Akcje Energy Fuels (UUUU) szybują w górę dzięki przełomowi w dziedzinie metali ziem rzadkich i boomowi na uran

Cena (13 paź 2025): ~20,34 USD (zamknięcie 10 paź) ^[1], wzrost o ~275% w ciągu ostatniego roku ^[2].
Kapitalizacja rynkowa: ~4,7 mld USD ^[3]; ~230,7 mln akcji w obrocie ^[4].
Działalność: Wiodący amerykański producent uranu i rozwijający się przetwórca metali ziem rzadkich, a także wanadu i ciężkich piasków mineralnych. Właściciel White Mesa Mill (UT) – jedynej licencjonowanej konwencjonalnej rafinerii uranu w USA ^[5] ^[6] – oraz kopalni uranu o wysokiej zawartości Pinyon Plain (AZ) ^[7].
Najnowsze katalizatory: Zakończono pozyskanie konwertowalnego długu o wartości 700 mln USD (kupon 0,75%, obligacje na 2031) ^[8]; osiągnięto sukces pilotażowy w przetwarzaniu tlenku ziem rzadkich NdPr na magnesy do pojazdów elektrycznych ^[9]; wyprodukowano tlenek dysprozu (Dy) o czystości 99,9% do magnesów ciężkich REE ^[10].
Wyniki finansowe (TTM): Przychody ~65 mln USD; strata netto ~93 mln USD ^[11] (spowodowana kosztami rozruchu). Kapitał obrotowy ~253 mln USD (30 czerwca 2025) ^[12]. Brak zadłużenia netto po odliczeniu gotówki ^[13].
Analitycy: Konsensus „Kupuj/Silnie kupuj” ^[14]. Średnie cele cenowe na 12–18 miesięcy są zróżnicowane (~12–22 USD); Public.com podaje ok. 13,38 USD ^[15], podczas gdy B. Riley niedawno ustalił cel na poziomie 22 USD ^[16]. Krótka sprzedaż jest wysoka (~12% free floatu) ^[17].
Zakres 52 tygodni: 3,20–22,37 USD ^[18]. Akcja jest bardzo zmienna (beta ~1,5; 84% rocznej zmienności ^[19]).

Najnowsze wiadomości

3 paź 2025: Pozyskanie środków przez emisję obligacji zamiennych. Energy Fuels zakończyło powiększoną ofertę obligacji zamiennych senioralnych o wartości 700 mln USD z oprocentowaniem 0,75% i terminem wykupu w 2031 roku ^[20]. Popyt był wysoki (nadsubskrypcja, sprzedano dodatkowe 67,5 mln USD) i stanowił rzadki sukces na amerykańskim rynku kapitałowym dla firmy wydobywczej surowców. Obligacje można zamienić na akcje po ok. 20,34 USD za sztukę (cena z 30 września) ^[21]. CEO Mark Chalmers powiedział, że to „odzwierciedla silne nastroje inwestorów nie tylko wobec naszych inicjatyw w zakresie metali ziem rzadkich, ale także naszej niskokosztowej, wiodącej w USA produkcji uranu” ^[22]. Środki zostaną przeznaczone na projekty rozwojowe (rozbudowa zakładu White Mesa Mill w zakresie metali ziem rzadkich, rozwój złóż piasków ciężkich w Australii) oraz pokrycie kosztów opcji ^[23] ^[24].
1 paź 2025: Ustalenie ceny emisji obligacji zamiennych. Spółka ustaliła cenę transzy 600 mln USD obligacji 0,75% (z terminem wykupu w 2031 r.), zwiększając ją z początkowych 550 mln USD ^[25]. Oferta miała zostać zamknięta 3 października i obejmowała również pełne wykonanie opcji „greenshoe” na dodatkowe 100 mln USD. Cena konwersji obligacji została ustalona na ok. 20,34 USD (premia 32,5%) ^[26], co pokazuje zaufanie rynku. EF zaznaczyło, że środki te zostaną również przeznaczone na zabezpieczenie capped-call (~46 mln USD) oraz dalsze inwestycje w moce produkcyjne metali ziem rzadkich i uranu ^[27].
10 paź 2025: Wzrost cen metali ziem rzadkich po doniesieniach handlowych. Akcje amerykańskich firm wydobywających metale ziem rzadkich poszły w górę po tym, jak prezydent Trump zagroził nowymi cłami na Chiny (w tym na eksport metali ziem rzadkich) ^[28]. USA Rare Earth wzrosło o ok. 19%, MP Materials o ok. 15%, a Energy Fuels o +10% w ciągu dnia (ostatecznie ok. +4%) ^[29] ^[30]. Wzrost był częściowo napędzany ogłoszeniem przez Chiny (9 października) szeroko zakrojonych ograniczeń eksportowych metali ziem rzadkich ^[31] ^[32]. Podkreśliło to zależność USA od Chin (które przetwarzają ok. 90% światowych magnesów z metali ziem rzadkich ^[33]) i spowodowało wzrost akcji EF o +9% 9 października ^[34]. Energy Fuels skomentowało, że „pracuje nad zwiększeniem produkcji metali ziem rzadkich w USA” oraz że jej niedawny projekt pilotażowy „pokazuje możliwości techniczne amerykańskiej firmy na amerykańskiej ziemi” ^[35].
Sierpień/Wrzesień 2025: REE i kamienie milowe projektu. Firma osiągnęła kilka przełomów: we wrześniu ogłosiła, że tlenki NdPr z zakładu EF w Utah zostały z powodzeniem przetworzone na magnesy do silników EV przez globalnego dostawcę ^[36]. W sierpniu EF wyprodukowało swój pierwszy tlenek dysprozu o czystości 99,9% w White Mesa i spodziewa się pierwszych próbek tlenku terbtu do IV kwartału 2025 roku ^[37]. Amerykańska EPA zatwierdziła plan budowy projektu Donald w Australii (duże złoże RE średnich/ciężkich + piaski mineralne) w II kwartale ^[38], co odblokowało kluczowy zasób. Według raportu Zacks, te wydarzenia przyczyniły się do około 194% wzrostu akcji w ciągu trzech miesięcy.

Przegląd firmy i strategia

Podstawowa działalność Energy Fuels obejmuje kopalnię uranu o wysokiej zawartości Pinyon Plain oraz zakład White Mesa Mill w Utah (na zdjęciu). Firma została założona w 1987 roku i dziś jest „graczem z Kolorado w… krytycznych minerałach — takich jak uran, przetwarzanie pierwiastków ziem rzadkich (REE), produkcja wanadu i operacje na ciężkich piaskach mineralnych” ^[39]. Firma jest wiodącym producentem koncentratu uranu w USA od kilku lat ^[40], dostarczając uran do elektrowni jądrowych produkujących energię bezemisyjną. Posiada wiele aktywów uranowych (konwencjonalnych i ISR), a w latach 2024-25 zwiększyła wydobycie w Pinyon Plain (AZ) do rekordowych poziomów ^[41]. Energy Fuels prowadzi również White Mesa Mill (UT) – jedyny konwencjonalny zakład przeróbki uranu w kraju ^[42]. W White Mesa przetwarza rudę i odpady: przekształca piaski monacytowe (importowane z krajowych źródeł) w oddzielone tlenki ziem rzadkich (NdPr, Dy itd.) oraz odzyskuje wanad lub izotopy medyczne, gdy to możliwe. To podwójne podejście czyni EF wyjątkowym wśród konkurencji.

Strategicznie, EF przestawia się na metale ziem rzadkich, aby wykorzystać ten zakład przeróbczy. Zarząd podkreśla cel stworzenia amerykańskiego łańcucha dostaw „od kopalni do magnesu” dla pojazdów elektrycznych i obronności. CEO Mark Chalmers twierdzi, że ich niedawny przełom w produkcji magnesów to „decydujący przełom w budowie łańcucha dostaw niezależnego od Chin” ^[43]. Firma planuje komercyjną produkcję tlenków ciężkich metali ziem rzadkich (Dy, Tb) do 2026 roku ^[44], uzupełniając już zakwalifikowane do produkcji magnesów lekkie REE (NdPr). Podsumowując: EF łączy wydobycie uranu o wysokiej zawartości (do paliwa jądrowego) z rozwijającym się przetwórstwem minerałów krytycznych, wpisując się w amerykańską politykę przenoszenia do kraju łańcuchów dostaw paliwa jądrowego i REE ^[45] ^[46].

Pozycja rynkowa – Uran

W uranie EF jest producentem Tier-1 w USA wśród niewielu firm. Był liderem produkcji uranu w USA (dostarczając ok. 2/3 uranu wydobywanego w USA w latach 2017–2023) ^[47]. Jego kopalnia Pinyon Plain wyróżnia się wyjątkowymi zawartościami (koszty ok. 23–30 USD/funt U₃O₈) ^[48], co daje przewagę kosztową, jeśli ceny uranu się odbiją. Dla porównania, światowi giganci tacy jak Cameco (Kanada) i Kazatomprom (Kazachstan) dominują na rynkach międzynarodowych, a mniejsi konkurenci (Uranium Energy Corp, NexGen itd.) mają projekty o niższych zawartościach lub in-situ. Polityka USA jest obecnie bardzo sprzyjająca: DOE planuje kupować więcej krajowego uranu i budować rezerwy strategiczne ^[49] (co podbiło akcje EF o 9% po tej informacji ^[50]). Dzieje się to w obliczu pilnej potrzeby zastąpienia dostaw z Rosji. Jak zauważył jeden z analityków, amerykańska „flota jądrowa w dużym stopniu zależy od zagranicznych dostaw”, a EF jest kluczowym lokalnym dostawcą ^[51].

Jeśli chodzi o popyt, energia jądrowa postrzegana jest jako czyste, podstawowe źródło wzrostu, co wzmacnia rynek w długim terminie. W krótkim okresie ceny uranu wzrosły do poziomu powyżej 70 USD/funt, ale wciąż pozostają poniżej progu rentowności wielu producentów ^[52]. Strategia EF to zawieranie kontraktów terminowych już teraz (prognoza podniesiona do 350 000 funtów w 2025 r.), aby wyższe ceny w przyszłości przyniosły duże zyski. Podsumowując, pozycja rynkowa EF w uranie jest silna na rynku krajowym (konkuruje tylko kilka kopalń w USA), z korzystnym wsparciem rządu, ale firma mierzy się z niestabilnym rynkiem surowcowym i ryzykiem cenowym ^[53] ^[54].

Pozycja rynkowa – pierwiastki ziem rzadkich (REE)

Metale ziem rzadkich (NdPr, Dy, Tb itd.) są kluczowe dla magnesów do pojazdów elektrycznych, obronności i zaawansowanych technologii. Historycznie 100% przetworzonych REE (i ok. 90% magnesów) pochodziło z Chin ^[55]. Dostawy z USA były znikome, opierając się na imporcie rud z zagranicy. EF jest jedną z nielicznych zachodnich firm, które awansują w łańcuchu wartości. Przetwarza piaski monacytowe w White Mesa i rozpoczęła separację tlenków ciężkich metali ziem rzadkich. Na przykład produkuje mieszane węglany RE, które wcześniej wysyłała do Europy do rafinacji ^[56]. Obecnie posiada pilotażową linię separacji ciężkich REE (99,9% czystego DyOₓ) i planuje pełnoskalową separację ciężkich REE do 2026 roku ^[57].

W segmencie lekkich REE (NdPr), tlenek NdPr produkowany przez EF został przetestowany w pojazdach elektrycznych. Firma twierdzi, że jej nowy surowiec NdPr „zasilał silniki EV i hybrydowe” w zagranicznych testach ^[58]. Jednocześnie współpracują z Vulcan Elements, aby stworzyć amerykański łańcuch dostaw magnesów (dostarczając NdPr i Dy do Vulcan do produkcji półfabrykatów magnesowych) ^[59] ^[60].

Konkurencja: MP Materials (MP) i Lynas (LYC) są daleko z przodu, mają większe kopalnie i plany produkcji magnesów (MP ma kontrakty z Apple/obronnością). Mniejsze projekty w USA (USA Rare Earth – USAR, Ucore, Rare Element) są nadal w fazie rozwoju, z niewielką produkcją. Analiza TS2 zauważa, że przychody EF z RE są nadal bardzo małe (<$5M) i firma „nie zamierza sama produkować magnesów” ^[61] ^[62]. Zamiast tego EF zajmuje niszę w przetwarzaniu i rafinacji. Ostatni wzrost cen RE (chiński NdPr w górę o ~20% do ~$74/kg, Dy/Tb wielokrotności $800-$3,600/kg) ^[63] poprawił ekonomię EF. Ogólnie rzecz biorąc, EF jest dobrze pozycjonowane w amerykańskich REE (jedyny zakład separacji w USA ^[64]), ale wciąż daleko mu do skali chińskiego łańcucha dostaw. Jego rola to krajowy dostawca budujący kluczowe moce przerobowe, korzystający z fali amerykańskiej polityki przemysłowej sprzyjającej przenoszeniu dostaw rzadkich ziem na teren USA.

Wyniki finansowe i fundamenty

Energy Fuels jest nadal w fazie inwestycyjnej. W Q2 2025 firma odnotowała jedynie 4,21 mln USD przychodu (głównie uran i trochę sprzedaży HMS) wobec 8,72 mln USD rok wcześniej ^[65]. Strata netto wyniosła 21,8 mln USD (strata 0,10 USD/akcję) ^[66], znacznie większa niż strata 6,4 mln USD rok temu. Ta zmiana odzwierciedla koszty rozruchu (i brak znaczącej sprzedaży uranu). Za ostatnie 12 miesięcy przychody ~65 mln USD wobec straty netto ~93 mln USD ^[67]. Pomimo strat, bilans jest mocny: kapitał obrotowy ~253 mln USD (wzrost o 48% r/r) ^[68], praktycznie zerowe zadłużenie netto ^[69] (dzięki niedawnym finansowaniom).

Kluczowe wskaźniki z Finimize: EF ma wskaźnik EV/Sales ~15,7x (bardzo wysoki) ^[70] i brak wskaźnika forward P/E (z powodu strat). Marże operacyjne pozostają głęboko ujemne ^[71]. Spółka spala gotówkę na rozbudowę REE (FCF yield ~–21,8% ^[72]) i posiada dużą obligację zamienną (700 mln USD do spłaty w 2031 r.), która może rozwodnić akcjonariat ^[73]. Z drugiej strony, rekordowa produkcja uranu w Pinyon Plain oraz postępy w aktywach ziem rzadkich oznaczają, że zaksięgowane straty mogą zamienić się w przepływy pieniężne po 2026 r. Obecnie analitycy zauważają, że wyniki zależą od cen surowców i realizacji projektów. Dla porównania, obecny podział rekomendacji analityków to dwa „kupuj”/jedno „trzymaj” ^[74].

Kluczowe dane (Q2 2025 vs Q2 2024): Przychody z uranu 3,85 mln USD vs 8,59 mln USD; piaski ciężkich minerałów 0,28 mln USD vs 0,00; łączne przychody 4,21 mln USD vs 8,72 mln USD ^[75] ^[76]. Kapitał obrotowy 253 mln USD (30 czerwca vs 171 mln USD na 31 grudnia) ^[77]. Kapitalizacja rynkowa ~4,7 mld USD ^[78].

Prognozy akcji i komentarze analityków

Gwałtowny wzrost akcji wywołał spolaryzowane prognozy. Bycze opinie wskazują na długoterminowe trendy: przenoszenie produkcji paliwa jądrowego i dostaw REE do kraju oraz wczesne sukcesy techniczne. B. Riley niedawno podniósł rekomendację dla EF (ocena Kupuj) i podniósł swój 12-miesięczny cel do 22 USD (z 11 USD) ^[79], powołując się na katalizatory metali ziem rzadkich. Własne prognozy Energy Fuels (CEO) przewidują utrzymującą się produkcję uranu/przepływy pieniężne oraz ostateczne zyski z ziem rzadkich. Niedźwiedzi analitycy zwracają uwagę na lukę między obietnicą a zyskiem: przychody są niewielkie (przychód za Q2 to tylko 4,2 mln USD ^[80]), a akcje są notowane znacznie powyżej tradycyjnych wskaźników wartości. Public.com cytuje 4 analityków (3 zdecydowanie kupuj, 1 trzymaj) ze średnim celem cenowym 13,38 CAD ^[81] – znacznie poniżej obecnej ceny ~15 CAD – co sugeruje potencjalny spadek. Po uwzględnieniu opodatkowania w USA, implikowany cel w USD jest podobny. Ta rozbieżność oznacza, że wycena akcji w dużej mierze odzwierciedla przyszłe nadzieje. Zacks i inni zauważają, że fundamenty EF (straty, ryzyko rozwodnienia) pozostają w tyle za wzrostem kursu; konsensusowa prognoza EPS EF pozostaje ujemna do 2025 roku.

Podsumowując, większość analityków zgadza się, że EF ma duży potencjał wzrostu, jeśli ceny uranu przekroczą 80 USD, a projekty REE się powiodą; ostrzegają jednak przed ryzykiem realizacji. Motley Fool wyraźnie zaznacza, że EF „nie jest konsekwentnie rentowna” i jest odpowiednia tylko dla inwestorów tolerujących ryzyko ^[82]. Biorąc pod uwagę rozbieżność opinii, konsensus to „Kupuj”, ale z wyjątkowo szerokim zakresem cen docelowych (13–22 USD). Inwestorzy będą obserwować wyniki za Q3 (planowane na koniec października) oraz harmonogramy projektów, aby ocenić, czy wzrost kursu akcji może się utrzymać.

Analiza techniczna

Na wykresie UUUU znajduje się w silnym trendzie wzrostowym. Obecnie handluje blisko historycznych maksimów (~22,37 USD) ^[83]. Kluczowe wskaźniki (na podstawie najnowszych danych) pokazują, że akcje są znacznie powyżej swoich średnich kroczących: 50-dniowa SMA ~12,91 USD, 200-dniowa SMA ~7,19 USD ^[84]. 14-dniowy RSI wynosi około 62 ^[85], co sugeruje bycze momentum (jeszcze nie wykupione). Beta akcji (~1,5) i roczna zmienność (~84% ^[86]) oznaczają duże wahania. 13 października na pre-markecie EF na krótko osiągnął ~23,3 USD (wobec 20,34 USD na zamknięciu 10 października) ^[87], ustanawiając 52-tygodniowe maksimum. W tym kontekście, opór znajduje się w okolicach 22–23 USD (ostatnie maksima oraz poziom konwersji notatek 20,34 USD ^[88]). Wsparcie to mniej więcej zakres 18–20 USD – w pobliżu 50-dniowej SMA ^[89] i wcześniejszej konsolidacji. Wolumen gwałtownie rośnie przy każdym skoku, a krótkoterminowi sprzedający (12% free floatu) mogą zamykać pozycje, jeśli rajd się utrzyma. Ogólnie momentum jest silne, ale akcje mogą skorygować część wzrostów, jeśli nagłówki dotyczące uranu/REE osłabną. Spadek poniżej ~18 USD (i rosnący wolumen sprzedaży) byłby sygnałem ostrzegawczym.

Konkurenci i branża

Równorzędni w sektorze uranu: Cameco (CCJ) to największy na świecie producent, głównie w Kanadzie. Uranium Energy Corp (UEC), NexGen (NXE), Denison (DNN) i inni to mniejsze firmy skoncentrowane na uranie. W porównaniu do nich EF jest wyjątkowy, bo jest w pełni amerykański – amerykańskie kopalnie, zakład przeróbczy i klienci. W rzeczywistości produkcja EF w Pinyon Plain należy do najwyższych jakościowo w historii USA ^[90]. Dla kontekstu, Reuters poinformował o wzroście akcji EF (+9%) po wiadomościach o działaniach USA na rzecz ograniczenia importu rosyjskiego uranu ^[91]. Polityka USA (limity importowe, gromadzenie zapasów) daje obecnie takim firmom jak EF przewagę nad zagranicznymi dostawcami. Jednak jeśli globalne ceny uranu spadną, wszyscy producenci ucierpią. Ostatni wynik Cameco za H1 (+115% wzrost akcji) pokazuje zmienność tego sektora.

Rówieśnicy z branży metali ziem rzadkich/REE: Na świecie dominują chińscy giganci (Shenghe, China Northern Rare Earth). Poza Chinami, MP Materials (MP) jest zdecydowanie największy (kopalnia Mountain Pass + magnesy MAGREM). Lynas Corp (LYC) z Australii to jedyny inny znaczący producent spoza Chin. W USA nowi gracze to m.in. USA Rare Earth (USAR) i Ucore – głównie na etapie rozwoju. Mniejsze projekty REE firmy EF konkurują z nimi: na przykład TS2 podaje, że EF „wysyła mieszankę węglanu ziem rzadkich… do Europy na separację” ^[92] i ma przychody z REE poniżej 5 mln USD ^[93], podczas gdy USAR buduje fabrykę magnesów. EF wchodzi także w piaski mineralne ciężkie (HMS) jak Donald (AU), Bahia (BR), Toliara (Madagaskar) wraz z Astron/Astorg. W dziedzinie wanadu konkurują także firmy takie jak Largo Inc. i Bushveld.

Podsumowując, strategia EF jest szeroka (uran, REE, wanad, HMS). Według Finimize, jej fosa konkurencyjna to jedyny konwencjonalny zakład przeróbki w USA i największy udział w rynku uranu w USA ^[94]. Wielu konkurentów ma węższy zakres działalności. Zdywersyfikowana platforma EF może przynieść synergię, ale też rozprasza zasoby zarządcze. Firma stoi przed ryzykiem realizacyjnym, podczas gdy inni mają już doświadczenie.

Aspekty środowiskowe i geopolityczne

Paliwo jądrowe/energia jądrowa: Górnicy uranu działają pod ścisłymi regulacjami. Amerykańskie kopalnie (w tym Pinyon Plain, która stosuje ISR) mają mniejszy wpływ na środowisko niż tradycyjne wydobycie. EF podkreśla korzyści klimatyczne energii jądrowej: jej uran umożliwia produkcję energii elektrycznej bez emisji CO2 (20% energii w USA) ^[95]. Geopolityczna presja na ograniczenie rosyjskiego paliwa jądrowego (cel: 0% do 2028 r.) ^[96] zdecydowanie sprzyja EF. Zwolennicy wskazują na stabilność i czystość tej energii, krytycy zaś na problem odpadów jądrowych (podlegających nadzorowi federalnemu).

Środowisko metali ziem rzadkich: Przetwarzanie REE może być chemicznie intensywne (ługowanie kwasem siarkowym/azotowym, radioaktywność w monacycie). Krajowo, EF musi przestrzegać amerykańskich przepisów środowiskowych i rygorystycznych procedur uzyskiwania pozwoleń (co jest zaletą w porównaniu z wcześniejszym zanieczyszczeniem w Chinach). Ich zakład White Mesa Mill działa pod nadzorem stanowym/federalnym. CEO Chalmers podkreślił, że ich pilotażowa produkcja REE „to prawdziwy, wysokiej jakości materiał… dostarczany krajowo” ^[97] – co sugeruje amerykańskie standardy. Niemniej jednak, każde zwiększenie skali separacji ciężkich REE będzie wymagało zdolności do przetwarzania odpadów.

Geopolityka: Jak wspomniano, chińskie kontrole eksportowe (wrzesień/październik 2025) dramatycznie zmieniły krajobraz metali ziem rzadkich ^[98]. To sprawiło, że amerykańskie firmy stały się aktywami strategicznymi. Mimo to, EF konkuruje na rynku, gdzie Chiny nadal kontrolują niemal całe przetwarzanie ^[99]. Administracja aktywnie zabiega o producentów surowców krytycznych (np. rzekome udziały kapitałowe w USAR i Uranium Energy) ^[100] ^[101]. W tym otoczeniu, całkowicie amerykański profil EF jest korzystny. Jednak wydarzenia globalne (np. odprężenie handlowe lub rozmowy po szczycie Trump/Xi) mogą osłabić premię na rynku metali ziem rzadkich. Ponadto, geopolityka sektora uranu (np. wojna rosyjsko-ukraińska) pozostaje niestabilna; każde złagodzenie może wywierać presję na ceny.

Ogólnie rzecz biorąc, Energy Fuels znajduje się na styku bezpieczeństwa energetycznego i geopolityki czystych technologii. Jej amerykańskie łańcuchy dostaw (uran do energetyki jądrowej, przetwarzanie metali ziem rzadkich) są zgodne z obecnymi zmianami politycznymi ^[102] ^[103]. Inwestorzy będą rozważać te strategiczne sprzyjające czynniki wobec środowiskowych/regulacyjnych przeszkód i ryzyka projektowego.

Źródła: Dokumenty i komunikaty spółki ^[104] ^[105], wiadomości finansowe (Reuters, Motley Fool, FastCompany) ^[106] ^[107], analitycy rynkowi (Finimize) ^[108] ^[109], oraz obserwatorzy branżowi (TS2.tech, dane giełdowe) ^[110] ^[111]. Wszystkie dane aktualne na dzień 13 października 2025 r.