SpaceX wygrywa kontrakt amerykańskich Sił Kosmicznych o wartości 81,6 mln dolarów na wyniesienie satelity pogodowego WSF-M2 w 2027 roku

USSF-178 to zamówienie o wartości 81,6 mln USD wydane 27 czerwca przez Space Systems Command na start Falcona 9 z bazy Vandenberg SFB z możliwością zabrania dodatkowych ładunków w ramach misji BLAZE-2.
To trzecie z rzędu zwycięstwo SpaceX w fazie 3 Lane 1 programu NSSL, a łączny dorobek w Lane 1 to 733,5 mln USD obejmujący siedem misji SDA i dwie misje NRO.
SSC sklasyfikowało USSF-178 jako misję Lane 1 wymagającą gwarancji realizacji poziomu 3 (Tier-3 mission assurance).
Start planowany jest na pierwszą połowę roku fiskalnego 2027, z możliwością zabrania dodatkowych ładunków nawet na trzy miesiące przed startem.
WSF-M2 to drugi satelita meteorologiczny Ball Aerospace (obecnie BAE Systems Space & Mission Systems po przejęciu w 2024 roku) zbudowany dla programu WSF-M, a jego bliźniaczy WSF-M1 (USSF-62) został wyniesiony Falconem 9 11 kwietnia 2024.
Ball Aerospace otrzymał w 2022 roku modyfikację kontraktu o wartości 78 mln USD na budowę drugiego satelity.
Każdy satelita WSF-M ma wieloczęstotliwościowy pasywny obrazownik mikrofalowy i czujnik ECP, umożliwiając pozyskiwanie danych o wektorach wiatru nad oceanami, wilgotności śniegu/gleby i strumieniach cząstek w LEO.
Dane WSF-M wypełniają trzy luki w kosmicznym monitoringu środowiskowym zidentyfikowane po wycofaniu DMSP.
The Guardian donosi, że satelity DMSP mogą być wyłączone do 30 czerwca 2025 roku, a po 2026 roku tylko dwa satelity DMSP będą miały paliwo.
Kontrakt ilustruje przesunięcie w stronę nowoczesnych sensorów i rosnącą zależność od SpaceX w startach wojskowych, co może doprowadzić do dominacji SpaceX w ciężkich startach dla bezpieczeństwa narodowego do 2025–2027.

Siły Kosmiczne Stanów Zjednoczonych zleciły firmie SpaceX realizację zamówienia w ramach fazy 3 Lane 1 programu National Security Space Launch (NSSL) o wartości 81,6 miliona dolarów na wyniesienie satelity Weather System Follow-on–Microwave 2 (WSF-M2) oraz stosu towarzyszących niewielkich satelitów Departamentu Obrony (misja BLAZE-2) w pierwszej połowie roku fiskalnego 2027. To zamówienie — oznaczone jako misja USSF-178 — stanowi trzecie z rzędu zwycięstwo SpaceX w ramach nowego modelu kontraktów NSSL i podkreśla rosnącą dominację tej firmy na rynku amerykańskich startów dla bezpieczeństwa narodowego. Poniżej znajduje się szczegółowa analiza zakresu kontraktu, znaczenia satelitów WSF-M oraz sposobu, w jaki umowa ta przekształca rynek wojskowych startów kosmicznych.

1. Co obejmuje kontrakt USSF-178

Szczegóły zamówienia. Zamówienie o wartości 81,6 mln USD zostało wydane 27 czerwca przez Space Systems Command (SSC) i obejmuje pojedynczy start rakiety Falcon 9 z bazy Vandenberg SFB z możliwością zabrania dodatkowych ładunków towarzyszących (“multi-manifest”). ^[1]
Trzecie z rzędu zwycięstwo w fazie 3. SpaceX zdobył już dwa wcześniejsze zamówienia Lane 1 — o łącznej wartości 733,5 mln USD — obejmujące siedem misji Space Development Agency i dwie misje National Reconnaissance Office; USSF-178 zapewnia firmie wynik trzy na trzy. ^[2]
Gwarancja poziomu 3. SSC zaklasyfikowało USSF-178 jako pierwszą misję Lane 1 wymagającą gwarancji realizacji poziomu 3 (Tier-3 mission assurance), podkreślając znaczenie operacyjne misji WSF-M2. ^[3]
Okno startowe. SSC informuje, że start planowany jest na „pierwszą połowę roku fiskalnego 2027″, co umożliwia wprowadzenie dodatkowych ładunków nawet na trzy miesiące przed startem. ^[4]
Oficjalna motywacja. „Możliwość elastycznego zabierania na nasze rakiety małych satelitów z dodatkową pojemnością to przewaga strategiczna”, podkreśla płk Matthew Flahive, szef Launch Mission Solutions Delta w SSC. ^[5]

2. Program WSF-M od środka

2.1 Pochodzenie satelitów

WSF-M2 to drugi z dwóch zbudowanych przez firmę Ball mikrofabrykatowych satelitów meteorologicznych; pierwszy, WSF-M1 (misja USSF-62), został wyniesiony przez Falcona 9 11 kwietnia 2024 r. ^[6]
Ball Aerospace (obecnie BAE Systems Space & Mission Systems po akwizycji w 2024 r.) otrzymał w 2022 r. modyfikację kontraktu o wartości 78 milionów dolarów na budowę drugiego satelity. ^[7]

David Betz, kierownik programu WSF-M w SSC, powiedział przy okazji realizacji opcji kontraktowej w 2023 roku: „Drugi satelita WSF-M rozbudowuje naszą zdolność do pomiaru prędkości i kierunku wiatru nad oceanami oraz umożliwia pozyskiwanie danych o intensywności cyklonów tropikalnych także po zakończeniu eksploatacji pierwszego satelity.” ^[8]

Uwaga: materiały prasowe SSC wymieniają BAE Systems jako wykonawcę po przejęciu Ball Aerospace w 2024 roku.

2.2 Sensory i produkty danych

Każdy satelita jest wyposażony w wieloczęstotliwościowy pasywny obrazownik mikrofalowy oraz czujnik energetic charged-particle (ECP), umożliwiając pozyskiwanie danych o powierzchniowych wektorach wiatru na oceanach, wilgotności śniegu/gruntu oraz strumieniach cząstek na niskiej orbicie okołoziemskiej. ^[9]
Pozyskiwane dane wypełniają trzy kluczowe „luki w kosmicznym monitoringu środowiskowym” zidentyfikowane po rozpoczęciu wycofywania starego programu Defense Meteorological Satellite Program (DMSP). ^[10]

3. Dlaczego wojskowe dane meteorologiczne są pilne

Dziedzictwo zagrożone. The Guardian donosi, że satelity DMSP mogą zostać wyłączone już 30 czerwca 2025 roku, co według naukowców może „cofnąć prognozowanie huraganów o całe dekady.” ^[11]
Wpływ na operacje. C4ISRNET zauważa, że ostatni start DMSP miał miejsce w 2014 r., a tylko dwa satelity mają paliwo na okres po 2026 r., przez co WSF-M będzie jedyną wojskową alternatywą w najbliższym czasie. ^[12]

4. Obawy o monopolu startowym SpaceX

Breaking Defense ostrzega, że opóźnienia rakiet ULA Vulcan i Blue Origin New Glenn mogą sprawić, że SpaceX będzie jedynym certyfikowanym dostawcą ciężkich startów na potrzeby bezpieczeństwa narodowego począwszy od 2025 roku. ^[13]
Analityk polityki kosmicznej Todd Harrison zauważa: „Dopuszczenie więcej niż dwóch konkurentów wysyła silny sygnał… lecz do 2027 r. na rynku i tak mogą zostać wyłącznie SpaceX, Blue Origin i ULA, przy czym sytuacja drugich dwóch jest niepewna.” ^[14]
Były administrator NASA Jim Bridenstine dodaje: „Jedyną rzeczą gorszą od rządowego monopolu jest prywatny monopol, od którego rząd staje się zależny.” ^[15]

5. Kontekst finansowy i programowy

Parametr	NSSL Faza 2	NSSL Faza 3 Lane 1 (dotychczas)
Struktura nagród	Podział stały (60% ULA / 40% SpaceX)	Zamówienia IDIQ, otwarta konkurencja
Typowa cena za start	95-150 mln USD (średnio Faza 2)	81,6 mln USD (USSF-178) ^[16]
Poziom gwarancji misji	Kategoria odpowiadająca A/B	Tier 0-3 (zależnie od ryzyka) ^[17]

Cena SpaceX za misję USSF-178 jest niższa o około 25% od średniej z fazy 2, co podkreśla, jak lżejsze wymogi Lane 1 i ekonomika wielokrotnego użycia przekładają się na oszczędności dla ładunków o niższym ryzyku.

6. Szersza mapa drogowa monitoringu pogodowego

Luka zdolności	Rozwiązanie WSF-M	Opcje następcze / komercyjne
Wektory wiatru oceanicznego i intensywność cyklonów	Obrazownik mikrofalowy (WSF-M1/2)	Potencjalne satelity „Electro-Optical Weather System” (pierwszy start EO-WS zaplanowany na 2025 r.). ^[18]
Energiczne cząstki naładowane	Czujnik ECP (WSF-M1/2)	Opracowywane cubesaty „space-weather” SDA
Obrazowanie chmur i pogoda „polowa”	Komercyjni dostawcy obrazowania LEO (badania rynku SSC)	Dzień branżowy planowany na III kw. roku fiskalnego 2025. ^[19]

7. Harmonogram startów i integracji

2025–2026: SpaceX przeprowadza przeglądy projektu misji; Ball/BAE kończy testy środowiskowe satelity.
Początek roku fiskalnego 2027: Statyczny test ognia Falcona 9 na SLC-4E; ładunki towarzyszące (BLAZE-2) integrowane w ciągu 90 dni od startu, zgodnie z szybkimi wymaganiami Lane 1. ^[20]
Po starcie: Osiągnięcie wstępnej gotowości operacyjnej ≈ 9 miesięcy po rozpoczęciu eksploatacji na orbicie; integracja z modelami NOAA i Joint Typhoon Warning Center.

8. Wnioski ekspertów

Płk Matthew Flahive (SSC): „Zapewniamy gwarantowany dostęp do przestrzeni kosmicznej i maksymalizujemy wartość dla amerykańskiego podatnika.” ^[21]
Todd Harrison (Metrea Strategic Insights): „Starship zmieni wszystko fundamentalnie… Możemy zobaczyć potrojenie realnych zdolności startowych SpaceX w ciągu pięciu lat.” ^[22]
Courtney Albon (C4ISRNET): Zaległości programu DMSP pokazują, że „seria nieudanych prób modernizacji jeszcze bardziej osłabiła już przestarzałe wojskowe służby meteorologiczne.” ^[23]

Wnioski

Kontrakt USSF-178 sygnalizuje zarówno postęp, jak i obszary presji dla amerykańskich operacji wojskowych w kosmosie: przyspiesza przejście od aktywów meteorologicznych z czasów zimnej wojny do nowoczesnych sensorów, ale równocześnie jeszcze mocniej koncentruje kluczowe zdolności startowe w rękach SpaceX. To, czy kolejne otwarcia Lane 1 i przetargi Lane 2 przywrócą równowagę — czy też koszt i tempo SpaceX utrzymają jej dominację — wpłynie na strategiczny krajobraz daleko poza tę misję wartą 81,6 mln dolarów.

Watch SpaceX deploy a Space Force satellite in this view from orbit