Den ultimate droneduellen 2025: DJI Mini 4 Pro vs Mavic 4 Pro vs Autel EVO Nano 3

The Ultimate 2025 Drone Showdown: DJI Mini 4 Pro vs Mavic 4 Pro vs Autel EVO Nano 3

DJI Mini 4 Pro vs Mavic 4 Pro vs Autel EVO Nano 3 Sammenlikning

I den raskt utviklande droneverda skil tre modellar seg ut i 2025 på svært ulike nivå: DJI Mini 4 Pro, DJI Mavic 4 Pro, og Autel EVO Nano 3. Mini 4 Pro og EVO Nano-serien representerer den ultrabærbare under-250g-klassen som unngår registrering i mange område, medan Mavic 4 Pro er ein større, profesjonell kraftpakke. Denne grundige samanlikninga vil bryte ned deira kamerayting, flytid, portabilitet, hindringsunngåing, byggekvalitet, kontrollarar & overføring, programvareøkosystem, ideelle bruksområde, prisar/verdi, marknadsmottaking, og til og med nyheiter i det siste. Når du har lese ferdig, vil du vite kva drone som passar best for dine behov – enten du er ein reisande hobbyist eller ein proff filmfotograf. La oss dykke inn i duellen.

Kamerayting

Alle dei tre dronene har imponerande kamera til storleiken, men dei skil seg i sensorspesifikasjonar og eigenskapar:

DJI Mini 4 Pro: Har ein 1/1.3-tommars CMOS-sensor (48 MP) som kan ta 12 MP eller fulle 48 MP RAW-bilete petapixel.com. Den filmar opp til 4K/60fps HDR video (og tilbyr til og med saktefilm i 4K ved 100fps) med 10-bits fargeprofilar (D-Log M og HLG) for betre dynamisk omfang dji.com petapixel.com. Linsa er 24 mm ekvivalent med ein lyssterk f/1.7-blender, flott for lite lys dji.com. Unikt kan Mini 4 Pro sin gimbal rotere 90° for ekte vertikal filming, perfekt for sosiale medium en.wikipedia.org. Trass i den vesle sensoren (på storleik med ein mobil), påpeiker testarar at Mini 4 Pro gir framifrå biletkvalitet for klassen, med godt kontrollert støy og bra dynamisk omfang i både foto og HDR-video petapixel.com petapixel.com.
DJI Mavic 4 Pro: Hevar lista med eit trippelkamera-oppsett utvikla saman med Hasselblad. Hovudkameraet har ein stor 4/3-tommes CMOS-sensor som leverer 100 MP stillbilete (ved bruk av quad-bayer-array) og opp til 6K/60fps HDR-video bhphotovideo.com. Denne hovudlinsen har justerbar blender frå f/2.0–f/11 for betre eksponeringskontroll dji.com dji.com. I tillegg finst det eit 70 mm (medium tele) kamera (1/1.3″ sensor, 48 MP) og eit 168 mm telefoto (1/1.5″ sensor, 50 MP), begge med støtte for 4K/60 video dji.com dji.com. I praksis betyr dette at Mavic 4 Pro kan fange alt frå vidvinkel-landskap til fjerne motiv med optisk zoom, alt i sylskarp kvalitet. Fargane blir gjengitt via Hasselblad sin Natural Color Solution for levande, men nøyaktige tonar. Ekspertar kallar faktisk kameraet til Mavic 4 Pro “det beste kameraet i ein samanleggbar drone”, der kvar linse leverer utmerka dynamisk omfang, klarheit og yting i lite lys på nivå med mykje større oppsett dronexl.co theverge.com. Han støttar til og med avanserte kodekar: 10-bit D-Log, HDR-video og ein All-Intra (All-I) kodek på 512 GB-utgåva for minimal komprimering (på kostnad av store filstorleikar) dronexl.co dronexl.co. Frå svevande 100 MP luftfoto til filmatisk 6K-video, er Mavic 4 Pro bygd for profesjonell biletkvalitet.
Autel EVO Nano 3: (Autel sin nyaste under-250g-kandidat, truleg etterfølgjaren til 2021 EVO Nano+) kjem med ein 1/1,28-tommars CMOS-sensor (om lag 0,8″) som tek 50 MP stillbilete shop.autelrobotics.com. Han brukar eit RYYB-fargefilterdesign og rask f/1,9 fast blender, som Autel hevdar gir betre lysfølsomheit ved å sleppe inn 40 % meir lys enn vanlege sensorar dpreview.com. Nano-kameraet kan ta opp video opp til 4K/30fps (ingen 60fps-val) med ein bitrate på 100 Mbps shop.autelrobotics.com. Det støttar HDR-video i 4K/30 og tilbyr autoeksponeringsbracketing for stillbilete med høgt dynamisk omfang. Men, ulikt DJI-modellane, manglar det 10-bit loggfarge – video er berre 8-bit shop.autelrobotics.com. I praksis er EVO Nano sine stillbilete ganske skarpe og støyen godt kontrollert takka vere RYYB-sensoren, men videoen er avgrensa til 30fps Ultra HD, noko som betyr ingen sakte film i 4K. Omtalar fann at Nano sine bilete er solide, sjølv om farge og dynamisk omfang ikkje var like raffinert rett frå kameraet som DJI sine (treng ofte litt justering i etterarbeid) dpreview.com dpreview.com. Likevel, for ein drone på handflata, er ein 50 MP-sensor imponerande, og vanlege brukarar vil få skarpe luftfoto og stabilisert 4K-video – berre utan dei høgare bildefrekvensane og proff-fargeprofilane som DJI tilbyr.

Konklusjon: Mini 4 Pro og EVO Nano er begge imponerande for dronar under 250g, men Mini 4 Pro ligg eit hakk føre med høgare video-bildefrekvensar og 10-bits farge (betre for gradering og redigering) dji.com shop.autelrobotics.com. Nanoen sin høgare megapiksel-teljing og RYYB-sensor gir den eit fortrinn i lite lys med mindre støy på foto, men mangelen på 4K/60 er eit minus for videoentusiastar. Ingen av dei kan måle seg med Mavic 4 Pro – den store sensoren og trippel-linse-oppsettet gir profesjonell kvalitet på bilete og video som overgår mini-dronane med god margin dronexl.co. Dersom målet ditt er uformelt innhald og reisebilete, vil Mini 4 Pro eller Autel Nano vere tilfredsstillande; for filmskaparar eller pikselsjåarar som krev topp kvalitet, er Mavic 4 Pro i ei eiga klasse.

Flytid og batteri

Lang flytid betyr fleire opptak og mindre batteribytting. Slik samanliknar desse dronane seg på uthald:

DJI Mini 4 Pro: Oppgitt til 34 minutt flytid med standard Intelligent Flight Battery en.wikipedia.org. DJI tilbyr òg eit høgkapasitets “Intelligent Flight Battery Plus” som kan forlenge flytida opp til 45 minutt, men det større batteriet gjer at drona veg meir enn 249g (og det blir ikkje selt i enkelte regionar grunna regelverk) en.wikipedia.org dji.com. I praksis kan du rekne med rundt 25–30 minutt per lading ved normal flyging, litt mindre om det er vind eller du filmar mykje. Mini 4 Pro-batteriet er på 2 590 mAh, og det er verdt å merke seg at det er krysskompatibelt med batteria frå den tidlegare Mini 3-serien dronexl.co. For ein ultralett drone er 30+ minutt utmerka – nok til dei fleste raske luftopptak eller reisevloggar.
DJI Mavic 4 Pro: Har ein bransjeleiande flytid på opptil 51 minutt per lading dji.com. Denne enorme uthaldnaden kjem frå det intelligente batteriet på 5000 mAh (~95 Wh) – det største DJI nokon gong har brukt i ein forbrukardrone theverge.com. Under optimale forhold (sveving i stille luft) kan den til og med sveve i rundt 45 minutt dji.com. I praksis er det mogleg å oppnå over 40 minutt, noko som er svært for profesjonelle som treng lengre oppdrag (kartlegging, lange følgjande opptak, osb.). Batteriet er akkurat under 100 Wh-grensa for handbagasje på fly, så du kan ta det med på passasjerfly. Mavic 4 Pro-pilotar vil setje pris på ekstra flytid – om lag 8–10 minutt meir enn forgjengaren Mavic 3 theverge.com – som gir større tryggleiksmarginar og færre avbrot.
Autel EVO Nano 3: Nano-serien gir om lag 28 minutt maksimal flytid på full lading (i svev utan vind) shop.autelrobotics.com. Dette er med det vesle 2250 mAh LiPo-batteriet. I reelle flygingar rapporterer brukarar rundt 22–25 minutt før låg-batteri-varsel – ganske vanleg for ein mini-drone. Det er litt lågare enn Mini 4 Pro si uthaldnad. Nano-batteriet er òg svært lett (for å halde drona under 250g). Sjølv om 28 minutt er nok for vanlege flyturar, betyr det at Autel Nano-pilotar kanskje vil ha ekstra batteri tilgjengeleg. (Autel sel eit Premium Bundle med 3 batteri, som gir total flytid på ~1,5 timar fordelt på turar.) Merk at Autel ikkje tilbyr noko “utvida” batterialternativ, så 28 minutt er maks.

Oppsummering: Mavic 4 Pro er den udiskutable vinnaren på flytid – 51 minutt er omtrent dobbelt så mykje som det dronar under 250g klarer dji.com. Mini 4 Pro, spesielt med Plus-batteriet, imponerer òg med godt over ein halvtime per flyging dji.com. Autel sin Nano 3 (Nano+) ligg litt bak DJI sin mini på uthaldnad (28 mot ~34 minutt) shop.autelrobotics.com en.wikipedia.org. For dei fleste fritidsbrukarar er 25–30 minutt meir enn nok; men profesjonelle vil setje pris på at Mavic kan halde seg i lufta i nesten ein time, noko som kan vere avgjerande for å få til komplekse opptak eller dekke større område utan stopp.

Vekt og portabilitet

Ein av dei største skilnadene er vekt – noko som påverkar lovkrav og kor lett det er å ta med seg desse dronene på eventyr:

DJI Mini 4 Pro: Ultralett, med ei takeoff-vekt under 249 g (inkludert batteri) dji.com. Dette magiske talet (<250g) betyr at det i mange land blir rekna som ein mikrodroner som er unntatt frå registrering eller lisens for hobbybruk. DJI marknadsfører eksplisitt at “ingen opplæring eller eksamen” er nødvendig på grunn av denne vekta, noko som gjer den svært tiltrekkande for nybyrjarar og reisande store.dji.com petapixel.com. Fysisk er Mini 4 Pro på størrelse med handflata når den er samanbretta (om lag 148×94×64 mm) dji.com – den kan få plass i ei jakkelomme eller ei lita veske. Omtalar peikar på at den er overraskande liten – heile drona veg mindre enn berre batteriet til ein Mavic 3 Pro petapixel.com. Likevel ofrar du ikkje funksjonar for den kompakte storleiken. For fotografar på farten glir den lett ned i eit objektivrom i kameraveska petapixel.com. Den låge vekta gjer at den er meir utsett for sterk vind, men DJI har forbetra aerodynamikken og stabiliteten til Mini 4. I rolege forhold er det vanskeleg å slå kor praktisk denne vesle drona er, som du kan ta med deg overalt.
Autel EVO Nano 3: Som Mini, er EVO Nano-serien under 250g dronar (om lag 249 g) shop.autelrobotics.com. Dimensjonane er svært like Mini – samanlagt omtrent 142×94×55 mm dpreview.com. Autel har klart å inkludere hindringssensorar og ein litt lengre kropp, samstundes som dei held vekta nede med smarte designval (t.d. ved å bruke små skruar for propellane i staden for tyngre hurtigfester) dpreview.com. Resultatet er ein ultralett quadkopter som òg unngår registreringskrav for hobbybrukarar. Frå eit portabilitetsperspektiv er Autel Nano på nivå med DJI sin Mini – den passar lett i ei lita veske eller til og med ei cargobukselomme. Han kjem i fleire fargar (klassisk Autel-oransje, samt grå, kvit, raud) dpreview.com, noko somme brukarar likar for personleg tilpassing (og synlegheit). Dersom du går på tur eller reiser, kan den sterke oransjefargen vere lettare å sjå på himmelen samanlikna med DJI sin grå. Alt i alt er Nano designa for maksimal portabilitet – det er ein “ta med overalt”-drone, akkurat som Mini. Ein ting å merke seg: sidan han er så lett, har han òg avgrensa vindtoleranse (om lag nivå 5 vind, ~19 mph); i svært vindfulle forhold kan han slite eller bli blåst ut av kurs lettare enn den tyngre Mavic.

Oppsummering: Både DJI Mini 4 Pro og Autel EVO Nano er ekstremt portable og under 250g-grensa, noko som gjer dei ideelle for reise og for pilotar som ikkje vil styre med registreringsbyråkrati petapixel.com. Du kan slenge dei i veska utan å tenkje deg om. Mavic 4 Pro, sjølv om den er samanleggbar og mindre enn ein proff kinodrone, er framleis eit betydelig utstyrsstykke – betre eigna for dedikerte opptak eller profesjonelt arbeid der du planlegg for storleiken. Det er ikkje ein kvardagsdrone for dei fleste. Dersom portabilitet og enkelheit er viktigast, vinn Mini/Nano-klassen klart. Men om du treng meir stabilitet og ikkje bryr deg om storleiken, er Mavic sin tyngde ein fordel i lufta.

Hindringsunngåing og intelligente flygefunksjonar

Moderne dronar er fulle av sensorar og AI for å unngå krasj og hjelpe deg å fly kreativt. Slik samanliknar desse tre seg når det gjeld intelligens og tryggleik:

DJI Mini 4 Pro: Dette er den første DJI Mini som inkluderer omnidirectional obstacle sensing – ein stor oppgradering i si klasse en.wikipedia.org. Den brukar fleire fisheye-sensorar på framsida, baksida, sidene og under, i tillegg til ein nedovervendt infraraud sensor, for å oppnå 360° hindringsunngåing en.wikipedia.org dji.com. Enkelt sagt kan Mini 4 Pro oppdage og unngå hindringar frå alle retningar (framover, bakover, sidelengs og oppover), medan tidlegare mini-modellar berre hadde sensorar framme/nede. Den bremsar aktivt eller endrar kurs for å unngå kollisjonar, noko som gir mykje meir tryggleik ved flyging i komplekse miljø. DJI har òg overført avansert ActiveTrack 360° til Mini 4 Pro, noko som betyr at den kan låse seg på eit objekt og følgje det frå alle vinklar, til og med sirkle rundt medan den unngår hindringar dji.com store.dji.com. Nye intelligente flymodus er òg lagt til: den støttar Waypoint missions (forhåndsprogrammerte GPS-ruter) og Cruise Control (held ein fast kurs og fart) – funksjonar som tidlegare berre fanst på større dronar dronexl.co. I tillegg er Advanced Return-to-Home (RTH) på plass: Mini 4 kan intelligent planlegge ein hindringsfri veg tilbake til startpunktet, ikkje berre ein rett linje dronexl.co. Desse avanserte funksjonane gjer Mini 4 Pro mykje tryggare og smartare enn tidlegare mini-modellar. I praksis har testarar funne at den omnidireksjonale hindringsunngåinga fungerer imponerande godt – du kan “gå utanom hindringar med tryggleik,” sjølv på tronge stader dronexl.co. Dronen vil vise visuelle åtvaringar i DJI Fly-appen og smidig unngå tre eller veggar. Den gir effektivt proff-sikkerheitsteknologi til ein brukarvennleg drone, noko som er flott for nye pilotar som vil fly utan bekymring store.dji.com.
DJI Mavic 4 Pro: Som flaggskipet har den omnidireksjonell hindringsgjenkjenning tatt til neste nivå. Den har et nettverk av visjonskameraer og til og med en frontvendt LiDAR-sensor for suveren hindringsdeteksjon, selv i lite lys bhphotovideo.com. DJI oppgir at Mavic 4 Pro sitt system for hindringsunngåelse fungerer selv i 0,1 lux mørke (nærmest måneløs natt) dji.com bhphotovideo.com, noe som er en nyhet. I praksis kan den “se” hindringer i mørket som andre droner kan gå glipp av – sannsynligvis ved å bruke LiDAR og mer følsomme kameraer. Den kan oppdage objekter i alle retninger og ved høyere hastigheter: DJI sier at Mavic 4 Pro pålitelig kan unngå hindringer mens den flyr opptil ~18 m/s (~40 mph) i lite lys, en forbedring over Mavic 3 Pro sin ~12 m/s grense theverge.com. Denne dronen inkluderer også Advanced Pilot Assistance Systems (APAS) for automatisk ruteplanlegging rundt hindringer. Den avanserte ActiveTrack-funksjonen kan følge objekter som personer eller kjøretøy med forbedrede algoritmer – DJI hevder at den kan fortsette å spore selv om objektet kortvarig skjules av en hindring, og den kan identifisere kjøretøy opptil 200 m unna med “retningsbevissthet” for jevnere biljaktscener theverge.com. Infinity Gimbal (360° rotasjon) gir også unike opptak – kameraet kan rulle helt rundt for å lage dramatiske “Dutch angle”-rotasjoner under flyvning, uten at selve dronen må snu seg bhphotovideo.com bhphotovideo.com. Dette åpner for kreative muligheter som kontinuerlig roterende horisontbilder som var umulig med eldre gimbaler. Mavic 4 Pro arver også Terrain Follow, Spotlight, Point of Interest, Hyperlapse, og en rekke andre intelligente moduser som DJI sin Fly-app tilbyr. Kort sagt er Mavic 4 Pro stappfull av den mest avanserte fly-AI og sensorteknologi på noen forbrukerdroner. Piloter har funnet den ekstremt pålitelig – LiDAR hjelper den å oppdage selv tynne greiner i mørket dcrainmaker.com, og det omnidireksjonelle systemet gir et sikkerhetsnett som er vanskelig å krasje med mindre du slår det av. For profesjonelle som vil tøye grensene (f.eks. fly gjennom skog eller nær bygninger), er dette en massive fordel.
Autel EVO Nano 3: EVO Nano-serien var den første drone-linja under 250g som introduserte hinderunnvikingssensorar shop.autelrobotics.com dpreview.com. Nano 3 (Nano+) brukar eit 3-veis binokulært visjonssystem: sensorar som peikar framover, bakover og nedover for å oppdage hinder i desse retningane shop.autelrobotics.com. Dette betyr at den kan stoppe eller bremse for objekt framfor eller bak, og den oppdagar òg bakken for trygge landingar eller lågflyging. Den har ikkje sensorar som ser til sidene eller oppover, så sidebevegingar er avhengige av at piloten er forsiktig. Likevel er det verdifullt å ha noko hinderunnviking i ein så liten drone – det kan hjelpe å unngå vanlege krasj (som å fly framover inn i eit tre eller rygge inn i ein vegg). Autel sitt system lar drona enten bremse eller omgå hinder avhengig av innstillingar, likt som DJI. I tillegg har Autel sin Flight-app Dynamic Track 2.1, ein AI-sporingsmodus der Nano automatisk kan følgje ein person (eller anna motiv) og halde dei i ramma shop.autelrobotics.com. Dette er samanliknbart med DJI sin ActiveTrack, sjølv om brukarane seier at DJI si sporing er litt meir moden. Den vesle storleiken til Nano gjer at sensorbasen er avgrensa, så rekkevidda for hinderoppdaging er kortare (nokre meter). Hinderunnviking er òg slått av i den raskaste flymodusen (“Ludicrous mode”) for å la drona nå toppfart. I tillegg til hinderunnviking har Autel Nano ei rekkje éin-klikks Cinematic Shot-modusar (Rocket, Orbit, Fade Away, Flick) for å utføre automatiserte kamerabevegingar shop.autelrobotics.com shop.autelrobotics.com. Den har òg SkyPortrait, der drona automatisk flyg opp og tek ein gruppe-selfie, og hyperlapse-videoalternativ. Autel sin tilnærming til geofencing er merkbar: Nano vil varsle om forbodssoner, men vil ikkje automatisk stoppe deg frå å fly – piloten har siste ordet (meir om det seinare) dpreview.com. Alt i alt er hinderoppdaginga til Autel Nano eit hakk under DJI Mini 4 Pro (sidan den manglar side-/opp-dekning), men den gir likevel eit tryggleiksfortrinn for nye pilotar som er redde for krasj. Det vart rekna som ein stor fordel over DJI Mini 2 på den tida dpreview.com. I 2025, derimot, tok DJI Mini 4 Pro eit stort steg forbi med si omni-sensing.

Oppsummert: Mavic 4 Pro leiar med den mest omfattande hindringsunngåing og intelligent automasjon – til og med i stand til å navigere i nærmast mørke med LiDAR og følgje motiv gjennom komplekse scenario bhphotovideo.com theverge.com. Mini 4 Pro, sjølv om den har meir avgrensa sensorrekkevidde, imponerer ved å tilby full 360° hindringsunngåing og avansert sporing (ActiveTrack 360, ruteplanlegging, osb.) i ultralett-klassen en.wikipedia.org dronexl.co – eit stort pluss for tryggleik og kreative opptak. Autel Nano 3 tilbyr enkel beskyttelse framover/bakover/nedover og nyttige autofly-modusar, noko som er flott for storleiken, men den kan ikkje “sjå” alt rundt seg slik DJI-modellane kan shop.autelrobotics.com. Pilotar som prioriterer hindringsunngåing og autonome flygefunksjonar vil føretrekke DJI-dronene, spesielt Mavic 4 Pro for oppdrag der det er kritisk. Når det er sagt, hjelper Autel sitt system likevel å unngå dei vanlegaste ulukkene og gir litt morosam sporing og raske opptaksmoglegheiter for uformell bruk.

Byggekvalitet og design

Alle tre dronene er solid bygde, men kvar har sin eigen designfilosofi og materialval:

DJI Mini 4 Pro: Trass storleiken sin, kjennest Mini 4 Pro solid og godt konstruert. Han har eit hovudsakleg høgstyrke-plastskall (for å spare vekt) med ein glatt, matt finish. Armane fell ut med eit fast knepp, og toleransane er små – ingen slarkete delar. DJI har justert designet litt frå Mini 3 Pro ved å legge til små utvida framarmar, noko som gir betre stabilitet ved takeoff og under flyging dronexl.co. Gimballen er ein 3-aksers mekanisk stabilisator som no kan rotere vertikalt; han er montert på ein måte som er ganske robust med tanke på rørsleområdet. Det er òg ein nedovervendt hjelpelede for betre synlegheit og landingshjelp om natta dronexl.co. Propellane på Mini 4 Pro blir festa med skruar (du treng ein liten skrutrekker for å bytte dei, som følgjer med) – dette er eit vektbesparande tiltak som er vanleg på dronar under 250g. Når det gjeld byggekvalitet, kan han overleve vanlege mjuke krasj (t.d. inn i buskar) med kanskje ein ripa propell, men sidan han er så lett, har han heller ikkje mykje fart i ein krasj (noko som av og til er ein fordel). Brukarar rapporterer at Mini-serien tåler meir juling enn ein skulle tru for vekta. Vêrforseglinga er minimal (ikkje vassett), men det går som regel fint å fly i lett yr eller skodde. Alt i alt er byggekvaliteten på Mini 4 Pro framifrå for ein forbrukar-minidrone, med eit design som prioriterer portabilitet og funksjonalitet framfor luksusmateriale. Det er i hovudsak berre plast, men god plast.
DJI Mavic 4 Pro: Mavic 4 Pro har ein meir premium byggekvalitet som passar prisen. Flyramma brukar magnesiumlegering forsterking på viktige område og slitesterk plast på sjølve kroppen. Han kjennest tung og solid i handa. Merkverdig er Infinity Gimbal – eit nytt sfærisk gimball-hus som gjer 360° rotasjon mogleg. Denne gimbal-designen forbetrar ikkje berre aerodynamikken (mindre motstand ved rask flyging) bhphotovideo.com, men er òg svært robust – kameraet er verna inne i ei kuleforma sokkel. Låsemekanismen for gimbalen under transport er forbetra frå tidlegare modellar (viktig for å unngå skade under lagring). Armane på Mavic 4 er tjukkare og har sterkare hengsler; dei gir tillit når ein bretter dei ut. Han har fleire synssensorar plassert rundt omkring – desse er godt integrerte og ligg innfelt for å unngå riper. Bygget inkluderer òg noko inntrengingsvern for sensorsystemet (men han er ikkje klassifisert for regn; ein må vere forsiktig i nedbør). Materialar: Du finn metallkjøleribber på kroppen for å kjøle prosessoren, sidan dronen genererer meir varme med den kraftige prosesseringa. Propellane brukar hurtigfeste og samanleggbare blad for enkelheit. DJI har òg lansert ein RC Pro 2-kontroller saman med denne dronen, som sjølv er bygd av materialar av høg kvalitet og har aluminiumslegerte samanleggbare armar – verkeleg ein proff kjensle (meir om kontrollar seinare). Oppsummert: Designen til Mavic 4 Pro utstråler ein profesjonell stil – han er bygd for å tole hyppig bruk, transport og til og med litt røffe forhold. Han er litt større og tyngre, så ein må handtere den ekstra vekta (til dømes er det ikkje tilrådd å lande med handa på grunn av storleiken). Men den tyngda, kombinert med kvalitetsmaterialar, gjer at han tåler litt vind eller ein og annan hard landing. TechRadar sin omtale kalla han “den beste Mavic-dronen til no, med fantastisk flygeytelse, fart og kraft” – eit prov på både design og byggekvalitet techradar.com.
Autel EVO Nano 3: Byggekvaliteten til Autel Nano er òg rosverdig, sjølv om nokre omtalar påpeikar at den er litt under DJI sin finish. Nanoen sin kropp er i plast med ein litt meir blank finish (vel du oransje eller raud, er det ein livleg, høg-synleg plast). Foldemekanismen liknar på DJI sin og er stort sett smidig og trygg. Autel sin fjernkontroll (for Nano-serien) vart forbetra frå tidlegare generasjonar – den er lettare og meir ergonomisk dpreview.com – men manglar nokre praktiske løysingar som innebygd lagring for stikkar eller infoskjerm, noko som gir eit litt enkelt inntrykk dpreview.com. På sjølve drona har Autel imponerande fått plass til hindringssensorar utan at drona kjennest skjør. Når det er sagt, hadde tidlege einingar av Nano+ nokre kvalitetskontrollproblem (til dømes måtte gimbal-horisonten kalibrerast via firmware, og kameraet måtte av og til fokuserast på nytt). Autel kom med firmware-oppdateringar for å løyse mykje av dette, men det synte at Nano-serien, som Autel sine første mini-droner, hadde nokre startproblem. Chassiset og beina til Nano toler småstøytar; propellarmane er litt tynnare enn på Mini, men framleis gode nok. Propellane festast òg med skruar (Autel legg ved ekstra og skrutrekker). Ein fin detalj: Autel inkluderer eit lite polstra etui sjølv i standardpakken, som hjelper til å verne drona under transport. I handa kjennest Nano litt meir “plastaktig” enn Mini – til dømes er batteriloket og kortsporet ikkje heilt så sømlause. Likevel har ikkje Autel sløyfa funksjonalitet for å halde vekta nede: dei har til og med gjort ein ATTI-modus (manuell attitydemodus) tilgjengeleg i programvara, noko avanserte pilotar set pris på for mjukare flykontroll dpreview.com dpreview.com. Oppsummert er byggkvaliteten til Autel Nano solid for ein nykomar i mini-segmentet: den er reisevennleg, kjem i spreke fargar, og held seg godt, men har ikkje dei mange åra med finpuss som DJI sitt design viser. Ein analyse frå DPReview sa det godt: “den manglar finishen til konkurrerande modellar” på nokre område dpreview.com. Likevel er den funksjonelt god, og mange eigarar er nøgde med kvaliteten.

Konklusjon: Alle tre dronene er solid bygde og konstruerte for sitt tiltenkte bruk. Mavic 4 Pro skil seg ut med ein robust, profesjonell konstruksjon – du betaler for ein premiumfølelse, og den leverer, frå den avanserte gimballen til det solide skroget. Mini 4 Pro er overraskande solid med tanke på kor lett den er; DJIs erfaring med å lage pålitelege mini-droner kjem tydeleg fram i design og finish. Autel Nano 3 er ein nær konkurrent på byggekvalitet – generelt god, men eit hakk under DJI når det gjeld finish (nokre små tilpassingsproblem og tidlege programvareutfordringar). Om du set pris på luksuriøs byggekvalitet og langvarig haldbarheit for tung bruk, er Mavic valet. Vil du ha noko som “berre fungerer” rett ut av eska med stilig design i eit lite format, skin Mini. Og om ein litt meir praktisk byggekvalitet med fargeval tiltalar deg, vil Autel Nano ikkje skuffe – berre ver klar over at den kanskje ikkje er like perfekt innstilt som DJIs produkt.

Fjernkontrollar og overføringssystem

Kontrolleren og den trådlause videolinken avgjer kor langt og påliteleg du kan fly. DJI og Autel har ulike tilnærmingar her:

DJI Mini 4 Pro-kontrollerar & OcuSync 4: Mini 4 Pro brukar DJI sin nyaste O4 videooverføringssystem (OcuSync 4) med opp til 20 km rekkevidde (FCC-standard) og 1080p/60fps live-feed-kvalitet store.dji.com. I CE-regionar (Europa) er det avgrensa til ~12–15 km. I praksis er det få som flyg 20 km unna, men O4 sikrar ein svært stabil tilkopling og låg forseinking sjølv i område med mykje forstyrringar dronexl.co. DJI tilbyr to kontrollervalg: den vanlege RC-N2 og DJI RC 2. RC-N2 er ein lett kontroller som brukar mobilen din som skjerm – den er svært lik tidlegare DJI-fjernkontrollar, men oppdatert for O4. DJI RC 2 er ein premium-kontroller med innebygd 5,5″ berøringsskjerm (700-nit lysstyrke) og nye utfellbare antenner dronexl.co. Den er etterfølgjaren til DJI RC, med støtte for O4 og betre antenner (du kan no tydeleg sjå to eksterne antenner). Begge kontrollerane har avtakbare styrepinnar og god ergonomi; RC 2 gir sjølvsagt meir komfort sidan du slepp å montere ein telefon. DJI har forbetra RF-designet, med dual-band overføring (truleg 2,4/5,8 GHz med avansert kanalskifte) for å halde signalet i tronge miljø. Brukarar rapporterer at rekkevidda og signalgjennomtrenginga på Mini 4 Pro (med O4) er merkbart betre enn eldre O3-dronar – til dømes i bymiljø med mykje Wi-Fi-støy kan du fly lenger utan signaltap dronexl.co. Den har òg høgare bitrate på live-feeden, som gir klarare video i sanntid. Kort sagt gir Mini 4 Pro deg topp moderne overføringsteknologi som vanlegvis finst i større dronar, noko som gir pålitelegheit. Når det gjeld kontrollerar: RC-N2 følgjer med i grunnpakken og fungerer utmerka (hugs berre å lade mobilen din); RC 2 kostar ekstra eller følgjer med i dyrare pakkar, men mange meiner at alt-i-ett-løysinga er verdt det.
Autel EVO Nano 3 & SkyLink: Autel sine droner bruker deres egen Autel SkyLink videotransmisjon. EVO Nano-serien kommer med første generasjon SkyLink, som gir opptil 10 km rekkevidde (omtrent 6,2 miles) under ideelle forhold dpreview.com shop.autelrobotics.com. Det er et tri-band system, som hopper mellom 2,4, 5,8 og 5,2 GHz-bånd for å redusere forstyrrelser dpreview.com. Live-feed-kvaliteten på Nano er 2.7K 30fps på kortere avstander (<1 km) og faller til 1080p eller 720p utover det shop.autelrobotics.com dpreview.com. I praktisk bruk er Autel sitt signal sammenlignbart med DJIs eldre OcuSync 2.0 – pålitelig i et par kilometer, men hvis du presser mot yttergrensene (5-6+ km) kan du oppleve bildefall eller måtte fly høyere. Mange Nano-brukere flyr ikke ekstreme avstander, så ~10 km spesifikasjonen er mer enn nok. En fordel: Autel geofencer ikke rekkevidden din; hvis du har batteri, kan du teknisk sett fly så langt signalet rekker (men følg alltid lokale regler!). Fjernkontrollen til Nano er en standard (uten skjerm) sender som klemmer en telefon på toppen. Den er kompakt og ergonomisk, og Autel har forbedret designet etter tilbakemeldinger fra tidligere modeller dpreview.com. Den har ingen innebygd skjerm – du er avhengig av appen for telemetri. En mangel: det er ingen åpenbar lagringsplass for de avskru-bare stikkene (i motsetning til DJI som har spor) dpreview.com, så du må passe på å ikke miste dem. Kontrolleren har noen få tilpassbare knapper og de vanlige foto-/videoutløserne. Autel Sky-appen gir snarveier på skjermen for flymodus fordi kontrolleren ikke har en fysisk modusbryter – en særhet noen piloter savner dpreview.com. Når det gjelder signalytelse, har SkyLink vist seg å være ganske sterk. DPReview bemerket at Nano+ opprettholder en rekkevidde på 6,2 miles med solid anti-interferens, noe som setter den på nivå med DJIs eldre teknologi dpreview.com. Det er ikkje heilt på nivå med den nye DJI O4-standarden når det gjeld rekkjevidde eller jamnheit i overføringa, men i testar i forstads-/byområde heldt Autel seg godt. Med mindre du spesifikt treng flygingar over 10 km (noko som er sjeldan), er overføringa til Nano meir enn tilstrekkeleg for vanleg bruk som filming av landskap eller bybilete innan synsrekkevidde. Autel sin fjernkontroll har òg ein kjekk funksjon: lydopptak via telefonens mikrofon (SoundRecord) slik at du kan fortelje eller fange opp omgivelseslyd på bakken for å synkronisere med luftvideoen din dpreview.com. Dette påverkar ikkje overføringa, men er ein unik fordel når du brukar deira app/fjernkontroll-kombinasjon.
Samanlikning: DJI har tydeleg eit fortrinn når det gjeld overføringsteknologi: O4/O4+ gir lengre rekkevidde og høgare kvalitet på live-feed (1080p) enn Autel sin SkyLink (720p/2.7K avhengig av forhold) store.dji.com shop.autelrobotics.com. I område med mykje forstyrringar er DJI sine nyare system òg ofte meir robuste, takka vere betre antenner og algoritmar. Når det er sagt, er Autel sin SkyLink heller ikkje dårleg – 10 km er framleis svært langt, og det brukar tri-band auto-switching som liknar på DJI si frekvenshopping autelpilot.com autelpilot.com. For 99% av bruksområda har alle tre dronene meir enn nok rekkevidde; du mistar synet av drona lenge før du mistar signalet i dei fleste tilfelle. Når det gjeld kontrollar, tilbyr DJI fleire premium-alternativ (RC 2 og RC Pro 2 med skjerm og avanserte funksjonar) theverge.com theverge.com, medan Autel held seg til ein enkel telefonbasert kontrollar. Nokre pilotar føretrekk å bruke telefonen (ein ting mindre å lade), medan andre elskar DJI sine integrerte skjermar. Det er òg verdt å merke seg at DJI sin Fly-app vs Autel sin Sky-app UI kan påverke kva ein føretrekk her. Men reint maskinvaremessig: DJI RC Pro 2 skil seg ut som den ultimate kontrollaren om pengar ikkje er eit problem – den store, lyse skjermen og HDMI-utgang er ideelt for proffbruk theverge.com theverge.com. DJI RC 2 er eit flott mellomsteg for entusiastar. Autel sin fjernkontroll fungerer heilt fint, men har ikkje like mange funksjonar. Eit fortrinn for Autel: ingen tvungen no-fly-sone-låsing via kontrollaren – du får ikkje motorane blokkert av geofencing (men du må sjølvsagt følgje lovverket!). DJI-kontrollarar vil hindre takeoff i restriktive soner med mindre du har verifiserte opplåsingskodar – eit irritasjonsmoment for enkelte brukarar. Som ein kommentar sa, kan folk føretrekke Autel “fordi du slepp å lage konto for å fly og geofencing ikkje vil jorde drona” dpreview.com <a href=»https://www.dpreview.com/reviews/autel-evo-nano-review-a-solid-sub-250g-drodpreview.com. Oppsummert tilbyr DJI den beste tilkoplinga og kontrolleropplevinga, spesielt for dei som investerer i dei meir avanserte RC-ane, medan Autel gir ei solid, om enn enklare, oppleving med meir fridom for piloten, men litt mindre finpuss.
Programvareøkosystem og støtte for fastvare
Brukaropplevinga til desse dronene er sterkt påverka av følgjeappar og jamlege programvareoppdateringar:
- DJI (Mini 4 Pro & Mavic 4 Pro) – DJI Fly-app & oppdateringar: Begge DJI-dronene brukar DJI Fly-appen (tilgjengeleg på iOS og Android) som hovudgrensesnitt (på skjermen til kontrollaren eller telefonen din). DJI Fly er kjend for sitt intuitive oppsett – med enkle auto-shot-modusar for nybyrjarar, men gir òg manuell kontroll (kamerainnstillingar, intelligente flymodusar, osb.) for avanserte brukarar. Funksjonar som MasterShots (automatisert minifilm-laging), QuickShots, panoramamodusar, Hyperlapse og FocusTrack (som inkluderer ActiveTrack, Spotlight og POI) er alle integrerte og enkle å bruke. DJI sitt økosystem inkluderer òg LightCut-mobilappen, som kan automatisk redigere opptaka dine med AI – nyttig for nybyrjarar som vil ha raske videoar dronexl.co. Viktig: DJI har eit godt rykte for å gi ut fastvareoppdateringar som ofte legg til nye funksjonar eller forbetrar ytinga over tid. Til dømes fekk Mini 4 Pro etter lansering oppdateringar som aktiverte funksjonar som cruise control og forbetra sporingsalgoritmane (om ikkje ved lansering, så kort tid etter). Mavic 4 Pro, som er flaggskip, vil truleg få utvida støtte – DJI pleier å støtte pro-modellane sine i fleire år med fastvareforbetringar. Vi såg dette med Mavic 3: talrike fastvareoppdateringar låste opp heile potensialet. Vi kan forvente at Mavic 4 Pro får justeringar og kanskje nye flymodusar eller kompatibilitet (DJI kan leggje til støtte for nye briller eller SDK for tredjepartsappar etter kvart). Ein annan del av DJI sitt programvareøkosystem er geo-fencing og FlySafe-database. DJI Fly vil varsle deg om restriktert luftrom og, i kritiske soner (som flyplassar), vil den hindre takeoff med mindre du låser opp ved å logge inn og stadfeste autorisasjon. Dette kan vere både positivt og negativt: det gir tryggleik for vanlege brukarar, men nokre synest det er restriktivt. DJI har gjort opplåsingsprosessen enklare over tid, men det er framleis noko å tenkje på – du må ha ein konto og av og til internett-tilkopling for å låse opp soner. På den positive sida gir DJI Fly-appen òg ADS-B-flyvarslar (på droner som har AirSense; Mavic 4 Pro har truleg ADS-B IN) og vil vise fly som beveger seg på kartet for tryggleik. Brukarfellesskapet til DJI er stort – noko som betyr mange opplæringsvideoar, tredjepartstilbehør og forumstøtte (DJI Forum, osb.). Om eit problem oppstår, er sjansen stor for at DJI fiksar det eller at fellesskapet har ein omveg. Når det gjeld fastvarelevetid, støttar DJI vanlegvis dronene sine i fleire år. Per 2025 får til og med Mavic 2 Pro frå 2018 framleis sporadiske oppdateringar. Så ein kan vere trygg på at Mini 4 Pro og Mavic 4 Pro vil bli haldne oppdaterte med programvareforbetringar, feilrettingar og kompatibilitet med nytt DJI-utstyr (som kontrollarar eller briller) i lang tid framover.
- Autel (EVO Nano 3) – Autel Sky App & tilnærming: Autel sine dronar brukar Autel Sky-appen for Nano- og Lite-seriane. Det er ein relativt ny app (lansert saman med Nano/Lite seint i 2021), og han har mange liknande funksjonar som DJI Fly: eit reint kamerabilete med telemetri, kart og raske val for foto-/videomodus. Autel Sky inkluderer funksjonar som SnapHDR, Dynamic Track, og dei éin-trykk kinematiske flymodusane som vart nemnde tidlegare. Han har òg ein “Pro” manuell modus for kamerainnstillingar og lar brukaren bytte drona til ATTI (utan GPS) modus via appen om nødvendig dpreview.com. Ein unik funksjon i Autel-appen er SoundRecord som, som nemnt, brukar mikrofonen på telefonen din til å ta opp lyd under flyging – og legg til litt kontekst frå bakken til videoane dpreview.com. Når det gjeld fastvareoppdateringar, har Autel vore aktive med å forbetre Nano-serien sidan lansering. Tidleg opplevde brukarar nokre problem som ustabil sveving eller av og til fråkopling, men Autel sende ut fastvareoppdateringar i 2022 og 2023 for å løyse mange av desse. I 2025 er Nano+ (Nano 3) relativt stabil. Likevel er Autel eit mykje mindre selskap enn DJI, så oppdateringane er kanskje ikkje like hyppige eller funksjonsrike. Dei har ein tendens til å fokusere på feilrettingar og kjernefunksjonalitet i staden for å legge til heilt nye modusar etter lansering. Ei viktig nyheit: Autel kunngjorde i juli 2025 at EVO Nano- og Lite-seriane blir lagt ned i produksjon og går inn i end-of-life autelpilot.com autelpilot.com. Produksjon og sal stoppa 18. juli 2025, og Autel planlegg å avslutte offisiell støtte innan 2030 autelpilot.com. Dette tyder på at Autel satsar på bedriftsdronar og truleg ikkje vil lansere ein “Nano 2 eller 3” med det første. For noverande Nano-eigarar betyr det at sjølv om delar og tilbehør kanskje framleis er tilgjengeleg ei stund (og Autelpilot sel dei med rabatt) autelpilot.com autelpilot.com, bør vi ikkje forvente store nye fastvarefunksjonar utover kritiske feilrettingar. På den positive sida er Autel sin tilnærming til programvare meir open på nokre område: det er ingen tvungen kontoinnlogging for å fly (du kan hoppe over å lage ein Autel-konto om du vil), og som nemnt, ingen harde geofencing-låsar – appen vil prviser ei åtvaring om flyforbodssoner, men det vil ikkje fysisk hindre motorane frå å starte dpreview.com. Dette tiltalar nokre avanserte brukarar og dei i område der DJI sitt geogjerde kan vere for strengt. Når det er sagt, er det framleis pilotane sitt ansvar å følgje lovene – Autel passar berre ikkje like mykje på deg. Når det gjeld tredjepartsøkosystem, er Autel mindre, men har eit dedikert samfunn (forum som AutelPilots). Nano-serien har enno ikkje den solide SDK-støtta som DJI-dronar har, så du finn ikkje like mange tredjepartsappar eller verktøy. Men Autel har engasjert seg med brukarbasen sin – til dømes ved å sleppe forbetringar basert på tilbakemeldingar som å legge til nye videomodus eller justere den aggressive hindringsbremsinga via oppdateringar. Gitt kunngjeringa om slutten på produktet si levetid, vil Autel Nano-programvara truleg få vedlikehaldsstøtte, men ikkje nye funksjonar framover.
Samla vurdering: DJI sitt programvareøkosystem er meir modent og funksjonsrikt, med ein historie med sterk firmware-støtte og eit stort brukarcommunity. Fly-appen er polert og blir jamleg oppdatert, og DJI-dronar integrerer i eit økosystem (tenk på den kommande DJI Dock, SDK for automatisering, osv., sjølv om desse er meir retta mot bedrifter). Autel sitt system er tilstrekkeleg og av og til meir fleksibelt (ingen påkravd innlogging, ingen geofence-låsing) dpreview.com, men har kanskje ikkje same langsiktige funksjonsutviding. Om du vil ha banebrytande funksjonar som augmented reality-overlegg (DJI har no AR Home point og rutevisualisering) dronexl.co eller framtidig kompatibilitet med ny teknologi, ligg DJI føre. Om du set pris på å ikkje vere bunden til ein produsent sin sky eller godkjenning, og er komfortabel med ein litt meir manuell tilnærming, er Autel tiltalande. Oppsummert tilbyr DJI sine dronar ei glatt, kontinuerleg forbetra programvareoppleving med mange kreative modusar, medan Autel tilbyr ei påliteleg, om enn meir grunnleggjande, oppleving med fordelen av færre restriksjonar. Begge selskapa gir ut firmware for å fikse problem, men DJI har ein historikk med å også forbetre dronekapasitetar over tid (noko som verkeleg kan auke verdien på drona di etter kjøp).
Tilrådingar for brukstilfelle
Kvar av desse dronane utmerkar seg for visse brukarar og scenario. Her er kven som bør vurdere kvar modell, basert på styrkane deira:

luftfilmfotografar, filmskaparar, landmålarar og innhaldsprodusentar på høgt nivå

i éin flytur

bedriftsbruk

ikkje

det absolutt beste kameradrone under Inspire/industrielt nivå

techradar.com

Autel EVO Nano 3 – Best for hobbyistar som ønskjer DJI-alternativ og diskret filming: Autel Nano (Plus) appellerer til ei nisje, men viktig gruppe: dei som vil ha ein drone under 250g, men som vil unngå DJI sitt økosystem. Om du er ein hobbyist som set pris på å ikkje vere låst til geofencing, eller berre vil støtte eit anna merke, er Autel Nano det viktigaste alternativet i mini-dronemarknaden. Den er òg nyttig for pilotar i område der DJI sine flyforbod kan vere for strenge – Autel let deg ta av (etter åtvaring) og legg ansvaret på deg dpreview.com. Nano-kameraet med RYYB-sensor er flott for hobbyfotografering i lite lys – om du likar å ta bilete av solnedgangar eller bylandskap om natta for moro skuld, kan det gi lysare bilete utan mykje innstillingar. I tillegg kom Nano+ i iøynefallande fargar (den sterke oransje er nærast ein tryggleiksfunksjon for synlegheit); om du flyg i scenario som skogsstiar eller over vatn, kan den fargen hjelpe deg å halde dronen i synsfeltet. EVO Nano er òg ganske stille og diskret, noko som gjer den god i situasjonar der du vil forstyrre minst mogleg (nokre vel den til naturvandringar eller dyrefotografering der større dronar kan skremme dyr – men hugs, etisk bør ein vere varsam nær dyreliv). Nano sin Dynamic Track gjer at ein vanleg brukar kan filme seg sjølv springande, syklande osv., sjølv om sporinga ikkje er like avansert som DJI si. Viktig: Autel Nano kan passe for dei som allereie har større Autel-dronar (som EVO II) og vil ha ein liten følgjedrone som brukar liknande app og ikkje krev å lære DJI sitt system. På den andre sida, sidan Autel har stoppa produksjonen, kan ein kjøpar i slutten av 2025 finne kraftig rabatterte einingar. Om du får tak i ein Nano+ til ein god pris, er det framleis ein svært kapabel liten drone for hobbybruk – du får 4K-video og hindringsunngåing i ei <250g-pakke, noko som var uhøyrt før Mini 3 Pro kom. Det kan òg vere det beste mini-valet for dei som prioriterer foto framfor video: 50 MP stillbilete og RYYB-fargeprofil kan gi flotte foto (sjølv om videoen maksar på 30fps). Oppsummert: Autel EVO Nano 3 passar best for teknologikyndige entusiastar som ikkje er redde for eit mindre mainstream-produkt, eller dei som spesifikt vil unngå DJI og likevel ha ein reisevenleg drone. Det er i praksis valet for “DJI-skeptikarar” eller dei som fekk ein Nano tidlegare og framleis har glede av den. Er du heilt ny med dronar og vil ha det enkelt, er DJI kanskje lettare; men om du likar Autel sin filosofi (meir fridom, litt underdog-ånd), kan Nano vere svært givande å fly.

Sjølvsagt kan mange brukarar falle inn i fleire av desse kategoriane. Til dømes kan ein profesjonell fotograf ha med seg ein Mavic 4 Pro til oppdrag, men ha ein Mini 4 Pro i veska som backup eller til moro – det viser kor godt desse kan utfylle kvarandre. Samstundes kan nokre hobbyistar strekke seg etter ein Mavic 4 Pro berre for kjærleiken til toppteknologi. Men generelt: Mini 4 Pro = portabilitet & enkelheit, Mavic 4 Pro = profesjonell ytelse, Autel Nano = alternativ & fridom. Vel det som passar dine prioritetar og budsjett.

Pris og verdi for pengane

Pris er ein stor faktor, og desse dronane dekkjer ulike budsjett. La oss samanlikne prisane deira (per midten av 2025) og kva du får for pengane:

DJI Mini 4 Pro: Mini 4 Pro ligg i mellomklassen for forbrukardronar når det gjeld pris. Ved lansering (sein 2023) kosta den rundt $759 USD for grunnpakken med RC-N2-kontroller (utan skjerm), og rundt $909 USD med DJI RC 2-kontroller (innebygd skjerm) dpreview.com. I 2025 har prisen halde seg ganske stabil, med små regionale variasjonar (til dømes £689 i Storbritannia for RC-N2-pakken, £869 med RC 2) store.dji.com store.dji.com. Fly More Combo, som inkluderer to ekstra batteri, ein ladestasjon og etui, kostar vanlegvis om lag $200 meir enn grunnpakken (ofte rundt $959–$1,099 avhengig av kontroller). Når det gjeld verdi, blir Mini 4 Pro ofte omtalt som “full av funksjonar i ein liten kropp” petapixel.com. Samanlikna med forgjengaren (Mini 3 Pro), var det berre ein liten prisauke, men den fekk omnidireksjonell sensorteknologi og andre oppgraderingar, noko mange meinte var verdt det. Samanlikna med konkurrentar, er Mini 4 Pro ofte billegare enn større dronar med tilsvarande kameraspesifikasjonar og sensorar. Til dømes er den større Air 3 (med to kamera) dyrare; Mini 4 Pro underbyr i praksis mange større dronar, men tilbyr liknande funksjonalitet. Om du tenkjer på at den kan produsere opptak som rivaliserer proff-dronar, er verdien ganske høg. Den største “fella” i kostnad er kanskje tilbehøyr: ekstra “Plus”-batteri, ND-filter osv., aukar prisen, men det gjeld alle dronar. Alt i alt, for under $1000, gir Mini 4 Pro ein haug – det er truleg ein av dei beste dronane for pengane for ein vanleg brukar som vil ha avanserte funksjonar utan å tømme lommeboka. Teknologianmeldarar konkluderer ofte med at den er “verdt å kjøpe” om du treng kombinasjonen av portabilitet og yting.

drone med premiumpris

$2,049 USD

€2,099 i Europa eller £1,879 i Storbritannia

theverge.com

tilsynelatande

$2,699

theverge.com

Fly More Combo (med DJI RC 2)

$2,799

theverge.com

512GB Creator Combo (med RC Pro 2)

$3,459

theverge.com

god verdi

tre brennvidder, ein 4/3”-sensor og 6K-video i eitt og same produkt

bhphotovideo.com

tjene pengar på

RC Pro 2-kontrolleren

verdt oppgraderinga for profesjonelle

for proffbrukarar er det verdt det, for hobbybrukarar er det truleg overprisa

Autel EVO Nano 3: Autel Nano+ (som vi likestiller med Nano 3 her) blei lansert til ein relativt høg pris og har sidan fått prisavslag. Opphavleg kosta Nano+ standardpakke rundt $949 USD (med eitt batteri og kontroller), og Premium-pakken (3 batteri, koffert, osv.) var $1,099 dpreview.com dpreview.com. Dette gjorde den faktisk dyrare enn DJI sin Mini 3 Pro på den tida, noko som fekk enkelte til å stusse. Til dømes påpeikte ein test at Nano+ Premium var «nesten dobbelt så dyr som Mini 2 Fly More, og omtrent det same som det dyreste Mini 3 Pro-settet» dpreview.com dpreview.com. Etter kvart justerte Autel prisane. Mot slutten av 2024 såg vi Nano+ på tilbod for rundt $679 (på Autel sin eigen nettbutikk) shop.autelrobotics.com, og endå lågare under kampanjar. Frå midten av 2025, etter at Autel annonserte avvikling, tømmer mange forhandlarar lageret – så ein kan finne Nano-serien til ein kraftig rabatt, kanskje i $500–600-klassen for ein pakke. Det betyr at om du finn ein no, kan du gjere eit godt kjøp samanlikna med startprisen. Når det gjeld verdi, fekk Autel Nano ofte kritikk for å vere dyr for klassen sin til full pris, sidan den manglar 4K60 og ikkje har same finish som DJI dpreview.com. DPReview sa det rett ut: «kostbar for ein drone i denne klassen» som ein ulempe dpreview.com. Men når den er på tilbod, blir den meir attraktiv. Om du får ein Nano+ til omtrent same pris som ein DJI Mini 3 (ikkje Pro) eller ein eldre Mini 2, får du betre funksjonar (som hindringssensorar og betre kamera) til den prisen, noko som gir god verdi. Langtidsverdien blir litt påverka av at Autel avsluttar produksjonen – reservedelar kan bli vanskeleg å få tak i etter eit par år, og bruktverdien kan falle. Men om prisen er låg nok, betyr ikkje det så mykje for ein kjøpar som berre vil fly i nokre år. Eit pluss: Autel inkluderer ting som multilladar og bag i pakkane sine, som ofte er tilleggsutstyr hos DJI. Og Autel sine Care (garanti)–planar har liknande pris som DJI sine. Dessutan tek ikkje Autel betalt for opplåsing eller liknande tenester sidan dei ikkje har flyrestriksjonar – lite, men nokon kan setje pris på det. Oppsummert: ved lansering, svak verdi (overprisa); etter prisavslag, potensielt eit kupp for ein kapabel mini-drone, så lenge du er komfortabel med økosystem-begrensingane. Det er ein klassisktilfelle der eit produkt i utgangspunktet var plassert som eit premiumprodukt på grunn av mangel på konkurranse, men deretter måtte justere seg då DJI tok eit sprang forbi det.

Verdikonklusjon: Ser vi berre på pris i forhold til ytelse, kjem DJI Mini 4 Pro ut som ein klar vinnar for dei fleste forbrukarar – den er ikkje billeg, men for under $1 000 får du eit nesten profesjonelt funksjonssett dronexl.co. Mavic 4 Pro er dyr, men målretta – verdien kjem til sin rett for dei som utnyttar dei avanserte eigenskapane fullt ut (for dei kan den lett forsvare prisen ved å mogleggjere arbeid på høgt nivå) theverge.com. Autel Nano er litt av eit usikkert kort: det var vanskeleg å tilrå den over DJI då prisen var lik eller høgare, men no, om du finn den til ein god pris, kan det vere eit svært solid kjøp for entusiastar, spesielt dei som prioriterer det Autel skil seg ut på (som ingen geofence, eller kanskje fargepreferanse). Ein brukar på eit nettforum oppsummerte det slik: “Gitt prisen på $949, [Nano] var bygd for ein meir profesjonell brukar… [men] Mini 3 Pro til halv pris tilbyr 10-bit video… du må stille spørsmål ved verdien” dpreview.com dpreview.com. Den rekneskapen snur om Nano er på sal. Så, per 2025, sjekk dei gjeldande prisane: DJI held ofte prisen til ein ny modell kjem, medan Autel kan dukke opp på sal. Hugs også å setje av budsjett til ekstrautstyr som minnekort, etui, ND-filter og forsikringsplanar når du samanliknar kostnader.

Tilgjenge og mottaking i marknaden

Kor lett det er å få tak i desse dronene og kva publikum/anmeldarar meiner om dei:

Tilgjenge og mottaking av DJI Mini 4 Pro: Mini 4 Pro har vore breitt tilgjengeleg globalt sidan lanseringa i september 2023 en.wikipedia.org. Du kan kjøpe han via DJI sin nettbutikk, store forhandlarar og hobbybutikkar i dei fleste land. Det har ikkje vore rapportert om store lagerutfordringar etter den første lanseringsperioden – DJI har klart å møte etterspurnaden godt. Sidan han er under 250g, er han spesielt populær i regionar som Europa og Japan der denne vektklassen er sterkt føretrekt på grunn av regelverk. Marknadsmottakinga har vore svært positiv. Omtalar har skildra han som “ein kraftig mini med små feilskjer” videomaker.com og generelt peika på at DJI har oppfylt nesten alle brukarønskje for Mini-serien (den einaste “feilen” som vart nemnd i nokre omtalar, var at det berre er eit moderat steg opp frå Mini 3 Pro – nokre forventa kanskje ein nyare sensor, men omnidireksjonell hindringssensor var den store oppgraderinga). Mange kalla han den beste drona under 250g på marknaden, utan tvil dronexl.co. Brukarar likte spesielt godt den forbetra hindringsunngåinga som gjorde drona mykje tryggare å fly i komplekse miljø. Biletkvaliteten, sjølv om ho ikkje var eit stort hopp frå Mini 3 Pro, fekk òg mykje ros – PetaPixel peika på at ho har “framifrå biletkvalitet for storleiken… eigentleg for ein forbrukardrone generelt” petapixel.com petapixel.com. Det er ein generell oppfatning at Mini 4 Pro viska ut skiljet mellom mini-droner og mellomklasse-droner, og gjorde at dyrare Air 3 eller til og med nokre Mavic 3-modellar vart mindre nødvendige for mange. Mini 4 Pro har òg vore ein kommersiell suksess, og har blitt eit førsteval for førstegongs dronekjøparar som vil ha noko framtidsretta. I 2025 viser mange YouTube-omtalar at han blir brukt i reisevloggar, raske eigedomsopptak, osb., noko som stadfestar at han har funne eit breitt publikum. Når det gjeld støtte, har DJI rulla ut fastvareoppdateringar som har forbetra han over tid. Ingen store kontroversar har omringa han – han har i hovudsak levert som forventa. Den einaste vesle skya var utsikta til ein “Mini 5” i framtida, som nokre rykte seier vil få ein 1-toms sensor, men det er ikkje venta før seint i 2025 loyaltydrones.com loyaltydrones.com. For no er Mini 4 Pro framleis best i klassen.
DJI Mavic 4 Pro Tilgjenge & Mottaking: Mavic 4 Pro hadde ein uvanleg lansering: DJI kunngjorde han offisielt 13. mai 2025, men slapp han ikkje i USA (med grunngjeving i “marknadstilhøve”) theverge.com theverge.com. Han vart straks lagt ut for sal i andre marknader som Canada, Europa, Asia, osv. I desse regionane har tilgangen vore god – det er eit høgenda produkt, så lageret er stabilt, sjølv om nokre pakkar (som 512GB Creator Combo) kan vere spesialbestilling. Avgjerda om å hoppe over USA ved lansering skuldast truleg fleire faktorar: pågåande handelsproblem/tollar (prisen ville vore høg i USA) theverge.com, og kanskje det politiske klimaet der DJI-dronar får ekstra merksemd. DJI antyda at dei vurderer situasjonen på nytt og kan ta han til USA seinare om tilhøva tillet det theverge.com. I mellomtida har nokre amerikanske profesjonelle importert einingar frå Canada eller Europa. Mottakinga blant dei som har brukt han (og anmeldarar i marknader der han er selt) har vore svært entusiastisk. The Verge kalla han “DJI sin mest avanserte drone til no” theverge.com, og peika på at han kan vere “den mest allsidige drona dei har laga” theverge.com. Høgdepunkt som 360° gimbal og trippelkamera fekk brei ros for å utvide dei kreative moglegheitene. Mange anmeldarar testa han i krevjande scenario – t.d. ved å presse ActiveTrack med raske sportar, eller flyge om natta – og han leverte over forventning. Særleg hindringsunngåing i lite lys vert sett på som ein game-changer for tryggleik. Nokre konstruktive innvendingar har kome: til dømes krev handtering av dei enorme 100MP-filene eller All-I-video seriøs datakraft og lagring, så han er ikkje for vanlege forbrukarar (men det er forventa i denne marknaden). Nokre få tidlege brukarar nemnde òg at infinity-gimbalen, sjølv om han er imponerande, har ein læringskurve – om du snurrar han i lufta, kan orienteringa vere litt forvirrande i starten, og det å venje seg til at det ikkje er noko topp/botn-stopp på gimbalen er nytt. Men dette er småting i ei elles strålande tilbakemelding. Marknadsmottakinga i proffmiljøet er at Mavic 4 Pro fyller gapet mellom små dronar og den store Inspire-serien på ein imponerande måte. Det er som å ha Inspire 3 sine kamerafunksjonar i ryggsekkformat. Den einaste vesle skuffelsen var tilgjenge i USA; men det kan skape oppdemd etterspurnad. Andre stader vert han rekna som dyr, men verdt det for dei som treng han – “prisen for det beste flygande kameraet på marknaden” som ein anmeldar sa <a href=»https://www.pix-pro.com. Det er òg nemnt at DJI si støtte for denne vil vere avgjerande sidan det er eit viktig verktøy – kjøparar forventar fastvareoppdateringar for å forbetre eventuelle problem. Gitt DJI si tidlegare historie, er det sannsynleg. Oppsummert er Mavic 4 Pro høgt skrytt, og dei einaste klagene er den høge prisen og at han ikkje er tilgjengeleg i USA. Mange følgjer med på om det kjem endringar i regelverket som kan gjere han tilgjengeleg i Statane.
Autel EVO Nano 3 Tilgjenge & Mottaking: Autel Nano-serien (Nano og Nano+) vart lansert først seint i 2021/tidleg i 2022. Tilgjenge hadde nokre utfordringar i starten (nokre forseinkingar i frakt til kundar, osb.), men innan 2023 var han lett tilgjengeleg via Autel si nettside og forhandlarar. Frå og med 2025, når Autel avsluttar produksjonen i juli, vert attverande lager seld ut. Du kan framleis finne nye einingar til salgs i enkelte nettbutikkar og sjølvsagt på bruktmarknaden, men Autel si offisielle nettside viser no at dei fokuserer på bedriftsmodellar autelpilot.com autelpilot.com. Så, om du spesifikt vil ha ein ny Autel Nano, er det lurt å kjøpe ein før dei forsvinn frå butikkane. På den andre sida kan vi òg sjå prisdroppar eller pakkjetilbod når forhandlarar tømmer lageret. Marknadsmottakinga av Autel Nano+ var blanda. På den eine sida fekk Autel ros for å presse funksjonar som hindringsunngåing og større sensor inn i minikategorien, og for å bryte DJI sitt monopol på den tida. Nano+ fekk gode tilbakemeldingar for biletkvalitet og for å ikkje ha geo-avgrensingar. På den andre sida meinte mange anmeldarar og brukarar at han ikkje var like gjennomført – dei peika på appstabilitet ved lansering, problem med gimbal-horisont og høg pris. Til dømes konkluderte Digital Photography Review med at det var «ein solid drone under 250g som manglar finishen til konkurrerande modellar» dpreview.com dpreview.com. Dei likte stille flyging og kontrollar, men trakk for pris og at nokre funksjonar var avgrensa i Pro-modus dpreview.com. Tidlege brukarar på forum rapporterte at dei trong fleire fastvareoppdateringar før Nanoen flaug jamt. Den gode nyheita er at Autel svarte med oppdateringar som retta mange problem innan midten av 2022. I 2025 er Nano+ i si siste fastvareutgåve relativt stabil og fullt funksjonell. Det breiare marknaden svinga likevel i stor grad over til DJI sin Mini 3 Pro (og no Mini 4 Pro) då desse kom – Autel sleit med å ta stor marknadsdel i forbrukarsegmentet. Likevel har Autel ein lojal brukarbase, og nokre nye kundar kjøpte Nano av spesielle grunnar (som å unngå DJI-kontokrav eller fordi dei likte oransje farge). No, når Autel trekkjer seg tilbake frå forbrukardronar, er nokre eigarar uroa for langsiktig støtte. Autel har lova service og delar til 2030 autelpilot.com, noko som er eit langt løfte, så det er betryggande for dei som allereie eig ein. Det er òg spekulasjonar om at Autel kan kome tilbake med ein ny mini under ei anna linje i framtida, men ingenting er sikkert. Generelt var Nanoen si mottakingkan oppsummerast som: eit flott første forsøk frå Autel i mini-segmentet, men til slutt overskugga av DJI sine tilbod; sett pris på av nokre, men vart ikkje ein stor suksess. Arven kan vere at det pressa DJI til å ikkje halde tilbake – ein kan hevde at Nano+ sin eksistens gjorde at DJI satsa alt på funksjonane i Mini 3 Pro og Mini 4 Pro. Når det gjeld marknadssituasjonen no, er det kjøparens marknad for Nano – om du vil ha ein, kan du truleg gjere eit kupp, men når dei er borte, er dei borte. Bruktmarknaden kan faktisk blomstre litt om folk vil ha ein mini-drone utan DJI sine avgrensingar, sidan Autel ikkje kjem med ein ny på ei stund.

Ekspertkommentarar og vurderingar

For å komplettere samanlikninga, la oss høyre nokre stemmer frå ekspertar og anmeldarar om desse dronane:

Om DJI Mini 4 Pro, skreiv magasinet Videomaker: «I våre testar var bildekvaliteten framifrå… DJI Mini 4 Pro gjer DJI sin nest minste drone endå betre enn før, med forbetra hindringsunngåing og betre kamerateknologi.» videomaker.com. Dette speglar den generelle oppfatninga om at Mini 4 Pro har sett ein ny gullstandard for små dronar. Fstoppers sin anmelder var imponert over kombinasjonen av storleik og kapasitet, og kalla han «den sjeldne kombinasjonen av ultrabærbarheit og semi high-end funksjonalitet» fstoppers.com. Og i DroneXL si grundige vurdering vart det konkludert: «DJI Mini 4 Pro er ein utruleg teknologisk prestasjon, med eit imponerande utval funksjonar i ei pakke på under 250 gram… eit perfekt val for dei som oppgraderer frå tidlegare Mini-modellar, eller til og med erfarne pilotar som ønskjer ein kompakt og kapabel følgjesvein.» dronexl.co. Desse ekspertmeiningane stadfestar at DJI har funne ein nær perfekt balanse, og laga ein drone som er lett å tilrå for eit breitt publikum.

DJI Mavic 4 Pro

“eit filmatisk sprang framover”

dronexl.co

The Verge

“Det kan vere den mest allsidige drona DJI nokon gong har laga.”

theverge.com

“DJI si beste drone til no”

sett ein ny standard

“endrar alt”

dcrainmaker.com

techradar.com

“Mavic 4 Pro har det beste kameraet i ei samanleggbar drone. Kvar linse gir levande fargar, utmerka dynamisk omfang, klarheit og skarpheit… Dette er den beste videokvaliteten i ei drone av denne storleiken.”

dronexl.co

DJI Mini 4 Pro – Siste oppdateringar og rykte: Tidleg i 2025 gav DJI Mini 4 Pro ein firmware-oppdatering som la til Waypoint-oppdragsfunksjon (som gjer det mogleg med førehandsplanlagde ruter) og forbetra ActiveTrack-mjukleiken, noko som gledde brukarar som ikkje hadde forventa slike “store drone”-funksjonar på ein Mini. Ser vi framover, går ryktemølla allereie om ein DJI Mini 5 Pro. Lekkasje tyder på at den kan bli lansert sommaren 2025 og kan få ein større 1-toms sensor, til og med LiDAR-hindringssensor, samtidig som den held seg under 250g loyaltydrones.com loyaltydrones.com. Det tyder på eit endå større hopp i kamerakvalitet om det stemmer (ein 1-toms sensor vil betydeleg forbetre yting i lite lys og dynamisk område). Det er òg rykta at den siktar mot ~50 minutt flytid og ~25 km rekkevidde – svært ambisiøst for ein mini-drone loyaltydrones.com. Om alt dette skjer, vil Mini 5 Pro i praksis utfordre dei større dronene. Men dette er lekkasjar og bør takast med ei klype salt; DJI har ikkje stadfesta noko. Det er òg mogleg at DJI vil sleppe ein mellommodell (kanskje ein Mini 4 SE eller liknande) for marknader med lågare pris, slik dei gjorde med Mini 3 non-Pro. Per august 2025 er Mini 4 Pro framleis den nyaste mini-dronen frå DJI, og med tanke på suksessen, vil DJI kanskje ikkje skunde seg med neste modell før konkurranse eller teknologiske framsteg pressar dei. Éi konkret nyheit: DJI har lansert ein SDK (programvareutviklingssett)-oppdatering som inkluderer Mini 4 Pro, noko som betyr at tredjepartsappar (for kartlegging, osb.) no kan støtte den – gode nyheiter for avanserte brukarar og utviklarar.
DJI Mavic 4 Pro – Siste nytt og vegkart: Den store nyheita for Mavic 4 Pro var den globale lanseringa (minus USA) i mai 2025. I månadene etterpå har DJI kome med eit par mindre fastvareoppdateringar for å finjustere ting som gimbalkontroll og legge til moglegheit for å filme i vertikal retning ved å bruke full gimbalrotasjon (ved lansering var ikkje ekte 9:16 vertikalvideo umiddelbart i fastvara, men ei oppdatering gjorde det mogleg å bruke infinity-gimbalen til å ta portrettvideo utan beskjering). Elefanten i rommet er framleis fråværet i det amerikanske marknaden. Per august 2025 har ikkje DJI byrja å selje den i USA enno, men det finst teikn på at dette kan endre seg. I eit intervju med The Verge rundt lansering sa ein talsperson at dei “aktivt utforskar alle mogelege løysingar” og følgjer med på marknadstilhøva for å forhåpentlegvis kunne ta den til USA theverge.com. Eit mogleg positivt teikn: sommaren 2025 vart visse FCC-registreringar for dronens radio oppdaga, noko som ofte er eit forvarsel om komande USA-lansering. Dersom tollavgifter (som ville lagt til rundt 650 dollar på USA-prisen) vert letta på – og det har faktisk vore rapportar om at nokre tollar er blitt pausa theverge.com – kan DJI finne det lønnsamt å lansere den i USA til ein konkurransedyktig pris. Difor følgjer amerikanske profesjonelle nøye med på dette. På det meir tekniske planet kan Mavic 4 Pro få fastvare som gjer det mogleg med mesh-nettverk (som del av DJI sin O4+), noko som vart antyda i ein enterprise-brief – dette kan la fleire dronar samarbeide eller utvide rekkevidda. Sjølv om det ikkje er stadfesta, viser det at DJI tenkjer på korleis dei kan utnytte teknologien i desse dronane for framtidige funksjonar. Når det gjeld ein Mavic 4 Pro “Cine” eller variant, finst det ingen sikre opplysningar; sidan RC Pro 2 og All-I-codec allereie dekker proffbruk, treng kanskje ikkje DJI ein eigen Cine-modell (slik Mavic 3 hadde ein Cine med ProRes). Dei kan i staden tilby valfrie fastvareoppgraderingar eller tilbehør (t.d. kanskje eit filtersystem for objektiv eller liknande).
Autel EVO Nano 3 – Framtidsutsikter: Dei viktigaste nyheitene vi har dekka: Autel har stoppa Nano- og Lite-seriane frå og med juli 2025 autelpilot.com. Dette tyder på at Autel flyttar fokuset sitt til bedriftsmarknaden (t.d. EVO Max-serien, EVO II V3, osv.) autelpilot.com. Det er ei bittersøt utvikling; sjølv om bedriftsdronar er lønsame for dei, overlet det forbrukarmarknaden stort sett til DJI (og nokre få mindre aktørar som Hubsan eller nykomarar). Autel si kunngjering nemnde ikkje ein etterfølgjar i mini-klassen. Det har likevel gått rykter om at Autel kan kome tilbake med ei ny forbrukarlinje i framtida under eit anna namn (nokre har spekulert i at nemninga “Alpha”-produktlinje i Autel sine lister kan vere ein framtidig prosumer-drone, men detaljane er få) autelpilot.com. For no må vi rekne med at det ikkje kjem nokon Autel Nano 2 eller 3 med det første. I staden marknadsfører Autel sin EVO Lite Enterprise som ein slags erstatning for prosumer-marknaden – det er ein drone med 1-toms sensor, men tyngre (ikkje i under-250g-klassen) autelpilot.com. Så om ein Autel-fan vil ha noko nytt seint i 2025, må dei sjå på den eller den større EVO II/Max-serien. Autel Nano si marknadsnærvær vil gradvis forsvinne etter kvart som lageret blir utselt. Ein interessant detalj: Autel si kunngjering om avvikling nemnde kor suksessrike Nano/Lite var og kalla det ei “vanskeleg, men nødvendig avgjerd” autelpilot.com. Dette kan tyde på at sjølv med gode produkt, var økonomien i å konkurrere med DJI på forbrukardronar tøff. I dronemiljøet er det eit håp om at Autel eller ein annan konkurrent vil dukke opp igjen for å utfordre DJI sin Mini-serie – konkurranse driv innovasjon. I mellomtida har Autel Nano-eigarar eit litt unikt utstyr no. Nokre held til og med på dei som samlarobjekt eller som sekundærdronar. Om Autel skulle kome tilbake til forbrukarmarknaden seinare, kan det vere når teknologien tek eit sprang (til dømes når under-250g-dronar kan bere micro four-thirds-sensorar eller noko langt fram i tid). Men det finst ingen konkrete rykte om ein “Nano 3”-etterfølgjar utover spekulasjonar om Autel sine langsiktige planar.
Andre utviklingar: Det er verdt å merke seg at landskapet for minidronar har nokre andre aktørar, sjølv om dei ikkje er like avanserte: til dømes lanserte Hubsan og Fimi nokre modellar under 250g i 2023/2024, men ingen har verkeleg utfordra DJI eller Autel når det gjeld kamerakvalitet eller pålitelegheit. Det er òg aukande påverknad frå reguleringar (til dømes Remote ID-krav i USA) – DJI sine dronar er kompatible via programvareoppdateringar, og Autel arbeidde òg med å bli kompatible. Kjøparar i 2025 bør sørgje for å oppdatere programvaren for å møte nye regulatoriske krav (for eksempel FAA sitt Remote ID-frist, sjølv om den vart utsett til mars 2024 og håndhevinga framleis er mild). Ein annan nyheit: Skydio, ein amerikansk droneprodusent kjend for autonomi, trekte seg i 2023 ut av forbrukarmarknaden for å fokusere på bedriftsmarknaden – dette understrekar kor dominerande DJI er og kor utfordrande forbrukarmarknaden kan vere. Så effektivt sett har DJI sin hovudkonkurranse i <250g-segmentet minka per 2025. Dette kan endre seg om ein stor aktør som Apple eller GoPro nokon gong bestemmer seg for å lage ein drone (rykter om at Apple utforskar dronar dukkar opp av og til, men ingenting konkret enno).

Oppsummert om siste nytt: DJI står sterkt – Mini 4 Pro gjer det godt med mindre oppdateringar, og Mavic 4 Pro får ros verda over (med amerikanske pilotar som ventar spent på tilgang) theverge.com theverge.com. Autel har trekt seg tilbake frå forbrukarmarknaden for no, og gjer EVO Nano til eit avsluttande kapittel i deira forbrukarsatsing på 2020-talet autelpilot.com. For forbrukarar og profesjonelle betyr det at DJI sitt økosystem for tida er det tryggaste valet for framtidig støtte og nye funksjonar. Følg med på DJI sine produktlanseringar seint i 2025 – om ein Mini 5 Pro kjem med 1-toms sensor og LiDAR, kan det nok ein gong redefinere “mini”-segmentet loyaltydrones.com loyaltydrones.com. Og om DJI løyser problema i USA, kan Mavic 4 Pro endeleg kome i amerikanske butikkar, noko som ville vere store nyheiter for mange skapande. <hr>

Siste tankar: I denne samanlikninga har vi sett at DJI sin Mini 4 Pro tilbyr ein uslåeleg kombinasjon av portabilitet og ytelse for prisen, og gjer avansert luftfotografering tilgjengeleg for folk flest dronexl.co. DJI Mavic 4 Pro skil seg derimot ut som ein profesjonell arbeidshest – ein “Hasselblad med venger” som leverer fantastiske bilete for dei som krev det beste techradar.com. Og Autel EVO Nano+ (Nano 3), sjølv om den ikkje lenger er i produksjon, står framleis som eit prov på kor langt mini-droneteknologien har kome – og tilbyr eit reelt alternativ med sine eigne fordelar (ingen geofence, høgoppløyst sensor) som enkelte pilotar framleis set pris på dpreview.com dpreview.com. Kvar drone har sitt eige bruksområde, og i 2025 har forbrukaren verkeleg eit spekter av val: frå lommevenlege flykamera til Hollywood-klare kameradroner. Uansett kva du vel, er det imponerande kor mykje kapasitet som no svevar i lufta – ein drone for kvar einaste brukar sitt behov. God flyging og lykke til med fotograferinga!

Kjelder: DJI offisielle spesifikasjonar og produktsider dji.com dji.com; Wikipedia og presseinformasjon en.wikipedia.org theverge.com; Autel Robotics kunngjeringar autelpilot.com autelpilot.com; Ekspertvurderingar frå DroneXL, DPReview, The Verge, m.fl. dronexl.co dpreview.com

Tags: droner, Sammenligning, Teknologi

Den ultimate droneduellen 2025: DJI Mini 4 Pro vs Mavic 4 Pro vs Autel EVO Nano 3