Stan dostępu do internetu w Angoli: od miejskich centrów po satelitarne linie ratunkowe

Angola poczyniła znaczące postępy w rozszerzaniu dostępu do internetu w ciągu ostatniej dekady, jednak dostępność pozostaje bardzo nierówna pomiędzy miejskimi centrami a wiejskimi regionami zaplecza. Przy populacji około 37 milionów datareportal.com – z czego większość stanowią osoby młode, a ponad dwie trzecie żyje w miastach datareportal.com – krajobraz cyfrowy Angoli rozwija się bardzo dynamicznie. Na początku 2025 roku około 17,2 mln Angolczyków korzystało z Internetu, co stanowiło wskaźnik penetracji internetu na poziomie 44,8% datareportal.com. To wyraźny wzrost względem zaledwie 32,6% w 2023 roku satelliteprome.com, odzwierciedlający stały przyrost użytkowników. Oznacza to jednak również, że ponad połowa populacji wciąż pozostaje offline. Dla porównania, ogólny poziom użytkowania internetu w Afryce wynosił jedynie 38% w 2024 roku, a więc znacznie poniżej światowej średniej, wynoszącej 68% techafricanews.com. Choć Angola obecnie nieznacznie wyprzedza średnią kontynentalną, wciąż pozostaje w tyle za liderami – na przykład Maroko osiągnęło wskaźnik ponad 92% w 2025 roku statista.com. Zniwelowanie tej luki wymaga rozwiązania problemów ekonomicznych, infrastrukturalnych i politycznych, które ograniczają dostęp na wsiach oraz w społecznościach marginalizowanych.
Niniejszy raport przedstawia kompleksowy przegląd dostępu do internetu w Angoli — analizuje obecny stan penetracji i korzystania z sieci, status infrastruktury mobilnej i stacjonarnej, przystępność cenową i prędkości, rolę polityki państwowej, kluczowe wyzwania, pojawienie się internetu satelitarnego jako drogi ratunkowej dla odległych regionów oraz przyszłe możliwości. Główni odbiorcy – profesjonaliści rozwojowi, inwestorzy telekomunikacyjni i badacze polityki – uzyskają wgląd zarówno w postęp, jak i pozostałe do pokonania przeszkody na drodze do podłączenia wszystkich Angolczyków do cyfrowego świata.
Penetracja Internetu i Demografia Użytkowników
Korzystanie z internetu w Angoli znacząco wzrosło, choć nadal pozostaje duży potencjał do dalszej ekspansji. Jak wspomniano, około 44,8% Angolczyków było online w styczniu 2025 datareportal.com. Przekłada się to na 17,2 mln użytkowników internetu, wobec 14,6 mln (penetracja na poziomie 39,3%) rok wcześniej datareportal.com datareportal.com. Innymi słowy, około 60% populacji wciąż nie ma dostępu do internetu datareportal.com. Trend wzrostowy jest pozytywny – liczba użytkowników internetu wzrosła o około 3% między rokiem 2024 a 2025 – jednak większość wciąż pozostaje niepodłączona, zwłaszcza na wsiach i w grupach o niższych dochodach. Oficjalne dane regulatora telekomunikacyjnego Angoli także ilustrują ten wzrost: prezydent João Lourenço poinformował, że do połowy 2024 roku liczba abonentów internetu osiągnęła 11,2 mln (około 33% penetracji), co stanowi gwałtowny wzrost w stosunku do poprzedniego roku menosfios.com menosfios.com. (Różnice między danymi oficjalnymi a zewnętrznymi wynikają z metodologii, jednak wszystkie źródła wykazują trend wzrostowy.)
Demograficznie populacja Angoli jest bardzo młoda (mediana wieku ok. 16,6) datareportal.com i głównie miejska (ok. 69% mieszka w miastach) datareportal.com. Nic więc dziwnego, że większość użytkowników internetu koncentruje się w ośrodkach miejskich, takich jak Luanda (stolica), gdzie dostępność jest znacznie większa. Podział cyfrowy na linii miasto-wieś jest bardzo widoczny: korzystanie z internetu w miastach znacząco przewyższa wsie, gdzie infrastruktura jest słabo rozwinięta. W Angoli istnieje także kultura wielu kart SIM – na początku 2025 roku aktywnych było ok. 28,7 mln mobilnych połączeń SIM (co odpowiada 74,6% populacji) datareportal.com datareportal.com. Wiele osób używa kilku kart SIM (np. od różnych operatorów lub oddzielnie do pracy i prywatnie), przez co liczba kart przewyższa liczbę unikalnych użytkowników. Jeśli chodzi o płeć i wiek, szczegółowych danych jest niewiele, ale młody profil populacji wskazuje, że to właśnie młodsi Angolczycy napędzają popyt na media społecznościowe i usługi cyfrowe. (Przykładowo, w 2024 roku było ok. 5 mln użytkowników mediów społecznościowych, czyli ok. 13% populacji, z przewagą osób młodych datareportal.com datareportal.com.) Wraz z dorastaniem tej cyfrowo obytej młodzieży, presja na poprawę dostępności internetu w całym kraju tylko wzrośnie.
Podsumowując, penetracja internetu w Angoli – ok. 40–45% w latach 2024/25 – plasuje kraj w środku stawki afrykańskiej, znacznie poniżej takich krajów jak Maroko czy RPA, ale trochę powyżej średniej Afryki Subsaharyjskiej techafricanews.com statista.com. Większość osób online to mieszkańcy miast, wykształceni, najczęściej używający danych mobilnych jako głównej formy dostępu. Rozszerzenie użytkowania na drugą połowę społeczeństwa, zwłaszcza na wsie, stanowi kluczowe wyzwanie na przyszłość.
Infrastruktura Internetu Mobilnego i Stacjonarnego
Sieci mobilne stanowią fundament infrastruktury internetowej Angoli, tak jak w większości Afryki. W Angoli działa trzech operatorów sieci komórkowych (MNO): Unitel, Movicel oraz Africell. Unitel – powstały w 2001 roku – jest liderem rynku i historycznie miał niemal monopol na internet mobilny. Movicel, zaczynający jako państwowa komórka, został drugim operatorem. W 2022 roku pojawił się Africell jako nowa konkurencja, kończąc długoletni duopol. Na rok 2023 Unitel i Africell wspólnie zdominowały usługi internetu mobilnego z udziałami ~65,7% i 27,8% na rynku abonamentów mobilnych, odpowiednio freedomhouse.org. Movicel zachowuje resztę (~6–7%). Wejście Africell (pan-afrykańskiego operatora) było przełomowe – Africell uzyskał ogólnokrajową licencję telekomunikacyjną w 2020 i wystartował w kwietniu 2022, szybko zdobywając abonentów i dążąc do pełnego pokrycia kraju do roku 2025 budde.com.au budde.com.au. Wzrost konkurencji stymuluje modernizacje sieci oraz presję cenową, choć Unitel nadal pozostaje operatorem o najszerszym pokryciu.
Technologia mobilna i zasięg: Sieci mobilne Angoli korzystają obecnie z mieszanki 2G, 3G, 4G LTE, a początki 5G pojawiły się w ograniczonych lokalizacjach. Trzecia generacja (3G) ma niemal powszechny zasięg – ok.90–92% populacji objęta jest sygnałem 3G freedomhouse.org. Tak szeroka sieć 3G (budowana od połowy lat 2000) oznacza, że podstawowy internet mobilny (oraz głos/SMS) dostępny jest w większości miejscowości oraz wzdłuż głównych dróg. 4G LTE, tymczasem, rozwija się wolniej. Unitel i Movicel uruchomili 4G już w 2012 roku w miastach samenacouncil.org, lecz przez lata postępy były mizerne. W 2022 tylko 44% populacji znajdowało się w zasięgu 4G freedomhouse.org. Rok później zasięg 4G wynosił ok. 34%, choć rząd przewidywał osiągnięcie 48% na koniec 2023 a ambitnie 85% do 2027 roku samenacouncil.org. W praktyce 4G dostępne jest głównie w Luandzie i największych miastach, a operatorzy stopniowo wdrażają je wzdłuż dróg krajowych oraz w miastach drugiego rzędu. Luki w pokryciu i przepustowości prowadzą do narzekań użytkowników na przeciążone i niestabilne sieci 3G/4G samenacouncil.org.
Tymczasem 5G jest wdrażane pilotażowo. Unitel uruchomił pierwszą komercyjną usługę 5G w grudniu 2022 roku w centrum Luandy freedomhouse.org. W początkowej fazie 5G działało tylko w części stolicy, oferując prędkości 10–200 Mbps i kosztowne abonamenty (od 15 000 do 125 000 Kwanza, czyli 30–245 USD miesięcznie) freedomhouse.org. Do 2023 roku Unitel rozszerzył ograniczony zasięg 5G o kolejne dwie prowincje freedomhouse.org. Regulator (INACOM) przydzielił pasmo średnie (3,3–3,7 GHz) wszystkim trzem operatorom – a każdy z nich rozpoczął wdrożenia testowe 5G budde.com.au budde.com.au. Jednak na koniec 2024 roku przewidywano, że 5G obejmie jedynie ok. 2% populacji (głównie biznesowe dzielnice miejskie) samenacouncil.org. Pełna ekspansja 5G zależy od możliwości inwestycyjnych operatorów i popytu na usługi wymagające dużych przepustowości. Narodowy Plan Rozwoju rządu przewiduje objęcie ok. 21% populacji zasięgiem 5G do 2027 r. globalvalidity.com – to bardzo ambitny cel wymagający rozbudowy sieci.
Wszyscy operatorzy wciąż w dużym stopniu polegają na 2G/3G na obszarach wiejskich, gdzie 3G jest podstawową opcją w miejscach bez 4G. Unitel i Movicel byli poddawani krytyce za korzystanie z przestarzałych sieci GSM/EDGE i 3G przez zbyt długi czas oraz „powolne wdrażanie LTE” aż do momentu pojawienia się konkurencji budde.com.au. Teraz, wraz z wejściem Africell i naciskami państwa, modernizacje przyśpieszają. Co ważne, w 2023 roku rząd Angoli wezwał Unitel do rozwiązania problemu „ciągłych awarii sieci”, gdyż użytkownicy doświadczali przerw w połączeniach i wolnych danych w wyniku przeciążeń; Unitel przyznał, że musi zainwestować więcej w rozbudowę sieci i wskazał na trudności z zakupem nowego sprzętu z powodu niedoborów waluty obcej samenacouncil.org freedomhouse.org. Pokazuje to, że jakość infrastruktury jest problemem nawet w rejonach formalnie objętych zasięgiem – samo pokrycie nie oznacza jeszcze stabilności usług.
Pozytywnym aspektem są inwestycje Angoli w infrastrukturę szkieletową, wspierającą te sieci mobilne. Jednym z największych projektów ostatnich lat jest Unitel North Submarine Cable, otwarty w lutym 2023 r., który łączy eksklawę Cabinda (oddzieloną od reszty Angoli przez DRK) z główną krajową siecią światłowodową pod dnem oceanu freedomhouse.org freedomhouse.org. Ten kabel zapewnia szybkie połączenie dla prowincji Cabinda i Zaire, eliminując konieczność polegania na kosztownych połączeniach satelitarnych lub transgranicznych oraz poprawiając jakość usług mobilnych i stacjonarnych w tych rejonach. Ministerstwo Telekomunikacji promuje również współdzielenie infrastruktury i krajowy roaming (poprzez inicjatywę „Ilumina Angola”) dla poprawy zasięgu – operatorzy mogą współdzielić maszty w odległych lokalizacjach, by ograniczyć koszty globalvalidity.com globalvalidity.com.
Infrastruktura stacjonarna i szerokopasmowa: Poza telefonią mobilną, infrastruktura internetu stacjonarnego w Angoli jest stosunkowo słabo rozwinięta i skoncentrowana w kilku miastach. Państwowa Angola Telecom do czasu liberalizacji rynku w latach 2000 miała monopol na telefonię stacjonarną en.wikipedia.org. Dziś Angola Telecom nadal stanowi głównego dostawcę hurtowej infrastruktury szkieletowej i ISP, ale boryka się z problemami finansowymi i operacyjnymi. Firma kontroluje ok. 12 000 km krajowej sieci światłowodowej (z ok. 22 000 km kabli światłowodowych w całym kraju) freedomhouse.org, łączącej stolice prowincji i państwa sąsiednie. Jednak utrzymanie i modernizacja pozostają w tyle; Angola Telecom niemal upadła pod ciężarem zadłużenia i przechodziła proces restrukturyzacji od 2023 r. freedomhouse.org freedomhouse.org. Prywatnemu konsorcjum (Gemcorp) przyznano 15-letnią koncesję na zarządzanie i modernizację sieci przesyłowej Angola Telecom, by zwiększyć jej efektywność freedomhouse.org. Rząd zrezygnował z prywatyzacji Angola Telecom, ale gruntownie zmienia jej zarządzanie, by przywrócić stabilność operatora freedomhouse.org.
(Tłumaczenie wykonano z zachowaniem formatowania HTML i struktur bloków WordPress oraz nienaruszaniem linków.)