OneWeb در بازار را مورد بررسی قرار می‌دهد.

نکات کلیدی:

چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا

چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:

جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
- جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
- رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
- چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
- مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
  - اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
  - تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
  - دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
  - همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
  - دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
  - تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
  - دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
    - فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
    - ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
    - آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
    - درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
  - چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
    - جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
    - رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
    - چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
    - مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
      - اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
      - تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
      - دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
      - همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
      - دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
      - تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
      - دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
      - چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”± 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا
        مجموعه ماهواره‌ها: شبکه اولیه OneWeb شامل 648 ماهواره LEO (150 کیلوگرم وزن هرکدام) در مدار نزدیک قطبی (~1,200 کیلومتر ارتفاع) است که از اتصالات باند Ku برای اتصال کاربران و باند Ka برای دروازه‌ها استفاده می‌کند en.wikipedia.org en.wikipedia.org. ماهواره‌های نسل اول بدون اتصالات لیزری بین ماهواره‌ها هستند، به این معنی که هر ماهواره داده‌های کاربران را به ایستگاه زمینی‌ای که در دید اوست منتقل می‌کند en.wikipedia.org. هر ماهواره می‌تواند مساحت وسیعی (~1.7 میلیون کیلومتر مربع، تقریباً به اندازه آلاسکا) را از طریق 16 پرتو نقطه‌ای پوشش دهد و توان خروجی آن تا ~7.2 گیگابیت بر ثانیه به ازای هر ماهواره است satmarin.com satmarin.com.
        پوشش و خدمات: OneWeb در اواخر 2021 خدمات جزئی را در مناطق با عرض جغرافیایی بالا به‌دست آورد و بر روی مناطق قطب شمال، شمال اروپا، گرینلند، آلاسکا و مناطقی مشابه متمرکز شد en.wikipedia.org. پس از تکمیل پرتاب‌ها در 2023، OneWeb در مسیر پوشش جهانی است – تا نیمه 2023، بیشتر اروپا و آمریکای شمالی را پوشش داده بود و انتظار می‌رفت که خدمات کامل جهانی در پایان 2023 ارائه شود، زمانی که تمام ماهواره‌ها به مدار نهایی خود رسیدند و ایستگاه‌های زمینی فعال شدند en.wikipedia.org space.com. OneWeb اینترنت پرسرعت (تا ~150 مگابیت در ثانیه دانلود و ~30 مگابیت در ثانیه آپلود برای هر ترمینال کاربری در آزمایش‌های کنونی) با تاخیر حدود 50 تا 70 میلی‌ثانیه ارائه می‌دهد groundcontrol.com spacedaily.com – تاخیری به مراتب کمتر از ماهواره‌های جغرافیایی ثابت، هرچند که کمی بیشتر از Starlink به‌علت ارتفاع بالاتر OneWeb است. خدمات در زمین، دریا و هوا گسترش می‌یابد و به اتصال جوامع روستایی، کشتی‌ها، هواپیماها و سایر عملیات دورافتاده امکان‌پذیر می‌سازد groundcontrol.com spacenews.com. شبکه OneWeb طوری طراحی شده است که با شبکه‌های تلکام زمینی ادغام شود و “پشتیبانی شبیه به فیبر نوری” و گسترش اینترنت به مکان‌هایی را فراهم کند که شبکه‌های فیبر یا سلولی قادر به دسترسی نیستند.
        کاربران هدف و موقعیت در بازار: OneWeb عمداً به کسب و کارها، دولت‌ها (شامل نهادهای دفاعی)، اپراتورهای تلکام و شرکت‌های حمل و نقل هدف قرار می‌دهد به‌جای مصرف‌کنندگان عادی en.wikipedia.org. این سرویس به‌عنوان یک خدمات عمده فروشی/شراکتی بازاریابی می‌شود، جایی که تلکام‌های محلی و ادغام‌کنندگان از ظرفیت OneWeb برای خدمت به کاربران نهایی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، AT&T قراردادی عمده فروشی برای استفاده از ماهواره‌های OneWeb برای گسترش اینترنت به مناطق دورافتاده ایالات متحده دارد که از پوشش فیبری آن فراتر است capacitymedia.com capacitymedia.com و شرکت BT بریتانیا در حال بررسی OneWeb به‌عنوان راه‌حلی برای پوشش روستایی است datacenterdynamics.com. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال دریایی و در حال پرواز (مانند ISP‌های دریایی و خطوط هوایی از طریق شرکت‌هایی همچون Intelsat و Gogo) همکاری می‌کند تا اینترنت را بر روی کشتی‌ها و هواپیماها ارائه دهد. این رویکرد بوسیدن به بوسه متفاوت از مدل خدمات مستقیم به مصرف‌کننده Starlink است. OneWeb در اولویت قابلیت اطمینان، خدمات مدیریت شده و ادغام بسیار بیشتر برای مشتریان شرکتی است، حتی اگر با قیمت‌های بالاتر باشد، به‌جای تلاش برای دستیابی به اینترنت کم‌هزینه برای مصرف‌کنندگان groundcontrol.com groundcontrol.com.
        برنامه‌های خدمات و قیمت‌گذاری: برنامه‌های خدمات OneWeb معمولاً از طریق توزیع‌کنندگان فروخته می‌شوند و بسته به کاربرد (زمینی، تحرک، دریایی و غیره) متفاوت هستند. قیمت‌گذاری معمولاً بالاتر از خدمات مصرفی Starlink است به‌دلیل تمرکز بر مشتریان شرکتی و راه‌حل‌های تجمیعی. تا سال 2023، تحلیلگران صنعت تخمین زده‌اند که هزینه اتصال OneWeb بین 1,000 تا 1,500 دلار در ماه برای کاربران نهایی (از طریق فروشندگان) خواهد بود، در مقایسه با برنامه‌های مصرفی ~100 دلار در ماه Starlink spacedaily.com. به‌عنوان مثال، برنامه یکی از فروشندگان در شمال آمریکا 100 مگابیت در ثانیه دانلود و 20 مگابیت در ثانیه آپلود با 100 گیگابایت اعتبار داده را با قیمتی حدود 1,170 دلار در ماه ارائه کرد satellitephonestore.com. برنامه‌های دریایی حتی می‌توانند بالاتر بروند (به‌عنوان مثال ~50 مگابیت در ثانیه با 350 گیگابایت داده به قیمت ~1,800 دلار در ماه) europasatellite.com. این قیمت‌های بالا، استراتژی OneWeb برای ارائه پهنای باند و توافق‌نامه‌های سطح خدمات تضمینی به مشتریان تجاری را منعکس می‌کند، بر خلاف خدمات مسکونی Starlink که به‌صورت بهترین‌تلاشی ارائه می‌شود. ترمینال‌های کاربری OneWeb، که از شرکای خود مانند Intellian، Kymeta و دیگران تأمین می‌شود، همچنین از نوع باکیفیت و مناسب برای استفاده شرکتی بوده و می‌توان آن‌ها را در اشکال مختلف (نصب‌های ثابت، نصب بر روی خودرو، آنتن‌های صفحه‌تخت برای هواپیما و غیره) طراحی کرد groundcontrol.com capacitymedia.com. این انعطاف‌پذیری به دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که به راه‌حل‌های سفارشی نیاز دارند، جذاب است، هرچند که به این معناست که OneWeb در تلاش برای قرار دادن یک بشقاب ارزان بر روی هر بام حومه‌ای نخواهد بود.
        زمانبندی استقرار:سفر OneWeb دراماتیک بوده است. در زیر زمان‌بندی رویدادهای مهم در توسعه و استقرار آن آمده است:
        2012–2015: شرکت در سال 2012 (به عنوان WorldVu) توسط Greg Wyler تأسیس گردید با چشم‌انداز اینترنت جهانی ماهواره‌ای en.wikipedia.org. تا سال 2015، OneWeb توانسته بود در دور اول تأمین مالی 500 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران مانند Virgin Group، Qualcomm، Coca-Cola، Airbus و دیگران را تأمین کند en.wikipedia.org و قراردادی با Airbus Defence & Space برای تولید انبوه ماهواره‌های خود امضا کند en.wikipedia.org. همچنین قراردادهای پرتاب را با Arianespace و Virgin Galactic در سال 2015 رزرو کرد en.wikipedia.org.
        2016–2019: شرکت SoftBank در سال 2016 یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرد تا به شتاب گرفتن مجموعه ماهواره‌های OneWeb کمک کند en.wikipedia.org، که مجموع سرمایه‌گذاری را تا اوایل 2017 به 1.7 میلیارد دلار رساند en.wikipedia.org. OneWeb یک کارخانه ماهواره‌ای در فلوریدا (به عنوان یک سرمایه‌گذاری مشترک با Airbus) ساخته تا ماهواره‌ها را به صورت خط تولید برقرار کنه. اولین ماهواره‌های آزمایشی در فوریه 2019 به فضا پرتاب شدند – پرتاب ابتدایی OneWeb شامل 6 ماهواره بود en.wikipedia.org. گروه‌های بزرگ‌تری از 34 ماهواره در فوریه و مارس 2020 به دنبال آمدند en.wikipedia.org. تا مارس 2020، OneWeb حدود 74 ماهواره در مدار داشت و سیستم را اثبات کرد، اما هنوز از استقرار کامل فاصله داشت.
        مارس 2020 – ورشکستگی: در اواخر مارس 2020، OneWeb به‌طور ناگهانی درخواست حمایت ورشکستگی فصل 11 را به‌دلیل عدم موفقیت در تأمین مالی جدید برای ادامه پرتاب‌ها ارائه داد en.wikipedia.org en.wikipedia.org. این شرکت به تأثیر پاندمی COVID-19 بر بازارهای سرمایه‌گذاری به عنوان عاملی اشاره کرد en.wikipedia.org. OneWeb عملیات خود را متوقف کرد و بیشتر کارکنان خود را اخراج کرد، به‌طوری که حدود 85 درصد از 500 کارمند خود را در حین ورشکستگی از دست داد en.wikipedia.org.
        اواسط/اواخر 2020 – نجات و اصلاحات: یک توافق نجاتی در ژوئیه 2020 شکل گرفت: دولت انگلستان و Bharti Global هند (شرکت Bharti) به‌طور مشترک توافق کردند که تقریباً 1 میلیارد دلار (هرکدام 500 میلیون دلار) سرمایه‌گذاری کنند تا OneWeb را از ورشکستگی نجات دهند en.wikipedia.org. این مشارکت غیرمعمول – ترکیبی از حمایت دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی – به دولت بریتانیا یک “سهم طلایی” (حق وتو ویژه) داد و سهم عمده‌ای را برای Bharti فراهم کرد. این خرید توسط محاکم ایالات متحده تأیید و OneWeb به‌طور رسمی در نوامبر 2020 از ورشکستگی خارج شد en.wikipedia.org و عملیات خود را با رهبری و مالکیت جدید از سرگرفت. تا پایان 2020، OneWeb استقرار ماهواره‌ها را از نو آغاز کرده و 36 ماهواره را در دسامبر 2020 به فضا پرتاب کرد تا تعداد ماهواره‌هایشان را به بیش از 110 در مدار برسانند en.wikipedia.org nasaspaceflight.com.
        2021 – راه‌اندازی سریع و سرمایه‌گذاران جدید: با Sunil Mittal از Bharti به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، OneWeb برنامه پرتاب‌های خود را در سال 2021 تسریع کرد. سری پرتاب‌های موشکی Soyuz (مدیریت‌شده توسط Arianespace) از پایگاه‌های فضایی تحت مدیریت روسیه به‌طور پیوسته ماهواره‌ها را به فضا پرتاب کردند. تا نیمه 2021، OneWeb بیش از 200 ماهواره را در مدار داشت و خدمات بتا را برای مناطق با عرض جغرافیایی بالا آغاز کرد. این شرکت همچنین در سال 2021 به تأمین مالی جدید دست یافت: 400 میلیون دلار از SoftBank و Hughes Network Systems در ژانویه en.wikipedia.org، 550 میلیون دلار از Eutelsat در آوریل (برای ~24% از سهام) en.wikipedia.org و 300 میلیون دلار از Hanwha Systems کره جنوبی در آگوست برای ~8% سهم satellitetoday.com. این تعداد کل تأمین مالی OneWeb را به حدود 2.7 میلیارد دلار رساند که برای تکمیل مجموعه نسل اول کافی بود spacenews.com. تا پایان 2021، OneWeb ~358 ماهواره را پرتاب کرده و در حال آزمایش خدمات در منطقه قطب شمال بود، با هدف گسترش پوشش تا حدود 50° عرض جغرافیایی.
        2022 – اختلال در پرتاب و بازسازی: تا اوایل 2022، OneWeb بیش از 428 ماهواره را در مدار داشت nasaspaceflight.com. با این حال، یک رویداد ژئوپلیتیک عمده – حمله روسیه به اوکراین در فوریه 2022 – ناگهان برنامه‌های پرتاب OneWeb را مختل کرد. این شرکت به پرتاب‌های موشک Soyuz (از طریق Arianespace) وابسته بود، اما در میان تحریم‌ها و عواقب دیپلماتیک، پرتاب‌های تعبیه‌شده به حالت تعلیق درآمد en.wikipedia.org. OneWeb با این چشم‌انداز مواجه شد که مجموعه‌اش به‌طور کامل کامل نشده و برای رسیدن به هدف خود متوقف شده است. در یک چرخش غیرمنتظره، OneWeb با رقیب خود SpaceX توافق کرد تا پرتاب‌هایی برای ماهواره‌های باقی‌مانده خود خریداری کند en.wikipedia.org. به‌طور اساسی، موشک‌های Falcon 9 SpaceX (همان موشک‌هایی که Starlink را پرتاب می‌کنند) حالا ماهواره‌های OneWeb را نیز پرتاب می‌کردند – یک مثال قابل توجه از همکاری در مسابقه اینترنت ماهواره‌ای که اکثراً داغ است. پرتاب‌ها در اواخر 2022 با استفاده از Falcon 9 از کیپ کاناورال و یک موشک هندی LVM3 از سرگرفته شد en.wikipedia.org. تا پایان سال 2022، OneWeb بیش از 500 ماهواره را مستقر کرده بود.
        مارس 2023 – تکمیل مجموعه: در تاریخ 25 مارس 2023، 18مین پرتاب OneWeb (با استفاده از LVM3 هند) 36ماهواره از نسل اول را به مدار قرار داد en.wikipedia.org. این تعداد مجموعه را به 614 ماهواره عملیاتی رساند که از ~588 ماهواره‌ای که OneWeb برای پوشش جهانی شناسایی کرده بود، فراتر می‌رفت nasaspaceflight.com. (OneWeb در نظر داشت 648 ماهواره در مجموع داشته باشد، که بقیه به‌عنوان ذخیره در مدار و برای افزایش تاب‌آوری هستند nasaspaceflight.com.) با این دستاورد، OneWeb اولین‌ شرکت در میان مجموعه‌های جدید LEO پهن‌باند است که به‌طور رسمی استقرار اولیه خود را تکمیل کرده است nasaspaceflight.com – حتی در حالی که Starlink به‌پرواز دادن هزاران ماهواره بیشتر ادامه می‌دهد، این شرکت مجموعه‌اش را “کامل” اعلام نکرده بود به‌دلیل برنامه‌های به‌مراتب بزرگ‌تر. OneWeb ماه‌های آینده را به انجام بلند کردن ماهواره‌ها به سطوح مداری نهایی و آزمایش شبکه گذراند. تا فصل چهارم 2023، این شرکت پراخت تجاری کامل خود را در سطح جهانی آغاز کرده است en.wikipedia.org.
        اواخر 2023 – ادغام با Eutelsat: در یک حرکت استراتژیک، سهامداران OneWeb و اپراتور ماهواره‌ای فرانسوی Eutelsat توافق کردند که ادغام شوند و یک نهاد مشترک به‌نام “Eutelsat OneWeb” را زیر گروه Eutelsat مستقر در پاریس ایجاد کنند en.wikipedia.org. این ادغام (که در اواسط 2022 اعلام شد) در سپتامبر 2023 بعد از تأیید‌های قانونی به پایان رسید en.wikipedia.org. Eutelsat، که یک تأمین کننده قدیمی اینترنت و تلویزیون ماهواره‌ای جغرافیایی ثابت است، حالا 100% OneWeb را می‌خرد و گروه جدید یک اپراتور ترکیبی GEO-LEO می‌شود – که اولین نوع خود است en.wikipedia.org. مالکین قبلی OneWeb (Bharti، دولت بریتانیا، SoftBank، Hanwha و غیره) سهام‌هایی در شرکت ادغام‌شده دریافت کردند، که دولت بریتانیا به‌عنوان یک حق وتوی ویژه “سهم طلایی” در مورد تصمیمات استراتژیک در نظر گرفته شده است en.wikipedia.org. مدیر عامل Eutelsat اظهار داشت که هدف این ادغام به چالش کشیدن SpaceX Starlink و پروژه Kuiper آمازون با ترکیب دارایی‌های ماهواره‌ای GEO Eutelsat با شبکه LEO OneWeb است reuters.com. با این حال، ادغام همچنین چالش‌های مالی را به وجود می‌آورد – سهام Eutelsat به‌طور اولیه به نگرانی‌های مربوط به سرمایه‌گذاری سنگین در OneWeb پیش از اکران تجاری کاهش یافته بود reuters.com.
        2024 و بعد از آن – ارتقاء نسل بعدی: با کارکرد شبکه نسل اول، OneWeb (اکنون Eutelsat OneWeb) به حفظ و ارتقاء سیستم روی می‌آورد. برنامه‌هایی برای نسل دوم مجموعه به منظور افزایش ظرفیت و فناوری‌های جدید در دست اقدام است. در 2024، OneWeb، Airbus را مأمور به ساخت 300 ماهواره جدید به‌عنوان “نسل 2” به‌عنوان جایگزین/ارتقاء کرده است، که برخی از آن‌ها ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند بارهای بازسازی دیجیتال و جابجایی پرتو را در بر خواهند داشت spacenews.com spacenews.com. انتظار می‌رود پرتاب‌های این ماهواره‌ها تا ~2025–2026 آغاز شود. OneWeb همچنین قابلیت‌های جدیدی را آزمایش کرده است، مانند یک ماهواره آزمایشی به نام “JoeySat” که در 2023 به‌منظور آزمایش جابجایی پرتو و فناوری‌های دیگر برای نسل 2 پرتاب شده است. علاوه بر این، OneWeb در حال توسعه خدماتی مانند اتصال در پرواز (IFC) است – پروازهای آزمایشی موفق در 2023 نشان دادند که به یک هواپیمای مسافربری 195 تا 260 مگابیت بر ثانیه با استفاده از شبکه OneWeb ارائه می‌شود spacenews.com و خدمات کامل IFC در سال 2024 برای خطوط هوایی که آنتن‌های سازگار با OneWeb دارند، در نظر گرفته شده است runwaygirlnetwork.com. تا اواخر 2024، OneWeb حدود ~652 ماهواره در مدار داشت (شامل برخی از پروتوتایپ‌های نسل دوم) en.wikipedia.org و در حال برنامه‌ریزی برای پرتاب‌های دوره‌ای برای جایگزینی ماهواره‌های قدیمی و گسترش پوشش خود، از جمله بهبود پوشش قطبی است.
        مدل کسب و کار و شراکت‌ها: مدل کسب و کار OneWeb بر مبنای شراکت‌ها با اپراتورهای تلکام، ISPها و تأمین‌کنندگان راه‌حل‌های شرکتی است، به‌جای فروش عمده‌فروشی مستقیم. این شرکت به این شرکا ظرفیت یا خدمات عمده‌فروشی می‌فروشد که سپس آنها اتصالات را به کاربران نهایی باندل یا مجدداً می‌فروشند. این رویکرد از پشتیبانی مشتری، فاکتورگیری و شبکه‌های توزیع تلکام‌های تأسیس‌شده در هر منطقه بهره می‌برد. برخی از شراکت‌های کلیدی شامل:
        اپراتورهای تلکام: AT&T (ایالات متحده) – استفاده از OneWeb برای گسترش اینترنت پهن باند شرکتی و پشتیبانی سلولی در مناطق دورافتاده ایالات متحده capacitymedia.com. BT (بریتانیا) – آزمایش OneWeb برای اتصال روستایی و پشتیبانی 5G در مناطق سخت‌به‌دسترس بریتانیا datacenterdynamics.com. Verizon (در حال مذاکره) – رئیس OneWeb در سال 2021 به گفتگوها با Verizon در مورد پوشش روستایی اشاره کرد (اگرچه AT&T سریعتر عمل کرد) capacitymedia.com. Telefonica (آمریکای لاتین) و دیگران نیز درباره استفاده از OneWeb برای پهن باند روستایی در بازارهای خود تحقیقاتی انجام داده‌اند. در هند، Bharti Airtel (سهام‌دار OneWeb) یک شریک توزیع طبیعی است و OneWeb یک قرارداد 6 ساله با Hughes Network Systems برای ارائه خدمات باند LEO در هند دارد oneweb.net.
        تأمین‌کننده VSAT شرکتی: Hughes/EchoStar – یک سرمایه‌گذار و شریک توزیع‌کننده، Hughes OneWeb را به خدمات ماهواره‌ای مدیریت شده خود برای شرکت‌های شرکتی و دولتی در ایالات متحده و هند ادغام خواهد کرد ir.echostar.com. Peraton – OneWeb با Peraton توافقی برای ارائه خدمات LEO به مشتریان دولتی ایالات متحده به‌عنوان یک پیشنهاد ارتباطی ایمن منعقد کرده است interactive.satellitetoday.com.
        دریا و هوانوردی: OneWeb با ارائه‌دهندگان خدمات اتصال در پرواز و شرکت‌های خدمات دریایی همکاری کرده است. به‌عنوان مثال، Intelsat (که WiFi ماهواره‌ای را در بسیاری از خطوط هواپیمایی اداره می‌کند) با OneWeb همکاری کرده است تا از ظرفیت LEO برای مسیرهای هوایی در عرض‌های جغرافیایی بالا استفاده کند و اینترنت پرسرعت را در پروازهای آزمایشی بر فراز قطب شمال به‌دست آورده است oneweb.net. ISP هواپیمای تجاری Gogo خدماتی مبتنی بر OneWeb را برای هواپیماهای کوچک اعلام کرده است و بر این باور است که به‌دلیل پوشش بهینه‌شده پرتو برای جت‌ها می‌تواند بر Starlink برای هوانوردی پیروز شود kratosdefense.com. در دریایی، OneWeb با شرکت‌هایی مانند Marlink و Navarino برای ارائه اینترنت به کشتی‌ها و سکوهای نفتی کار می‌کند. این شراکت‌ها برای OneWeb اهمیت زیادی دارند تا به بازارهای عمودی نفوذ کند که به راه‌حل‌ها و پشتیبانی‌های خاص نیاز دارند.
        همکاران فناوری: OneWeb مانند Starlink یک “بشقاب” استاندارد نمی‌فروشد؛ در عوض، این شرکت با تولیدکنندگان آنتن با تجربه برای تأمین ترمینال‌های مشتری‌اش همکاری می‌کند. شرکای شامل Intellian و Kymeta برای آنتن‌های صفحه‌تخت، Viasat برای برخی از آنتن‌های هوانوردی و دیگران می‌باشد. در یکی از آزمایش‌ها، OneWeb و Kymeta یک آنتن صفحه‌تخت به نام “u8” را به‌صورت دوطرفه ~200 مگابیت بر ثانیه برای اتصال به ماهواره‌های OneWeb آزمایش کردند capacitymedia.com. وجود یک دامنه از ترمینال‌های تأیید شده به OneWeb اجازه می‌دهد تا نیازهای مختلف را تأمین کند – از ترمینال‌های ثابت مقاوم برای روستاهای قطبی تا آنتن‌های کم‌ارتفاع که می‌توانند بر روی اتوبوس‌ها، کشتی‌ها یا هواپیماها نصب شوند. OneWeb همچنین با ارائه‌دهندگان خدمات ابری مانند Amazon Web Services (AWS) همکاری می‌کند تا دروازه‌های زمینی را هم‌محل کند و ارتباطات ابری را به‌طور مستقیم از طریق ماهواره ارائه دهد oneweb.net. این به این معناست که شرکت‌هایی که از OneWeb استفاده می‌کنند می‌توانند ترافیک را به مراکز داده ابری AWS به‌طور مؤثرتری هدایت کنند، یک برتری که از زیرساخت آمازون بهره‌برداری می‌کند حتی اگر مجموعه خود آمازون Kuiper هنوز عملیاتی نشده باشد.
        دولت و نظارت: مالکیت خاص OneWeb توسط دولت بریتانیا (پس از ورشکستگی) درهای جدیدی را برای استفاده دولتی باز کرده است. بریتانیا خاستار OneWeb به‌عنوان یک دارایی استراتژیک برای ارتباطات امن به‌حساب می‌آید. OneWeb یک شاخه اختصاصی برای خدمات دولتی و نظامی (OneWeb Technologies، مستقر در ایالات متحده) راه‌اندازی کرده است تا قراردادهای حساس را مدیریت کند – به‌عنوان مثال، ارائه ارتباطات به واحدهای نظامی قطب شمال یا به‌عنوان پشتیبان GPS (OneWeb در حال آزمایش PNT – خدمات موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی – از طریق ماهواره‌های خود به‌منظور تقویت یا پشتیبانی GPS است) spacenews.com. وضعیت نظارتی در کشورهای مختلف متفاوت است: OneWeb باید حقوق فرود و مجوزهای طیف را در هر بازار دریافت کند. این شرکت به‌طور کلی در حوزه‌های قضایی که با تلکام‌های محلی همکاری می‌کند (به‌عنوان مثال، برای دریافت مجوزها در هند از طریق Bharti و در کانادا و غیره) موفق عمل کرده است. در ایالات متحده، OneWeb تأیید FCC را برای تا 720 ماهواره LEO و ترمینال‌های زمینی مرتبط دارد. تا اوایل 2024، کشورهای بیشتری مثل مراکش در حال نهایی‌سازی مجوزهای OneWeb برای ارائه خدمات تا سال 2025 بودند en.wikipedia.org. ادغام Eutelsat یک بررسی امنیت ملی ایالات متحده (CFIUS) را تحریک کرد، زیرا یک نهاد خارجی کنترل OneWeb را در دست خواهد داشت؛ برای کاهش نگرانی‌ها، کسب‌وکار OneWeb در ایالات متحده به یک زیرمجموعه ساختاری جداگانه منتقل می‌شود تا با الزامات امنیتی مطابقت داشته باشد oneweb.net en.wikipedia.org.
        تأمین مالی و مالیات: شبکه بلندپروازانه OneWeb توسط یک کنسرسیومی از بازیگران جهانی تأمین مالی شده است. در ابتدا، سرمایه‌گذاران شامل SoftBank بودند (که در یک زمان تقریباً 37% سهام را به‌دست آورد و بعداً پس از رقیق‌شدن 12% را داشته است) en.wikipedia.org Qualcomm, Virgin Group, Coca-Cola, Airbus, Intelsat, Grupo Salinas و حتی دولت روئاندا (که سهام کمی به‌دلیل ترویج اتصالات آفریقایی خریداری کرده بود) en.wikipedia.org. نجات سال 2020 سرمایه‌گذاران دولت بریتانیا و Bharti Global را به‌میزان 500 میلیون دلار به‌همراه داشت. دورهای بعدی سرمایه‌گذاری در 2021 سرمایه‌گذاران را شامل Eutelsat که 550 میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است en.wikipedia.org SoftBank و Hughes (مجموع 400 میلیون دلار) en.wikipedia.org و Hanwha Systems کوریایی ($300 میلیون) satellitetoday.com. تا اواسط 2022، OneWeb تخمین زده بود که بیش از 4 میلیارد دلار تأمین مالی به‌دست آورده است. با این حال، OneWeb هنوز سودآور نشده است – هزینه‌های هنگفت خدمات راه‌اندازی ماهواره و زیرساخت زمینی به این معناست که این پروژه به صبوری ازسوی سرمایه‌گذاران نیاز دارد. Eutelsat که اکنون مالک است، نیز برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری دیگر 2.2 میلیارد یورو (2.5 میلیارد دلار) در ماهواره‌های نسل 2 و ارتقاء‌ها تا سال 2027 ارائه کرده است spacenews.com. سهام‌داران بر این باورند که تقاضای رو به رشد برای اینترنت جهانی عاقبت بازده خواهد داشت. مدل کسب و کار OneWeb (متمرکز بر مشتریان با ارزش بالا در بخش مشاغل/دولت) ممکن است به معنای مشتریان کمتری باشد، اما با قیمت‌های بالاتر نسبت به Starlink. به‌عنوان مثال، ارائه پشتیبانی برای یک اپراتور موبایل یا اتصال برای یک سکو نفتی می‌تواند قراردادهای بزرگ به‌دست آورد، در حالی که فروش به مصرف‌کنندگان فردی یک بازی حجمی است. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این رویکرد درآمد پایدار تولید می‌کند یا خیر. به‌ویژه، با ادغام با OneWeb، Eutelsat انتظار دارد درآمد خود را در سال‌های آینده با نرخ دو رقمی افزایش دهد، هدف‌گذاری در حدود 2 میلیارد یورو درآمد سالانه تا سال 2027، در حالی که پیش از ادغام ~1.2 میلیارد یورو بوده است reuters.com. این نشان‌دهنده انتظارات بالای همکاری OneWeb است.
        دستاوردهای اخیر: علاوه بر تکمیل مجموعه‌اش و ادغام با Eutelsat، OneWeb در سال‌های 2023-2024 به چندین دستاورد دست یافت:
        فعال‌سازی خدمات جهانی: با رسیدن ماهواره‌ها به مدار نهایی، OneWeb آغاز به فعال‌سازی خدمات تجاری جهانی کرد. تا نیمه 2023، این شرکت گزارش داد که خدماتی در سراسر اروپا، آمریکای شمالی، قطب شمال و فراتر از آن در دسترس قرار گرفته است و پوشش جهانی کامل (تا جغرافیای ±”±* 50° و فراتر) در مسیر قرار داشته است groundcontrol.com groundcontrol.com. مرکز عملیات شبکه OneWeb دز دنیا dozens ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان را هماهنگ می‌کند تا انتقال اتصالات کاربران از ماهواره‌ای به ماهواره دیگر را مدیریت کند.
        ادغام و برندینگ مجدد: پس از ادغام، OneWeb در حال ادغام با عملیات Eutelsat است. شرکت ترکیبی به‌عنوان اولین اپراتور یکپارچه GEO-LEO جهان خود را معرفی می‌کند و در تلاش است خدمات چند مداری به مشتریان ارائه کند (برای مثال، یک کشتی کروز ممکن است در برخی مناطق از ماهواره‌های Eutelsat GEO و در دیگر مناطق از ماهواره‌های OneWeb LEO استفاده کند تا بهترین پوشش و عملکرد را به‌دست آورد).
        آزمایش‌های فناوری: آزمایش‌های موفقی برای اتصال مستقیم به تلفن همراه (با استفاده از OneWeb برای پشتیبانی از سایت‌های دورافتاده) و برای VSAT دریایی (اجازه‌دادن به جابجایی بدون Seamless بین GEO و LEO در کشتی‌ها) و خدمات ناوبری (صدور سیگنال‌های زمانی از ماهواره‌های OneWeb به‌عنوان پشتیبان GPS) انجام شد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دامنه کارکرد OneWeb فراتر از اینترنت پهن باند است.
        درس‌های اختلال سال کبیسه: در تاریخ 31 دسامبر 2024، OneWeb با یک اختلال 48 ساعته در شبکه به‌دلیل یک نقص نرم‌افزاری در تجهیزات زمینی که نتوانست تاریخ تغییر سال کبیسه را مدیریت کند، مواجه شد en.wikipedia.org. اگرچه خدمات تا 1 ژانویه 80 درصد به حالت اولیه بازگشت و تا 2 ژانویه 2025 به‌طور کامل restored شد en.wikipedia.org، این حادثه یادآور چالش‌های عملیاتی در مدیریت یک شبکه جهانی بود. OneWeb و شریک آن (Hughes، که نرم‌افزار سیستم زمینی را نگهداری می‌کند) به سرعت اشکال را رفع کردند. استقامت شبکه و توانایی آن برای بازیابی از چنین اختلالی به دقت تحت نظر مشتریان شرکتی آن قرار می‌گیرد – و این آزمایش یک تست دنیای واقعی از فرآیندهای پشتیبانی OneWeb به عنوان یک سرویس جدید در حال زندگی بود.
        چالش‌های پیش رو: OneWeb با چندین چالش‌های فناوری و لجستیکی به‌عنوان یک شبکه بزرگ مواجه است:
        جایگزینی ماهواره‌ها و توسعه: ماهواره‌های نسل اول OneWeb دارای طول عمر خدماتی حدود 5 سال هستند satmarin.com. به همین دلیل تا سال‌های 2025-2027، این شرکت باید ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کند تا شبکه را حفظ کند. بر خلاف SpaceX، OneWeb ناچار است که از تأمین‌کنندگان پرتاب (SpaceX، ISRO هند یا سایرین) استفاده کند و هزینه‌های قابل‌توجهی برای تجدید کالا متحمل گردد. این شرکت قبلاً قراردادهای جدیدی برای پرتاب از سال 2025 به‌امضا رسانده است. افزایش ظرفیت شبکه فراتر از 648 ماهواره نیز چالش دیگری است – مزیت Starlink اندازه خالص آن است (هزاران ماهواره که ظرفیت کل بالایی را فراهم می‌کنند)، در حالی که مجموعه کوچکتر OneWeb ظرفیت کل محدودی دارد (حدود 1.1 ترابیت بر ثانیه در کل شبکه) satmarin.com. پاسخ OneWeb یک نسل 2 با ماهواره‌های بیشتر است (برنامه‌ها از چندصد ماهواره بیشتر تا احتمالاً ~6,000 در پرونده‌ها متفاوت است) و تکنولوژی پیشرفته‌تری را برای هر ماهواره عرصه می‌دهد (به‌عنوان مثال افزایش پهنای باند، به احتمال زیاد اتصالات لیزری بین ماهواره‌ای بالاخره). اما سرعت بخشیدن به تولید ماهواره‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر به‌سرعت (Airbus برنامه دارد ~100 ماهواره نسل 2 را تا 2026 در فرانسه تولید کند spacenews.com) و تأمین مالی آنها، کار آسانی نخواهد بود.
        رقابت و فشار بازار: بازار اینترنت ماهواره‌ای در حال شلوغ‌شدن است. Starlink مزیت اولین حرکت را در بازار مصرف‌کنندگان دارد، با بیش از 4,500 ماهواره در مدار و بیش از 5 میلیون مشترک در سال 2023 scientificamerican.com. این شرکت همچنان به‌سرعت پرتاب را ادامه می‌دهد و حتی محصولات تهاجمی (مانند خدمات RV/متحرک، خدمت دریایی و خدمات مستقیم به تلفن همراه در آینده) را ارائه می‌دهد که می‌تواند بر بازارهای شرکتی تأثیر بگذارد. پروژه Kuiper آمازون در افق است – آمازون برنامه دارد بیش از 10 میلیارد دلار در یک مجموعه 3,200 ماهواره‌ای سرمایه‌گذاری کند و باید تا سال 2026 نیمی از آن را بر اساس قواعد FCC پرتاب کند scientificamerican.com scientificamerican.com. منابع عظیم آمازون و اکوسیستم ابری/مشتری آن، رقیبی بالقوه برای آینده‌ای خوابناک است. SES و سایر اپراتورهای GEO هم در حال تغییر هستند: O3b mPOWER SES (نسل بعدی MEO) در 2024 به سرویس می‌آید و لینک‌های گیکابیتی شبیه فیبر را برای مشتریان سطح بالا ارائه می‌دهد که می‌توانند به همان مشتریان تلکام و دولتی که OneWeb به‌دنبال آنهاست، رقابت کنند (هرچند که تمرکز SES بر روی لینک‌های دارای throughput بسیار بالا برای مشتریان بزرگ است). در عین حال، بازیکنان ملی مانند چین (با مجموعه LEO برنامه‌ریزی‌شده خود “Guowang”) و برنامه‌های منطقه‌ای مانند IRIS² اتحادیه اروپا (یک شبکه چند مداری مستقل که برای 2027+ برنامه‌ریزی شده است) به فضای رقابتی افزوده می‌شود. برای OneWeb، نیاز است که بخش پایداری را در بازار باید پیدا کند، به احتمال زیاد با تمرکز بر روی تحرک، دولت و شبکه ترکیبی که رویکرد شراکتی‌اش در آن درخشش دارد، نه تلاش برای رقابت با Starlink در اینترنت شهری یا آمازون در دستگاه‌های مصرفی.
        چالش‌های نظارتی و طیف‌های آن: اداره یک شبکه ماهواره‌ای جهانی نیاز به عبور از رژیم‌های نظارتی پیچیده دارد. OneWeb ناچار بود که استفاده از طیف (به‌ویژه باند Ku) را با سایر سیستم‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های زمینی هماهنگ کند. مواردی از سربازان نظارتی وجود داشته است – به‌عنوان مثال، OneWeb و SpaceX در مقابل FCC درباره مسائل تداخل بحث کرده‌اند، با توجه به اینکه ماهواره‌های Starlink در برخی از باندهای Ku/Ka با ارتفاعات مختلف کار می‌کنند. OneWeb استدلال کرده است که برای جلوگیری از غرق شدن سیگنال‌های ماهواره‌های بالای خود، به اشتراک‌گذاری دقیق طیف ضروری است. علاوه بر این، عدم وجود اتصالات بین‌ماهواره‌ای به این معنی است که OneWeb به‌شدت به ایستگاه‌های زمینی در سراسر جهان وابسته است، که به نوبه خود نیازمند حقوق فرود و تأیید نظارتی در هر کشور است. راه‌اندازی دروازه‌ها در مکان‌های استراتژیک (گاهی در مناطقی دوردست یا با حساسیت سیاسی) می‌تواند چالش‌های جدی ایجاد کند. OneWeb تا کنون ~50 سایت دروازه‌ایی را در بیش از 20 کشور ساخته یا اجاره کرده است. هرگونه تأخیر در ایستگاه‌های زمینی (به علت مجوزهای ورود، بروکرا

Tags: استارلینک, اینترنت, اینترنت جهانی, شبکه ماهواره‌ای, ماهواره, وان وب

درون بازی اینترنت جهانی وان وب: چگونه این شبکه ماهواره‌ای به آرامی مدار استارلینک را مختل می‌کند