Κυβερνητικός Έλεγχος και Λογοκρισία στην Πρόσβαση στο Διαδίκτυο

Η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας διατηρεί αυστηρό έλεγχο σε όλους τους διαδικτυακούς χρήστες, επιτρέποντας την πρόσβαση στο παγκόσμιο διαδίκτυο μόνο σε μια μικρή, ελίτ ομάδα με ειδική άδεια businessinsider.com en.wikipedia.org. Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών απαγορεύεται να χρησιμοποιούν το παγκόσμιο διαδίκτυο; αντ ‘αυτού, περιορίζονται σε ένα κρατικά διαχειριζόμενο εσωτερικό δίκτυο. Ακόμη και για τους λίγους επιτρεπόμενους χρήστες (όπως ανώτατους αξιωματούχους, ερευνητές του κράτους και προπαγανδιστές), η διαδικτυακή δραστηριότητα παρακολουθείται στενά. Όλες οι συνομιλίες, τα emails και το περιεχόμενο του διαδικτύου φιλτράρονται και επιτηρούνται από το κράτος στα εσωτερικά δίκτυα businessinsider.com. Οι αρχές επίσης μπλοκάρουν ξένες ιστοσελίδες – για παράδειγμα, το 2016 η Βόρεια Κορέα άρχισε να μπλοκάρει το Facebook, το YouTube, το Twitter και πολλές νοτιοκορεατικές ιστοσελίδες για να περιορίσει τη διάδοση εξωτερικών πληροφοριών en.wikipedia.org en.wikipedia.org. Η προσπάθεια παρακάμψης αυτών των ελέγχων είναι εξαιρετικά επικίνδυνη: όσοι πιαστούν να χρησιμοποιούν μη εξουσιοδοτημένες συνδέσεις (όπως τα κινεζικά δίκτυα κινητής τηλεφωνίας κοντά στα σύνορα) αντιμετωπίζουν σκληρές τιμωρίες blog.telegeography.com. Με λίγα λόγια, η ηγεσία της Βόρειας Κορέας λογοκρίνει στενά την πρόσβαση στο διαδίκτυο ως μέρος ενός ευρύτερου αποκλεισμού πληροφοριών, εξασφαλίζοντας ότι οι πολίτες βλέπουν μόνο το περιεχόμενο που έχει εγκριθεί από το κράτος.

Εσωτερικό Δίκτυο (Kwangmyong) vs. Πρόσβαση στο Παγκόσμιο Internet

Οι Βορειοκορεάτες δεν έχουν ελεύθερη πρόσβαση στο Παγκόσμιο Ιστό όπως είναι γνωστός αλλού. Αντίθετα, η κυβέρνηση διαχειρίζεται ένα κλειστό εσωτερικό δίκτυο που καλείται Kwangmyong (“Λαμπρότητα”) που εξυπηρετεί ως εσωτερική υποκατάσταση του παγκόσμιου ίντερνετ businessinsider.com. Το Kwangmyong είναι ένα δίκτυο σε εθνικό επίπεδο με τις δικές του ιστοσελίδες, ηλεκτρονικές υπηρεσίες, email και μηχανή αναζήτησης, αλλά είναι εντελώς απομονωμένο από το παγκόσμιο ίντερνετ. Το περιεχόμενο στο Kwangmyong είναι επιλεγμένο και λογοκριμένο από το κράτος – περιλαμβάνει εγχώριες ειδησεογραφικές πηγές, εκπαιδευτικούς πόρους, επιστημονικές και τεχνικές βάσεις δεδομένων, και προπαγανδιστικές ιστοσελίδες, όλα εγκεκριμένα από τις αρχές en.wikipedia.org en.wikipedia.org. Από τα μέσα της δεκαετίας του 2010, εκτιμάται ότι το Kwangmyong φιλοξενούσε στην τάξη των λίγων χιλιάδων εσωτερικών ιστοσελίδων (περίπου 1,000–5,500), παρέχοντας πληροφορίες και υπηρεσίες για τους Βορειοκορεάτες χρήστες en.wikipedia.org. Αντίθετα, η Βόρεια Κορέα έχει μόνο λίγες δεκάδες ιστοσελίδες προσβάσιμες στο παγκόσμιο ίντερνετ, και αυτές είναι κυρίως κυβερνητικές προπαγανδιστικές ή πληροφοριακές ιστοσελίδες (το 2016, μια διαρροή της DNS της Βόρειας Κορέας έδειχνε ότι μόνο 28 .kp domain ιστοσελίδες ήταν προσβάσιμες από το εξωτερικό) en.wikipedia.org.

Μόνο μια πολύ μικρή ελίτ – επιλεγμένοι κυβερνητικοί και στρατιωτικοί ηγέτες, αξιόπιστοι ακαδημαϊκοί, κρατικοί χάκερς και ξένοι – επιτρέπεται να έχουν πρόσβαση στο παγκόσμιο ίντερνετ στη Βόρεια Κορέα businessinsider.com en.wikipedia.org. Η χώρα διέθετε μόνο 1,024 διευθύνσεις IP κατανεμημένες για χρήση διαδικτύου (για πληθυσμό ~25 εκατομμυρίων), υπογραμμίζοντας πόσο λίγοι άνθρωποι μπορούν να βγουν διαδικτυακά στο παγκόσμιο επίπεδο businessinsider.com. Ακόμα και για αυτούς τους χρήστες, η εμπειρία είναι αυστηρά ελεγχόμενη; οι δραστηριότητές τους παρακολουθούνται και λογοκρίνονται (για παράδειγμα, οι συνδέσεις για Βορειοκορεάτες χρήστες συνήθως περνούν μέσω Κίνας για να επιτρέψουν ευκολότερη επιτήρηση και φιλτράρισμα) en.wikipedia.org. Εν τω μεταξύ, ο γενικός πληθυσμός μπορεί μόνο να χρησιμοποιεί το Kwangmyong, το οποίο, ενώ προσφέρει email, ειδήσεις, ψηφιακές βιβλιοθήκες και ακόμα και κάποιες λειτουργίες ηλεκτρονικού εμπορίου ή κοινωνικής δικτύωσης, είναι ουσιαστικά ένα απομονωμένο ενδοδίκτυο χωρίς μη λογοκριμένο εξωτερικό περιεχόμενο businessinsider.com en.wikipedia.org. Αυτό το διπλό σύστημα δικτύων επιτρέπει στο καθεστώς να προωθεί την ψηφιακή εγγραματοσύνη και περιορισμένες διαδικτυακές υπηρεσίες εσωτερικά, ενώ αποτρέπει τους απλούς πολίτες από το να φτάσουν στο ανοιχτό ίντερνετ. Συνοψίζοντας, Kwangmyong vs. Internet στη Βόρεια Κορέα αναπαριστά μια σαφή διαχωριστική γραμμή: ένα αυστηρά προστατευμένο εθνικό δίκτυο για τις μάζες, έναντι μιας αυστηρά περιορισμένης πρόσβασης στο πραγματικό ίντερνετ για τους προνομιούχους λίγους.

Βασικοί Πάροχοι Υπηρεσιών Διαδικτύου (ISPs) και Μερίδιο Αγοράς

Η αγορά τηλεπικοινωνιών και διαδικτύου της Βόρειας Κορέας κυριαρχείται από κρατικά ελεγχόμενους οργανισμούς και ορισμένες κοινοπραξίες. Για σταθερές γραμμές και ευρυζωνικές υπηρεσίες Internet, ο κύριος (και ουσιαστικά μοναδικός) ISP είναι η Star Joint Venture Co., μια κοινοπραξία μεταξύ του Υπουργείου Ταχυδρομείων και Τηλεπικοινωνιών της Βόρειας Κορέας και της Loxley Pacific της Ταϊλάνδης en.wikipedia.org. Η Star JV έχει κυβερνητική άδεια να παρέχει σύγχρονες υπηρεσίες Internet και ανέλαβε τον έλεγχο των κατανομών διευθύνσεων Internet της χώρας το 2009 en.wikipedia.org. Στην πράξη, η Star JV διαχειρίζεται την περιορισμένη διεθνή ζεύξη και συνδεσιμότητα για ιδρύματα και τον μικρό αριθμό χρηστών που έχουν εγκριθεί για Internet. Πριν τη δημιουργία της Star JV, οποιαδήποτε πρόσβαση στο παγκόσμιο Internet στη Βόρεια Κορέα ήταν εξαιρετικά υποτυπώδης – ήταν διαθέσιμη μόνο μέσω ενός δορυφορικού συνδέσμου ή μέσω άμεσων συνδέσεων μέσω Κίνας για συγκεκριμένα κυβερνητικά τμήματα en.wikipedia.org. Σήμερα, η Star JV παραμένει η πύλη για τη συνδεσιμότητα στο παγκόσμιο Internet στη Βόρεια Κορέα, αν και η “αγορά” της είναι μικροσκοπική δεδομένου ότι τόσο λίγοι άνθρωποι επιτρέπεται να είναι online.

Στον τομέα της κινητής τηλεφωνίας, υπάρχουν τρεις πάροχοι τηλεπικοινωνιών που προσφέρουν υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας, όλες υπό κρατική εποπτεία. Ο μεγαλύτερος και πρώτος ήταν η Koryolink, ένα δίκτυο κινητής τηλεφωνίας 3G που ξεκίνησε το 2008 ως κοινοπραξία μεταξύ της Orascom Telecom Media and Technology της Αιγύπτου και της κρατικής Korea Post and Telecommunications Corporation​ world.kbs.co.kr koreajoongangdaily.joins.com. Η Koryolink είχε αποκλειστικότητα 4 ετών στις υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας μέχρι το 2012 και αναπτύχθηκε ραγδαία αρχικά – έφτασε περίπου 1 εκατομμύριο συνδρομητές μέχρι το 2012, 2 εκατομμύρια μέχρι το 2013 και 3 εκατομμύρια μέχρι το 2015​ world.kbs.co.kr. Μέχρι τα μέσα του 2017, η Koryolink είχε περίπου 3,9 εκατομμύρια χρήστες (περίπου 15,5% του πληθυσμού) στο δίκτυό της blog.telegeography.com. Ωστόσο, μετά την λήξη του μονοπωλίου της Koryolink, η κυβέρνηση εισήγαγε έναν δεύτερο πάροχο, το Kang Song Net, το 2012 ως κρατικό ανταγωνιστή​ world.kbs.co.kr koreajoongangdaily.joins.com. Το Kang Song Net επίσης διαχειρίζεται ένα δίκτυο 3G και δημιουργήθηκε για να δώσει περισσότερο άμεσο έλεγχο στο καθεστώς; επέτρεψε στους χρήστες να πληρώνουν σε βορειοκορεατικό γουόν (αντίθετα από την Koryolink, η οποία χρέωνε σε ξένο νόμισμα για κάποιες υπηρεσίες) και πρόσφερε ελαφρώς φθηνότερες τιμές, γεγονός που το έκανε δημοφιλές στους ντόπιους συνδρομητές​ world.kbs.co.kr. Το 2015, ένας τρίτος πάροχος κινητής τηλεφωνίας, ο Byol (“Αστέρι”) λανσαρίστηκε​ world.kbs.co.kr koreajoongangdaily.joins.com. Ο Byol αρχικά παρείχε συνδέσεις ενσύρματου ίντερνετ για ξένους κατοίκους στην Πιονγιάνγκ, αλλά αργότερα άρχισε να προσφέρει 3G υπηρεσία κινητής τηλεφωνίας για εγχώριους χρήστες (σύμφωνα με πληροφορίες εξυπηρετούσε κρατικούς, στρατιωτικούς αξιωματούχους και πολίτες)​ world.kbs.co.kr. Ο Byol πιστεύεται επίσης ότι αποτελεί μια κοινή επιχείρηση, στην οποία συμμετέχει η Loxley Wireless της Ταϊλάνδης, γεγονός που δείχνει άλλη μία ξένη συνεργασία στον τομέα των τηλεπικοινωνιών koreajoongangdaily.joins.com.

Και οι τρεις πάροχοι – Koryolink, Kang Song Net και Byol – τώρα συνυπάρχουν και ανταγωνίζονται σε μια περιορισμένη τηλεπικοινωνιακή αγορά. Ακριβείς αριθμοί μεριδίων αγοράς είναι δύσκολο να προβληθούν λόγω κρατικής μυστικότητας, αλλά οι τάσεις δείχνουν ότι το μερίδιο της Koryolink για τοπικούς βορειοκορεάτες χρήστες έχει μειωθεί καθώς το Kang Song Net και ο Byol κέρδισαν συνδρομητές. Πολλοί Βορειοκορεάτες μεταπήδησαν από την Koryolink στο Kang Song Net μετά το 2012 επειδή η υπηρεσία του Kang Song μπορούσε να πληρωθεί σε τοπικό νόμισμα και είχε καλύτερη ποιότητα φωνής​ world.kbs.co.kr. Η Koryolink σήμερα εξακολουθεί να εξυπηρετεί μεγάλο αριθμό χρηστών (συμπεριλαμβανομένων ουσιαστικά όλων των ξένων και πολλών τοπικών ελίτ) και παρέχει τη μόνη νόμιμη πρόσβαση σε ίντερνετ μέσω κινητής τηλεφωνίας για ξένους στη χώρα nknews.org en.wikipedia.org. Το Kang Song Net και ο Byol, από την άλλη, εξυπηρετούν αποκλειστικά Βορειοκορεάτες κατοίκους και δεν προσφέρουν διεθνείς κλήσεις ή ίντερνετ στους χρήστες τους​ world.kbs.co.kr. Από το 2020, εκτιμάται ότι ο συνολικός αριθμός των συνδρομητών κινητής τηλεφωνίας στη Βόρεια Κορέα ανέρχεται σε περίπου 6 εκατομμύρια (περίπου 18% του πληθυσμού), αν και ο πραγματικός αριθμός μοναδικών χρηστών μπορεί να είναι χαμηλότερος λόγω της κατοχής περισσότερων από ένα τηλέφωνο από ορισμένους koreajoongangdaily.joins.com koreajoongangdaily.joins.com. Συμπερασματικά, ο τομέας ISP και τηλεπικοινωνιών της Βόρειας Κορέας είναι μικρός και κυριαρχείται από το κράτος: η Star JV διαχειρίζεται την ελάχιστη συνδεσιμότητα στο ίντερνετ, ενώ οι Koryolink, Kang Song και Byol μοιράζονται μια αυξανόμενη αγορά κινητής τηλεφωνίας – με τους δύο τελευταίους να διαβρώνουν το πρώιμο μονοπώλιο της Koryolink ως μέρος της στρατηγικής του καθεστώτος να περιορίσει τις ξένες συμμετοχές και την επιρροή​ world.kbs.co.kr.

Ανάπτυξη Υποδομών και Κάλυψη (Αστικές vs. Αγροτικές Περιοχές)

Η τηλεπικοινωνιακή υποδομή της Βόρειας Κορέας έχει δει σταδιακή ανάπτυξη, με μια αξιοσημείωτη διαφορά μεταξύ αστικών κέντρων και αγροτικών περιοχών. Στην Πιονγιάνγκ (την πρωτεύουσα) και άλλες μεγάλες πόλεις, υπάρχει σχετικά καλύτερη συνδεσιμότητα: τα καλώδια οπτικών ινών συνδέουν βασικά ιδρύματα, και τα κυψελωτά δίκτυα έχουν πυκνή κάλυψη. Για παράδειγμα, μέχρι το 2011 η Koryolink είχε κατασκευάσει 453 βάσεις κινητής τηλεφωνίας που κάλυπταν την Πιονγιάνγκ και 13 άλλες μεγάλες πόλεις, 86 μικρότερες πόλεις, και κατά μήκος 22 αυτοκινητοδρόμων​ world.kbs.co.kr. Το δίκτυο αυτό, μέχρι τότε, κάλυπτε πάνω από το 92% του πληθυσμού της Βόρειας Κορέας (αν και μόνο περίπου το 14% της χερσαίας επιφάνειας, συγκεντρωμένο σε κατοικημένες ζώνες)​ world.kbs.co.kr en.wikipedia.org. Η Πιονγιάνγκ ιδιαίτερα απολαμβάνει την πιο αναπτυγμένη τηλεπικοινωνιακή υποδομή – τα περισσότερα κυβερνητικά υπουργεία, πανεπιστήμια, και μεγάλες επιχειρήσεις στην πρωτεύουσα είναι διασυνδεδεμένα με υψηλής ταχύτητας γραμμές οπτικών ινών en.wikipedia.org, και οι κάτοικοι της Πιονγιάνγκ έχουν πολύ μεγαλύτερη πρόσβαση σε τηλέφωνα και υπηρεσίες ενδοδικτύου από ό,τι αλλού. Σε πλουσιότερους κόμβους σαν την Πιονγιάνγκ (και την ειδική οικονομική ζώνη του Ρασόν στα βορειοανατολικά), τα ποσοστά κατόχων κινητών τηλεφώνων είναι υψηλά – περίπου 70% ή περισσότερο μεταξύ των ενηλίκων στις ηλικίες 20–50 koreajoongangdaily.joins.com koreajoongangdaily.joins.com. Οι αστικές αυτές περιοχές επίσης φιλοξενούν εγκαταστάσεις πρόσβασης στο ίντερνετ για την ελίτ (π.χ. διαδικτυακές αίθουσες για αξιωματούχους ή εργαστήρια σε πανεπιστήμια) και κιόσκια ενδοδικτύου Kwangmyong σε βιβλιοθήκες και εκπαιδευτικά κέντρα.

Αντίθετα, οι αγροτικές περιοχές και οι μικρότερες πόλεις έχουν πολύ περιορισμένη υποδομή. Πολλά απομακρυσμένα χωριά δεν έχουν κανένα δίκτυο σταθερής τηλεφωνικής γραμμής και βασίζονται στο διαρκώς επεκτεινόμενο κυψελωτό δίκτυο ως μόνο μέσο επικοινωνίας reuters.com. Οι πάροχοι κινητής τηλεφωνίας έχουν επεκτείνει σταθερά την κάλυψη εκτός πόλεων: έρευνες για τις αναπτύξεις κυψελωτών κεραιών δείχνουν ότι τα κυψελωτά σήματα τώρα φτάνουν βαθιά σε αγροτικές περιοχές, με νέους σταθμούς βάσης να εμφανίζονται σε απομακρυσμένες κομητείες που δεν είχαν κάλυψη μόλις λίγα χρόνια πριν <a href="https://www.reuters.com/world/asia-pacific/north-korea-sees-more-use-cell-phones-wifi-networks-us-researcher