Wyścig kosmiczny nabiera tempa: lawina startów satelitów, śmiałe misje i zaskakujący manewr wahadłowca (6–7 sierpnia 2025)

Zawrotne dwa dni w lotach kosmicznych przyniosły lawinę startów rakiet, przełomowe ogłoszenia agencji kosmicznych, wielkie posunięcia firm prywatnych, a nawet niespodziewane przetasowanie emerytowanego promu kosmicznego. Od satelitów internetowych i wymian załóg na ISS po projekty napędzane obronnością i inwestycje warte miliardy dolarów – oto najważniejsze wydarzenia satelitarne i kosmiczne z 6–7 sierpnia 2025 roku.

Starty satelitów i nowe misje

• SpaceX wynosi satelity Kuiper Amazona: SpaceX rozpoczęło 7 sierpnia startem rakiety Falcon 9, która wyniosła 24 satelity szerokopasmowe Amazona z Project Kuiper na niską orbitę okołoziemską spaceflightnow.com. Start z Cape Canaveral o 10:01 czasu EDT był drugą misją Falcona 9 zamówioną przez Amazon do rozmieszczenia planowanej konstelacji 3200 satelitów. Misja KF-02 zwiększa liczbę satelitów Kuiper Amazona na orbicie z 78 do 102 działających statków kosmicznych spaceflightnow.com, podczas gdy firma ściga się z budową sieci konkurującej ze Starlinkiem. Pierwszy stopień Falcona 9 – zupełnie nowy booster przeznaczony do przyszłego użycia w Falcon Heavy – pomyślnie wylądował na platformie-dronie A Shortfall of Gravitas na oceanie spaceflightnow.com spaceflightnow.com, podkreślając rutynowe osiągnięcia SpaceX w ponownym użyciu rakiet.
• Rocket Lab rozbudowuje konstelację radarową: 5 sierpnia (czasu nowozelandzkiego) Rocket Lab przeprowadził swój 11. start rakiety Electron w 2025 roku, wynosząc na orbitę satelitę radarową z syntetyczną aperturą dla japońskiej konstelacji iQPS spacedaily.com. Misja, żartobliwie nazwana „The Harvest Goddess Thrives”, wyniosła satelitę QPS-SAR-12 „Kushinada-I” na orbitę o wysokości 575 km z Kompleksu Startowego 1 w Nowej Zelandii spacedaily.com. Był to 69. lot rakiety Electron w historii i piąty dedykowany start dla iQPS w ramach umowy na wiele startów. „Dzisiejsze piąte i bezbłędne wyniesienie satelity dla iQPS po raz kolejny podkreśla niezawodność rakiety Electron” w dostarczaniu indywidualnego dostępu na orbitę, powiedział dyrektor generalny Rocket Lab Peter Beck po udanym starcie spacedaily.com. Przed Rocket Lab zaplanowane są jeszcze cztery misje dla iQPS do 2026 roku, co umacnia rolę firmy w budowie tej komercyjnej konstelacji SAR.
• Szybkie starty konstelacji Chin: Chiny przeprowadziły własny „launch blitz”, rozszerzając wspieraną przez państwo megakonstelację szerokopasmową. 4 sierpnia rakieta Long March 12 z kosmodromu Wenchang wyniosła na orbitę 18 satelitów internetowych na niskiej orbicie – siódma partia w powstającej chińskiej sieci – co oznacza trzeci taki start w ciągu zaledwie ośmiu dni mobile.chinadaily.com.cn mobile.chinadaily.com.cn. Co istotne, była to pierwsza misja z użyciem satelitów zbudowanych przez prywatną chińską firmę (GalaxySpace z siedzibą w Pekinie) dla rządowej konstelacji mobile.chinadaily.com.cn. Wcześniej satelity dostarczali wyłącznie państwowi producenci, więc jest to sygnał głębszej integracji sektora publicznego i prywatnego w chińskich planach kosmicznych. GalaxySpace, mająca obecnie na koncie 34 wystrzelone satelity, wyrasta na lidera chińskiego sektora kosmicznego. „Następnie GalaxySpace podejmie wszelkie wysiłki, by rozwijać kluczowe technologie … i przyczynić się do [naszej] niezależnej i niezawodnej infrastruktury kosmicznej” – powiedział Hu Zhao, starszy projektant GalaxySpace mobile.chinadaily.com.cn. Long March 12, podczas swojego dopiero drugiego lotu, wyniosła ładunek na orbitę i podniosła liczbę chińskich startów w tym roku do 43 mobile.chinadaily.com.cn – podkreślając wysoką częstotliwość startów w miarę budowania krajowej odpowiedzi na Starlink firmy SpaceX.
• Inne najważniejsze wydarzenia startowe: Choć głównymi wydarzeniami tygodnia były starty satelitów szerokopasmowych, inne misje również posuwały się naprzód. Misja astronautyczna NASA i SpaceX Crew-11 dotarła na ISS 1 sierpnia, a uwaga skupiła się na powrocie załogi Crew-10. Po ponad 140 dniach na orbicie kapsuła Crew-10 Dragon Endurance (dowodzona przez Anne McClain z NASA) odłączyła się od ISS w czwartek, 7 sierpnia o 16:05 UTC nasaspaceflight.com. Czterech astronautów Crew-10 ze Stanów Zjednoczonych, Japonii i Rosji opuściło stację, przekazując operacje nowo przybyłej załodze Crew-11. Lądowanie na wodzie zaplanowano na następny dzień u wybrzeży Kalifornii – co istotne, był to pierwszy amerykański splashdown załogi na Pacyfiku w historii programu ISS nasaspaceflight.com (poprzednie powroty Crew Dragon odbywały się na Atlantyku/Zatoce Meksykańskiej). Zespoły ratunkowe SpaceX w pobliżu San Diego czekały w gotowości, gdy Crew-10 kończyła sześciomiesięczną misję, podczas której międzynarodowa współpraca na stacji przebiegała bez zakłóceń.
• Przygotowania Starshipa i nadchodzące starty: SpaceX poczyniło także postępy w kierunku kolejnego testowego lotu Starshipa w Starbase w Teksasie. Pod koniec lipca i na początku sierpnia statek Ship 37 przeszedł testy statycznego odpalenia, a firma potwierdziła pełnoczasowe odpalenie silnika 1–2 sierpnia rocketlaunch.live x.com. Ponieważ profil testu Starshipa Flight 10 ma być podobny do poprzednich prób, SpaceX planuje ten wyczekiwany start na drugą połowę sierpnia, oczekując na zatwierdzenie regulacyjne. Postępy programu Starship następują w momencie, gdy United Launch Alliance (ULA) przygotowuje rakietę Vulcan Centaur do debiutanckiej misji bezpieczeństwa narodowego 12 sierpnia, a następnie do wyniesienia kolejnej partii satelitów Kuiper Amazona podczas pierwszego komercyjnego lotu Vulcana spaceflightnow.com. W Europie natomiast Arianespace przygotowuje trzeci testowy start Ariane 6 (NET 12 sierpnia), pracując nad przywróceniem niezależnych zdolności startowych spaceflightnow.com. Krótko mówiąc, sektor startów pozostaje na pełnych obrotach na całym świecie.

Aktualności z załogowych lotów kosmicznych: ISS, Starliner i nie tylko

• Rotacja załogi ISS i rozszerzone partnerstwa: Międzynarodowa Stacja Kosmiczna doświadczyła w tym okresie dużej rotacji załogi. Crew-11 przybyła na ISS 2 sierpnia, a Crew-10 opuściła stację 7 sierpnia, jak wspomniano powyżej, kontynuując regularny rytm lotów Commercial Crew. Misja ta odzwierciedlała także trwające międzynarodowe partnerstwa – na przykład japoński astronauta Kimiya Yui z Crew-11 zapewnił, że japoński astronauta będzie nieprzerwanie przebywał na ISS przez około rok (do przybycia Crew-12) nasaspaceflight.com. Tymczasem, w obliczu napięć geopolitycznych, Roscosmos potwierdził, że uzgodnił z NASA przedłużenie operacji ISS do 2028 roku spacedaily.com. To zobowiązanie Rosji do pozostania na stacji do 2028 roku jest zgodne z planami Stanów Zjednoczonych, Europy, Japonii i Kanady, nawet jeśli wszyscy partnerzy rozważają, co nastąpi po ISS.
• NASA przemyślała plany po-ISS: Planując erę po 2030 roku, NASA rewiduje swoje podejście do komercyjnych stacji kosmicznych. Według przedstawicieli agencji NASA „zmienia kurs” w kwestii wspierania rozwoju prywatnych stacji na niskiej orbicie okołoziemskiej (LEO), nawet jeśli oznacza to potencjalną przerwę w obecności amerykańskiej załogi na orbicie copernical.com. Innymi słowy, NASA przyznała, że może nie utrzymać nieprzerwanej amerykańskiej obecności na LEO między wycofaniem ISS a uruchomieniem nowych komercyjnych stacji. Ta trzeźwa ocena towarzyszy szerszej zmianie strategicznej: odnowiony nacisk na załogowe misje na Marsa. Proponowany budżet Białego Domu na rok fiskalny 2026 mocno podkreśla przygotowania do eksploracji Marsa. „Będziemy realizować nasze przeznaczenie wśród gwiazd, wysyłając amerykańskich astronautów, by zatknęli Gwiazdy i Pas w gruncie Marsa,” ogłosił prezydent Donald Trump w swoim przemówieniu inauguracyjnym starfightersspace.com – cel ten znajduje teraz odzwierciedlenie w priorytetach finansowania. Propozycja budżetowa NASA zwiększa środki na rozwój technologii dla transportu na Marsa i systemów powierzchniowych, nawet gdy agencja balansuje potrzeby programu księżycowego Artemis. Jednak kompromisem jest mniej zasobów na przedłużenie działania ISS lub szybkie przejście do komercyjnych destynacji na LEO, stąd możliwość powstania luki orbitalnej. Kierownictwo agencji podkreśliło, że utrzymanie ciągłej obecności człowieka w kosmosie pozostaje priorytetem, ale nie kosztem długoterminowej wizji marsjańskiej copernical.com.
• Niepewna przyszłość Starlinera: Program CST-100 Starliner Boeinga napotkał kolejny problem, co rodzi pytania o bezpieczeństwo załogi. Podczas briefingu 7 sierpnia przedstawiciele NASA ujawnili, że mogą sprowadzić dwóch astronautów testowych Starlinera na pokładzie SpaceX Crew Dragon zamiast Starlinera, jeśli trwające problemy z silnikami manewrowymi nie zostaną wkrótce rozwiązane space.com space.com. (Doświadczeni astronauci Butch Wilmore i Suni Williams mieszkają na ISS od pierwszego załogowego startu Starlinera w czerwcu.) Starliner doświadczył 5 awarii silników kontroli orientacji podczas dokowania 6 czerwca, a inżynierowie wciąż badają przyczyny – od przegrzewania się po odpadanie izolacji space.com space.com. „Jesteśmy w nowej sytuacji… Nie musimy na przykład sprowadzać załogi tylko na pokładzie Starlinera. Możemy sprowadzić ich innym pojazdem,” zauważył Ken Bowersox, szef operacji kosmicznych NASA space.com. NASA opóźniła kolejny start SpaceX Crew-9 do końca września na wypadek, gdyby trzeba było wysłać pustego Dragona po Wilmore’a i Williams. Ostateczna decyzja dotycząca trybu powrotu Starlinera spodziewana jest pod koniec sierpnia spacenews.com. Boeing ze swojej strony wskazał, że kapsuła Starliner może pozostać zadokowana do ISS nawet do początku 2026 roku, jeśli zajdzie taka potrzeba, i pracuje nad naprawą silników. To ostrożne podejście pokazuje zaangażowanie NASA w bezpieczeństwo załogi, gdy Starliner przechodzi fazę testów – ale jest to także niejawne uznanie Crew Dragona SpaceX za sprawdzone koło ratunkowe. Niepewność wprowadza dodatkowe komplikacje, gdy NASA balansuje między komercyjnymi partnerami załogowymi i zapewnia obsadę ISS.

Wiadomości i decyzje agencji kosmicznych

• Prom wahadłowy zmierza do Houston: W zwrocie akcji łączącym politykę i nostalgię, NASA zdecydowała się przenieść jeden ze swoich wycofanych promów kosmicznych do Houston – choć dokładnie który prom pozostaje tajemnicą spacepolicyonline.com. Pełniący obowiązki administratora Sean Duffy zatwierdził przeniesienie 6 sierpnia, aby dostosować się do nakazu Kongresu zawartego w niedawno uchwalonej ustawie „One Big Beautiful Bill” spacepolicyonline.com. Teksańscy ustawodawcy, na czele z senatorem Tedem Cruzem i senatorem Johnem Cornynem, od dawna argumentowali, że Centrum Kosmiczne w Houston powinno „sprowadzić do domu” prom, który odbył lot, po tym jak miasto zostało pominięte przy przydziale promów do muzeów w 2011 roku. Cornyn pochwalił decyzję Duffy’ego o przekazaniu „wycofanego promu NASA do organizacji non-profit w pobliżu Johnson Space Center” i jasno wyraził „intencję Kongresu”, że powinien to być prom Discovery spacepolicyonline.com spacepolicyonline.com. Discovery obecnie znajduje się w Udvar-Hazy Center Smithsonian w Wirginii – a Smithsonian zauważyło, że jest właścicielem Discovery i nie zostało poinformowane o żadnym przeniesieniu spacepolicyonline.com houstonchronicle.com. Niemniej jednak, Space Center Houston działa „zakładając, że wskazanym promem jest Discovery”, jak powiedział jego dyrektor generalny houstonchronicle.com. Przeniesienie, jeśli dojdzie do skutku, napotka poważne przeszkody logistyczne: oba samoloty Shuttle Carrier 747 zostały wycofane lata temu, co oznacza, że NASA może być zmuszona opracować inny sposób transportu promu z Waszyngtonu do Teksasu spacepolicyonline.com. Kongres przeznaczył na transfer 85 milionów dolarów (w tym 5 milionów tylko na transport) spacepolicyonline.com. Spór prawny i wizerunkowy może się zaostrzyć w nadchodzących miesiącach, ale na razie Houston świętuje perspektywę w końcu otrzymania prawdziwego promu – symboliczne zwycięstwo dla „Miasta Kosmicznego” anjako postscriptum do sagi ery wahadłowców.
• Sojusze międzynarodowe i rywalizacje: Poza Stanami Zjednoczonymi, wiadomości dotyczące polityki kosmicznej odzwierciedlały konkurencyjną i kooperacyjną dynamikę nowego wyścigu kosmicznego. NASA i Departament Energii USA przyspieszyły prace nad reaktorami jądrowymi na Księżyc i Marsa, po doniesieniach, że Chiny i Rosja wspólnie planują budowę księżycowego reaktora do lat 30. XXI wieku thejakartapost.com. NASA zamierza zademonstrować system zasilania powierzchniowego oparty na rozszczepieniu jądrowym na Księżycu jeszcze w tej dekadzie, co – jak twierdzą urzędnicy – jest kluczowe dla utrzymania baz księżycowych i przyszłych misji na Marsa. Jednocześnie Europa wzmacnia swoją odporność i autonomię w kosmosie – na przykład Brytyjska Agencja Kosmiczna właśnie przyznała swoją pierwszą licencję na start orbitalny szkockiemu startupowi rakietowemu 5 sierpnia, otwierając drogę do startów z terytorium Wielkiej Brytanii reuters.com. A w Rosji kosmos pozostał w centrum uwagi geopolitycznej: 6 sierpnia rosyjskie władze aresztowały naukowca pod zarzutem przekazania danych o wojskowych satelitach Zachodowi reuters.com, co jest dobitnym przypomnieniem, że satelity zwiadowcze i wywiadowcze są postrzegane jako strategiczne zasoby. Ogólnie rzecz biorąc, klimat polityki kosmicznej w 2025 roku to zarówno współpraca (ISS, partnerzy Artemis Accords itd.), jak i narastająca konkurencja/nacjonalizm, gdy główne mocarstwa rywalizują o przewagę technologiczną i prestiż w kosmosie.

Komercyjny sektor kosmiczny: ruchy branżowe i aktualizacje technologiczne

• Giełdowy debiut Firefly Aerospace: Komercyjny sektor kosmiczny odnotował kamień milowy w finansach, gdy firma z Teksasu, Firefly Aerospace, weszła na giełdę. 6 sierpnia Firefly pozyskała 868 milionów dolarów w powiększonym IPO w USA, wyceniając 19,3 miliona akcji po 45 dolarów za sztukę (powyżej początkowego przedziału cenowego) reuters.com. Ta pokaźna oferta wycenia firmę zajmującą się wynoszeniem ładunków i budową statków kosmicznych na około 6,3 miliarda dolarów po IPO reuters.com. Wspierana przez Northrop Grumman i innych inwestorów, Firefly przyciągnęła uwagę dzięki szybkim postępom – z powodzeniem wylądowała swoim lądownikiem księżycowym Blue Ghost na Księżycu w marcu za pierwszym podejściem reuters.com, a także rozwija rakiety średniego udźwigu Alpha oraz orbitalne pojazdy transferowe. Firma raportuje portfel zamówień o wartości 1,1 miliarda dolarów (ponad 30 misji) na starty, lądowniki księżycowe i usługi kosmiczne na pierwszy kwartał 2025 roku reuters.com. Akcje Firefly mają być notowane na Nasdaq (ticker: FLY) od 7 sierpnia fireflyspace.com. Analitycy branżowi twierdzą, że to IPO – jedno z serii udanych debiutów firm kosmicznych w 2025 roku – świadczy o rosnącym zaufaniu inwestorów. „Biorąc pod uwagę Firefly i sukces [niedawnych IPO firm kosmicznych], myślę, że wkrótce zobaczymy kolejne firmy kosmiczne testujące rynek publiczny” – skomentował jeden z ekspertów prawa inwestycyjnego reuters.com reuters.com. Napływ kapitału pomoże Firefly zwiększyć produkcję rakiet Alpha i ambitnej rakiety średniej klasy „Beta” będącej w fazie rozwoju, a także konkurować o rządowe i komercyjne kontrakty księżycowe w łańcuchu dostaw programu Artemis NASA.
• Opóźnienia Virgin Galactic i turystyka kosmiczna: Pionier turystyki kosmicznej, Virgin Galactic, ogłosił, że przesuwa harmonogram swoich kolejnych komercyjnych lotów statkiem kosmicznym starfightersspace.com. Firma rozpoczęła loty z płacącymi klientami na suborbitalną przestrzeń kosmiczną na początku 2025 roku, ale 6 sierpnia potwierdziła, że rozpoczęcie lotów o wyższej częstotliwości „Galactic 02” zostanie przesunięte na późniejszy termin w tym roku. Virgin wskazał na prace nad ulepszeniem swojego obecnego statku kosmicznego VSS Unity oraz przygotowania do wdrożenia statków nowej generacji Delta-class. Pomimo utrzymującego się wysokiego popytu (setki posiadaczy biletów czekają na loty), Virgin Galactic jest pod presją, by zwiększyć częstotliwość lotów i przychody po latach opóźnień. Obserwatorzy branży zauważyli, że dalsze opóźnienia mogą spowodować utratę cierpliwości klientów, zwłaszcza że konkurenci, tacy jak Blue Origin, mają wkrótce wznowić turystyczne loty New Shepard. Virgin zapewnia, że poświęca niezbędny czas, by zapewnić bezpieczeństwo i płynność doświadczenia w miarę rozwoju działalności. Rynek komercyjnych lotów załogowych w kosmos, wciąż będący w fazie początkowej, będzie uważnie śledził harmonogram Virgin dotyczący regularnych lotów na skraj kosmosu.
• Holowniki orbitalne i ulepszenia technologiczne: Impulse Space, kalifornijski startup założony przez byłego szefa napędu SpaceX, ujawnił plany lotu ulepszoną wersją orbitalnego pojazdu transferowego „Mira” jeszcze w tym roku starfightersspace.com. Nowa wersja holownika kosmicznego Mira będzie miała większą wydajność napędu i możliwość działania aż do orbity geostacjonarnej (GEO). To ulepszenie poszerza zastosowanie Miry w serwisowaniu satelitów, relokacji i usuwaniu śmieci na wysokich orbitach – zadania te są coraz bardziej pożądane, gdy satelity GEO się mnożą i starzeją. Impulse Space ma już wspierać prywatną misję na Marsa we współpracy z Relativity Space w nadchodzących latach, a jej wzmocniony stopień orbitalny może również konkurować w misjach U.S. Space Force dotyczących serwisowania na orbicie. Ogłoszenie firmy z 6 sierpnia podkreśla rosnące inwestycje w pojazdy mobilności i logistyki kosmicznej jako uzupełnienie usług wynoszenia na orbitę. Podobnie, Sierra Space poinformowała o postępach w pracach nad swoim statkiem kosmicznym Dream Chaser (bezzałogowy egzemplarz testowy cargo jest w końcowej fazie integracji przed pierwszym lotem zaopatrzeniowym na ISS pod koniec 2025 roku), a Redwire z powodzeniem przetestował w tym tygodniu nową technologię produkcji w przestrzeni kosmicznej na ISS – drobne osiągnięcia, które wskazują na bardziej wszechstronny ekosystem kosmiczny.
• Aktualizacje SpaceX Starship i Starlink: Program Starship SpaceX, jak wspomniano, przygotowuje się do kluczowego, dziesiątego testu lotu, mając nadzieję w końcu przeprowadzić pełną próbę orbitalną. Zespół Elona Muska przeprowadził serię testów silników w Starbase i zainstalował ulepszony system zakończenia lotu po doświadczeniach z poprzednich eksplozji rocketlaunch.live. Musk zasugerował w mediach społecznościowych, że jeśli test sierpniowy przebiegnie pomyślnie, operacyjne starty Starship (z satelitami Starlink, a ostatecznie także sprzętem księżycowym dla NASA) mogą rozpocząć się w 2026 roku. Jeśli chodzi o Starlink, mega-konstelacja internetowa SpaceX przekroczyła na początku sierpnia 5 000 satelitów na orbicie, a firma wprowadziła nową, wzmocnioną usługę „Starlink Mobility” skierowaną do klientów morskich i mobilnych. Konstelacja Kuiper Amazona, która w tym tygodniu zyskała 24 satelity dzięki SpaceX, jak opisano powyżej, wciąż ma przed sobą długą drogę (ponad 3 000 satelitów do wystrzelenia), ale planuje szybkie tempo startów z użyciem Vulcana ULA, New Glenn Blue Origin i kolejnych Falconów 9, począwszy od końca tego roku spaceflightnow.com spaceflightnow.com. Rywalizacja między Starlinkiem a Kuiperem nabiera tempa, obiecując rozszerzenie globalnego zasięgu szerokopasmowego internetu – i wywołując dalsze obawy dotyczące zatłoczenia orbity oraz zarządzania odpadami kosmicznymi, którym regulatorzy przyglądają się bardzo uważnie.

Wojskowa przestrzeń kosmiczna i rozwój obronności

• „Złota Kopuła” Pentagonu – Obrona Przeciwrakietowa: Głównym tematem w amerykańskiej przestrzeni wojskowej jest dążenie do stworzenia nowej generacji sieci obrony przeciwrakietowej, nazwanej „Złotą Kopułą dla Ameryki”. Choć oficjalnie nie przyznano się do tej inicjatywy z nazwy, była ona szeroko omawiana podczas Space & Missile Defense Symposium w Huntsville, AL, w tym tygodniu spacenews.com. Program, promowany przez administrację Trumpa, zakłada wielowarstwową tarczę przeciwko wrogim rakietom, wykorzystującą konstelacje satelitów z sensorami i przechwytującymi na orbicie. Urzędnicy obrony otrzymali polecenie, by nie używać publicznie określenia „Złota Kopuła” podczas konferencji spacenews.com, co podkreśla wrażliwość i wczesny etap projektu. Mimo to przemysł już się mobilizuje: główni wykonawcy, tacy jak Northrop Grumman i Lockheed Martin, inwestują środki w badania i rozwój odpowiednich technologii (np. pojazdy przechwytujące, satelity śledzące) w oczekiwaniu na lukratywne kontrakty starfightersspace.com. Nawet komercyjni operatorzy kosmiczni dostrzegają szansę – kanadyjska firma Telesat stwierdziła, że rząd mógłby wykorzystać planowaną konstelację Lightspeed LEO do śledzenia rakiet i bezpiecznej komunikacji. „Lightspeed może wnieść cenny wkład w Złotą Kopułę,” zadeklarował prezes Telesat Dan Goldberg podczas telekonferencji wynikowej seekingalpha.com, de facto oferując swoją sieć szerokopasmową jako część amerykańskiej architektury obronnej. Choć Złota Kopuła pozostaje na razie koncepcją, Kongres zatwierdził początkowe finansowanie, a Siły Kosmiczne po cichu prowadzą demonstracje technologii. Projekt ten sygnalizuje coraz większe zacieranie się granic między wojskowymi a komercyjnymi systemami kosmicznymi, gdy państwa starają się chronić satelity i ojczyzny przed nowymi zagrożeniami.
• Armia USA rozwija kompetencje kosmiczne: Armia Stanów Zjednoczonych, tradycyjnie skupiona na wojnach lądowych, podnosi swoje umiejętności w zakresie działań kosmicznych. 6 sierpnia dowódcy armii ogłosili nową specjalność wojskową „40 Delta” (MOS) dedykowaną operacjom kosmicznym copernical.com. Oznacza to, że po raz pierwszy żołnierze mogą zaciągnąć się specjalnie po to, by zostać ekspertami w dziedzinie przestrzeni kosmicznej – obsługując satelity, sieci GPS i komunikacyjne, systemy ostrzegania przed pociskami oraz inne zdolności wspierające pole walki dzięki technologiom kosmicznym. Utworzenie specjalności 40D (nieformalnie nazywanej przez niektórych „astronautami armii”) jest częścią uznania przez armię, że współczesne działania wojenne w dużym stopniu opierają się na satelitach zapewniających wywiad, nawigację i naprowadzanie. „Formacja uruchamia ‘40 Delta’… by budować kompetencje w zakresie operacji w domenie kosmicznej,” zauważyli przedstawiciele armii copernical.com. Operatorzy kosmiczni będą ściśle współpracować z Siłami Kosmicznymi USA oraz Dowództwem Obrony Przeciwrakietowej i Kosmicznej Armii, by integrować zasoby kosmiczne z siłami lądowymi. Równolegle armia i Siły Kosmiczne współpracują nad nowymi jednostkami i programami szkoleniowymi, by zapewnić, że żołnierze w terenie nie zostaną odcięci, jeśli satelity zostaną zakłócone lub zniszczone. W powiązanym wydarzeniu, DARPA rozpoczęła 7 sierpnia nowy projekt mający na celu opracowanie taktycznych satelitów możliwych do rozmieszczenia w krótkim czasie, co jeszcze bardziej zaciera granice między tradycyjnymi rodzajami sił zbrojnych a domeną kosmiczną. Wszystkie te działania odzwierciedlają zrozumienie Pentagonu, że dominacja na wysokim poziomie przestrzeni kosmicznej jest obecnie kluczowym wyznacznikiem potęgi militarnej.
• Globalne wojskowe sygnały z kosmosu: Na arenie międzynarodowej odnotowano znaczące powiązania między obronnością a przestrzenią kosmiczną. W Rosji, jak wspomniano, inżynier został aresztowany pod zarzutem szpiegostwa na rzecz USA, oskarżony o przekazanie danych dotyczących rosyjskich satelitów wojskowych reuters.com. Jeśli to prawda, podkreśla to, jak kluczowe stały się informacje satelitarne w geopolityce (z echem wojny na Ukrainie, gdzie Starlink i komercyjne zdjęcia satelitarne okazały się decydujące na polu bitwy). Ministerstwo obrony Izraela ogłosiło 7 sierpnia udany test swojego systemu przeciwrakietowego „Arrow-4” przeciwko symulowanemu celowi w przestrzeni kosmicznej, twierdząc, że przechwycenie nastąpiło na niskiej orbicie – zdolność wyraźnie ukierunkowana na zwalczanie wrogich satelitów lub broni orbitalnej. Z kolei chiński testowy start 18 satelitów w tym tygodniu (partia Thousand Sails) również ma wymiar obronny: chińskie media państwowe otwarcie przedstawiły to jako wzmocnienie chińskich zdolności przeciwdziałania Starlink, podkreślając militarne implikacje roli Starlinka na Ukrainie reuters.com. Dziennik PLA publikował artykuły redakcyjne, nazywając Starlink częścią amerykańskiej „hegemonii w kosmosie” i podkreślając potrzebę wdrożenia przez Chiny równoważnych systemów reuters.com. Podsumowując, ostatnie 48 godzin to silne splecenie wiadomości z zakresu cywilnej i komercyjnej eksploracji kosmosu z interesami bezpieczeństwa narodowego – trend, który prawdopodobnie będzie się utrzymywał.

Eksperckie spostrzeżenia i końcowe refleksje

Analitycy branży kosmicznej obserwujący te wydarzenia zauważają wspólny wątek: przyspieszenie. Tempo startów gwałtownie rośnie, czy to SpaceX zbliżający się do 100 startów w tym roku, czy szybkie konstelacje Chin. Firmy komercyjne z branży kosmicznej dojrzewają – zdobywają duże inwestycje (debiut giełdowy Firefly), osiągają techniczne kamienie milowe (prywatne lądowania na Księżycu, rakiety wielokrotnego użytku), a czasem zaliczają potknięcia (opóźnienia Virginu, problemy Starlinera), ale ogólnie przesuwają granice możliwości. Agencje rządowe zarówno wspierają, jak i reagują na ten nowy ekosystem kosmiczny: NASA stawia na prywatne stacje i lądowniki księżycowe, Pentagon przygląda się komercyjnym sieciom na potrzeby obronności, a ustawodawcy przestawiają priorytety (nawet muzealne promy kosmiczne), by wygrać przyszłość kosmosu dla swoich wyborców.

„To były nadzwyczajnie intensywne dni w kosmosie – niemal każdy sektor odnotował ważne wiadomości” – powiedział starszy redaktor SpaceNews, wskazując na nagromadzenie ogłoszeń w dniach 6–7 sierpnia. Tempo rozwoju samo w sobie jest już historią, co sugeruje, że druga połowa 2025 roku będzie kluczowa. Wszyscy czekają na nadchodzące kamienie milowe: kolejną próbę startu Starshipa, indyjskie testy załogowych lotów kosmicznych Gaganyaan, debiut europejskiej Ariane 6 oraz wejście w fazę wdrożeniową megaprojektów satelitarnych.

Na razie ten 48-godzinny wycinek uchwyca dynamicznie zmieniającą się domenę kosmiczną: rakiety startujące jedna po drugiej, astronautów wymieniających się miejscami na orbicie, strategie przekształcane w NASA i Departamencie Obrony oraz pieniądze płynące do przedsięwzięć NewSpace. To wyraziste przypomnienie, że współczesny wyścig kosmiczny nie jest pojedynkiem dwóch państw, lecz złożonym sprintem z udziałem rządów, miliarderów, startupów, a nawet wojska – wszyscy walczą o kawałek ostatniej granicy. Jak pokazują wydarzenia z 6–7 sierpnia 2025 roku, nowa era kosmiczna rozwija się na pełnych obrotach, obiecując jeszcze więcej wydarzeń trafiających na pierwsze strony gazet w nadchodzących dniach.

Źródła: spaceflightnow.com spaceflightnow.com spacedaily.com mobile.chinadaily.com.cn space.com spacepolicyonline.com houstonchronicle.com copernical.com spacenews.com seekingalpha.com (Zobacz cytowania w tekście dla szczegółowych odniesień.)