- Ontdekking & Natuur: Komeet 3I/Atlas werd voor het eerst waargenomen op 1 juli 2025 door de ATLAS-surveytelescoop in Chili. Het is pas het derde bekende interstellaire object (na ʻOumuamua en komeet Borisov) dat ooit is waargenomen terwijl het door ons zonnestelsel trok [1] [2]. Zijn baan is sterk hyperbolisch en hij raast met ongeveer 219.000 km/u (ongeveer 60 km/s) [3] [4], wat bevestigt dat hij afkomstig is uit een ander sterrenstelsel.
- Mars-vlby (3 okt 2025): 3I/Atlas zal op 3 oktober 2025 een zeer nauwe nadering tot Mars maken – ongeveer 30 miljoen kilometer afstand – [5] [6]. Dit is de dichtste passage van de komeet langs een planeet. ESA meldt zelfs dat tussen 1–7 oktober haar Mars-ruimtesondes (Mars Express en de ExoMars Trace Gas Orbiter) op 3I/Atlas gericht zullen zijn, met het minimumafstand (~30 miljoen km) op 3 oktober [7] [8]. NASA heeft ondertussen aangekondigd dat haar Marsoppervlakte-instrumenten (de Perseverance- en Curiosity-rovers) en de Mars Reconnaissance Orbiter ook zullen proberen de komeet in dit tijdsbestek waar te nemen [9]. (NASA’s Psyche-missie – onderweg naar asteroïde 16 Psyche – zal eveneens “een glimp opvangen” van 3I/Atlas nabij Mars [10].)
- Jupiter-missie (nov 2025): Na Mars zal ESA’s Jupiter Icy Moons Explorer (JUICE) zijn instrumenten richten op 3I/Atlas tussen 2 en 25 november 2025 [11] [12]. Deze timing is bewust gekozen: 3I/Atlas bereikt het perihelium (het dichtst bij de zon) eind oktober, en JUICE zal het direct daarna waarnemen. Bij het perihelium zal de hitte van de zon het ijs van de komeet doen uitbarsten in een heldere halo en lange staart, en JUICE – met zijn krachtige camera’s – zal naar verwachting 3I/Atlas vastleggen in zijn meest actieve staat [13] [14]. ESA merkt op dat gegevens uit deze periode “de meest waardevolle data zullen opleveren, die de ware chemische samenstelling en activiteit op piekintensiteit onthullen” (met een lichtgevende gas- en stofhalo) [15].
- Aardperspectief (dec 2025): 3I/Atlas zal de hele tijd ver van de aarde blijven. Het vormt geen bedreiging voor ons (dichtste nadering tot de aarde ~1,8 AE of ongeveer 169 miljoen mijl in december 2025 [16] [17]). Die passage langs de aarde zal ook hernieuwde waarnemingen mogelijk maken zodra de komeet weer uit de schittering van de zon komt. Ondertussen hebben astronomen op aarde al veel gegevens verzameld: Hubble heeft de komeet in juli gefotografeerd, en Webb, SPHEREx en andere telescopen hebben hem tot en met augustus waargenomen [18] [19].
- Grootte & Samenstelling: Analyse van de telescopische beelden toont een verrassend grote wolk van materiaal. Hubble’s waarnemingen geven een bovengrens voor de kern van ongeveer 5,6 km in diameter (maar deze kan zo klein zijn als ~0,44 km) [20]. Het meest opvallend is dat infraroodspectra van JWST en SPHEREx laten zien dat 3I/Atlas wordt omgeven door een enorme koolstofdioxidepluim – ongeveer 95% CO₂-uitstoot, met slechts sporen van waterdamp [21]. Dit contrasteert met typische kometen uit het zonnestelsel (die meestal vooral waterijs uitstoten), wat suggereert dat de chemie van de komeet heel anders kan zijn.
- Wetenschappelijke Kans: Astronomen beschrijven 3I/Atlas als een “boodschapper van ver weg.” Zoals Space.com uitlegt, kunnen wetenschappers door het te bestuderen direct “de samenstelling vergelijken met kometen die in ons eigen zonnestelsel zijn gevormd” – om te testen of andere planetenstelsels dezelfde bekende ingrediënten delen of juist exotische chemicaliën bevatten [22]. In het bijzonder zal het waarnemen van 3I/Atlas bij het perihelium (via JUICE en andere sondes) het mogelijk maken om de volledige gas- en stofsamenstelling te meten, wat de komeet in feite een chemische vingerafdruk geeft. Als de samenstelling overeenkomt met bekende kometen, zou dat wijzen op gemeenschappelijke bouwstenen in het hele melkwegstelsel; zo niet, dan zien we mogelijk nieuwe verbindingen die uniek zijn voor de omgeving van een andere ster [23] [24].
- Vreemde anomalieën & theorieën: De komeet heeft waarnemers al verrast. Beelden van Gemini South toonden een zwakke “anti-staart” die van de zon af strekte – een ongebruikelijke configuratie die meer in lijn is met de richting van de zonnewind dan met normale kometenstaarten [25]. Spectra van de Very Large Telescope hebben zelfs cyanide en nikkel (maar geen ijzer) in de coma waargenomen, een vreemde verhouding die sommigen hebben vergeleken met industriële processen [26]. Deze eigenaardigheden hebben geleid tot randtheorieën. Met name Harvard-astrofysicus Avi Loeb was mede-auteur van een artikel waarin werd betoogd dat het “gloei-profiel en de baantraject” van 3I/Atlas “de conventionele verklaringen tarten” [27], en zelfs speculeerde over kunstmatige (“buitenaardse”) oorsprong. Toch blijft de gangbare opvatting dat 3I/Atlas een natuurlijke komeet is. David Jewitt van UCLA (die de Hubble-studie leidde) vertelde aan NPR dat 3I/Atlas “klassieke kenmerken van komeetgedrag” vertoont: de stofproductie en uitwerpsnelheden zijn “binnen de verwachte marges voor komeetactiviteit” [28], en hij is nog ver van de zon (~4 AE), dus sterke gasemissies zouden pas later verschijnen [29]. Kortom, de meeste experts waarschuwen dat 3I/Atlas waarschijnlijk de fysica volgt van een komeet die is ontstaan in de koude buitengebieden van een verre ster.
Vooruitblik: Wat 3I/Atlas ons kan leren
Deze nauwe ontmoeting van deze week markeert slechts het begin van een intensieve observatiecampagne. Zodra 3I/Atlas eind oktober achter de zon duikt, zullen telescopen op aarde het uit het oog verliezen, maar satellieten rond Mars en Jupiter (en later telescopen op aarde in december) zullen het verhaal voortzetten. Tijdens het perihelium en zijn uitgaande reis langs Jupiter (begin 2026) zou de komeet zijn geheimen moeten onthullen – of op zijn minst zijn gebruikelijke komeetachtige gezicht tonen. Zoals een commentator opmerkt, zal het observeren van 3I/Atlas in deze actieve fase “enkele van de duidelijkste inzichten tot nu toe geven in het mysterie van interstellaire kometen” [30]. Of het zich nu gedraagt zoals verwacht of voor meer verrassingen zorgt, astronomen over de hele wereld zullen elke hint van gas, stof of licht die het afgeeft nauwlettend volgen. Deze zeldzame kosmische ontmoeting ontvouwt zich in real time, waarbij NASA, ESA en observatoria gegevens bundelen in de hoop eindelijk de aard van deze galactische bezoeker te begrijpen [31] [32].Bronnen: Waarnemingen en missieplannen van NASA en ESA; rapporten van The Independent/AP [33] [34]; analyse en deskundig commentaar van Space.com [35] [36]; astronomietijdschriften (Sky & Telescope) [37] [38]; en gepubliceerde studies (Avi Loeb et al., David Jewitt, et al.) [39] [40]. Alle data en cijfers zijn actueel tot oktober 2025.
References
1. www.esa.int, 2. www.space.com, 3. dailygalaxy.com, 4. www.space.com, 5. apnews.com, 6. www.esa.int, 7. www.esa.int, 8. www.skyatnightmagazine.com, 9. www.skyatnightmagazine.com, 10. www.space.com, 11. www.esa.int, 12. www.space.com, 13. www.esa.int, 14. www.space.com, 15. www.space.com, 16. apnews.com, 17. science.nasa.gov, 18. science.nasa.gov, 19. dailygalaxy.com, 20. science.nasa.gov, 21. dailygalaxy.com, 22. www.space.com, 23. www.space.com, 24. dailygalaxy.com, 25. dailygalaxy.com, 26. dailygalaxy.com, 27. www.thesouthafrican.com, 28. www.thesouthafrican.com, 29. www.thesouthafrican.com, 30. www.space.com, 31. www.space.com, 32. www.thesouthafrican.com, 33. apnews.com, 34. www.space.com, 35. www.space.com, 36. www.space.com, 37. www.skyatnightmagazine.com, 38. www.skyatnightmagazine.com, 39. www.thesouthafrican.com, 40. www.thesouthafrican.com