Kosmische show op 22–23 augustus 2025: meteoren, planetenparade, aurora’s en meer

Maak je klaar voor een waar hemelshow-spektakel in de nachten van 22–23 augustus 2025. De komende 48 uur bieden een beetje van alles: het laatste staartje van de Perseïden-meteorenzwerm die door donkere, maanloze luchten schiet; een “planetenparade” bij zonsopkomst met Venus, Jupiter, Mercurius en Saturnus; mogelijk een zwakke gloed van het Noorderlicht voor gelukkige waarnemers op hoge breedtegraad; plus schitterende overgangen van het Internationaal Ruimtestation en zelfs “treinen” van pas gelanceerde satellieten. Ruimteagentschappen en experts zijn enthousiast – van NASA die een prachtige samenstand van Venus en Jupiter uitlicht tot NOAA die recente aurora-waarschuwingen uitgeeft. Hieronder lichten we elk fenomeen toe en wat je kunt verwachten, met citaten van experts en links naar originele bronnen zodat je dieper kunt duiken. Zet het in je agenda, zet je wekker en kijk omhoog – het universum geeft een show!

Meteorenzwermen: Perseïden doven uit, vuurballen mogelijk

Perseïden – Encore-optredens: Midden tot eind augustus betekent dat de beroemde Perseïden-meteorenzwerm nog steeds actief is, al is de piek voorbij. Volgens de American Meteor Society zijn de Perseïden te zien tot 23 augustus 2025 amsmeteors.org. De piek van de zwerm op 12–13 augustus werd getemperd door fel maanlicht (de maan was ~84% vol) amsmeteors.org, waardoor de aantallen lager waren dan normaal. Op 22–23 augustus zitten we in het staartje van de Perseïden – maar schrijf ze nog niet af. De maan is nieuw op 23 augustus, wat betekent donkere, maanloze nachten die perfect zijn om meteoren te spotten ts2.tech ts2.tech. Onder een echt donkere hemel kun je nog steeds een handvol Perseïden per uur zien in de uren voor zonsopkomst ts2.tech. Elke meteoor is een stofdeeltje van komeet Swift–Tuttle dat opbrandt in de atmosfeer van de aarde – een klein natuurvuurwerk. Newsweek merkt op dat de Perseïden “een van de meest verwachte hemelverschijnselen van het jaar” zijn, geliefd om hun hoge aantallen en heldere strepen ts2.tech. Dus zelfs een bescheiden vertoning is de moeite waard om te bekijken.

Kijktips: Zoek een donkere plek weg van stadslichten en kijk tussen middernacht en zonsopgang (wanneer de aarde frontaal door de meteorenstroom beweegt). Ga liggen, laat je ogen ongeveer 20 minuten wennen en scan de lucht breed – geen telescoop nodig ts2.tech. De meteoren kunnen overal verschijnen, maar de Perseïden zullen allemaal terug te herleiden zijn naar het noordoosten (het sterrenbeeld Perseus) als je hun banen volgt ts2.tech. Geduld is belangrijk; we zijn voorbij het hoogtepunt, dus misschien maar een paar meteoren per uur. Maar elke kan spectaculair zijn – een Perseïde-vuurbol kan nog steeds onverwacht door de lucht schieten ts2.tech. “Zelfs in een minder goed jaar kan het zien van een paar Perseïden heel spannend zijn,” herinnert een EarthSky-redacteur ons ts2.tech.

Bonus Vuurballen – Kappa Cygniden: Er is ook een kleine meteorenzwerm die afloopt: de Kappa Cygniden, elk jaar actief in augustus. De κ-Cygniden zijn veel zwakker (slechts ~3 meteoren/uur op z’n best) starwalk.space, maar ze staan bekend om het produceren van trage, spectaculaire vuurballen. NASA’s Astronomy Picture of the Day merkt zelfs op dat de Kappa Cygniden “in voorgaande jaren gedenkwaardige vuurballen hebben geleverd,” ook al worden ze ruimschoots overtroffen door de Perseïden ts2.tech. Het hoogtepunt van de Kappa Cygniden was rond 16–18 augustus starwalk.space starwalk.space, dus tegen 22 augustus kan er slechts een sporadische extra heldere meteoor verschijnen. Als je een langdurige meteoor ziet die niet naar Perseus wijst, dan zou je een Kappa Cygnide-vuurbol kunnen hebben gezien ts2.tech – beschouw het als een laatste “toegift” na de Perseïden. Zoals een astronomietijdschrift grapte, met deze kleine zwermen “zie je meestal niet veel, maar is er kans op een oogverblindende meteoor” ts2.tech. Kortom: houd deze week je ogen open voor willekeurige heldere “vallende sterren” – de lucht kan je nog steeds verrassen.

Planeten & Ochtenduitlijning: Een Parade van Vier Planeten

Briljante Venus & Jupiter bij zonsopgang: Als je een vroege vogel bent (of laat opblijft om naar vallende sterren te kijken), mis dan niet het planetaire spektakel voor zonsopgang. De twee helderste planeten aan de hemel van de aarde – Venus en Jupiter – geven een show in het oosten voor zonsopgang. NASA noemt hun nauwe samenstand zelfs “het echte hoogtepunt van augustus.” Rond 11–12 aug. hadden ze een extreem nauwe conjunctie, waarbij ze slechts ~1° van elkaar verwijderd waren (praktisch naast elkaar) science.nasa.gov. Dat was “een van de meest opvallende verschijningen van het jaar,” volgens NASA’s sterrenkijkteam. Tegen 22 augustus zijn Venus en Jupiter iets verder uit elkaar, maar ze staan nog steeds maar een paar graden van elkaar in het sterrenbeeld Tweelingen ts2.tech – een in het oog springend paar bakens aan de ochtendhemel ts2.tech. Venus schittert met een magnitude van ongeveer –4 (de “Morgenster”), terwijl Jupiter zwakker is (ongeveer mag –2) maar nog steeds helderder dan elke echte ster ts2.tech. Kijk oostwaarts ongeveer 60–90 minuten voor lokale zonsopgang (ongeveer ~5:00 uur voor middel-noorderbreedtes) ts2.tech. Venus staat ongeveer 20–30° boven de horizon (2–3 handbreedtes op armlengte) ts2.tech, met Jupiter net erboven (voor de meesten zal Jupiter iets links/noordelijk van Venus verschijnen) ts2.tech. Ze zullen niet fonkelen als sterren – ze schijnen met een stabiel licht. Naarmate de dageraad helderder wordt, zullen Venus en Jupiter de laatste “sterren” zijn die zichtbaar zijn, en verdwijnen pas als de lucht echt licht wordt ts2.tech. Dit schitterende duo is zelfs zichtbaar in lichtvervuilde steden ts2.tech. Als je hun dichtste nadering eerder deze maand hebt gemist, is dit een geweldige kans om twee planeten naast elkaar te zien – een aanblik die eeuwenlang bewondering opwekte bij sterrenkijkers in volksverhalen ts2.tech.

Elusieve Mercurius & de Dunste Maansikkel: Dichtst bij de horizon maakt Mercurius ook een korte verschijning. De binnenste planeet bereikte op 19 augustus grootste westelijke elongatie (het verst van de zon in de ochtendlucht) ts2.tech. Dit is ongeveer zo hoog als Mercurius ooit komt in de ochtendschemering, en belangrijker nog, deze elongatie “begunstigt het noordelijk halfrond” vanwege de steile hoek van de ecliptica in de late zomer ts2.tech. Mercurius schijnt rond magnitude 0 eind augustus ts2.tech – ongeveer zo helder als een middelgrote ster – maar hij blijft dicht bij de horizon, dus het is lastig om hem te zien. Wanneer kijken: ~30–45 minuten voor zonsopkomst, heel laag in het oostnoordoosten ts2.tech ts2.tech. (Later en de lucht is te helder.) Je hebt een vrij zicht op de horizon nodig – geen gebouwen of bomen – en mogelijk een verrekijker. Mercurius verschijnt als een klein sterachtig puntje net boven de horizon, en hij verdwijnt snel in het toenemende licht ts2.tech. Als het je lukt hem te zien, gefeliciteerd – veel mensen hebben Mercurius nog nooit bewust gezien! Elke dag na 19 augustus zakt Mercurius weer richting de zon en verdwijnt in de schittering begin september ts2.tech, dus dit is een beperkt venster. (Leuk weetje: door een telescoop zou Mercurius nu op een klein half verlicht sikkeltje lijken ts2.tech.)

Op de ochtend van 21 aug. kregen waarnemers een bijzondere traktatie: een extreem dunne afnemende maansikkel voegde zich bij het gezelschap. Ongeveer 45 minuten voor zonsopkomst hing die dag een nauwelijks zichtbare maansikkel net boven Mercurius ts2.tech – een prachtig maar uitdagend schouwspel in het heldere ochtendgloren. Op 22–23 aug. is de Maan echter bij of nabij de nieuwe fase (nieuwe maan valt op 23 aug. ts2.tech), dus zal zij niet zichtbaar zijn. Op de ochtenden van de 22e en 23e zie je dus in feite de planetaire rij zonder de Maan. Toch is het indrukwekkend: stel je de oostelijke ochtendschemering voor met Mercurius laag aan de horizon, Venus en Jupiter die er schitterend boven staan, en Saturnus (daarover hieronder meer) nog steeds zichtbaar helemaal in het westen. Dat brede panorama van planeten wordt soms een “planetaire parade” genoemd. Rond 19–21 aug. stonden zelfs zes van de zeven klassieke planeten (Mercurius, Venus, Mars, Jupiter, Saturnus, plus Uranus/Neptunus met optische hulp) gelijktijdig boven de horizon vóór zonsopkomst ts2.tech. Op 22 aug. is Mars net ondergegaan en ontbreekt de Maan, maar vijf planeten zijn effectief “zichtbaar” voor wie het goed timet – een zeldzame traktatie die een tastbaar gevoel geeft van de indeling van ons zonnestelsel ts2.tech ts2.tech.

Saturnus – De hele nacht lang: Ondertussen heerst Saturnus over de late uurtjes. De planeet met de ringen nadert zijn oppositie in 2025 (wanneer de aarde zich precies tussen Saturnus en de zon bevindt). De oppositie vindt plaats op 21 september 2025 ts2.tech, maar eind augustus is Saturnus al bijna op zijn helderst en de hele nacht zichtbaar. Sterker nog, Saturnus komt eind augustus rond 21.00 uur op en blijft tot zonsopgang zichtbaar ts2.tech. Op 22–23 augustus kun je Saturnus tegen het midden van de avond (~21.00–22.00 uur lokale tijd) in het oostzuidoosten zien opkomen en vervolgens hoog in het zuiden rond middernacht, richting het westen drijvend tegen de ochtend ts2.tech ts2.tech. Het verschijnt als een matig heldere, gouden “ster” die stabiel schijnt (ongeveer magnitude +0,5 tot +0,6 eind augustus) ts2.tech. Met het blote oog is Saturnus een mooie lichtpunt tussen de sterren van Vissen. Als je verrekijker of een kleine telescoop hebt, neem dan een kijkje – zelfs een eenvoudige telescoop onthult Saturnus’ iconische ringen (die momenteel vrij schuin staan, dus als een dunne ovaal verschijnen) en misschien een paar van zijn manen. De ringen en manen van Saturnus zijn “een verbluffend gezicht, zelfs met een kleine telescoop,” zoals een NASA-astronoom opmerkt ts2.tech. Tegen het einde van augustus komt Saturnus rond 20.30 uur op en is hij al goed zichtbaar tegen de late avond ts2.tech. Vergeet niet om je bij zonsopgang om te draaien van de oostelijke planeten en Saturnus te bekijken zakkend in het westen terwijl de lucht begint te lichten ts2.tech – een mooi sluitstuk tegenover het helderdere Venus-Jupiter paar in het oosten ts2.tech.

Mars – Verdwijnt: Mars is de laatste tijd een beetje een spook in de lucht geweest. Eerder in 2025 straalde hij fel, maar nu is Mars ver van de aarde en op weg naar een conjunctie met de zon. Eind augustus staat Mars heel laag aan de westelijke hemel na zonsondergang, slechts ongeveer een uur zichtbaar in de schemering ts2.tech. Hij is zwak (slechts ~60% zo helder als in mei) ts2.tech – ongeveer magnitude +1,7 eind augustus, vergelijkbaar met de sterren van de Grote Beer – en vaak verloren in de schemering. Als je een zeer helder uitzicht naar het westen hebt direct na zonsondergang, zou je Mars misschien kunnen zien als een bescheiden, zwakke oranje “ster” laag aan de horizon, in de buurt van de ster Regulus in het sterrenbeeld Leeuw ts2.tech. Maar wees niet verbaasd als je hem mist; de schemerhemel overstraalt Mars waarschijnlijk nu. Wees gerust – Mars zal in de toekomst weer opvallen (hij verschijnt begin volgend jaar weer aan de ochtendhemel en bereikt een schitterende oppositie in 2027). Voor nu herinnert Mars ons eraan dat de planeetopstelling dynamisch is – zelfs tijdens deze periode waarin alle planeten zichtbaar zijn, verdwijnt er één uit het zicht.

Buitenplaneten: Verder weg, Uranus en Neptunus staan ook aan de hemel, al heb je optische hulpmiddelen en sterrenkaarten nodig om ze te vinden. Uranus (mag ~5,7) staat in Ram, ongeveer tussen Jupiter en Saturnus vóór zonsopkomst ts2.tech. Het is net aan met het blote oog zichtbaar onder uitstekende donkere hemelomstandigheden, maar de meesten zullen een verrekijker of telescoop nodig hebben – hij verschijnt als een klein, zwak, groenachtig sterachtig puntje ts2.tech. Neptunus (mag ~7,8) ligt bij Saturnus in het westen van Vissen ts2.tech en vereist zeker een telescoop; hij verschijnt zelfs bij hoge vergroting als een heel klein blauwachtig “sterretje” ts2.tech. Het waarnemen van deze planeten is meer voor gevorderde hobbyisten; toch is het leuk om te weten dat alle zeven traditionele planeten (Mercurius tot en met Neptunus) samen aan de hemel staan op deze ochtenden ts2.tech. Als je de uitdaging aandurft, kunnen hulpmiddelen zoals de Sky&Telescope-vinderkaarten of apps helpen om Uranus/Neptunus te vinden – maar zelfs als je het niet probeert, alleen al het weten dat ze boven de horizon staan terwijl je naar de anderen kijkt, kan een diep gevoel geven van de schaal van het zonnestelsel ts2.tech. Zoals een sterrenkijker zei: meerdere planeten tegelijk zien laat je “mentaal de stippen verbinden” van ons zonnestelsel ts2.tech – een herinnering dat al deze werelden op hetzelfde vlak liggen (de ecliptica).

(Geen “Supermaan” Deze Week: Let op: de Maan is nieuw op 23 augustus, dus er is geen volle maan in deze periode – daarom geen “supermaan” om te vermelden voor deze data. De volgende volle maan is begin september, en eind 2025 zullen er zelfs enkele bijzonder grote volle manen zijn (de grootste “supermaan” van 2025 is in november starwalk.space). Maar voor 22–23 augustus is het ontbreken van maanlicht een goed ding – het zorgt voor donkere nachten om sterren te kijken en vallende sterren te zien.)

Eclipsen: Geen op Deze Data, Maar Grote Komen Eraan

Als je hoopt op een eclips, zal er geen plaatsvinden op 22–23 augustus. De maan is dicht bij haar nieuwe fase op 23 augustus ts2.tech, wat betekent dat er geen zonsverduisteringen zullen zijn (die gebeuren alleen bij nieuwe maan wanneer deze uitgelijnd is met de aarde en de zon, maar deze keer is er geen juiste uitlijning). En de volgende maansverduistering is pas over een paar weken. Sterker nog, 2025 kent in totaal vier eclipsen (twee zons- en twee maansverduisteringen), maar die vonden plaats/zullen plaatsvinden in maart en september – niets eind augustus ts2.tech. Noteer 7–8 september 2025 in je agenda: een Totale Maansverduistering (een spectaculaire “Bloedmaan”) zal dan plaatsvinden ts2.tech, zichtbaar in grote delen van de wereld (waaronder Europa, Azië, Afrika, Australië en meer). De volle maan zal die nacht door de schaduw van de aarde gaan en een diepe roodachtige kleur krijgen – een van de hoogtepunten aan de hemel van het jaar ts2.tech. Later, op 21 september 2025, zal er een Gedeeltelijke Zonsverduistering zijn (zichtbaar vanuit delen van het zuidelijk halfrond) ts2.tech. Maar tijdens 22–23 augustus zijn er geen eclipsen om je zorgen over te maken. Zie deze nachten als een “warming-up” voor de grote eclips begin september. (Leuke weetje: 21 augustus 2025 is de 8-jarige verjaardag van de beroemde “Great American Eclipse” zonsverduistering van 21 augustus 2017 ts2.tech. In 2025 is augustus echter eclipsvrij – de actie vindt plaats in de lente en de herfst.)

Waarom dit vermelden? Het is goed om te weten wat er niet gebeurt, zodat je geen tijd verspilt met zoeken naar iets dat er niet is. En het bouwt de spanning op voor wat er komen gaat. Eclipsen behoren tot de meest spectaculaire hemelverschijnselen, en de totale maansverduistering op 7 september wordt een must-see voor wie het kan zien ts2.tech. Dus geniet nu van de meteoren en planeten, en houd je verrekijker klaar voor de grote show van de maan over een paar weken.

Ruimteweer & Noorderlicht: Geomagnetische storm neemt af, hoop op poollicht op hoge breedtes

Toenemende zonneactiviteit: De zon bevindt zich momenteel dicht bij het hoogtepunt van haar 11-jarige cyclus (Zonne-Maximum), wat betekent vaker voorkomende zonnestormen en dus een grotere kans op poollichten aan de hemel van de aarde ts2.tech. In midden augustus hielden ruimteweervoorspellers de zon actief in de gaten, en inderdaad rond 18–20 augustus trof een geomagnetische verstoring de aarde. Een snelle zonnewindstroom vanuit een centraal coronaal gat werd voorspeld om rond 18–19 augustus aan te komen, en dat gebeurde – wat leidde tot G1-klasse geomagnetische stormen (Kleine stormen, Kp ~5) op 19 augustus en tot in 20 augustus ts2.tech. Tegelijkertijd gaf een kleine coronale massa-uitstoot (CME) een zijdelingse tik, wat bijdroeg aan de poollichtactiviteit ts2.tech.

Noorderlichten Eerder Deze Week: Dankzij die zonnecombinatie werden sterrenkijkers getrakteerd op noorderlichten die eerder deze week ongewoon ver naar het zuiden te zien waren. Het Space Weather Prediction Center van NOAA had G1-stormwaarschuwingen en -alarmen uitgegeven voor 19–20 augustus space.com space.com, en inderdaad laaide het poollicht op. Waarnemers meldden waarnemingen van het noorderlicht in minstens 10 Amerikaanse staten (waaronder Washington, Montana, de Dakota’s, Michigan en anderen) tijdens die periode ts2.tech. Met andere woorden, het noorderlicht reikte tot in de middelste breedtegraden tijdens het hoogtepunt van de storm – een bijzondere traktatie voor wie ver van het noordpoolgebied woont. (Een nieuwsmedium merkte op dat zelfs sterrenkijkers zo ver naar het zuiden als New York en Virginia uitkeken tijdens de piek space.com.) Deze noorderlichten verschenen waarschijnlijk als een zwakke groene of rode gloed aan de noordelijke horizon op die locaties, terwijl in Canada, Alaska en Noord-Europa meer levendige vertoningen met dansende gordijnen zichtbaar konden zijn. Het was een herinnering aan de kracht van de Zon: een goed gepositioneerde coronale gatstroom plus een CME kunnen noorderlichten opwekken over een enorm deel van de aarde space.com space.com.

Vooruitzichten voor 22–23 aug.: Het goede nieuws (voor elektriciteitsnetten en satellieten) is dat de geomagnetische onrust aan het afnemen is tegen de 22e. De officiële NOAA-voorspelling na de kleine storm voorspelde dat de omstandigheden zouden dalen naar “actieve” of “onrustige” niveaus tegen 21–22 aug. ts2.tech. Sterker nog, de 3-daagse auroravoorspelling van NOAA voorspelde dat de planetaire K-index slechts rond de ~3 zou pieken (onder de stormdrempel) op 21–23 aug. space.com. Tegen donderdag 21 aug. merkten meteorologen op dat de zonnewind aan het kalmeren was en dat “het noorderlicht [minder waarschijnlijk te zien zou zijn]” die nacht, omdat de geomagnetische activiteit afnam space.com space.com. NOAA voorspelde slechts een kleine kans op aanhoudende G1-storm tot in de 21e space.com space.com. Tegen de nachten van 22–23 aug. wordt verwacht dat eventuele verstoringen zijn afgenomen. In de woorden van een aurorablog: “de Kp-index zal pieken op 3” (d.w.z. alleen onrustige geomagnetische omstandigheden) rond die nachten space.com. Dat betekent dat er geen grote uitbraak van het poollicht wordt verwacht voor 22–23 aug. – echter, zwakke aurora’s zijn nog steeds mogelijk in de gebruikelijke gebieden.

Waar te kijken: Als je in hoge breedtegraden woont – denk aan Noord-Canada, Alaska, IJsland, Scandinavië, of vergelijkbare ver-zuidelijke locaties op het zuidelijk halfrond (zoals Tasmanië of het zuiden van Nieuw-Zeeland) – houd na zonsondergang de lucht in de gaten, voor het geval dat. Tijdens lichte geomagnetische activiteit (Kp 3–4) zijn aurora’s meestal beperkt tot hoge breedtegraden ts2.tech ts2.tech. Je zou een lage groenachtige boog aan de noordelijke horizon kunnen zien, of een zachte lichtpuls, vooral rond lokaal magnetisch middernacht (vaak rond middernacht tot 2 uur ’s nachts lokale tijd, wanneer geomagnetische activiteit meestal piekt) ts2.tech. Deze zullen waarschijnlijk subtiel zijn – niet de overkoepelende, golvende aurora-gordijnen die grote stormen veroorzaken, maar een stille gloed die verward kan worden met sluierwolken. Soms registreert een camera een groene tint bij lange belichting, zelfs als je met het blote oog alleen een grijze wolk ziet, dus het kan lonen om een paar testfoto’s richting het noorden te maken.

Voor wie zich in de midden-breedtegraden bevindt (bijv. het noordelijke continentale VS rond 45–50°N, of Centraal-Europa rond 50°N), zijn de kansen op aurora op 22–23 augustus kleiner – maar niet nul. Als het magnetisch veld van de aarde licht onrustig blijft door de recente activiteit, kunnen er korte oplevingen zijn (Kp 4) die mogelijk een zeer zwakke auroragloed aan de horizon veroorzaken. Het kan geen kwaad om te kijken als je toch al buiten bent (misschien om meteoren of sterren te kijken). Zoek een plek met een vrij uitzicht op de noordelijke horizon (geen stadslichten in die richting) en scan periodiek op vage pilaren of kleur. Vaak beginnen aurora’s als een zwakke grijze of witte wolk laag aan de horizon die zich niet gedraagt als een normale wolk. Als je iets vermoedt, probeer dan een foto met lange belichting – als deze groenige of roodachtige tinten laat zien, heb je aurora vastgelegd. Overweeg ook een app of website te gebruiken om de realtime Kp-index of lokale magnetische activiteit te volgen. Zie je Kp 4 of hoger, dan is dat het teken dat aurora’s zichtbaar kunnen zijn als de lucht helder en donker is.

Bottom line: Verwacht geen landelijke aurorashow op 22–23 augustus, maar wees je er wel van bewust dat we ons in een actieve zonnecyclus bevinden, dus aurora-verrassingen kunnen voorkomen. Zelfs een kleine toename in de magnetische oriëntatie van de zonnewind kan onverwacht een aurora-uitbarsting veroorzaken ts2.tech ts2.tech. Waarnemers op hoge breedtegraad hebben de beste kans om de komende twee nachten een zachte auroraboog of flikkering te zien ts2.tech. Zoals het Space Weather Prediction Center in hun voorspelling aangaf, werd verwacht dat de recente Kp5-storm na 20 augustus zou afnemen ts2.tech, dus eventuele aurora’s nu zullen waarschijnlijk “matig en niet wijdverspreid zichtbaar buiten de gebruikelijke aurorazones” zijn. Maar zoals ze ook toegeven: met de aurora, “je weet het nooit!” ts2.tech De natuur weet ons altijd te verrassen. Dus als je onder een donkere hemel bent (wat sowieso prachtig zal zijn dankzij de nieuwe maan), werp dan af en toe een snelle blik naar het noorden. Misschien vang je wel een spookachtig groene gloed en kun je zeggen dat je het noorderlicht hebt gezien in de zomer van 2025.

(En als je verder niets ziet, geniet dan van de Melkweg – nieuwe manen eind augustus zijn perfect om de Melkweg te bekijken. De centrale band van het sterrenstelsel staat hoog aan de hemel op augustusavonden. Zonder maan zal deze fel aan de hemel schijnen, vooral als je ver van stadslichten bent. Elke zwakke aurora die toch optreedt, kan zelfs een subtiele extra dimensie aan je astrofoto’s geven.)

Satellieten & Ruimtestation: Door mensen gemaakte “sterren” die bewegen

Terwijl je van de natuurwonderen geniet, let dan ook op enkele door mensen gemaakte objecten die over de hemel glijden:

Internationaal ruimtestation (ISS): Het ISS is het grootste door mensen gemaakte object in een baan om de aarde en maakt regelmatig zichtbare overgangen. Wanneer het overkomt, lijkt het op een extreem heldere, snel bewegende ster die in een rechte baan over de hemel trekt. Het kan zelfs helderder zijn dan Jupiter of Venus, en kan qua helderheid wedijveren met die planeten op zijn hoogtepunt ts2.tech ts2.tech. In tegenstelling tot vliegtuigen heeft het ISS geen knipperende lichten – het straalt een constant wit licht uit – en het beweegt merkbaar sneller, meestal steekt het in 2–6 minuten de hemel over ts2.tech. In augustus maakte het ISS overgangen in de vroege ochtend voor veel locaties in het midden van het noordelijk halfrond; zo zagen waarnemers in Europa en het noorden van de VS heldere ISS-overgangen in het uur tussen 4 en 5 uur ’s ochtends in de dagen voorafgaand aan 22 augustus ts2.tech. (Een rapport meldde een overgang om 4:30 uur boven Warschau op 15 augustus, en vergelijkbare vroege ochtendovergangen boven New York die week ts2.tech.) Rond 20–23 augustus blijft het ISS op veel plaatsen in Noord-Amerika en Europa zichtbaar in het uur of twee voor zonsopgang ts2.tech ts2.tech – handig als je toch al op bent om naar meteoren of planeten te kijken. Het station is soms ook te zien in de avond kort na zonsondergang, afhankelijk van de baan.

Hoe weet je wanneer/waar: De zichtbaarheid van het ISS hangt af van locatie en timing – het moet donker zijn op jouw plek, maar het station moet nog zonlicht vangen hoog boven je. Je kunt het beste een volgtool gebruiken. NASA’s Spot the Station website (en app) of het populaire Heavens-Above.com geven je precieze overvliegtijden voor jouw stad ts2.tech. Vul simpelweg je locatie in en zoek de ISS-overgangen voor de komende dagen op. Je krijgt informatie zoals: “Verschijnt om 21:47 uur WNW, maximale hoogte 60°, verdwijnt om 21:52 uur ZO.” Let op de magnitude of helderheidswaarde die wordt gegeven – alles rond magnitude –1 of helderder betekent dat het ISS extreem duidelijk zichtbaar zal zijn. Let ook op de maximale elevatie – overgangen die hoog boven je hoofd gaan (bijv. 60–90° hoogte) zijn het beste, terwijl overgangen laag aan de horizon moeilijker te zien zijn als je bomen of gebouwen in de weg hebt ts2.tech. Op 22–23 augustus is er voor de meeste locaties op middelbare breedtegraad minstens één goede ISS-overgang, ofwel voor zonsopgang of net na zonsondergang. Als je het ziet, is het een belevenis: het ISS verschijnt meestal plotseling (komt uit de schaduw van de aarde – eerst niets, dan verschijnt er een heldere stip), het glijdt majestueus voorbij, en verdwijnt weer langzaam als het opnieuw de schaduw van de aarde in gaat ts2.tech. Weten dat er mensen aan boord zijn van die heldere stip – die 400 km hoog met 28.000 km/u rond de aarde draait – maakt het extra bijzonder. Een wetenschapsjournalist noemde het ISS “de helderste en meest indrukwekkende satelliet om te spotten,” een vaste waarde bij publieke sterrenkijkavonden ts2.tech. Dus als je het nog nooit hebt gezien, maak er dit weekend een doel van. Veel waarnemers zwaaien zelfs of groeten de astronauten als het ISS voorbij komt – het is een leuke traditie!

China’s Tiangong-ruimtestation: China beheert zijn eigen ruimtestation, Tiangong, dat in 2023 volledig is opgebouwd. Tiangong is kleiner dan het ISS, maar kan toch een helderheid van ongeveer magnitude 0 of –1 bereiken – zo helder als een grote ster ts2.tech. Het ziet er erg vergelijkbaar uit met het ISS (een gelijkmatig bewegend licht), maar is vaak niet zo fel en meestal voor kortere tijd zichtbaar aan de hemel. Als je geïnteresseerd bent, kijk dan op Heavens-Above voor “Tiangong”-overgangen in jouw omgeving ts2.tech. Rond 20–23 augustus kan Tiangong’s baan ook enkele overgangen vóór zonsopgang of na zonsondergang opleveren, afhankelijk van je breedtegraad. Het zien van beide het ISS en Tiangong op één nacht is een spannende “dubbele voorstelling” voor satellietspotters – onthoud alleen dat Tiangong zal verschijnen als een iets zwakkere kopie van het ISS.

SpaceX Starlink “Treinen”: Een modern fenomeen dat soms sterrenkijkers doet schrikken, is het verschijnen van een lijn van lichten die in een rij bewegen – dit is vaak een nieuw gelanceerde groep SpaceX Starlink-satellieten. Wanneer SpaceX tientallen internetsatellieten lanceert, worden ze aanvankelijk in een relatief strakke formatie uitgezet – in feite een lange sliert satellieten die elkaar volgen in dezelfde baan ts2.tech ts2.tech. Voor het oog kan het lijken op een “trein” van sterren die over de hemel glijdt. Mensen hebben deze eerder voor UFO-vloten aangezien voordat ze wisten wat het waren ts2.tech ts2.tech! Deze treinen zijn het best zichtbaar in de dagen direct na de lancering, wanneer de satellieten dicht bij elkaar staan en nog laag in hun baan zijn ts2.tech. Toevallig voerde SpaceX twee Starlink-lanceringen uit in midden augustus 2025: 28 Starlink-satellieten werden gelanceerd op 14 augustus vanuit Florida, en nog eens 24 Starlinks op 18 augustus vanuit Californië ts2.tech ts2.tech. Tegen 20–23 augustus draaien deze satellieten in een baan en beginnen ze zich te verspreiden – maar veel zitten nog steeds in relatief strakke slierten. Dit betekent dat als je onder het juiste baanpad rond de schemering bent, je misschien een “parelsnoer” van Starlinks over je heen ziet bewegen ts2.tech.

Wanneer en waar op te letten: De beste kansen zijn ~30–60 minuten na zonsondergang of voor zonsopgang, wanneer de lucht donker is maar deze satellieten in een lage baan nog zonlicht opvangen. Als er een Starlink-trein wordt voorspeld, zie je een rij van zwakke, sterachtige puntjes (tientallen lang) die samen in formatie over hetzelfde spoor bewegen ts2.tech. Ze zijn meestal ongeveer 4e tot 6e magnitude elk ts2.tech – dat is vrij zwak, dus je hebt minstens een voorstedelijk-donkere hemel nodig (in een stad zijn ze misschien moeilijk te zien). Op het platteland zijn ze meestal met het blote oog zichtbaar, en met een verrekijker zien ze er echt bizar en fascinerend uit. Na verloop van tijd (dagen tot weken) verhogen de satellieten hun baan en verspreiden ze zich, en verdwijnt het treineffect ts2.tech. Dus deze week (20–25 aug) is het ideale moment om ze mogelijk te zien voordat ze volledig verspreid zijn ts2.tech. Gebruik Heavens-Above of een vergelijkbare tracker om te kijken naar Starlink-overgangen – vaak vermeld op lanceerdatum of nummer. Als je iets ziet als “Starlink-98 trein, mag 3.5, 20:50 lokale tijd, W→Z” – dat is degene om op te letten. Wees je ervan bewust dat de helderheid kan variëren – soms lichten de satellieten even feller op of verdwijnen ze als hun zonnepanelen op de zijkant draaien. Maar als je de mysterieuze lijn van bewegende lichten ziet, weet je dat je een glimp hebt opgevangen van Elon Musks satellietvloot. Of je het nu geweldig vindt of haat (astronomen maken zich zorgen over de helderheid van de nachtelijke hemel), het is onmiskenbaar een 21e-eeuws spektakel dat nu deel uitmaakt van onze lucht.

Opmerkelijke lanceringen & terugkeer in de atmosfeer: Wat betreft specifieke ruimte-evenementen dit weekend, zijn er een paar punten:

• SpaceX X-37B Lancering: SpaceX is gepland om te lanceren met een Falcon 9-raket die het X-37B ruimtevaartuig voor de U.S. Space Force vanaf het Kennedy Space Center in Florida op 21 augustus (late avond) ts2.tech. (Dit geheime onbemande mini-shuttle, ook bekend als Orbital Test Vehicle-8, gaat de ruimte in op een missie met de naam USSF-36.) Het lanceervenster is rond 23:50 uur EDT op 21 augustus. Als de lancering volgens schema verloopt, kunnen mensen in de buurt van Florida’s Space Coast de raket mogelijk zien (of horen) opstijgen. Voor iedereen elders is de lancering niet direct zichtbaar – echter, een dag of twee later kunnen oplettende waarnemers proberen de X-37B in een baan om de aarde te zien. De X-37B opereert meestal in een relatief lage baan; als de baan bekend is, zullen satellietvolgers voorspellingen plaatsen (hoewel eerdere X-37B banen vaak deels geheim zijn gehouden). Het zou verschijnen als een zwak bewegend stipje, net als andere satellieten. Dus als je hoort over een “OTV-8” waarnemingskans, weet je dat het om het nieuw gelanceerde ruimtevaartuig gaat. Maar tenzij je een toegewijde satellietspotter bent met coördinaten bij de hand, is dit meer een waarschuwing dan een waarschijnlijke toevallige waarneming. Toch is het tof om te weten dat er dit weekend boven je hoofd een robotruimtevaartuig ter grootte van een kleine bus in een geheime missie om de aarde cirkelt! ts2.tech
• NASA Wallops Raketlanceringen: NASA had een reeks suborbitale sounding rocket-lanceringen gepland vanaf Wallops Island, Virginia, in de nachten rond 20–21 augustus ts2.tech. Dit zijn kleinere raketten (gericht op onderzoek van de bovenste atmosfeer, technologieproeven, enz.), en ze gaan niet in een baan om de aarde – ze worden de ruimte in geschoten en komen binnen enkele minuten weer terug. Als er volgens schema werd gelanceerd, konden alleen waarnemers relatief dichtbij (bijv. in kustgebieden van Virginia/Maryland, misschien Delaware) een korte streep of gloed laag aan de horizon hebben gezien ts2.tech. Tegen 22–23 augustus worden er geen grote lanceringen verwacht, behalve de eerder genoemde X-37B. En worden er geen significante satellietherintredingen voorspeld boven bewoonde gebieden voor deze data. (De meeste afbrokkelende satellieten verbranden ongezien boven de oceaan. Een uitzondering was een afbrokkelende Russische satelliet die rond half augustus werd verwacht te herintreden, maar die deed dat zonder ophef boven de Stille Oceaan.)

Alles bij elkaar genomen, de nachtelijke hemel van 2025 wordt steeds drukker – het is een mix van natuurlijke schoonheid en door mensen veroorzaakte activiteit. Op 22–23 augustus kun je het ene moment een meteoor zien die is ontstaan uit een oude komeet, en een paar minuten later een ruimtestation gebouwd door mensen voorbij zien razen. Het ene moment verwonder je je over Venus en Jupiter die samen schitteren, het volgende moment zie je een rij Starlink-satellieten stilletjes langs de sterren trekken. Het is verbazingwekkend als je erover nadenkt: onze hemel wordt een dynamisch wandtapijt van kosmische en aardse objecten. Zoals een astronoom het verwoordde, het zien van satellieten naast sterren herinnert ons eraan dat “hoe dan ook, onze hemel wordt drukker” ts2.tech. Het is een geweldig gespreksonderwerp – als je een heldere ISS-passsage of een Starlink-trein aanwijst aan vrienden, ben je niet alleen aan het sterrenkijken, je bent aan het mensen-kijken naar onze eigen creaties in de ruimte.

(Tip: Als je het ISS ziet, neem dan even de tijd om stil te staan – dat licht is een laboratorium van mensen in de ruimte. NASA herinnert mensen er vaak aan dat er op elk moment 7 mensen daarboven zijn die experimenten uitvoeren ts2.tech. Even zwaaien of een duim opsteken naar de astronauten is een leuke traditie (ook al zullen ze je niet letterlijk zien). En als je kinderen in de buurt hebt, kan ze vertellen “er wonen mensen op die bewegende ster” voor veel enthousiasme zorgen.)

Zeldzame atmosferische verschijnselen: NLC’s & De Groene Flits

Eind augustus kan af en toe een paar exotische hemelverschijnselen brengen naast het gebruikelijke aanbod. Hoewel het niet gegarandeerd is, zijn hier een paar dingen om te weten op 22–23 augustus:

Noctilucente Wolken (NLC’s): Dit zijn mysterieuze, elektrisch-blauwe wolken die soms laag aan de horizon gloeien tijdens diepe schemering. Noctilucente wolken (wat “nachtlichtende” wolken betekent) vormen zich extreem hoog in de atmosfeer van de aarde – ongeveer 80 km hoog in de mesosfeer, ver boven de gewone weerwolken ts2.tech ts2.tech. Men denkt dat ze bestaan uit kleine ijskristallen die condenseren op meteoorstofdeeltjes ts2.tech. NLC’s zijn typisch een zomerfenomeen op hoge breedtegraden: ze verschijnen op heldere nachten in het late voorjaar en de zomer, wanneer de zon net onder de horizon staat en die hoge ijzige wolken van onderaf kan verlichten. Ze lijken vaak op vage, lichtblauw-zilveren golven of slierten, meestal laag te zien in het noordwesten na zonsondergang of noordoosten voor zonsopgang.

Echter, tegen het einde van augustus loopt het NLC-seizoen op het noordelijk halfrond ten einde. Experts merken op dat NLC’s meestal “halverwege augustus verdwijnen” voor waarnemers op middelhoge tot hoge breedtegraden ts2.tech ts2.tech. In wezen nemen de waarnemingen aanzienlijk af na de eerste week of twee van augustus. In 2025 werd NLC-activiteit gemeld tot begin augustus (bijvoorbeeld, er waren waarnemingen boven Canada en het noorden van de VS rond 4 augustus) ts2.tech ts2.tech. Maar tegen 21–23 augustus zouden er uitzonderlijke omstandigheden nodig zijn om een verschijning te krijgen. Sterrenkijkers op hoge breedtegraad (zeg 50–60°N, zoals Noord-Canada, Schotland, Scandinavië, enz.) kunnen hopen op een zeer laat-seizoens NLC als de temperaturen in de mesosfeer toevallig sterk dalen. Het is niet onmogelijk om een laatste opleving te zien: bij zeldzame gelegenheden zijn er geïsoleerde NLC-verschijningen geweest eind augustus ts2.tech ts2.tech.

Interessant genoeg kunnen raketlanceringen soms kunstmatige noctilucente wolken veroorzaken, zelfs buiten het normale seizoen. De uitlaatpluim van een raket (vooral een lancering rond zonsopkomst of zonsondergang) brengt waterdamp in de bovenste atmosfeer, die kan bevriezen tot ijzige wolken. NASA-wetenschappers hebben gevallen opgemerkt waarbij raketuitstoot onverwachte NLC’s veroorzaakte – een “raket-aangedreven” noctilucente wolk-effect ts2.tech ts2.tech. Aangezien de SpaceX-lancering op 21 augustus in Florida rond middernacht lokale tijd plaatsvond, is het onwaarschijnlijk dat er zichtbare NLC’s op hoge breedtegraad worden geproduceerd – maar het concept is fascinerend. Als je ver naar het noorden bent en je ziet toevallig vreemde, gloeiende blauw-witte filamenten na zonsondergang op 22 of 23 augustus, dan zou het kunnen dat je een NLC hebt gezien. Het zou een heel bijzonder gezicht zijn – een meteoroloog beschreef NLC’s als “de zeldzame kans om wolken te zien met een oorsprong in de ruimte” ts2.tech ts2.tech, omdat het vocht dat ze vormt afkomstig kan zijn van meteoorpuin of zelfs van shuttle-/raketlanceringen. Nogmaals, het is een kleine kans zo laat in het seizoen, maar het is goed om te weten. Mocht je er een zien, maak foto’s! NLC’s zijn prachtig en delicaat, veranderen langzaam van vorm in de tijd, en ze zullen zeker een hoogtepunt van je zomer zijn als ze verschijnen.

De Groene Flits: Terwijl je je avond sterrenkijken afsluit of je pre-dageraad planetenjacht begint, is er nog één ongrijpbaar fenomeen om naar uit te kijken: de “groene flits” bij zonsondergang of zonsopkomst. Dit is een echt (hoewel zeldzaam) optisch fenomeen waarbij, voor een seconde of twee, de bovenrand van de Zon een schitterende groene kleur flitst precies als de Zon ondergaat of opkomt. Het klinkt als folklore, maar het is goed gedocumenteerd. De groene flits wordt veroorzaakt door atmosferische breking – in wezen werkt de atmosfeer van de aarde als een prisma, dat verschillende kleuren zonlicht in verschillende mate buigt ts2.tech. Terwijl de schijf van de Zon grotendeels onder de horizon is, kan de atmosfeer de groene (en soms blauwe) golflengten een fractie van een seconde in beeld buigen, nadat het rood/oranje licht al is ondergegaan ts2.tech ts2.tech. Het resultaat: een vluchtige smaragdgroene vlek of straal waar het laatste (of eerste) licht van de Zon verschijnt.

Om je kansen te verbeteren om een groene flits te zien, heb je twee hoofdvoorwaarden nodig: (1) een zeer heldere, nevelvrije lucht tot aan de horizon, en (2) een verre, vlakke horizon – bij voorkeur een oceaan, groot meer of woestijnvlakte ts2.tech ts2.tech. Hoge uitkijkpunten met zicht op een heldere horizon kunnen ook werken. In wezen wil je een scherpe horizonlijn met minimale vervorming. Het moment om op te letten zijn de laatste paar seconden van zonsondergang (of de eerste paar seconden van zonsopkomst). Veiligheidsopmerking: Kijk niet naar de zon totdat deze bijna volledig onder de horizon is – naar een felle zon kijken is gevaarlijk. Maar zodra de zon voor 98% verdwenen is (slechts een klein streepje of zelfs geen direct licht meer), kun je veilig kijken. Veel mensen gebruiken een verrekijker of een zoomcamera (voorzichtig, op het juiste moment) om de flits vast te leggen, maar hij is vaak fel genoeg om met het blote oog te zien als je het goed timet.

Voor 22 augustus op middelhoge noordelijke breedtes zal de zonsondergang ongeveer tussen 19:30 en 20:00 uur lokale tijd zijn (de exacte tijd hangt af van je locatie). Op 23 augustus is de zonsopkomst rond 6:00 tot 6:30 uur. Als je je op die tijden aan een zeekust, meer of open vlakte bevindt, kijk dan eens terwijl de zonneschijf verdwijnt of verschijnt. De groene flits duurt letterlijk 1–2 seconden, dus knipper niet! Het verschijnt vaak als een kleine groene “stip” precies als de bovenrand van de zon zakt – soms melden waarnemers ook een korte groene straal die omhoog schiet. Het is subtiel en zeker niet gegarandeerd – sterrenkijkers noemen het een soort hemel-eenhoorn. Maar velen die het hebben gezien, zeggen dat het een gedenkwaardige kleine sensatie is. Een beetje zeemansfolklore beweert zelfs “als je eenmaal een groene flits hebt gezien, zul je nooit meer een fout maken in zaken van het hart,” een grappige legende genoemd door EarthSky ts2.tech. We kunnen je liefdesleven niet garanderen, maar we kunnen wel zeggen dat het afvinken van deze ervaring op je lijstje elke sterrenliefhebber voldoening geeft. Dus, als de omstandigheden perfect zijn aan jouw horizon bij zonsondergang of zonsopkomst, kijk dan goed uit naar die smaragdgroene knipoog – misschien heb je geluk!

(Andere zeldzame verschijnselen die niet specifiek zijn voor deze data maar het vermelden waard: Sprites – korte rode flitsen hoog boven onweersbuien, die op elk moment kunnen voorkomen als er verre onweersbuien aan de horizon zijn; Moonbows – maanregenbogen die kunnen ontstaan in watervalnevel of regen bij helder maanlicht, maar omdat er nu geen volle maan is, hoef je er deze week geen te verwachten; Zodiacal Light – een zwakke kegel van gloed veroorzaakt door interplanetaire stofdeeltjes die zonlicht weerkaatsen, zichtbaar vóór zonsopgang in bepaalde seizoenen. Eind augustus (rond de equinox) begint eigenlijk het pre-dawn zodiacal light-seizoen voor het noordelijk halfrond. Als je onder een zeer donkere hemel bent rond 4–5 uur ’s ochtends, kun je een diffuse, driehoekige gloed zien opkomen vanaf de oostelijke horizon langs de ecliptica, wijzend naar waar Venus en Jupiter staan – dat is het zodiakale licht, soms de “valse dageraad” genoemd. Nu er geen maan is, zijn de omstandigheden ideaal, al is het meestal alleen zichtbaar ver weg van lichtvervuiling. Evenzo kan airglow – een zeer zwakke natuurlijke gloed van de bovenste atmosfeer – de lucht groenachtig kleuren op lange belichtingsfoto’s, maar niet met het blote oog. Dit zijn geen dingen die de meeste gelegenheidssterrenkijkers zullen zien, maar erover weten kan je waardering voor de nacht vergroten.)

Conclusie: Hoogtepunten voor Sterrenkijken op 22–23 augustus 2025

Samengevat: de nachten van 22–23 augustus 2025 zitten vol met hemelse bezienswaardigheden. Hier is een korte samenvatting van wat je kunt zien en waarom het bijzonder is:

• Perseïden Meteoren (Laat in de Nacht) – De Perseïden zijn nog steeds actief tot 23 augustus amsmeteors.org. De aantallen zijn veel lager dan tijdens het hoogtepunt, maar onder een donkere hemel kun je na middernacht, vooral vóór zonsopgang, nog een paar meteoren per uur zien ts2.tech. Geen maan betekent ideale kijkomstandigheden. Let op eventuele extra heldere vuurballen (misschien van de minder bekende Kappa Cygniden) die voor verrassend spektakel kunnen zorgen ts2.tech ts2.tech. Zelfs één spectaculaire meteoor kan je nacht maken.
• Planetaire Parade (voor zonsopgang) – Een spectaculaire ochtendlijke uitlijning ontvouwt zich in het oosten vóór zonsopgang. Venus en Jupiter vormen een schitterend duo, slechts een paar graden van elkaar verwijderd ts2.tech – een prachtig gezicht met het blote oog. Mercurius piept boven de horizon uit, vlakbij waar een flinterdunne maansikkel zou zijn geweest op 21 augustus ts2.tech (op de 22e is de maan vrijwel verdwenen). Ondertussen schittert Saturnus in het westen, nadat hij de avond ervoor is opgekomen ts2.tech. Kortom, alle grote planeten zijn te zien als je je nacht en vroege ochtend goed plant. Dit soort multi-planetaire vertoning is zeldzaam – mis de kans niet om vier of vijf planeten tegelijk te zien.
• Dit weekend geen eclips – De maan veroorzaakt op deze data geen eclipsen (het is een smalle sikkel/nieuwe maan). Maar noteer 7–8 september 2025 in je agenda voor een grote Totale Maansverduistering die eraan komt ts2.tech. Geniet nu van de heldere, donkere nachten en verheug je op de dramatische “Bloedmaan” over een paar weken ts2.tech.
• Aurora Watch (Hoge Breedtegraden) – Dankzij recente zonneactiviteit is er een kans op wat Noorderlicht voor waarnemers op hoge breedtegraad. De aurora-voorspelling laat zien dat de lichte stormcondities na 20 augustus afnemen ts2.tech, dus er wordt niets groots voorspeld, maar in gebieden op hoge breedtegraad (Canada, Alaska, Noord-Europa) zou een zwakke groene of rode aurora-gloed aan de horizon zichtbaar kunnen zijn ts2.tech ts2.tech. Eerder deze week werden aurora’s ongewoon ver naar het zuiden waargenomen tijdens een G1-storm ts2.tech – een herinnering dat de Zon actief is. Als je in een noordelijk gebied bent, kijk naar het noorden rond middernacht voor eventuele zwakke aurora-flarden. De ingrediënten zijn aanwezig, zelfs als de storm afneemt. En als er verder niets is, is de Melkweg prachtig onder een maanloze hemel.
• ISS & Satellieten (Avond/Ochtendgloren) – Vergeet niet om naar het ISS te zwaaien als het voorbij komt! Het ruimtestation is vaak net zo helder als Venus en kan meerdere keren per nacht verschijnen ts2.tech ts2.tech. Gebruik NASA’s volgtools om overvliegtijden voor jouw locatie te vinden ts2.tech. Let ook op een vreemde “trein” van lichten aan de avondhemel – met recente Starlink-lanceringen op 14 en 18 augustus kunnen pas uitgezette satellieten een opvallende lijn van bewegende stippen na zonsondergang vormen ts2.tech ts2.tech. Als je een rij gelijkmatig verdeelde “sterren” ziet langsvaren, heb je de nieuwste mini-satellieten van SpaceX gespot (en waarschijnlijk je buren laten schrikken die denken aan aliens!). Het is een heel modern soort hemelverschijnsel dat een paar jaar geleden nog niet bestond.
• Ongewone verschijnselen (Bonusronde) – Voor de liefhebber van de lucht: kijk of je een zeldzaam fenomeen kunt spotten: misschien een verdwijnende lichtende nachtwolk als je ver naar het noorden bent (ze verdwijnen meestal halverwege augustus, maar een laatste vertoning is niet onmogelijk) ts2.tech ts2.tech, of de legendarische groene flits bij zonsopkomst of zonsondergang ts2.tech. Dit zijn de kersen op de taart van een toch al enerverende hemel. Niet iedereen zal ze zien, maar als het jou lukt, hoor je bij een bijzonder gezelschap van waarnemers. Houd je ogen open tijdens de schemering!

Al met al biedt 22–23 augustus 2025 een buffet aan hemelse genoegens. Het is zo’n weekend waarop je ’s avonds een meteorenregen kunt bekijken, daarna de Melkweg over je heen ziet buigen; een paar planeten bij zonsopkomst ziet samenkomen; naar een ruimtestation kunt zwaaien dat stilletjes voorbij glijdt; misschien een zwakke aurora of een ultrazwakk wolk van meteoorstof ziet; en het afsluit met een zonsopkomst die je misschien in het groen toeknipoogt. 💫 Het is een prachtige herinnering dat onze hemel dynamisch is en vol wonderen – zowel natuurlijk als door mensen gemaakt. Zoals NASA’s skywatching-team zou zeggen: “Mis deze kosmische dubbele voorstelling niet!” ts2.tech Het universum stelt zelden teleur voor wie de moeite neemt omhoog te kijken. Dus zoek een veilige, donkere plek, neem een vriend(in) mee (en misschien een thermos koffie voor de late uurtjes), en geniet van de show. Heldere hemel!

Bronnen: Dit rapport is gebaseerd op de nieuwste deskundige voorspellingen en gidsen van NASA, NOAA en andere wetenschappelijke bronnen. Voor meer details en live-updates kun je terecht bij bronnen zoals NASA’s What’s Up skywatching blog science.nasa.gov science.nasa.gov, de meteorenzwempagina van de American Meteor Society amsmeteors.org, de astronomiegidsen van EarthSky ts2.tech ts2.tech, en het Space Weather Prediction Center van NOAA voor aurora-waarschuwingen space.com space.com. Veel plezier met sterrenkijken!